Lajmet

​Çfarë zbuloi kundërshtari i Putinit në letrat nga burgu?

Published

on

Kur Vladimir Kara-Murza njoftoi në fillim të këtij viti se po kthehej në Moskë, gruaja e tij Evgenia ishte në dijeni të rrezikut, por nuk u përpoq ta ndalonte.

Rusia pushtoi Ukrainën dhe më pas e shpalli krim ta quante luftë. Mijëra protestues u arrestuan. Vetë Kara-Murza ishte një kundërshtar i vendosur i Presidentit Vladimir Putin dhe një kritik i zëshëm i tmerreve të kryera nga ushtria ruse.

Megjithatë, aktivisti i opozitës këmbënguli se ai duhet të jetë në Rusi. Ai tani është i burgosur dhe i akuzuar për tradhti dhe gruaja e tij nuk është lejuar të flasë me të që nga prilli, raporton BBC.

Në një seri letrash dërguar Sarah Rainsford të BBC-së nga burgu, Vladimiri – i cili ka qenë dy herë viktimë e një helmimi misterioz – thotë se nuk është penduar, pasi “çmimi i heshtjes është i papranueshëm”.

Kundërshtimi ndaj presidentit Putin ishte i rrezikshëm edhe para pushtimit, por pas shkurtit represioni u intensifikua. Pothuajse të gjithë kritikët e njohur ose u arrestuan ose u larguan nga vendi. Edhe në këtë kontekst, trajtimi që iu nënshtrua Kara-Murza është veçanërisht brutal.

Të gjitha akuzat kundër tij bazohen në fjalimin e tij kundër luftës dhe Presidentit Putin, dhe avokati i tij supozon se Kara-Murza mund të kalojë 24 vjet pas hekurave.

“Ne të gjithë e dimë rrezikun e aktiviteteve të opozitës në Rusi. Por nuk mund të rrija në heshtje dhe të shikoja gjithçka që ndodhte, sepse heshtja është shenjë bashkëfajësie”, thotë Kara-Murza nga qelia.

Ai shton gjithashtu se nuk mund të qëndronte jashtë vendit.

“Nuk mendoja se kisha të drejtë të vazhdoja aktivitetin tim politik, të thërrisja njerëzit në veprim, ndërkohë që isha ulur vetëm diku të sigurt”, shtoi ai tutje.

Bashkëshortja Evgenia e mori vesh për herë të parë për arrestimin e tij pas një telefonate nga avokati i saj, i cili e kishte monitoruar telefonin e tij, siç bënte gjithmonë kur Kara-Murza ishte në qytet. Më 11 prill, një sinjal celular tregoi se klienti i tij ishte në një stacion policie në Moskë.

Në një moment, Vladimirit iu lejua të telefononte gruan e tij, e cila jeton në SHBA me fëmijët e tyre, sepse atje është më e sigurt. Ai kishte mjaftueshëm kohë për t’i thënë asaj të mos shqetësohej. Evgenia buzëqesh me pakuptimësinë e atij udhëzimi.

Evgenia dhe Vladimiri janë fëmijë të perestrojkës: ata u rritën në Rusi kur atje po zgjohej demokracia pas rënies së BRSS. Vladimir studioi histori në Kembrixh dhe në të njëjtën kohë filloi karrierën e tij në politikën ruse si këshilltar i reformistit të ri Boris Nemtsov.

Kara-Murza thotë se gjëja më e vështirë për të tani është largimi nga familja.

“Unë mendoj për ta çdo minutë të çdo dite dhe as nuk mund ta imagjinoj se çfarë po kalojnë tani”, thotë ai.

“E dua dhe e urrej këtë njeri për shkak të integritetit të tij të jashtëzakonshëm”, thotë Evgenia.

“Ai duhej të ishte atje me të gjithë ata njerëz në rrugë që u arrestuan,” shton ajo, duke iu referuar rusëve që u burgosën për rebelim kundër luftës. “Ai donte të tregonte se nuk duhet të kemi frikë kur përballemi me të keqen dhe për këtë e respektoj thellësisht, e admiroj. Dhe unë mund ta vras atë!”

Vladimiri fillimisht u burgos për refuzimin për t’iu bindur urdhrave të policisë, por pasi u vu në paraburgim, paditë filluan të derdheshin.

Së pari, ai u akuzua për “përhapjen e informacionit të rremë” për ushtrinë ruse dhe “udhëheqjen e lartë”.

