Aktualitet

Zgjerimi i NATO-s: Një histori përplasjesh mes Rusisë dhe Perëndimit

Published

on

Disa mite na kthejnë shumë vite prapa.

Ky mit – nëse do të mund të vlerësohet i tillë – na kthen më 1990. Edhe tash pas tri dekadash ai vazhdon të jetë pika qendrore e retorikës kundërshtuese të presidentit rus, Vladimir Putin, në lidhje me raportet e Moskës me Perëndimin.

Bëhet fjalë për zgjerimin e NATO-s. Kjo çështje mbetet një plagë e pashëruar në marrëdhëniet e Rusisë me Perëndimin, që shënoi kulmin gjatë Luftës së Ftohtë, por tani sërish ka dalë në sipërfaqe.

Kthimi në qendër të vëmendjes, kësaj radhë nuk u bë nga ndonjë shpërthim i zemërimit nga ana e presidentit rus, Vladimir Putin, por nga një raport i një instituti me qendër në Londër – Chatham House.

Raporti i publikuar më 13 maj, synon të heqë një sërë, siç i quan, “mite dhe keqkuptime”, që kanë formësuar mendimin perëndimor dhe e kanë ndaluar atë të mbajë “një marrëdhënie të qëndrueshme dhe të menaxhueshme me Moskën”.

Në veçani një “mit” ka nxitur debate në zjarrta online, për shembull në Twitter shkruhej: “Rusisë iu premtua që NATO-ja nuk do të zgjerohej”.

“Bashkimit Sovjetik kurrë nuk iu ofrua një garanci zyrtare mbi kufijtë e zgjerimit të NATO-s, pas vitit 1990”, shkroi James Lough, bashkëpunëtor i hulumtimit.

Sipas tij, Moska me qëllim shtrembëron historinë për të ruajtur një konsensus anti-perëndimor brenda vendit.

Por, me këtë, nuk pajtohet një ish-diplomat rus, që ka shërbyer në Ministrinë e Jashtme në Moskë mes viteve 1987 dhe 1992.

“Raporti i Chatham House është shumë i keq. Tingëllon sikur të jetë prodhuar nga Departamenti i Ideologjisë i Komitetit Qendror të Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik”, tha ai për Radion Evropa e Lirë.

“Nuk na duhej të hapnim këtë çështje, ajo mund të mbetej një skenar i vogël në histori që nuk ka nevojë të zgjidhet”, tha ai.

Por, e kaluara është shumë aktuale, duke marrë parasysh gatishmërinë e Putinit për të qëndruar në detyrë deri në vitin 2030, dhe më shumë se dy dekada pasi përbërja origjinale e NATO-s së Luftës së Ftohtë, u zgjerua për herë të parë me tri vende të Traktatit të Varshavës.

“Ne ende po debatojmë për këtë pasi ithtarët e zgjerimit (të NATO-s) besojnë se ata vepruan me nder dhe ndihmuan miliona njerëz që kishin qenë nën sundimin sovjetik, të arrinin lirinë e tyre”, tha Jim Goldgeier, i cili ka shërbyer në Këshillin e Sigurimit Kombëtar gjatë administratës së ish-presidentit amerikan, Bill Clinton, në vitet 1990.

“Retorika ruse thotë se Perëndimi i mashtroi ata dhe veproi në atë mënyrë pas Luftës së Ftohtë, duke i lënë jashtë Evropës. Është shumë e vështirë të tejkalohen këto pozicione”, thotë për Radion Evropa e Lirë, Goldgeier.

“Pra, disa duan të fajësojnë Perëndimin dhe ka nga ata që duan të fajësojnë Putinin”.

“Nuk është në agjendë”

Shumë studiues të Luftës së Ftohtë thonë se fillet e kësaj historie mund të gjurmohen në një vizitë në Moskë nga ana e Sekretarit të atëhershëm të Shtetit, James Baker, ku u takua me udhëheqësin sovjetik, Mikhail Gorbachev.

Kishin kaluar vetëm tre muaj prej se Muri i Berlinit ishte shembur dhe udhëheqësit perëndimorë po diskutonin hapur nëse do të ndodhte ribashkimi i Gjermanisë. Moskës, ky fakt i ngjallte frikë. Përëndimi gjithashtu po diskutonte që në rast të ribashkimit, a do të vendoseshin trupat e NATO-s në atë që njihej si Gjermania Lindore. Edhe ky fakt e tmerronte Moskën.

