Kulturë, Lifestyle

Katër gjërat që mësova për jetën nga shkrimtari i njohur Paulo Coelho

Ja cilat janë katër leksionet mbi jetën që mund të mësoni nga rinia e Paulo Coelhos: Më besoni, ia vlejnë të merren parasysh.

Publikuar

Nga Wan Muhamed Zulfikri

Unë nuk e kam lexuar romanin “Alkimisti”. E di, që çdokush që shkruan një artikull mbi Coelhon, duhet të paktën duhet të lexojë më parë librin që e bëri atë të famshëm në mbarë botën. Në fakt, i vetmi libër që lexova ishte romani “Aleph”, dhe ishte vërtet shumë i bukur.

Pasi e lexova, krijova në mendjen time imazhin e shkrimtarit si një person shumë spiritual dhe i qetë. Për të mësuar më shumë rreth tij lexova biografinë e autorizuar “Luftëtarët e jetës” e shkruar nga Fernando Morais.

Pjesët më interesante të librit ishin historitë e rinisë së Coelhos, të cilat ishin larg asaj që kisha imagjinuar paraprakisht. Ato ishin frymëzuese dhe më bënë të reflektoj thellë mbi jetën time. Ja cilat janë katër leksionet mbi jetën që mund të mësoni nga rinia e Paulo Coelhos: Më besoni, ia vlejnë të merren parasysh.

1. Nëse keni një dobësi, mësoni që ta kompensoni atë me forcën tuaj

Paulo ishte i dobët fizikisht. Sipas biografisë së tij, ai ishte “fizikisht shumë i dobët dhe i shkurtër”. Ai kishte një pseudonim – Pele – që do të thotë “ngordhalaq”. Me këtë nofkë thirreshin ata që ngacmoheshin gjithmonë nga shokët e klasës. Duke pasur dobësinë e tij fizike, Paulo e kishte të vështirë të fitonte respektin e bashkëmoshatarëve të tij.

Megjithatë, ai zbulon në këtë libër se pavarësisht dobësisë fizike, ia doli të fitonte respektin e tyre. Si? “Duke ditur gjëra që nuk i dinte askush tjetër dhe duke u treguar atyre histori që asnjë nga bashkëmoshatarët e tij nuk kishte lexuar. Kjo ishte një mënyrë për të fituar respekt”, kujton ai.

Mësimi: Nëse mendoni se keni një dobësi të caktuar, mos u përpiqni që ta zhdukni atë dobësi. Disa dobësi, sidomos ato fizike, janë të vështira për t’u eliminuar. Një mënyrë më efektive do të ishte të gjenit pikat tuaja të forta dhe të punoni mbi to, derisa të jeni të paktën mbi mesataren. Ose më mirë akoma: Jini aq të mirë sa nuk mund t’ju injorojnë.

2. Refuzimi nuk ka rëndësi. Rëndësi ka ajo që bëni pasi refuzoheni

Paulo besonte te vetvetja. Ai besonte se ishte një poet i mirë dhe se poezitë e tij nuk ishin të përshtatshme për revista të vogla. Ndaj ai i dërgoi poezitë e tij redaksisë së “Escritores e Livros”, një rubrikë letrare me reputacion në gazetën e madhe “Correio da Manha”.

Pas një jave, Paulo i hidhi një sy gazetës dhe lexoi mes të tjerash: “Për të gjithë të rinjtë që botojnë këtu dhe që janë të dëshpëruar të bëhen të famshëm duke botuar libra, ia vlen të kujtohet shembulli i Karlos Drumond de Andrade, që në 15 vjet botoi vetëm 3 vëllime me gjithsej 144 poezi. Si çdo njeri normal, edhe ai kishte dyshime mbi aftësitë e veta, por arriti ta rifitonte besimin dhe të shkruante versionin e tij të poemës së famshme të Rudjard Kipling “Nëse…”:

Nëse u kërkon miqve dhe armiqve të të japin një shans,

Nëse mund të dëgjoni një “Jo” dhe ta merrni si “Ndoshta”,

Nëse mundeni të nisni gjithçka nga hiçi e megjithatë të vlerësoni atë pak që keni,

Nëse mund ta përmirësosh veten në çdo moment dhe të arrish majat pa iu nënshtruar kotësisë,

Atëherë do të bëhesh shkrimtar!”.