Grupi i të drejtave të njeriut OVD-Info ka regjistruar më shumë se 100 ndjekje penale që nga miratimi i ligjit për “lajmet e rreme” në fillim të luftës: një këshilltar lokal, Aleksei Gorinov, u dënua me shtatë vjet në korrik dhe aktivisti Ilia Yashin duhet të dalë së shpejti në gjyq pasi foli për vrasjet e civilëve në Buçë.

Rasti i Vladimir bazohet në një fjalim në Arizona, ku ai tha se Rusia po kryente krime lufte në Ukrainë, duke hedhur bomba thërrmuese në lagjet e banuara dhe “bombardonte maternitetet dhe shkollat”.

E gjithë kjo është vërtetuar në mënyrë të pavarur, por hetuesit rusë thonë se pretendimet e tij janë të rreme sepse ministria e mbrojtjes “nuk lejon përdorimin e mjeteve të ndaluara të luftës” dhe këmbëngul se popullsia civile ukrainase “nuk është një objektiv”. Faktet në terren janë injoruar plotësisht.

Aktakuza e dytë bazohet në një ngjarje të organizuar për të burgosurit politikë, në të cilën Kara-Murza iu referua asaj që hetuesit e quajnë “politika të supozuara represive” të Rusisë.

Ai u akuzua për tradhti muajin e kaluar.

Aktivisti iu përgjigj akuzave në letrën e fundit: “Kremlini dëshiron të portretizojë kundërshtarët e Putinit si tradhtarë… tradhtarët e vërtetë janë ata që shkatërrojnë mirëqenien, reputacionin dhe të ardhmen e vendit tonë në emër të pushtetit të tyre. jo ata që rebelohen kundër tij”.

Akuza për tradhti bazohet në tre fjalime të mbajtura jashtë vendit, duke përfshirë një në të cilin Vladimir tha se kundërshtarët politikë në Rusi përballen me persekutim.

Hetuesit pretendojnë dhe foli në emër të Fondacionit Rusia e Lirë, një organizatë me bazë në SHBA që është e ndaluar në Rusi. Çdo “këshillim” apo “ndihmë” i një organizate të huaj që konsiderohet si kërcënim për sigurinë” tani mund të interpretohet si tradhti në Rusi dhe nuk është e nevojshme që të zbulohen sekrete në kontakte.

“Tradhti shtetërore për fjalime publike? Kjo është krejtësisht absurde. Ky është thjesht persekutim për fjalën e lirë. Për mendim. Jo për ndonjë krim të vërtetë”, thotë avokati i Vladimirit, Vadim Prokhorov, me telefon nga Moska.

Prokhorov thotë se Kara-Murza nuk ishte i lidhur në asnjë mënyrë me organizatën në atë kohë.

“Ky është një rast politik. Ata po përpiqen të stigmatizojnë opozitën krejtësisht normale, të civilizuar ruse”, thotë ai.

Vetë Vladimiri kujton se personi i fundit që u akuzua për tradhti për shkak të kundërshtimit politik ishte Alexander Solzhenitsyn, laureat dhe shkrimtar i Nobelit, në vitin 1974. “Gjithçka që mund të them është se jam i nderuar që jam në një kompani të tillë”.

Megjithatë, Evgenia nuk mund të tingëllojë aq e qetë. Kjo nuk është hera e parë që ajo ka frikë për burrin e saj. Ai pothuajse vdiq, dy herë, në Moskë dhe burimi i helmimit të tij nuk u gjet kurrë.

Kur ai u rrëzua për herë të parë dhe përfundoi në koma në vitin 2015, Evgenia iu tha se kishte vetëm 5 për qind shanse për të mbijetuar.

Ajo e ushqeu atë në shëndet, e ndihmoi të mësonte si të funksiononte përsëri, si të mbante një lugë. Ai këmbënguli të punonte në laptop, edhe pse sëmurej çdo gjysmë ore.

“Sapo mundi të ecte, i mblodhi gjërat dhe shkoi në Rusi”. Ajo luftë është më e madhe se frika e tij”, thotë Evgenia.

Për të, kjo do të thoshte shtatë vjet gjumë me telefon.

“Kisha frikë se do ta merrja atë telefonatë nga ai, ose nga dikush tjetër sepse ai nuk do të mund të fliste”.