Sipas disa transkripteve të publikuara nga Shtëpia e Bardhë, Sekretari Baker doli me idenë që do të ishte më mirë që të ndodhte bashkimi i Gjermanisë brenda strukturës politike dhe ushtarake të NATO-s, sesa jashtë saj.

“Gjatë diskutimeve, në asnjë moment, Baker ose Gorbachev nuk ngritën çështjen e zgjerimit të mundshëm të NATO-s në vendet e tjera të Paktit të Varshavës, përtej Gjermanisë”, thotë Mark Kramer, drejtori i Projektit të Studimeve të Luftës së Ftohtë në Qendrën Davis të Universitetit të Harvardit.

Ai ka studiuar transkriptet e deklasifikuara dhe materialet e tjera.

“Atyre kurrë nuk do t’iu kishte shkuar ndërmend të flisnin për një çështje që nuk ishte në agjendë, as në Uashington, as në Moskë dhe as në ndonjë kryeqytet tjetër të Paktit të Varshavës ose të NATO-s”, shkroi Kramer në një artikull në prill të vitit 2009 .

Një ditë pas takimit me Baker, Mikhail Gorbachev ishte takuar me kancelarin e atëhershëm të Gjermanisë Perëndimore, Helmut Kohl.

Sipas hulumtimit të Kramerit, në këtë takim dominoi tema e bashkimit të Gjermanisë më shumë sesa në takimin me Baker.

“Gorbachev nuk kërkoi ndonjë siguri në lidhje me zgjerimin e NATO-s dhe sigurisht nuk mori asnjë”, shkroi Kramer.

Sipas ish-ambasadorit amerikan, Steven Pifer, i cili ka shërbyer në Departamentin e Shtetit në atë kohë, përfundimisht, Shtetet e Bashkuara, Franca dhe Britania e Madhe, së bashku me Gjermaninë, ranë dakord të mos vendosnin forca jogjermane të NATO-s në ish-Gjermaninë Lindore.

Në vitin 1999, disa vite pas bashkimit të Gjermanisë dhe tërheqjes të të gjitha trupave sovjetike nga Evropa Lindore, NATO-ja pranoi tri ish-vendet e Traktatit të Varshavës: Poloninë, Republikën Çeke dhe Hungarinë.

Dhjetë vjet më vonë, gjatë një interviste për gazetën gjermane Bild, Mikhail Gorbachev u ankua se Perëndimi e ka mashtruar Moskën.

“Shumë njerëz në Perëndim, përfshirë edhe ata që na kishin premtuar se ‘nuk do të lëvizim një centimetër më në lindje’, në fshehtësi po fërkonin duart e tyre dhe e ndienin atë si një fitore të shpejtë”, u citua të ketë thënë Gorbachev.

Më vonë, ai duket se e përmirësoi deklaratën e tij, duke thënë se tema e zgjerimit nuk është diskutuar kurrë më 1989 dhe 1990.

“Po e them me përgjegjësi se tema e ‘zgjerimit të NATO-s’ nuk u diskutua kurrë, nuk u ngrit në ato vite”, tha ai për gazetën Kommersant në tetor të vitit 2014.

Nuk ishte e mundur të merrej një deklaratë nga Gorbachevi në lidhje me këtë çështje dhe një zëdhënës i tij, deri në publikimin e këtij teksti, nuk ka kthyer përgjigje në postën elektronike.

“Fryma e Traktatit”

Sipas disa dokumenteve të deklasifikuara, ish-presidenti i Rusisë, Boris Yeltsin, ishte i kujdesshëm në lidhje me çështjen e zgjerimit të NATO-s, por nuk e kundërshtoi atë.

Në një letër që Yeltsin i shkroi ish-presidentit amerikan, Bill Clinton në shtator të vitit 1993, thuhej se “natyrisht se ne e kuptojmë, që çdo integrim i mundshëm i vendeve të Evropës Lindore në NATO nuk do ta bëjë atë një aleancë që disi do të kthehet kundër Rusisë”.

“Por, është e rëndësishme të merret parasysh se si mund të reagojë opinioni ynë publik ndaj këtij hapi”, kishte shkruar ai.