Mësimi: Refuzimi është një gjest që gjithmonë dhemb. Disa thonë se refuzimi nuk duhet marrë personalisht. Por unë nuk mendoj se ndihmon kjo këshillë. Ne e vlerësojmë veten dhe gjërat që krijojmë, ndaj refuzimi sjell një disonancë konjitive brenda mendjes sonë.

Dy mendime kontradiktore, vetëbesimi dhe dyshimi për veten, përplasen me njëri-tjetrin për të përcaktuar se kush do të fitojë dhe sundojë “mbretëritë” brenda kokave tona. Sa herë ka dy mendime kontradiktore, na duhet diçka që të na udhëheqë se çfarë të bëjmë pas refuzimit. Nëse nuk dini çfarë të bëni apo në çfarë të besoni, në shumicën e rasteve betejën do ta fitojë pala më e keqe. Në rastin e Paulos, fitoi besimi i tij në vetvete, dhe kjo për shkak të një obsesioni të tij.

3. Jini të fiksuar pas ëndrrës suaj

Qëkur ishte i vogël, Paulo ishte i fiksuar pas idesë për t’u bërë një shkrimtar i famshëm. Megjithatë, obsesioni i tij i dha frytet e veta vetëm pas shumë vitesh. Kjo për shkak se ai e ndryshonte gjithmonë artin e tij: nga poezia në aktrim, regji, shkrime mbi okultizmin dhe poemat lirike. Edhe pse pati sukses në disa nga këto fusha, ai i kujtonte vazhdimisht vetes se donte të bëhej një shkrimtar i famshëm. Ky obsesion e bëri atë që është sot.

Mësimi: Ndonjëherë, ne mendojmë se ëndrra jonë qëndron e varrosur nën një grumbull punësh ose studimesh. Kjo vlen edhe për mua. Unë ndjek shkollën e mjekësisë, por e di që të jem mjek nuk është ëndrra ime. Unë dua të jem një sipërmarrës.

Për disa arsye, unë nuk mund ta braktis shkollën e mjekësisë. Në pamje të parë duket sikur nuk kam zgjidhje, por në fakt e kam një të tillë: të zgjedh të ndjek ëndrrën time pavarësisht çdo gjëje, ose t’i nënshtrohem rrugës që më “detyruan” njerëzit të vazhdoj. E njëjta gjë vlen edhe për ju. Jini të fiksuar pas ëndrrës suaj dhe mos e lini të vdesë kollaj.

4. E kaluara juaj “e tmerrshme” nuk ju bën të dështuar në të ardhmen

Një fjalë nisi të shfaqej në mendjen time kur lexova mbi të kaluarën e Paulos: e tmerrshme. Paulo dështoi në studimet e tij, për pak sa nuk vrau një djalë me makinë, u detyrua të qëndronte për shumë kohë i shtruar në një spital psikiatrik për shkak të problemeve të tij në rritje, konsumonte vazhdimisht drogë, u rrëmbye nga një organizatë sekrete dhe përqafoi Satanizmin.

Kishte më shumë, por e kuptoni panoramën. Duke parë të kaluarën e tij, u habita me ndryshimin e madh të vetes së tij, të së kaluarës dhe të së ardhmes. Historia e tij, tregon se si e kaluara e dikujt nuk është një parashikues i mirë i së ardhmes së tij, pasi ai është i aftë ta ndryshojë atë nëse dëshiron.

Mësimi: Problemi me shumicën prej nesh, është se ne fokusohemi shumë tek gjërat që nuk mund t’i ndryshojmë. Është e vërtetë që e kaluara jonë mund të ndikojë në të ardhmen tonë, por ne nuk duhet që ta lejojmë atë ndikim të përhapet shumë. Ndaj mos lejoni që e kaluara të jetë fallxhori juaj. Ajo që duhet të bëjmë është të përqendrohemi në të tashmen dhe të marrim nën kontroll të ardhmen tonë. Pse? Sepse fallxhorët e jetës sonë jemi ne vetë./ “A2Success” – Bota.al

Kulturë, Lifestyle

Eurovisioni zotohet se do të heqë flamujt dhe simbolet palestineze

Publikuar

nga

Organizatorët e Eurovision Song Contest u zotuan se do të heqin çdo flamur palestinez dhe simbol pro-palestinez në konkurs që do të mbahet javën e ardhshme në Malmö të Suedisë.

