Kulturë

Margariti: Kujtojmë aktorin e shkëlqyer Agim Qirjaqi

Qirjaqi u nda nga jeta në 28 mars 2010 në moshën 59-vjeçare pas një sëmundje të rëndë.

Published

on

 Ministrja e Kulturës, Elva Margariti përkujtoi sot aktorin Agim Qirjaqi, në kuadër të “Muajit të Teatrit”.

“Sot, në ditën e ndarjes së tij nga jeta, kujtojmë aktorin e shkëlqyer, Agim Qirjaqi”, tha Margariti.

Agim Qirjaqi lindi në Kolonjë në vitin 1950. Karrierën si aktor e filloi në Teatrin Kombëtar, pas mbarimit të studimeve në Akademinë e Arteve në Tiranë, më 1973. Shumë shpejt bëhet i njohur nëpërmjet filmave “Rrugë të bardha” i Viktor Gjikës (Profesori), “Lulëkuqet mbi mure” i Dhimitër Anagnostit (Drejtori i Shkollës) etj. Me këtë të fundit fiton çmimin e parë në Festivalin II të Filmit, më 1977.

Më pas punoi si regjisor në TVSH, ku realizon si regjisor e aktor shumë telefilma, mes të cilëve edhe filmin artistik “Dorina” (1980).

Gjatë kësaj kohe vazhdoi të punojë intensivisht në filma, duke qenë i preferuar nga shumica e regjisorëve tanë. Gjithashtu filloi të japë mësim, mjeshtërinë e aktorit, në Akademinë e Arteve, përvojë të cilën e vazhdoi edhe pas rikthimit në Teatrin Kombëtar, më 1981. Në vitet ’80 interpretoi rregullisht në teatër dhe në film, duke qenë njësoj i suksesshëm, si në role dramatikë, ashtu edhe në ata komikë.

Më 1989 largohet për herë të dytë nga Teatri Kombëtar, këtë herë për një trajnim 2 vjeçar pranë të famshmit Xhiorxhio Strehler (Giorgio Strehler) në Teatrin Pikolo (Il Picolo Teatro) të Milanos dhe pastaj në Teatrin Elizeo (Eliseo) të Romës. U rikthye në Teatrin Kombëtar më 1991 këtë herë më i dhënë pas regjisë. Lista filloi me “Rikardi III” të Shekspirit (1992) dhe vazhdon me “Fando e Lis” të Arrabalit, me të cilën fiton Çmimin “Aleksandër Moisiu” në Festivalin e vitit 1994, “Marrëzia e madhështisë” të Vangjel Kozma, “Këngëtarja tullace” të Ioneskos dhe mbaron me “Armiku i popullit” të Ibsenit.

Krahas krijimtarisë, angazhohet edhe në veprimtaritë ‘jashtë skene’, si përkthyes dramash (“Fando e Lis” dhe “Këngëtarja tullace”), bashkëpunëtor dhe anëtar i Këshillit Botues të buletinit Teatër, anëtar i bordeve të Studios Alba Film dhe Akademisë së Arteve, bashkëthemelues dhe kryetar i parë i Shoqatës Mbarëkombëtare të Artistëve të Teatrit (1992). Më 1996 fitoi titullin “Asistent Profesor”. Në sezonin 2002-2003 ka qenë drejtor i Teatrit Kombëtar.

Qirjaqi u nda nga jeta në 28 mars 2010 në moshën 59-vjeçare pas një sëmundje të rëndë/ATSH

Continue Reading

Kulturë

130 vite nga lindja e “Heroinës së Popullit” Shote Galica, gruaja që jetoi me pushkë në dorë

Published

on

Më 10 nëntor 1895, në Drenicën heroike, u lind Qerime Radisheva, e njohur si Shote Galica, një ndër figurat më të fuqishme të rezistencës shqiptare në Kosovë dhe një simbol i qëndresës kombëtare.

Ajo mbetet një emër që ngjall krenari, jo vetëm për trimërinë në beteja, por edhe për rolin që pati në historinë e rezistencës kundër serbëve.

