Ushtria bullgare ka kryer një shpërthim të kontrolluar të një miniere detare të epokës sovjetike pranë bregut të saj të Detit të Zi, tha ministria e mbrojtjes.

Vendet e Detit të Zi filluan të raportojnë shfaqjen e minave të tilla që lundrojnë në det pas fillimit të luftës në Ukrainë. Rusia dhe Ukraina e akuzojnë njëra-tjetrën për mbjelljen e tyre.

Ministria bullgare e mbrojtjes tha se miniera u pikas fillimisht nga një anije motorike rreth 27 milje detare në lindje të grykëderdhjes së lumit Kamchia./UBTNews/

Infeksionet me COVID-19 u rritën në 110 vende – me numrin e rasteve që u rritën me 18% gjatë javës së kaluar, konfirmoi Organizata Botërore e Shëndetësisë.

Drejtori i Përgjithshëm i OBSh-së, Tedros Adhanom Ghebreyesus, ka paralajmëruar se pandemia është larg fundit. Me kalimin e kohës, ai frikësohet se kjo mund ta vështirësojë zbulimin e varianteve të reja në zhvillim dhe potencialisht të rrezikshme.

Numri i vdekjeve nga COVID në mbarë botën është në nivelin e ngjashëm me një javë më parë, por ka pasur rritje në tri rajone: Lindja e Mesme, Azia Juglindore dhe Amerika. Dhe Lindja e Mesme po përballet me rritjen më të theksuar të rasteve të koronavirusit gjatë shtatë ditëve të fundit – me infeksione që u rritën me 47%. Në Evropë dhe Azi Juglindore rastet e konfirmuara u rritën më 32%, e në Amerikë 14%.

Në përgjithësi, mbi 4.1 milionë raste u raportuan globalisht javën e kaluar, dhe rritja e rasteve u shkaktua nga variantet e Omicron-it, BA.5 dhe BA.5.

Shefi i OBSH-së gjithashtu ngre alarmin se qindra miliona njerëz në mbarë botën mbetën të pavaksinuar./UBTNews/

“The Independent”

Më shumë shpesh sesa jo, gjëja e rëndësishme në një samit ndërkombëtar, është ajo që nuk adresohet. Për momentin, kjo është shumë e vërtetë për liderët e G7-ës. Ata po e injorojnë urinë globale, që po shfaqet si një pasojë tragjike e pushtimit rus të Ukrainës.

Për shkak të ndërprerjeve që ka shkaktuar lufta, minimit të ujërave ukrainase dhe bllokadës së portit të Odesës nga marina ruse, miliona ton drithë dhe vaj luledielli, që tani duhet të ushqenin njerëzit në Afrikë, Lindjen e Mesme dhe Azinë Jugore, ndodhen ende në magazinat ukrainase në pritje për t’u eksportuar ose u kalbur, vjedhur dhe transportuar drejt Rusisë.

Kur ka radhë buke në Ukrainë, kjo duhet të përbëjë një arsye për t’u shqetësuar. Perëndimi ka përpara tre opsione, që të gjitha të sikletshme dhe të rrezikshme. Opsioni i parë është të mos bëjmë asgjë. Dhe heshtja e dukshme pavarësisht nevojës për t’i dhënë fund krizës globale të ushqimit nga G7, sugjeron se kjo është qasja më e preferuar.

Në fakt, kjo qasje do të dënonte mijëra, në mos miliona njerëz nga më të varfrit, në vende nga Gana deri në Jemen. Si gjithnjë, ata që janë në fund të listës, do të jenë të parët që do të përjetojnë urinë. Por shumë të tjerë do t’i pasojnë, kur inflacioni i lartë t’i përjashtojë nga tregu.

Kjo është një perspektivë e tmerrshme, e përkeqësuar më tej nga informacionet se të korrat e ardhshme do të jenë rreth gjysma e sasisë aktuale, për shkak të luftës që vazhdon në Ukrainë. Moti i keq dhe të korrat e dobëta gjetkë në botë, mund ta përkeqësojnë më tej këtë krizë.

Në çdo rast, ajo duket e destinuar të përkeqësohet. Përveç krizës së menjëhershme humanitare, një destabilitet i tillë në zona të gjera, që përfshijnë vende me të ardhura të ulëta dhe në zhvillim, do të shkaktojë trazira, do të ndezë konflikte, dhe do të rrisë flukset migratore drejt Perëndimit. Me kalimin e kohës presioni global për të bërë diçka për të mbushur barkun me bukë, do ta detyrojë botën e pasur të veprojë. Por për disa do të jetëshumë vonë.

Një opsion i dytë sugjerohet nga vetë Kremlini. Rusët kanë ofruar të lejojnë kalimin e sigurt të grurit dhe vajrave nga Ukraina dhe përmes Detit të Zi drejt Afrikës së Veriut dhe më tej, në këmbim të lehtësimit të sanksioneve ndaj saj. Është një formë shantazhi, e cila do të përshpejtonte humbjen vendimtare të Ukrainës.

