Kulturë

104 vjet pa Amedeo Modiglianin, gjeniun ”e mallkuar” të artit modern

Published

on

Më 24 janar 1920, vdiq një nga figurat më enigmatike dhe të jashtëzakonshme të artit modern: Amedeo Modigliani. Piktori dhe skulptori italian, me talentin e tij të pazakontë, ka lënë një trashëgimi të pashlyeshme, duke u kthyer në një nga artistët më të dashur dhe më të kërkuar në botë, një simbol i shprehjes artistike autentike dhe thellësisht njerëzore.

Përveç se ishte një artist brilant, Modigliani mishëroi mitin e artistit bohem, të cilin e jetoi me pasion, varfëri dhe gjithçka që ishte e mundur për të arritur veprat e tij të jashtëzakonshme. Jeta e tij e shkurtër dhe e munduar ishte e mbushur me sëmundje, përballje me varfërinë dhe një pasion të pakontrolluar për artin. Ajo përshkruan një periudhë të errët dhe të dhimbshme, ku ai u bë mishërimi i mitit të artistit të “mallkuar”, një njeri që u sakrifikua plotësisht për artin e tij.

Dhe ndërsa jeta e tij u mbyll pas vetëm 35 vitesh, veprat e tij sot janë ndër më të pëlqyerat dhe më të kërkuarat në botë. Pikturat dhe skulpturat e Modiglianit janë shumë më tepër se thjesht një përpjekje për të kapur momentet e jetës, ato janë një reflektim i thellë i shpirtit njerëzor dhe i pasioneve të brendshme të artistit. Ato janë një udhëtim i pashembullt në kompleksitetin e natyrës njerëzore, një shpërthim krijues që e bën Modiglianin të paharrueshëm.

I lindur në Livorno, një qytet port i Italisë, Modigliani u bë pjesë e një grupi artistësh avangardë që u vendosën në Paris në fillim të shekullit të njëzetë. Ky grup, që përfshinte emra të tjerë të njohur si Pablo Picasso dhe Henri Toulouse-Lautrec, ndante jo vetëm një hapësirë fizike, por dhe përvoja artistike dhe personale. Ata ndihmuan njëri-tjetrin të shkonin përtej kufijve të artit tradicional dhe të hapnin rrugën për lëvizjet e artit modern.

Megjithatë, Modigliani mbeti gjithmonë i veçantë. Ai nuk i përkiste ndonjë shkolle apo rryme të caktuar artistike. Ndonëse ishte i ndikuar nga Fauvizmi, kubizmi dhe impresionizmi, ai krijoi një stil të tijin unik, që u fokusa në figurën njerëzore, me një theks të veçantë në fytyrat dhe trupat femërorë. Portretet e tij janë të njohura për ata sy të zmadhuar dhe për forma të zgjatura që përshkruajnë një ndjenjë të mistershme dhe të thellë.

Fëmijëria e Modiglianit ishte e shënuar nga shëndeti i dobët. Prej disa vitesh ai vuante nga sëmundje të ndryshme, përfshirë tuberkulozën, që do t’i shkaktonte vdekjen e parakohshme. Gjatë gjithë jetës, ai ishte një njeri i izoluar, i cili kaloi shumë kohë duke luftuar për të mbijetuar, dhe ende më shumë për të realizuar artin që e mbushte me jetë.

Ai nisi studimet në pikturë në qytetin e tij të lindjes, nën drejtimin e piktorit Guglielmo Micheli, dhe më pas kaloi në Firence, ku u regjistrua në Akademinë e Arteve të Bukura në vitin 1902. Pas kësaj, ai u transferua në Paris në vitin 1906 dhe u regjistrua në Académie Colarossi, ku filloi të bëhej pjesë e shoqërisë artistike avangardë që ndikoi në zhvillimin e artit modern.

Veprat e tij u ndikuan nga shumë artistë të njohur, përfshirë Henri Toulouse-Lautrec dhe Paul Cézanne. Gjithashtu, Modigliani zhvilloi një interes të veçantë për skulpturën, dhe në vitin 1909, Dr. Paul Alexandre, mbrojtësi i tij dhe miku më i afërt, e prezantoi me Constantin Brancusi, një nga shenjatorët e skulpturës moderne. Ky takim do të kishte një ndikim të madh në punën e tij, veçanërisht në krijimin e seri figurash dhe kokash, që janë një pjesë e rëndësishme e pasurisë së tij artistike.

Ndikimi i artit afrikan dhe maskave që Modigliani mund të ketë parë nëpërmjet Picasso-s ishte gjithashtu i theksuar në krijimet e tij. Kjo ndihmoi që ai të zhvillonte një estetikë të veçantë dhe të ndihmonte në përcjelljen e një ndjenje të thellë shpirtërore dhe fizike që ka karakterizuar gjithmonë punën e tij.

104 vjet pas vdekjes së tij, Amedeo Modigliani mbetet një nga më të mëdhenjtë e artit modern. Vepra e tij është një dëshmi e pasionit të papërmbajtur dhe e sakrificës për artin. Disa e cilësojnë atë si një “gjeni i mallkuar”, por pavarësisht nga vuajtjet që kaloi gjatë jetës së tij, puna e tij vazhdon të shndërrohet në një burim frymëzimi për artistët e sotëm dhe admiruesit e artit në mbarë botën./UBTNews/

 

Continue Reading

Magazinë

Rregullat e forta të Julia Roberts për një fëmijëri të disiplinuar

Published

on

Julia Roberts ka folur hapur për mënyrën si ajo dhe bashkëshorti, Daniel Moder, i kanë rritur tre fëmijët e tyre – binjakët Hazel dhe Phinnaeus dhe djalin Henry – duke zbatuar rregulla të qarta dhe të pandryshueshme.