Ishte një ndër gratë e rralla shqiptare të asaj kohe që mori armët për liri dhe nuk i hoqi kurrë nga duart deri në fund të jetës.

Nga Qerime Radisheva në Shote Galica

E lindur në një familje shqiptare me ndjenja të forta atdhetare, ajo u rrit mes këngëve dhe tregimeve për trimëri. Qysh në moshë të re u përfshi në luftërat kundër pushtuesve e përkrah bashkëshortit të saj, Azem Bejtës, u bë pjesë e çetave kryengritëse të Drenicës.

Pseudonimi “Shote Galica” e shoqëroi përjetësisht, duke u bërë simbol i grave luftëtare shqiptare.

Krahu i djathtë i Azem Galicës

Në çdo betejë, Shoteja qëndronte përkrah burrit. Ajo nuk e shihte luftën si detyrë burrash, por detyrë kombëtare. Pasi Azemi u vra, ajo nuk u dorëzua. Përkundrazi, mori drejtimin e çetës dhe vazhdoi luftën deri në fund të forcave, duke u bërë frymëzim për burra e gra tjerë.

Në fillim të viteve ’20, Shote zhvilloi një rezistencë kundër autoriteteve serbe, që ushtronin dhunë e shpërngulje ndaj shqiptarëve të Kosovës. Pavarësisht mungesës së mbështetjes e kushteve të vështira, ajo qëndroi e palëkundur në idealin e saj për liri.

Mërgimi dhe fundi i jetës

Pas shumë vitesh luftë dhe përndjekjesh, Shoteja u tërhoq në Shqipëri, e rraskapitur, e plagosur dhe pa bashkëluftëtarët e dikurshëm.
Ajo u vendos në Fushë-Krujë, ku vdiq më 1 korrik 1927, në moshë të re, 32 vjeçe. Edhe në ditët e fundit, mbeti krenare dhe besnike ndaj idealeve për të cilat kishte luftuar gjithë jetën.

Trashëgimia dhe nderimi

Shote Galica nuk u kujtua vetëm si luftëtare, por si simbol i emancipimit të gruas shqiptare dhe i sakrificës për lirinë kombëtare. Thënia e saj e famshme “Jeta pa dije është si një luftë pa armë” mbetet një mesazh i përjetshëm për rëndësinë e arsimit dhe vetëdijes kombëtare.

Për veprimtarinë dhe heroizmin e saj, është nderuar me titullin më të lartë shtetëror “Hero i Popullit”, duke u radhitur mes figurave më të mëdha të historisë shqiptare.

130 vite pas lindjes – kujtimi që nuk shuhet

Sot, më 10 nëntor 2025, mbushen 130 vite nga lindja e Shotë Galicës, një figure që vazhdon të frymëzojë brezat me trimërinë, vendosmërinë dhe dashurinë e saj për atdheun. Në Drenicë, në Fushë-Krujë dhe në çdo cep të trojeve shqiptare, kujtimi jeton në këngë, në tregime dhe në zemrat e njerëzve që e shohin si shembull të gruas shqiptare që nuk u dorëzua kurrë.

Shote Galica – emri që mbetet pushkë e ndezur në kujtesën e kombit. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Lifestyle

2 hapa të thjeshtë për të parandaluar formimin e mykut në lavatriçe

Published

on

Lavatriçet janë të prirura ndaj mykut për shkak të lagështisë së rregullt.

Zona më e ndjeshme është guarnicioni i gomës rreth derës dhe sirtari i detergjentit, ku uji mund të grumbullohet.

Myku mund të dëmtojë gomën dhe të shkaktojë rrjedhje.

Pastrimi i thellë nuk është i nevojshëm pas çdo përdorimi.

Mjafton të bëni dy hapa të thjeshtë:

Fshijeni guarnicionin me leckë dhe lëreni derën hapur për ajrosje.

Hiqni sirtarin e detergjentit, derdhni ujin e tepërt dhe lëreni të thahet para se ta vendosni përsëri.