Ky vendim erdhi pas rritjes së tensioneve lidhur me pjesëmarrjen e Izraelit në Eurovision Song Contest, pas fushatës së tij ushtarake në Gaza.

Grupet pro-palestineze pritet të organizojnë protesta të mëdha në Malmö për të rritur ndërgjegjësimin për kauzën e tyre.

Të paktën 34 mijë e 596 njerëz janë vrarë në territorin palestinez gjatë pothuajse shtatë muajve të luftës mes Izraelit dhe Hamasit. Shumica prej viktimave janë gra dhe fëmijë./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Kulturë, Lifestyle

​Beaux Arts: Ish-vila e diktatorit Hoxha shndërrohet në rezidencë artistësh

Publikuar

nga

Ish-vila e diktatorit Enver Hoxha do të shndërrohet në një rezidencë artistësh, shkruan Florelle Guillaume në një artikull të botuar në revistën franceze “Beaux Arts”.

Ky është projekti i ri i fondacionit “Art Explora”, i cili nuk pushon së habituri me nismat e tij origjinale në favor të krijimit dhe demokratizimit kulturor.

“Vila 31”, e vendosur në zemër të kryeqytetit të Tiranës, është shtëpia e dikurshme e ish-kryeministrit shqiptar Enver Hoxha, stalinist i egër që sundoi vendin për katër dekada të shënuara nga shtypja e përgjakshme dhe izolimi, por edhe nga dhuna e madhe ndaj artistëve.

“Që nga vdekja e diktatorit në vitin 1985, ky vend historik kishte mbetur një vilë fantazmë e ngrirë në kohë, me dekorin e saj të stilit hollivudian të viteve 1970”, sipas drejtorit të përgjithshëm të “Art Explora”, Bruno Julliard.

Tunelet e fshehura, dritat e zbehta neoni, mobiljet prej kadifeje, pishina e pashfrytëzuar dhe bunkerët e fshehtë kontribuojnë në atmosferën e çuditshme dhe të modës së vjetër të kësaj vile, sa të frikshme aq edhe të admiruar nga banorët.

Në kërkim të një “fati të ri” prej disa vitesh, kryeministri aktual Edi Rama, vetë artist, i shkolluar në Ecole des Beaux-Arts në Paris në vitet 1980, nuk kishte se si të mos e vlerësonte projektin kulturor të Frédéric Jousset, atë të shndërrimit të një meke të intolerancës në një parajsë krijimi për artistë nga e gjithë bota. Një përbuzje e bukur ndaj historisë!

Rinovimi i “Vilës 31” do t’i besohet kompanisë arkitekturore NeM, e cila realizoi transformimin spektakolar të “Bursës së Tregtisë” në Paris.

“Qëllim është që as të mos bëhet një muze i diktaturës dhe as të shkelet trashëgimia e saj historike”, tha Bruno Julliard.

Pjesërisht e hapur vjeshtën e ardhshme, rezidenca prej 4000 metrash katrorë me tetë studio rezidenciale do të mirëpresë që nga dhjetori një valë të parë artistësh dhe krijuesish ndërkombëtarë dhe nga Ballkani.

“Objektivi është zhvillimi i një programi afatgjatë të kërkimit dhe eksperimentimit artistik, i hapur ndaj botës, por edhe duke nxjerrë në pah dinamizmin e jashtëzakonshëm artistik të Ballkanit”, tha Blanche de Lestrange, drejtoresha artistike e “Art Explora”, shkruan ATSh.

“Vila 31” do të jetë e hapur për publikun përmes seminareve, shfaqjeve të filmave dhe festivaleve.