Në një intervistë për 72 Magazine, aktorja 57-vjeçe u shpreh se fëmijët e tyre kanë qenë ndër më të fundit në grupet e tyre shoqërore që kanë marrë telefona dhe pajisje teknologjike.

“Kur ishin më të vegjël, padyshim që unë dhe Danny konsideroheshim prindër më të rreptë. Nuk është se vendosnim ligje të forta, por kishim rregulla që nuk ndryshonin. Këtu janë kufijtë dhe ata nuk lëvizin”, tha ajo.

Roberts shtoi se kjo mënyrë krijon stabilitet dhe ndjenjën e sigurisë tek fëmijët: “Ata e dinë se ekziston një botë e qëndrueshme dashurie dhe mbrojtjeje që nuk kushtëzohet”.

Ajo dhe Moder janë përpjekur të mbajnë jetën e fëmijëve private, larg syrit të medias. Më 2013, tregoi për USA Today se synimi ishte t’i mbronin ata e të kishin jetë familjare pa ndërhyrje të jashtme. Roberts ka folur disa herë për qasjen e saj kundër varësisë nga teknologjia.

Në një intervistë për Today në vitin 2023, ajo tha se në shtëpi kishin vendosur një stacion karikimi për telefonat, nuk lejonin përdorimin e tyre në tryezë dhe inkurajonin bisedat e drejtpërdrejta në familje.

Continue Reading

Magazinë

I pëlqeu kënga e Anastacia, Arnold i kërkoi ta këndonte 12 herë për ditëlindjen e tij

Published

on

Anastacia ka kujtuar një fragment ku aktori Arnold Schwarzenegger në ditëlindjen e tij i kërkonte vazhdimisht të këndonte këngën “Whatta Man”.

Këngëtarja me famë botërore ka treguar se atë natë mund ta ketë kënduar rreth 12 herë këngën me kërkesë të aktorit.

“Unë isha e ftuar në ditëlindjen e Arnold Schwarzenegger dhe ai më kërkoi të këndoja “Whatta Man të En Vogue. Këngë e shkëlqyer, por ai donte vetëm që unë ta këndoja vazhdimisht. Mendoj se e këndova 12 herë”, ka treguar ajo.

“Çdo herë, thoja, ‘O Zot, ai e do përsëri’. Më bëri vërtet të qeshja”, u shpreh ajo.

Ajo ka përshkruar këtë moment si një përzierje argëtimi dhe habitjeje, duke theksuar se ndërveprimi i tillë me figurë kaq të njohur e bëri të qeshte gjatë gjithë mbrëmjes.

Përveç sfidës për të kënduar të njëjtën këngë disa herë, Anastacia e ka përjetuar këtë eksperiencë si kujtim i veçantë dhe të gëzueshëm nga karriera e saj.

Përgatiti: A.Z. /UBT News/

Continue Reading

Kulturë

Nis edicioni i 12-të i Festivalit të Filmit me Metrazh të Shkurtër në Korçë

Published

on

Ka nisur edicioni i 12-të i Festivalit Ndërkombëtar të Filmit me Metrazh të Shkurtër në Korçë, i cili bashkon artistë të kinematografisë nga e gjithë bota.

Drejtor i festivalit, Gledis Bica, tha se numri i filmave shqiptarë po rritet çdo vit, ndërsa cilësia vijon të përmirësohet. Këtë vit janë përzgjedhur 81 filma nga 41 shtete, të ndarë në 6 kompeticione.

Pjesë e jurisë është regjisori turk Umut Can Turkmen, koordinatori i festivalit më të madh të filmit me metrazh të shkurtër në Izmir, si dhe regjisorët nga Austria, të cilët kanë vlerësuar mikpritjen e artistëve të huaj në Shqipëri.

Festivali do të zgjasë 8 ditë në kinema “Majestic”, kinemaja e vetme në juglindje që ishte mbyllur prej vitit 2018.

Continue Reading

Lifestyle

Sekreti për të qëndruar i relaksuar gjatë ditës së punës

Published

on

Sa pushim është saktësisht “i mjaftueshëm”? Shkenca e ka dhënë një përgjigje të saktë: 42 për qind.

Kjo është pjesa e kohës që trupi dhe truri ynë kanë nevojë të kalojmë në pushim – rreth 10 orë nga çdo 24.

Nuk ka rëndësi nëse i plotësoni çdo ditë; rëndësi ka mesatarja gjatë javës, muajit apo edhe periudhave më të gjata.

Ndoshta mendoni: “42%? Është e pamundur, nuk kam aq kohë!”

Por e vërteta është se, nëse nuk ia jepni trupit pushimin e nevojshëm, atëherë “42 përqindëshi” do t’jua marrë vetë: me sëmundje, lodhje ekstreme apo rraskapitje që ju detyrojnë të ndaloni.

A ju ka ndodhur ndonjëherë të sëmureni sapo keni përfunduar një projekt të madh?

Apo të flini nga 12 deri në 14 orë ditët e para të pushimeve? Ndoshta edhe të përfundoni në spital pas një periudhe stresi të gjatë?

Këto janë shembuj të qartë se stresi ndikon realisht në çdo sistem të trupit: imunitar, tretës, hormonal. Për t’i mbajtur këto në ekuilibër, biologjia jonë ka nevojë për pushim të qëndrueshëm.

Pra, pushimi nuk është luks, por kusht biologjik. Nëse nuk e plotësoni, trupi do t’ju detyrojë ta bëni, shpesh në mënyrat më të pakëndshme.

Përgatiti: A.Z. /’UBT News/

Continue Reading

Të kërkuara