Ajo kishte kohë që kishte hequr dorë nga bindja e burrit të saj që të mos shkonte në Moskë: protesta e saj e vetme ishte refuzimi i saj për ta ndihmuar atë të paketonte. Edhe para vizitës së tij të fundit, pas fillimit të luftës, ajo ende e shoqëronte në Francë.

“Doja që udhëtimi ynë të ishte i mrekullueshëm”, kujton ajo. “E dija se çfarë do të vinte”.

Që nga arrestimi i tij, Evgenia ka marrë përsipër punën e tij si aktiviste: ajo flet publikisht për luftën në Ukrainë dhe represionin politik në Rusi, si dhe për fatin e bashkëshortit të saj.

Të hënën, ai do të përurojë Nemtsov Place në Londër, rezultat i fushatës së gjatë të Kara-Murza për të nderuar mikun dhe mentorin e tij. Nemtsov u vra pranë Kremlinit në vitin 2015 në një goditje me vrap, për të cilën organizatori nuk u gjet kurrë.

Kara-Murza shpreson se një ditë Rusia do të jetë krenare për këtë emër. Marrja përsipër e punës së të shoqit është e vështirë për Evgjeninë, por i jep edhe energji.

“Unë po bëj atë që duhet që ai të kthehet te fëmijët e tij dhe që kjo luftë e neveritshme të ndalet, që ne të nxjerrim para drejtësisë regjimin vrasës”, thotë ai.

Edhe Vladimir nuk heshti. Në letrat e tij të gjata, ai shkruan se është i bindur se Rusia nuk është e dënuar me regjime autokratike dhe se banorët e saj nuk janë të gjithë besnikë të trurit të Putin-it.

Ai thotë se ka marrë shumë letra nga mbështetësit që kritikojnë hapur pushtimin e Ukrainës dhe Kremlinit, të cilët ende po protestojnë publikisht pavarësisht rrezikut. Ai i bën thirrje Perëndimit të mos e izolojë atë pjesë të shoqërisë ruse që “dëshiron një të ardhme ndryshe për vendin e tyre”.

Ai gjithashtu paralajmëron se lufta në Ukrainë nuk do të ndalet për sa kohë që Vladimir Putin është në pushtet.

“Për Putinin, kompromisi është një shenjë dobësie dhe një ftesë për agresion të mëtejshëm”, thotë ai. “Nëse i lejohet të dalë nga lufta dhe të mbajë fytyrën, pas një apo dy vitesh do të jemi në të njëjtën situatë si tani”.

Lajmet

​Lansohet udhëzuesi për matjen e dënimit, konsiderohet hap i rëndësishëm për sistemin e drejtësisë penale

Published

on

By

Gjykata Supreme ka lansuar udhëzuesin për matjen e dënimit, i cili u konsiderua si hap i rëndësishëm për sistemin e drejtësisë penale. Ky dokument u tha se do të ofrojë një kornizë të qartë për shqiptimin e dënimeve për shkeljet penale në Kosovë. Në lansimin e këtij udhëzuesi mori pjesë edhe ambasadori amerikan, Jeff Hovenier, i cili deklaroi se raportet ndërkombëtare dhe vendore tregojnë se “sistemi i drejtësisë shpesh shqipton dënime të buta”.

Kryetari i Gjykatës Supreme, Fejzullah Rexhepi tha se ky udhëzues shënon moment të rëndësishëm për sistemin e drejtësisë.

Me lansimin e këtij udhëzuesi të Gjykatës Supreme shënojmë një moment të rëndësishëm për sistemin e drejtësisë. Ky dokument është rezultat i një pune të gjatë, reflekton edhe angazhimin tonë për të siguruar një drejtësi të konsoliduar dhe një praktikë unifikuese në përputhje me dispozitat e legjislacionit në fuqi. Udhëzuesi i përgjithshëm i politikës ndëshkimore i miratuar në vitin 2018 ka shërbyer si një pikë reference për gjyqtarët për trajtimin e rasteve penale. Megjithatë, zhvillimet e reja ligjore në Kodin Penal dhe në Kodin e Procedurës Penale të Republikës së Kosovës dhe problemet me zbatimin e ligjit në praktikë kanë nevojë për rishikimin dhe përmirësimin e tij me qëllim që të adresohen ndryshimet e bëra dhe harmonizimin në praktika brenda sistemit gjyqësor”, deklaroi ai.

Kreu i Supremes theksoi se udhëzuesi i ri ofron sqarime specifike për secilin kapitull të Kodit Penal. Në hartimin e tij, Fejzullahu tha se kontributi i Ambasadës Amerikane ka qenë thelbësor edhe në hartimin e udhëzuesit të përgjithshëm për matjen e dënimit.