Sanksionet, duke përfshirë edhe ato më të ashprat, kërkojnë kohë për të qenë efektive, madje edhe tani vendet evropiane importojnë ende gazin rus. Por problemi është që nëse Rusia e kontrollon bujqësinë ukrainase, drejtpërdrejt apo tërthorazi, ajo do të jetë në të njëjtin pozicion që ishte në lidhje me lëndët djegëse fosile:të mbajë peng Perëndimin dhe pjesën tjetër të botës. Sigurisht që kjo nuk do t’i jepte fund ambicies së Vladimir Putinit, për të reformuar perandorinë e vjetër sovjetike dhe ruse.

Opsioni i tretë është të krijimi i një korridor të sigurt për të nxjerrë eksportet ushqimore nga Odesa, dhe për të thyer bllokadën ruse. Por kjo do të kërkonte një bashkëpunim ndërkombëtar të paprecedentë. Për të qenë efektiv, ky bashkëpunim duhet të mbështetet nga një “koalicion i vullnetarëve” globalë, jo i kufizuar tek NATO, dhe i mbështetur nga marina e shumë vendeve, edhe pse disa prej tyre mund të kenë vetëm një forcë simbolike.

Do të duhet një armatë e madhe mjetesh për të fituar kontrollin e ujërave të Ukrainës dhe atyre ndërkombëtare, për të pastruar minat që gjenden aty, dhe për ta penguar marinën ruse tëfundosë anijet tregtare. Turqia, ruajtësja e hyrjes në Detin e Zi, dhe garantuesja e zbatimitKonventës ndërkombëtare të Montrosë, duhet të bindet të lejojë hyrjen e anijeve ushtarakepërmes Detit të Zi.

Deri më tani, presidenti Erdogan është shfaqur si një aleat i paqartë, sado të sinqerta që mund të jenë përpjekjet e tij për të siguruar paqen në rajon. Përballë presionit të kombinuar dhe stimujve miqësorë të aleatëve të tij të NATO-s dhe fqinjëve të BE-së, Erdogan mund të nxitet ta zemërojë Kremlinin.

Megjithatë, nuk mund të jetë në interesin strategjik afatgjatë të Turqisë të ketë pranë një Rusi agresive, ekspansioniste, dhe që shkakton vazhdimisht telashe. Në fakt Ankarasë nuk i intereson as të ketë pranë një valë grushtesh shteti dhe akte dhune, si ato të Pranverës Arabe.

Tek e fundit, Rusia dhe Turqia janë tradicionalisht rivale të natyrshme me njëra-tjetrën.

Por deri më tani, 7 fuqitë e mëdha, nuk i kanë peshuar dhe analizuar këto zgjedhje të pakëndshme. Por pas çdo dite që kalon pa asnjë sinjal veprimi të vendosur, ka më shumë shanse që Rusia ta lërë botën të nënshtruar nga uria.

Askush nga ata që e shijoi peizazhin e bukur bavarez këtë javë, s’duhet të ketë asnjë dyshim mbi gatishmërinë e Vladimir Putinit për të sakrifikuar edhe më shumë jetë njerëzish, vetëmpër hir të projektit të tij megaloman./bota.al

Organizata Botërore e Shëndetësisë tha të enjten se pret “shifra të larta” të COVID-19 në Evropë këtë verë dhe u bëri thirrje vendeve të monitorojnë përhapjen ndërsa rastet janë trefishuar muajin e kaluar.

“Ndërsa vendet në të gjithë rajonin evropian kanë hequr masat sociale që ishin vendosur më parë, virusi do të transmetohet në nivele të larta gjatë verës”, tha për AFP drejtori rajonal i OBSH-së për Evropë, Hans Kluge.

“Virusi nuk do të largohet. Ende po përhapet, po ndryshon dhe po merr jetë njerëzish”, deklaroi ai tutje.

Me nënvariantin më të butë, por më ngjitës Omicron BA.5, i përhapur në të gjithë kontinentin, 53 vendet në rajonin evropian të OBSh-së aktualisht po regjistrojnë më pak se 500 mijë raste në ditë, sipas të dhënave të organizatës. Shifra është rritur nga 150 mijë sa ishte në fund të majit.

Austria, Qiproja, Franca, Gjermania, Greqia, Luksemburgu dhe Portugalia janë vendet me shkallën më të lartë të incidencës, me pothuajse të gjitha vendet e rajonit që u përballen me rritje të rasteve.

Pas regjistrimit të rreth 4 mijë deri në 5 mijë vdekje në ditë gjatë pjesës më të madhe të dimrit, Evropa aktualisht po raporton rreth 500 vdekje në ditë, afërsisht në të njëjtin nivel si gjatë verës së vitit 2020./UBTNews/