Vazhdo të lexosh

Art

Jeta dhe vepra në kthesën e fundit: Michelangelo në Muzeun Britanik

Publikuar

nga

Një ndër pikat kryesore të ekspozitës që u hap në Muzeun Britanik është karikatura e vetme e mbijetuar e plotë e Michelangelos “Epifania”, një vizatim përgatitor në shkallë të plotë, e cila është një nga veprat më të mëdha të Rilindjes në letër.

Michelangelo, gjeniu italian pas tavanit befasues të Kapelës Sistine dhe statujës ikonike të Davidit, festohet shpesh për arritjet e tij të hershme. Megjithatë, ekspozita e re që u hap më 2 maj në Muzeun Britanik të Londrës synon të hedhë dritë mbi një periudhë më pak të njohur: vitet e tij të fundit. Që nga të 50-at e tij deri në vdekjen e tij në pothuajse 89-vjeç, ekspozita e titulluar “Michelangelo: Dekadat e fundit” shfaq thesare të rralla, duke përfshirë “Epifania” dy metra të lartë. Vizatimi i përfunduar me shkumës të zi nga Michelangelo po zbulohet për publikun për herë të parë që nga restaurimi në vitin 2018.

Si vizatimi i vetëm i mbijetuar i plotë nga Michelangelo, ky vizatim përgatitor në shkallë të plotë është një nga veprat më të mëdha të Rilindjes në letër dhe qëndron si një nga thesaret më të çmuara të Muzeut Britanik. Punimet e mëvonshme tregojnë një anë krejt tjetër të tij, shumë më introspektive, shumë më i menduar. Ne mund ta shohim më shumë prej tij si një person që po pajtohet me këto ndjenja njerëzore shumë universale me të cilat ne të gjithë përballemi ndërsa rritemi, duke u përpjekur të peshojmë nëse keni jetuar një jetë të mirë dhe duke medituar mbi aspektet e besimit për të cilat ai shpreson se do sillni atë në shpëtim”, shpjegon kuratorja kryesore e ekspozitës, Sarah Vowles.

Vizitorët mund të eksplorojnë studimet e hershme për veprat e tij të famshme, të tilla si figurat për “Gjykimi i Fundit”, afresku që mbulon të gjithë murin e altarit të Kapelës Sistine, së bashku me vizatimet e mëvonshme të bëra pak para vdekjes së tij, duke zbuluar evolucionin e stilit të tij.

“Kur e fillojmë ekspozitën me vizatimet për Gjykimin e Fundit, ky është ndoshta Michelangelo që njerëzit presin të shohin: këto poza shumë dramatike, ekstravagante, figura të lidhura me muskuj, magjepsja me anatominë mashkullore,” vëren Vowles.

Letrat e ekspozuara në ekspozitë japin një pasqyrë të jetës së Michelangelos përtej artit. Ai i shkruan nipit të tij Leonardo Buonarroti për ta falënderuar për verën e dërguar nga ferma familjare. Një tjetër letër prekëse vjen nga Daniele da Volterra, duke i kërkuar Leonardos të vizitojë xhaxhain e tij të sëmurë sa më shpejt të jetë e mundur. Pavarësisht moshës së tij të avancuar, ambicia e Michelangelos mbeti e pashuar. Planet për kupolën e Bazilikës së Shën Pjetrit demonstrojnë krijimtarinë e tij të qëndrueshme dhe aftësinë e projektimit.

“Kjo ekspozitë e bën të qartë se edhe pas moshës 60-vjeçare dhe për një kohë të gjatë pas kësaj, artistët mund të mbeten tepër krijues dhe inovativë dhe mund të ndërmarrin projekte të reja dhe vërtet sfiduese”, thotë Vowles.

Përktheu nga Euronews: Dionesa Ebibi

 

Vazhdo të lexosh

Kulturë, Lifestyle

Në hapësirën e pafundme të artit: ‘Javët Kulturore’ shndërrojnë Shqipërinë në arenë kulturore globale

Publikuar

nga

Edicion i tretë i Javëve Kulturore Ndërkombëtare çeli sot siparin, në ceremoninë e mbajtur në sheshin “Skënderbej”. Javët Kulturore Ndërkombëtare shënojnë fillimin e një udhëtimi të magjishëm, kur shpirti dhe kreativiteti bashkohen në një valë të pafundme artistike. Ky udhëtim mahnitës fillon edicionin e tretë në tokën shqiptare. Dy herë më parë, kjo këmbanë e kulturës ka zhurmuar në Tiranë dhe nëpër qytetet e tjera, duke sjellë me vete qindra artistë nga e gjithë bota.