Ambasadori i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Jeff Hovenier teksa foli për rëndësinë e këtij udhëzuesi, theksoi se raportet ndërkombëtare e vendore tregojnë se në Kosovë po shqiptohen dëbime më të buta.

Dënimi është ndër fazat më të rëndësishme të drejtësisë penale dhe udhëzuesi i përgjithshëm do të ofrojë një kornizë të qartë për shqiptimin e dënimeve për shkeljet penale në Kosovë. Siç e dëgjuam, para gjashtë viteve Kosova ka miratuar udhëzuesin e parë për matjen e dënimeve dhe zyrtarët e sistemit të drejtësisë së Kosovës vazhdojnë që të jenë shembull për vendet e rajonit duke integruar një udhëzues i cili është i bazuar në qasje të bazuar në udhëzues në kornizën e punës së drejtësisë së tyre penale. Raportet ndërkombëtare dhe vendore tregojnë se sistemi i drejtësisë në Kosovë ende shumë shpesh shqipton dënime të buta dhe jo proporcionale, duke theksuar nevojën urgjente që ky udhëzues të zbatohet plotësisht. Drejtësia është e drejtë vetëm kur është e drejtë”, u shpreh Hovenier.

E kryesuesi i Këshillit Gjyqësor të Kosovës (KGjK), Albert Zogaj tha se udhëzuesi është një sistem rregullash i domosdoshëm për interpretimin unik të ligjit në Kosovë.

Edhe raportet ndërkombëtare për sundimin e ligjit në Kosovë, me theks të veçantë raporti i Komisionit Evropian për progresin në Republikën e Kosovës vë theksin tek nevoja e unifikimit të praktikës gjyqësore dhe tek roli kyç që ka Gjykata Supreme në përpjekjen dhe unifikimin e praktikës gjyqësore dhe zbatimit unik të ligjit. Është krejtësisht e domosdoshme dhe sigurisht KGjK e mbështet nevojën që drejtësia të jetë e parashikueshme, ku të gjithë zbatojnë rregullat unike të interpretimit, vlerësimit, fakteve dhe njëkohësisht aplikimit të ligjeve për të ruajtur balancin e vlerave shoqërore. Kemi arritur në standardin apo nivelin kur në fakt ky sistem rregullash duhet të shndërrohet në sistem të vlerësimit të performancës së gjyqtarëve dhe prokurorëve por edhe njëkohësisht edhe të sistemit të performancës së gjykatave në vend“, theksoi Zogaj.

Në lansimin e udhëzuesit të përgjithshëm për matjen e dënimit, ushtruesi i detyrës së kryeprokurorit të shtetit, Besim Kelmendi theksoi se

Miratimi i udhëzuesit për matjen e dënimit është një nga hapat më të rëndësishëm në sistemin e drejtësisë dhe mund të bëjë një hap shumë të madh për harmonizimin e praktikave për matjen e dënimit. Në vitin e parë kur i miratua udhëzuesi për matjen e dënimit shumë nga ne ishim skeptik për fatin e këtij udhëzuesi. Është pikërisht ai udhëzues që ka ndryshuar thelbësisht perspektiven e sistemit gjyqësor dhe sistemit prokurorial për matjen e dënimeve. Në vitin e parë, për prokurorët matja e dënimit është konsideruar detyrë dhe obligim ekskluziv i gjyqësorit, tani edhe për ne është e qartë se udhëzuesi i kësaj natyre është një burim me vlerë të jashtëzakonshme edhe për punën e prokurorëve”, përfundoi ai.

Udhëzuesi i politikës ndëshkimore ka për qëllim të mbështesë gjykatat në krijimin e vendimeve që mbështeten në parimet themelore të shtetit të së drejtës. Po ashtu, rëndësia e këtij udhëzuesi është thelbësore për rritjen e besimit të publikut në sistemin e drejtësisë penale.

Continue Reading

Lajmet

Ministria e Infrastrukturës njofton për mbylljen e një rruge për shkak të punimeve

Published

on

By

Ministria e Infrastrukturës njofton se nesër (e shtunē) do të ndërpritet qarkullimi i automjeteve nga udhëkryqi i Gjakovës në Klinë e deri te udhëkryqi i rrugës për Gjurgjevik.