Megjithatë, Yeltsin kishte cituar ato që i cilësoi si garanca të dhëna ndaj zyrtarëve sovjetikë gjatë negociatave për bashkimin e Gjermanisë se “fryma e traktatit përjashton mundësinë e zgjerimit të NATO-s në lindje”.

Në përpjekje për të ulur shqetësimet e Moskës, katër vjet më vonë, NATO-ja dhe Rusia nënshkruan Aktin Themelues NATO-Rusi, një marrëveshje politike në të cilën ndër të tjera thuhet se “NATO dhe Rusia nuk e konsiderojnë njëra-tjetrën si kundërshtare”.

Ato u pajtuan të krijojnë një Këshill konsultativ, në përpjekje për të zgjidhur mosmarrëveshjet, por ai u pa si joefektiv nga shumë rusë.

Dy vjet më vonë, NATO-ja pësoi zgjerimin më të madh në historinë e saj, duke pranuar edhe shtatë vende të Evropës Lindore, përfshirë shtetet baltike Estoninë, Letoninë dhe Lituaninë, të cilat kishin qenë republika të Bashkimit Sovjetik.

Edhe pse nuk ishte hera e parë që një vend anëtar i NATO-s kufizohej me Rusinë, tashmë me këtë zgjerim, forcat e NATO-s, potencialisht mund të ndodheshin vetëm 625 kilometra larg nga Moska.

Në vitin 2007, në Konferencën e Sigurisë së Mynihut, presidenti Putin akuzoi NATO-n dhe Shtetet e Bashkuara, për dyfishim të madhësisë së aleancës dhe kërcënim ndaj Rusisë.

“Është e qartë se zgjerimi i NATO-s nuk ka asnjë lidhje me modernizimin e vetë aleancës ose me garantimin e sigurisë në Evropë. Përkundrazi, ai përfaqëson një provokim serioz që ul nivelin e besimit të ndërsjellë”, deklaroi Putin.

“Çfarë ndodhi me garancitë që partnerët tanë perëndimorë i bën pas shpërbërjes së Traktatit të Varshavës? Ku janë ato deklarata sot?”, pyeti Putini.

Një vit pas fjalimit të Putinit, NATO-ja, gjatë një samiti në Bukuresht, i siguroi Ukrainën dhe Gjeorgjinë se vendin e kanë në aleancë, por nuk pranoi t’iu ofrojë atyre një rrugë të shpejtë drejt anëtarësimit.

Katër muaj më vonë, Rusia pushtoi Gjeorgjinë, duke okupuar dy rajone që gëzonin autonomi të plotë.

Më 2014, NATO anuloi çdo konsultë me Rusinë pasi ajo aneksoi gadishullin e Krimesë të Ukrainës dhe mbështeti luftëtarët separatistë në Ukrainën lindore. Incidentet në këtë rajon po vazhdojnë sot e kësaj dite.

Menjëherë pasi Parlamenti rus miratoi aneksimin e Krimesë, Putini tha në një fjalim se Rusia u poshtërua nga zgjerimi i NATO-s.

“Ata na kanë gënjyer shumë herë, kanë marrë vendime prapa shpinës sonë, na kanë vendosur para një akti të kryer”, pretendoi ai.

Shpërndarja e retorikës

Ndër njerëzit që i ka bërë jehonë pretendimit për premtime të Perëndimit bërë ish-Bashkimit Sovjetik, është edhe ambasadori i fundit i SHBA-së në Bashkimin Sovjetik, Jack Matlock, i cili ka këmbëngulur në mënyrë të përsëritur se Gorbachev kishte marrë garanci se nëse Gjermania bashkohej dhe qëndronte në NATO, kufijtë e NATO-s nuk do të lëviznin drejt lindjes.

Ish-zëvëndësministri i Jashtëm i Gjermanisë, Wolfgang Ischinger, i cili tani është kreu i Konferencës së Sigurisë së Mynihut, tha se marrëveshjet mbi ribashkimin gjerman nuk kanë përmendur zgjerimin e NATO-s.

“Rusia ka qenë mjaft e suksesshme në shpërndarjen e retorikës se atyre u ishte premtuar se nuk do të kishte zgjerim të NATO-s”, tha Ischinger për Radion Evropa e Lirë.

Sipas tij, Rusia e paraqet veten si viktimë.

“Çfarëdo premtimesh për moszgjerimin që mund të jenë diskutuar më 1990, një fakt kokëfortë është që Rusia pranoi zgjerimin, kur ra dakord për Aktin Themelues NATO-Rusi”, tha Ischinger.