Javët Kulturore Ndërkombëtare lindën si një ëndërr, një shkëlqim idesh nga ish-Ministria e Kulturës në vitin 2022. Dëshira për të sjellë përpara syve të popullit shqiptar vlerat dhe traditat e botës, për të nxitur shkëmbimin kulturor dhe për të ushqyer inovacionin u shndërrua në realitet.

Në ceremoninë festive ishin të pranishëm ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja, kryetari i bashkisë së Tiranës, Erion Veliaj, ministrja e Bujqësisë dhe Zhvillimit Rural, Anila Denaj, ambasadorë të huaj të akredituar në vendin tonë, qytetarë, etj, mësohet nga RTSH.

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja u shpreh se për 7 muaj rresht, deri në nëntor, çdo javë do t’i kushtohet traditave të disa vendeve nga e gjithë bota. Gonxhja bëri me dije se kalendari fillon me Francën, dhe vijon më pas me Greqinë, Italinë, Brazilin, Hungarinë, Holandën, Turqinë, Mbretërinë e Bashkuar, Kinën, Gjermaninë, Japoninë, SHBA-në, Kombet e Bashkuara, Austrinë, Spanjën, Malin e Zi, Meksikën dhe Kosovën!

“Çelim sot Javët Kulturore Ndërkombëtare, që do të rrokin tërë vendin për 7 muaj rresht, deri në Nëntor, nisur nga Tirana, për të mbushur salla, teatro e galeri arti, sheshe e agora qytetesh anembanë, sy e zemra, me programe të pasura aktivitetesh nga mbi 20 shtete! Kaleidoskop rrezesh e ngjyrash! Nga nesër merr jetë Java e Europës, si rrënjë dhe perspektivë e jona, e para jo pa qëllim, e shtrirë në Gjirokastër, Shkodër e Tiranë!”, vuri në theks para artdashësve ministri që sipas tij kodi ynë gjenetik na tregon se shtëpia jonë është vend i Zotit, një shtëpi e hapur për të gjithë, pavarësisht nga besimi apo ngjyra e lëkurës. Dhe se Shqipëria nxit manifestime të shumëllojshme, duke kujdesur diversitetin tonë si pasuri e pashmangshme, raporton ATSH.

Kryebashkiaku Veliaj e shpalosi qartësinë e vizionit të tij: “Fillimi ynë është me fuqinë e Bashkimit Evropian, një bashkëpunim që bën shtëpinë tonë më të madhe dhe më tërheqëse se kurrë. Pas kësaj, vijmë me flamurin e kulturës në duart tona në Francë, duke hapur hapat për një udhëtim të padurueshëm të aktiviteteve të ndryshme.”

Dhe me një ftesë, ai shpalli të hapur këtë edicion duke thirrur të gjithë të bëhen pjesë e këtij udhëtimi të jashtëzakonshëm.

“Bëhu pjesë e këtij udhëtimi të jashtëzakonshëm! Organizoni një festë të vogël të kulturës në ambientet tuaja, në vendin tuaj të punës, në një shkollë apo në një biznes! Sepse kultura, muzika, arti dhe teatri janë gjuha universale që bashkojnë njerëzit, duke e lënë politikën pas dore”, mbyll fjalinë duke ftuar në përcjellje të aktiviteteve Veliaj.

Nëpërmjet kësaj mrekullie të organizuar, vendet njihen më mirë, lidhjet me partnerët ndërkombëtarë forcohen, dhe shkalla e aktiviteteve kulturore rritet në Shqipëri. Javët Kulturore Ndërkombëtare bëjnë mrekulli, duke transformuar skenën kulturore në një arenë shumëkulturore dhe shumëdisiplinore, ku çdo njeri gjen një hapësirë për të shkëlqyer dhe për të krijuar lidhje që i tejkalon kufijtë. /UBTNews/

Përmbledhi: Dionesa Ebibi

Vazhdo të lexosh

Të kërkuara