Kjo ministri ka dhënë arsyet për ndërprerjen e trafikut dhe ka treguar se ndalimin i qarkullimit do të bëhet në intervalin kohor nga ora 15:00 deri në orën 16:00.

Ju njoftojmë që nesēr (e shtunē) mē datën 23.11.2024, në trasen e Zgjerimit të Rrugës Nacionale N9.1, Segmenti Kijevë-Dollc LOT-3, do të realizohet minimi i masave shkëmbore nga ana e majtë dhe e djathtë e zgjerimit të rrugës. Me këtë rast do të bëhet ndërprerja e qarkullimit të trafikut nga udhëkryqi i Gjakovës në Klinë e deri te udhëkryqi i rrugës për Gjurgjevik”, thuhet në njoftim.

Continue Reading

Lajmet

Banka Botërore: Shqipëria rrezikohet nga analfabetizmi

Published

on

By

22 Nëntori është Dita e Alfabetit të Gjuhës Shqipe, tashmë e shpallur dhe festë zyrtare.

116 vite pas “Kongresit të Alfabetit”, që ishte një konferencë akademike në qytetin e Manastirit, që sot njihet si “Kongresi i Manastirit”, Shqipëria po bën hapa pas, duke rrezikuar rritjen e analfabetizmit në vend.

Të dhënat e Bankës Botërore tregojnë se jo vetëm që numri i të regjistruarve në shkollat fillore po bie ndjeshëm, por ai është dhe ndër më të ulëtit në Europë.

Në vitin 2023, norma bruto e regjistrimit në shkollën fillore në Shqipëri zbriti në 93.7%, nga 105.4% që kishte qenë në vitin 2017, duke shënuar një rënie të fortë pas pandemisë.

Kjo do të thotë që të regjistruarit në shkollë fillore (pavarësisht moshës) ishin sa gati 94% e popullsisë 6-12 vjeç. Ky është niveli më i ulët rekord, që nga viti 1976, kur Banka Botërore raporton të dhënat.

Përkeqësimi i këtij treguesi, sipas ekspertëve, është i lidhur me disa faktorë si statistikorë, ashtu dhe të sjelljes. Së pari, emigrimi i familjeve që kanë fëmijë në arsimin e detyruar si dhe i atyre në moshën e arsimit të mesëm, ndërkohë që ata vijojnë të figurojnë në regjistrat e gjendjes civile.

Të dhënat tregojnë se ka rrezik të kemi rritje të numrit të të rinjve, që nuk kanë kryer as arsimin e detyruar, çka do të ulë nivelin mesatar të shkollimit në vend. Kjo mund të çojë në rritjen e numrit të analfabetëve në vend.

Jo vetëm regjistrimi në shkollat fillore që japin formim bazë ka rënë, por gjithashtu edhe cilësia e mësimdhënies, siç treguan rezultatet e fundit të testit ndërkombëtare Pisa, ku Shqipëria kishte rënien më të lartë në botë.

Nivelin më të ulët të regjistrimit bruto në arsimin fillor në Europë e ka Rumania (84.9) e ndjekur nga Bosnjë-Hercegovina (87.2), Ukraina (92.8), Malta (93.5).

Continue Reading

Kulturë

Nga burgu i Iranit në tapetin e kuq, regjisori iranian përfaqëson Gjermaninë në garën për Oscar 2024

Published

on

Filmi “The Seed of the Sacred Fig” i regjisorit iranian Mohammad Rasoulof është përzgjedhur si kandidati i Gjermanisë për çmimin Oscar 2024 në kategorinë e ‘Filmit më të Mirë Ndërkombëtar’. Ky lajm ka tërhequr vëmendjen për shkak të kontekstit të jashtëzakonshëm në të cilin Rasoulof ka realizuar këtë vepër dhe për historinë e tij personale si një regjisor dissident që ka arritur të ikë nga regjimi iranian pas persekutimit për qëndrimet e tij kundër autoriteteve.

Një film i frymëzuar nga protestat e 2022-ës në Iran

“The Seed of the Sacred Fig” është një thriller që trajton temat e dhunës shtetërore, censurës dhe paranojës që mbizotëron në Iran, një vend ku regjimi autoritar e përdor dhunën për të shuar çdo lëvizje proteste. Filmi është frymëzuar nga protestat masive që shpërthyen pas vrasjes së Mahsa Amini, një 22-vjeçare që u mbyt në duar të policisë morale iraniane, për shkak të një shkeljeje të supozuar të kodit të veshjes për gratë. Rasoulof, duke qenë në atë kohë i burgosur, dëgjoi protestat nga qelia e tij dhe e përdori këtë ngjarje si pikënisje për të krijuar një histori të fuqishme që shqyrton moralin dhe pasojat e regjimit shtypës.