“Pretendimet e mëvonshme ruse janë propagandë”, shtoi ai.

Ish-diplomati rus, Sokov, tha se zgjerimi i NATO-s mund të ishte “menaxhuar” në atë mënyrë që të minimizonte keqkuptimet.

Një mundësi e humbur?

Zgjerimi i parë më 1999 u bë rreth periudhës së bombardimeve të NATO-s në Jugosllavi, që kishin për qëllim të ndalonin sulmet e forcave serbe kundër popullatës shqiptare të Kosovës.

Ky intervenim dhe pushtimi i Irakut më 2003, nxitën zemërimin e Moskës.

“Është gabim të shmangësh shqetësimet ruse”, tha Sokov.

Sipas tij, Akti Themelues i vitit 1997 kishte qëllim të mirë, siç kishte edhe krijimi i Këshillit NATO-Rusi më 2002.

Por, ai thekson se këto marrëveshje “nuk kanë funksionuar kurrë”, duke shtuar se NATO-ja shpesh merr veprime pa u konsultuar me Moskën dhe të cilat prekin sigurinë ruse ose atë rajonale.

“NATO-ja merr një vendim, pastaj mundohet që ta bindë Rusinë se ai ishte vendim i mirë. Kjo është një formulë për katastrofë”, tha ai, duke shtuar se ka qenë e mundur që NATO-ja të zgjerohej dhe të shmangej konflikti.

“Mundësia është humbur dhe po shohim përkeqësim të konfliktit, prandaj pyetja rreth garancive të dhëna nga Baker nuk është asgjë tjetër përveç një simbol,” tha ai.

Ekspertët tjerë thonë se problemi qëndron kryesisht në anën e Moskës, për shkak të mënyrës sesi Putini dhe Kremlini perceptojnë historinë e zgjerimit të NATO-s.

“Nocioni se NATO e shkeli premtimin se nuk do të pranojë anëtarë të Evropës Lindore është një nga idetë thelbësore që nxit pikëpamjen e Rusisë për një Perëndim armiqësor”, tha Keir Giles, një konsulent dhe bashkëautor i raportit të Chatham House.

Dhe situata mbase nuk ka gjasa të ndryshojë së shpejti.

Premtimi i pretenduar për moszgjerimin e NATO-s pa dyshim se do të mbetet një element i qëndrimit anti-NATO të Putinit, thotë ish-ambasadori amerikan, Pifer.

“Lideri rus dëshiron të paraqesë një Rusi të hidhëruar dhe kjo i përshtatet shumë mirë”, tha Pifer. (RFE)

Continue Reading

Bota

OBSH: Mbi 100 pacientë do të evakuohen nga Gaza

Published

on

By

Më shumë se 100 pacientë, përfshirë fëmijë, do të largohet nga Rripi i Gazës të mërkurën, njoftoi të martën Organizata Botërore e Shëndetësisë (OBSH).

OBSH-ja thotë se më pak se 300 pacientë janë evakuuar nga Gaza prej fillimit të majit, kur Izraeli e zgjeroi ofensivën ushtarake në drejtim të jugut dhe e mori nën kontroll pikëkalimin kufitar Rafah mes Gazës dhe Egjiptit, i cili përdorej për evakuimin e pacientëve.

Rik Peeperkorn, përfaqësues i OBSH-së për Territorin e Okupuar Palestinez, tha se pacientët, në mesin e të cilëve ka edhe fëmijë me lëndime traumatike dhe sëmundje kronike, do të largohen përmes pikëkalimit me Izraelin në Kerem Shalom.

Sipas marrëveshjeve me OBSH-në, pacientët do të dërgohen në Emiratet e Bashkuara Arabe nga aeroporti Ramon në jug të Izraelit, ndërsa disa të tjerë do të transferohen në Rumani, shtoi ai.

I pyetur nëse Izraeli e ka aprovuar evakuimin e tyre, ai tha se shpreson se autoritetet izraelite do ta lehtësojnë transferimin e tyre.

Ai tregoi se më shumë se 12.000 pacientë janë në pritje të transferimit, duke shtuar se “ne nuk mund të vazhdojmë kështu më”.

Izraeli nuk e ka komentuar transferimin e pacientëve deri tani.

