Operacioni i kërkimit për mërgimtarin që ra të dielën në Liqenin e Ujmanit po vazhdon ende. Që të dielën pasdite thuhet se ai u hodh në liqenin e Ujmanit, dhe nuk u pa më në sipërfaqe. Policia dhe ekipet e kërkim-shpëtimit janë angazhuar për ta gjetur 33 vjeçarin, por deri më tani nuk ka asnjë gjurmë.

Shoqata e Kosovës për Kërkim dhe Shpëtim ka thënë mbrëmë se operacioni i kërkimit duke vazhduar dhe se çdo informacion zyrtar do të bëhet publik vetëm nga institucionet kompetente dhe ekipet e përfshira në terren.

“Shoqata e Kosovës për Kërkim dhe Shpëtim njofton opinionin publik se informacionet që po qarkullojnë në rrjete sociale lidhur me lokalizimin e trupit të personit të mbytur në Ujman janë të pabazuara dhe pa fakte.

Kërkimet ende janë në vazhdim dhe çdo informacion zyrtar do të publikohet vetëm nga institucionet përkatëse dhe nga ekipet e angazhuara në terren. Lusim qytetarët dhe mediat që të mos shpërndajnë lajme të pavërteta që vetëm sa krijojnë konfuzion dhe pengojnë operacionet e kërkim-shpëtimit”, thuhet në njoftim.

Policia ka njoftuar për rastin edhe në raportin 24 orësh.

Janë bërë 112 vjet që kur përfundoi punimet Konferenca e Londrës, në të cilën u vendos përgjysmimi i trojeve shqiptare dhe fati i saj. Pas shumë diskutimesh, më 29 korrik 1913, ambasadorët morën një vendim formal për të njohur Principatën e Shqipërisë si shtet sovran të pavarur nga Perandoria Osmane, duke e copëtuar edhe njëherë dhe duke marrë dy të tretat e trojeve shqiptare.

Nga kjo konferencë Shqipëria doli e përgjysmuar në kufijtë e saj. Konferenca u diktua prej shpërthimit të Luftës së Parë Ballkanike ku morën pjesë fuqitë e mëdha të Evropës, përfaqësuesi i Perandorisë Otomane dhe përfaqësues të fuqive ballkanike, me përjashtim të Shqipërisë (që nuk njihej) dhe Greqisë.

Nga kjo konferencë doli Traktati i Londrës, mbi ndarjen e territoreve që dolën jashtë Perandorisë Otomane prej fuqive të mëdha dhe aleatëve të tyre, por mbeti i fshehtë deri në Konferencën e Versajës (1918).

Të gjitha fuqitë e mëdha paraqitën versionin e tyre të hartës së Shqipërisë, por harta më e favorshme për shqiptarët ishte ajo e propozuar nga Austro-Hungaria.

Pas shumë diskutimesh, më 29 korrik 1913, ambasadorët morën një vendim formal për të njohur Principatën e Shqipërisë si shtet sovran të pavarur nga Perandoria Osmane, duke e copëtuar edhe njëherë dhe duke marrë dy të tretat e trojeve shqiptare.

Vetëm një ditë pasi deklaroi se bashkësia ndërkombëtare e kishte “mashtruar” Serbinë me marrëveshjen e Brukselit, shefi i diplomacisë serbe Ivica Daçiq është tërhequr nga kjo deklaratë, duke e mohuar një qëndrim të tillë.

“Ishte një mashtrim. Ne i lidhëm të gjitha ato marrëveshje me mirëbesim, vetëm për të arritur kompromise që do të ishin në interes të të gjithëve në Kosovë,” kishte deklaruar Daçiq.

Por vetëm një ditë më pas, ai demantoi veten, duke thënë se “kurrë nuk ka thënë, e as nuk do të thoshte” se Serbia, presidenti Aleksandar Vuçiq apo ai vetë janë mashtruar gjatë nënshkrimit të Marrëveshjes së Brukselit.

“Nuk kam thënë kurrë, e as nuk do të thosha, se ne Serbia, Aleksandar Vuçiq apo unë jemi mashtruar për të nënshkruar marrëveshjen e Brukselit. Një formulim i tillë do të nënkuptonte se nuk e dinim çfarë po firmosnim, se nuk e kuptonim rëndësinë e dokumentit apo se ishim të paaftë për të vlerësuar realitetin politik,” tha Daçiq.

Sipas tij, ajo që kishte nënkuptuar në deklaratën e tij të mëhershme lidhej me zbatimin e marrëveshjes dhe jo me procesin e nënshkrimit,