Në qendër të filmit është Iman, një hetues i Gjykatës Revolucionare të Iranit, i cili është besnik ndaj regjimit, por fillon të dyshojë në ligjshmërinë e urdhërave të vdekjes që i japin atij për të nënshkruar. Në shtëpi, gruaja dhe vajzat e tij janë të përfshira në protestat “Gratë, Jeta, Liria” që shpërthyen pas vdekjes së Mahsa Amini, duke e ndërlikuar më tej jetën e Imanit, i cili është i detyruar të përballet me moralin e tij dhe me ndjenjat e tij për regjimin.

Rasoulof dhe arratisja nga Irani

Pas një periudhe të gjatë përndjekjeje nga regjimi, Rasoulof, i cili kishte qenë i ndaluar të bënte filma që nga viti 2017, u detyrua të arratisej nga Irani. Ai kishte qenë i dënuar me tetë vjet burg dhe 74 goditje me kallash për kritikat ndaj regjimit, përfshirë reagimin e ashpër të tij ndaj protestave për demokraci në Iran. Pas përfundimit të xhirimeve të filmit në fshehtësi, Rasoulof u detyrua të largohej nga Irani dhe të kalonte kufirin me këmbë për të shpëtuar nga dënimi që e priste. Ai kërkoi azil në Gjermani dhe mori mbështetje nga autoritetet gjermane, pasi informacionet e tij ishin tashmë në regjistrat e tyre.

Një film i suksesshëm në festivalet ndërkombëtare

Pas largimit të tij nga Irani, Rasoulof arriti të përfundojë filmin dhe të prezantojë “The Seed of the Sacred Fig” në Festivalin e Filmit në Kanë, ku mori çmimin special të jurisë dhe çmimin Fipresci, çmimi i kritikëve. Këto shpërblime vërtetuan suksesin dhe forcën artistike të filmit, i cili u njoh për përshkrimin e ndjeshëm të tensioneve shoqërore dhe politike në Iran. Rasoulof, pas triumfit në Cannes, shprehu në intervista se do të vazhdojë të bëjë filma dhe të tregojë histori, duke theksuar se asgjë nuk mund ta ndalojë më të shprehurit e tij artistik, pavarësisht kushteve të rrezikshme.

Përfaqësimi i Gjermanisë në Oscars

Përzgjedhja e “The Seed of the Sacred Fig” si kandidati i Gjermanisë për çmimin Oscar është një ngjarje e jashtëzakonshme, jo vetëm për shkak të cilësisë artistike të filmit, por edhe për shkak të kontekstit të tij politik dhe kulturor. Kompania e marketingut të filmit gjerman “German Films” ka zgjedhur këtë film nga një garë me 13 prodhime të tjera dhe ka vlerësuar Rasoulof si një nga regjisorët më të mëdhenj të kinemasë botërore. Zgjedhja e këtij filmi është një shembull i fuqisë së shkëmbimit kulturor në një shoqëri të lirë, ku artet mund të zhvillohen pa frikën e censurës dhe persekutimit, që është realiteti për shumë artistë të tjerë, si Rasoulof.

Një mesazh për lirinë dhe përkrahje për emigrantët

Kjo përzgjedhje gjithashtu i dërgon një mesazh të fortë për rëndësinë e lirisë së shprehjes dhe përkrahjen e artistëve që luftojnë për të drejtat e njeriut dhe lirinë. Rasoulof ka theksuar se filmi është një testament për shpresën dhe guximin e atyre që luftojnë kundër një sistemi që i shtyp. Ai shpreson që filmi të shërbejë si një urë lidhëse mes kulturave dhe të stimulojë më shumë diskutime për çështje të rëndësishme sociale dhe politike.

Filmi “The Seed of the Sacred Fig” është një vazhdim i angazhimit të Rasoulof për të përçuar mesazhe të fuqishme përmes kinemasë, dhe mundësia për ta parë këtë film të realizuar nën një sistem të lirë si ai gjerman është një mundësi e çmuar për t’u njohur me historinë e shtypjes dhe rezistencës në Iran, si dhe me forcën e artit si mjet për të thyer barrierat politike dhe sociale./D.E/

Continue Reading

Të kërkuara