Palestinezët në Rripin e Gazës janë goditur rëndë nga shpërthimi i luftës mes Izraelit dhe Hamasit – grupit të shpallur terrorist nga Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian.

Lufta u shkaktua kur luftëtarët e Hamasit u futën në jug të Izraelit më 7 tetor 2023 dhe i vranë rreth 1.200 njerëz, si dhe i rrëmbyen afër 250 të tjerë.

Prej atëherë, hakmarrja e Izraeli e ka shkatërruar Gazën, si dhe i ka vrarë mbi 43.000 njerëz, sipas Ministrisë së Shëndetësisë në Gazë, e cila udhëhiqet nga Hamasi./REL/

Continue Reading

Bota

Votimi ndërpritet në dy qendra në Georgia për shkak të kërcënimeve për bombë

Published

on

Gjatë mëngjesit të sotëm, votimi u ndërpre për shkak të kërcënimeve të pabesueshme për bombë në dy qendra votimi në Georgia, duke shkaktuar një evakuim të përkohshëm dhe shqetësim në komunitet. Sipas zyrtarëve lokalë, për të zgjatur orarin e votimit, pritet që të kërkohet një urdhër gjykate.

Pesë kërcënime për bombë u raportuan, që rezultuan në një ndërprerje të votimit për rreth 30 minuta në dy qendrat e votimit në Fulton County. Nadine Williams, drejtoresha e regjistrimit dhe zgjedhjeve të këtij qarku, konfirmoi se lokacionet tani janë rikthyer në funksionim dhe se të gjitha qendrat e votimit janë të sigurta, me një prani aktive të forcave të sigurisë për të garantuar qetësinë.

Qendrat e votimit të prekura, Shkolla Fillore C.H. Gullatt dhe Qendra Komunitare Etris, ndodhen në Union City, në jugperëndim të Atlantës. Williams tha se zyrtarët e qarkut planifikojnë të kërkojnë një urdhër gjykate për të mbajtur hapur këto dy qendra votimi për pak më shumë gjatë natës, duke u siguruar që votuesit të kenë mundësinë të ushtrojnë të drejtën e tyre për të votuar.

Informacioni për kërcënimet u mor nga Departamenti i Policisë së Shkollës së Qarkut Fulton rreth orës 8:15 të mëngjesit, ku u raportua se disa shkolla do të merrnin kërcënime. Megjithatë, studentët e distriktit nuk ishin në shkollë sot për shkak të zgjedhjeve, dhe asnjë shkollë fillore nuk u përball me kërcënime direkte. Forcat e zbatimit të ligjit kryen kontrolle të sigurta në disa lokacione për të siguruar mbrojtjen e qytetarëve.

Margaret Huang, presidente dhe shefe ekzekutive e Southern Poverty Law Center, vlerësoi reagimin e shpejtë të autoriteteve të Fulton ndaj kërcënimeve dhe përpjekjet për të zgjatur orarin e votimit. Ajo theksoi rëndësinë e sigurimit të një ambienti të sigurt për votuesit, duke shprehur se: “Nuk duam ta lejojmë këtë të na prishë votat.”

Ky incident i fundit vjen në një kohë të tensionuar për zgjedhjet, dhe zyrtarët shpresojnë që këto veprime do të sigurojnë një proces të qetë dhe të sigurt për të gjithë votuesit.

Continue Reading

Bota

Ndryshime ligjore për të lejuar Erdogan të kandidojë sërish!

Published

on

Në një zhvillim të rëndësishëm politik, partneri i qeverisë së presidentit turk, Recep Tayyip Erdogan, ka propozuar një amendament kushtetues që do t’i mundësojë atij të kandidojë sërish në zgjedhjet presidenciale të ardhshme. Kjo nismë ka ardhur në një kohë kur Erdogan ka arritur një fazë kritike në karrierën e tij politike.

Devlet Bahçeli, kreu i Partisë ultra-nacionaliste të Lëvizjes Nacionaliste (MHP), e cila është aleate e qeverisë, theksoi rëndësinë e rizgjedhjes së Erdoganit duke e cilësuar atë si “zgjedhjen e natyrshme dhe të duhur”. Ai u shpreh në parlamentin e Ankarasë, duke deklaruar se partia e tij është e gatshme të mbështesë ndryshimet e nevojshme kushtetuese për të mundësuar këtë proces.

