Më 13 shkurt 2000, u shua një prej figurave më të shquara të diasporës shqiptaro-amerikane, Rexhep Krasniqi, i njohur ndryshe edhe si “bir shpirti” i Bajram Currit. Ky titull i nderuar nuk ishte thjesht një epitaf, por një përshkrim i thellë i një jete të dedikuar për popullin dhe atdhenë. Pjesë e një trashëgimie të pasur, Rexhep Krasniqi arriti të shenjëzonte një periudhë të rëndësishme të jetës shqiptare, si funksionar shtetëror dhe militant i të drejtave të shqiptarëve në arenën ndërkombëtare.
Lindur në Gjakovë më 24 prill 1906, në një familje me origjinë nga Margegajt, Rexhep Krasniqi do të ngjitej në majat e shoqërisë dhe politikës shqiptare. Në moshën vetëm 8-vjeçare, ai mbeti jetim dhe jetën e tij do ta vazhdonte nën kujdesin dhe ndikimin e Bajram Currit, një nga figurat më të rëndësishme të Malësisë së Gjakovës. Mësimet fillore i kreu në vendlindje dhe në Shkodër, por do të kishte një fat më të veçantë: nën udhëheqjen e Bajram Currit, ai fitoi një bursë studimi për të vazhduar arsimin në Austri, ku përfundoi edhe edukimin akademik, krahas gjimnazit.
Kthimi i tij në Shqipëri, pas përfundimit të studimeve, i hapi atij dyer të reja për angazhime të rëndësishme në fushën e arsimit. Nga viti 1935, Rexhep Krasniqi u bë mësues i historisë dhe gjeografisë, dhe më pas iu besua detyra e drejtorit të Arsimit në Ministrinë e Arsimit të Shqipërisë. Angazhimi i tij për zhvillimin e arsimit nuk mbaroi këtu, pasi ai u bë “Komisari i Naltë i Shkollave Shqipe në Tokat e Lirueme”, një post që i dha mundësinë të kontribuonte në krijimin dhe riorganizimin e arsimit shqiptar jashtë kufijve të Shqipërisë.
Në vitin 1943, ai u caktua nënkryetar i Lidhjes së Dytë të Prizrenit, një organizatë që synonte bashkimin e shqiptarëve dhe mbrojtjen e të drejtave të tyre. Angazhimi i tij politik e shënoi vitin 1944, kur u bë pjesë e kabinetit të Rexhep Mitrovicës si ministër i Arsimit. Ky periudhë e tij shënonte një kohë të vështirë për Shqipërinë, e cila po kalonte në një periudhë lufte dhe ndërlikimesh politike.
Në fund të vitit 1944, Krasniqi, si shumë figura të tjera të shquara, do të largohej në mërgim, duke marrë mbi vete një angazhim të madh për riorganizimin e Komitetit “Shqipëria e Lirë”. Ai udhëhoqi këtë komitet deri në vitin 1992, duke u bërë një simbol i qëndresës dhe i përpjekjeve të pandërprera për një Shqipëri të lirë dhe të pavarur.
Në vitin 1994, për të nderuar veprën e tij dhe kontributin e pashoq që dha për shqiptarët dhe kombet e tjera, Rexhep Krasniqi u dekorua me titullin “Naim Frashëri” të klasit të parë, një çmim që i takonte një njeriu që kishte jetuar me ide, pasion dhe përkushtim të jashtëzakonshëm për atdhenë. Ky titull jo vetëm që nderonte jetën e tij, por edhe kujtonte përpjekjet dhe sakrificat e një populli të larguar nga trojet e tij, por gjithmonë i lidhur thellësisht me Shqipërinë dhe traditat e saj.
Rexhep Krasniqi do të mbetet gjithmonë një figurë e paharruar, një model i shërbimit të palodhur dhe i përkushtimit për një atdhe të lirisë dhe dinjitetit./UBTNews/