Këto hapa të shpejtë parandalojnë formimin e mykut dhe mbajnë lavatriçen tuaj në gjendje të mirë. /A.Z/UBT News/

 

Continue Reading

Kulturë

Maestro Peppe Vessicchio ndahet nga jeta në moshën 69-vjeçare

Published

on

Bota e muzikës italiane është në zi. Maestro Peppe Vessicchio, dirigjenti, aranzhuesi dhe personaliteti i dashur televiziv, ka ndërruar jetë në moshën 69-vjeçare.

Sipas konfirmimit të spitalit San Camillo në Romë, ai u shua pasditen e djeshme pas komplikimeve të rënda të pneumonisë intersticiale, e cila u përkeqësua me shpejtësi. Ceremonia mortore do të zhvillohet në mënyrë rreptësisht private, në respekt të dëshirës së familjes.

I lindur në Napoli, më 17 mars 1956, Giuseppe “Peppe” mbetet një nga figurat më të dashura dhe ikonike të Festivalit të Sanremos dhe të muzikës italiane në përgjithësi. Ai arriti të ndërthurte profesionalizmin me popullaritet të jashtëzakonshëm, falë edhe rolit të tij si mësues dhe mentor në spektaklin televiziv të Maria De Filippi-t, Amici.

Në fillimet e karrierës, Vessicchio bashkëpunoi me artistë të shquar si Gino Paoli, Edoardo Bennato dhe Peppino di Capri. Me Paolin, ai krijoi disa nga këngët më të njohura të viteve ’80, përfshirë “Ti lascio una canzone” dhe “Cosa faccio da grande”.

Rrugëtimi i tij është i lidhur ngushtë me Festivalin e Sanremos, ku që nga viti 1990 ishte një figurë e përhershme në skenë, duke fituar katër herë çmimin kryesor si dirigjent:

në 2000 me Avion Travel (“Sentimento”),

në 2003 me Alexia (“Per dire di no”),

në 2010 me Valerio Scanu (“Per tutte le volte che”),

dhe në 2011 me Roberto Vecchioni (“Chiamami ancora amore”).

Përveç këtyre arritjeve, Maestro Vessicchio u vlerësua disa herë edhe me çmimin për aranzhuesin më të mirë, duke dëshmuar ndjeshmërinë e tij të rrallë muzikore.

Në dekada pune, bashkëpunoi me disa nga emrat më të mëdhenj të muzikës italiane e ndërkombëtare, nga Andrea Bocelli te Zucchero, Ornella Vanoni, Roberto Vecchioni dhe Biagio Antonacci duke lënë trashëgimi të vyer që do të mbetet gjatë në kujtesën e publikut. /A.Z/UBT News/

 

 

Continue Reading

Mënyra e Jetës

Dilema e perdeve: cilat i përshtaten më mirë ambientit tuaj?

Published

on

Perdet e gjata arrijnë deri në dysheme dhe japin ndjesi elegance e hapësire më të madhe.

Janë ideale për dhoma dite, dhoma gjumi dhe ambiente me tavane të larta. Për vendosje më estetike, shufra e perdes duhet të jetë rreth 15–20 cm mbi kornizën e dritares.

Avantazhet:

Zgjerojnë vizualisht hapësirën

Krijojnë pamje luksoze

Ruajnë ngrohtësinë

Të përshtatshme për dyer ballkoni

Perdet e shkurtra janë praktike kur dritarja ndodhet mbi radiator, banak apo tavolinë.

Avantazhet:

Nuk pengojnë ngrohjen

Të lehta për larje

Ideale për kuzhina, dhoma fëmijësh dhe hapësira të vogla

Materialet:

Zgjidhni pëlhura të lehta për kuzhina dhe më të dendura për privatësi më të madhe.

Kombinimi ideal:

Perdet rrotulluese ose veneciane me draperi anësore ofrojnë funksionalitet dhe stil.

Perdet e gjata japin elegancë, ato të shkurtra praktikë. Zgjidhni sipas nevojave të hapësirës dhe stilit që dëshironi. /A.Z/UBT News/

 

Continue Reading

Të kërkuara