Aktualisht, sipas kushtetutës turke, Erdogan nuk ka të drejtë të kandidojë në zgjedhjet presidenciale të planifikuara për vitin 2028. Megjithatë, ka një përjashtim që lejon presidentin të kandidojë përsëri në rastin e shpalljes së zgjedhjeve të parakohshme nga parlamenti gjatë mandatit të tij të dytë.

Në këtë kontekst, koalicioni qeverisës i Erdoganit përballet me sfida të rëndësishme, pasi i mungon shumica e tre të pestave në parlament e cila është e nevojshme për të kaluar amendamentin kushtetues ose për të shpallur zgjedhje të reja. Bahçeli, në një zhvillim të fundit, bëri thirrje për një proces të mundshëm paqeje mes shtetit turk dhe Partisë së ndaluar të Punëtorëve të Kurdistanit (PKK), një veprim që analistët e shohin si një tentativë për të bindur Partinë pro-kurde për Barazinë dhe Demokracinë e Popullit (DEM) që të mbështesë këtë nismë.

Nëse kjo strategji arrin sukses, do të hapte rrugën për kandidaturën e Erdoganit dhe do të mundësonte një vazhdimësi të dominimit të tij politik në Turqi. Zhvillimet e ardhshme do të jenë vendimtare për të kuptuar se si do të formësohet skena politike në vend dhe nëse Erdogani do të ketë mundësinë të rikthehet në garë./UBTNews/

Continue Reading

Aktualitet

Mbretëria e Bashkuar prezanton projektligjin e ri kundër duhanit

Published

on

By

Mbretëria e Bashkuar po prezanton legjislacionin e ri kundër duhanit që mund ta bëjë më të vështirë për fëmijët e sotëm blerjen e ligjshme të cigareve.

Mbretëria e Bashkuar prezantoi një projekt-ligj kundër duhanit për të “thyer ciklin e varësisë”, i cili potencialisht mund t’i ndalojë fëmijët e sotëm që të jenë ndonjëherë ligjërisht në gjendje të pinë duhan.

Projektligji i Duhanit dhe Vapes filloi rrugëtimin e tij nëpër Parlamentin Britanik të martën. Projektligji rrit gradualisht moshën minimale për blerjen e duhanit çdo vit, në mënyrë që asnjë i lindur pas 1 janarit 2009 të mos mund të blejë cigare.

Britania do të kishte disa nga masat më të ashpra kundër duhanit në botë nëse miratohet ligji, gjë që mund të jetë e mundshme për shkak të qeverisë së shumicës së Partisë Laburiste.

Qeveria tha se projektligji “thyen ciklin e varësisë dhe hap rrugën për një MB pa duhan”.

Numri i njerëzve që pinë duhan në Britani ka rënë me dy të tretat që nga vitet 1970, por rreth 6.4 milionë njerëz – ose rreth 13 për qind e popullsisë – ende pinë duhan, sipas shifrave zyrtare.

Ligji për ndalimin e pirjes së duhanit dhe avullimit në natyrë

Nëse miratohet, pirja e duhanit dhe avullimi do të ishin të paligjshme në disa hapësira të jashtme si këndet e lojërave dhe hyrjet e shkollave dhe spitaleve.

Shijet e vapes do të kufizoheshin dhe paketimi i ndezur i avullit që synon fëmijët do të ndalohej, si një mënyrë për të luftuar kundër “një industrie cinike që ka kërkuar të varë një brez të ri fëmijësh nga nikotina“, tha Sekretari i Shëndetësisë Wes Streeting.

Projektligji nuk do të shtrihet në pirjen e duhanit në kopshtet e birrës në pijetore, një veprim që pason kundërshtimin e pronarëve të bareve.

Streeting tha se industria e mikpritjes kishte “pësuar një goditje të vërtetë në vitet e fundit” dhe nuk është “koha e duhur” për të ndaluar pirjen e duhanit jashtë lokaleve.

Autoritetet thonë se duhani shkakton rreth 80,000 vdekje në vit në MB dhe mbetet shkaku numër një i parandalueshëm i vdekjeve, paaftësisë dhe shëndetit të dobët.

Aktualisht është e paligjshme në Mbretërinë e Bashkuar shitja e cigareve, produkteve të duhanit ose vapave për njerëzit nën moshën 18 vjeç.

Continue Reading

Të kërkuara