Kulturë

Titan në skenën e Eurovizionit: Analiza e një udhëtimi muzikor

Kokëdhima përfaqëson Shqipërinë në Eurovizion me këngën “Titan”.

Published

on

Në vitin 2004, hija e dritës të Eurovizionit për Shqipërinë fillimisht u shfaq në skenën e madhe të muzikës ndërkombëtare. Në këtë vit, zëri i Anjeza Shahinit u ngjall për të frymëzuar kombin shqiptar në një shfaqje të shkëlqyer të muzikës së tyre. Pavarësisht vendit të 7-të në finale, emocionet dhe krenaria filluan të rriteshin, si një flluskë që po ngrihej në qiell. Radio Televizioni Shqiptar (RTSH), udhëheqësi i rrugës së këtij udhëtimi muzikor, e mbante flamurin e kulturës së tyre me kujdes dhe pasion. Festivali i Këngës, një fushatë e fuqishme e talenteve vendas, u bë ura lidhëse për ëndrrën e tyre Eurovizive. Në të gjitha ato vitet, Festivali i Këngës u bë një arenë ku yjet dhe ëndrrat u përplasën për të çelur derën për përfaqësimin e tyre në Evropë, shkruhet në faqen zyrtare të Eurovision.

Në vitin 2012, Rona Nishliu u ngrit në krye të këtij udhëtimi, duke shkëlqyer me një zë të fuqishëm dhe një emocion të pashuar. Me renditjen e 5-të në finale, ajo vuri thelbin e një historie tashmë të ndërtuar me mund dhe pasion përpara vështrimeve të boteve të tjera. Përmes Festivalit të Këngës, Shqipëria vazhdoi të bënte histori, të ndante emocione dhe të kultivonte talentin e saj në një skenë të madhe ndërkombëtare, duke shpalosur njëherit identitetin dhe potencialin e saj në botën e muzikës, por edhe asnjëherë të vetme nuk gëzoi ndonjë arritje të madhe.

Besa Kokëdhima në Eurovizion: Transformimi me ‘Titan’

Në rrugën drejt Eurovizionit, Besa Kokëdhima u shfaq si përfaqësuese e Shqipërisë në Festivalin e 62-të të Këngës, me këngën “Zemrën n’Dorë”. Megjithëse mbështetja e publikut i siguroi  vendin për të përfaqësuar vendin në arenën ndërkombëtare, rruga drejt Eurovizionit përfshiu ndryshime të mëdha në këngë dhe për të përfunduar me një titull të ri – “Titan”, i shoqëruar edhe nga një pamje e re vizuale. Ndryshimet në këngë u bënë të ditura që në fillim të rrugës së saj drejt Eurovizionit. Por çfarë përfitimi sollën këto ndryshime për projektin? A e bëri kjo këngë më të veçantë një konkurs kaq të madh si Eurovizioni? Është një pyetje që ka nevojë për vlerësim të thelluar.

Edhe pse teksti është shkruar nga emra të njohur në skenën muzikore si Gia Koka dhe Kledi Bahiti, një analizë e thellë e këngës duhet të përqendrohet në performancën dhe përmbajtjen e saj. Për më tepër, ndikimi i drejtorit artistik Hasan Kuyucu në realizimin e projektit është një tjetër aspekt që duhet vlerësuar.

Teksti i këngës “Titan” ka potencial për të përshkruar një udhëtim të vështirë, duke përshkruar forcën dhe vendosmërinë për të përballuar sfidat. Një aspekt që mund të merret parasysh është origjinaliteti i tekstit. Përvoja e një titani në dispozicionin e artistit për të përballuar sfidat është një metaforë e fuqishme. Megjithatë, disa mund të argumentojnë se ka një standard të përsëritur në disa linja, siç është “I won’t go down, I’ll never break / Like a titan I’ll be brave”, që mund të duket si një ngjashmëri e tepërt në disa pjesë të këngës.

Një aspekt tjetër që mund të shqyrtohet është përshtatshmëria e këngës për kontekstin e konkursit Eurovision. Në këtë rast, është e rëndësishme që performanca të jetë e përputhur me kërkesat dhe pritshmëritë e publikut të Eurovisionit, duke përfshirë elemente si përformance vizuale dhe pamja e skenës. Një kritikë e mëtejme mund të përqendrohet në mënyrën se si artistët përjetojnë dhe transmetojnë emocionet në performancë. Përsosmëria e ekzekutimit vokal dhe interpretimi emocional mund të luajnë një rol të rëndësishëm në se si kënga do të përjetohet dhe vlerësohet nga audienca.

Deklaratat e Besës  në programin televiziv “E diela jonë” në lidhje me këngën e saj “Titan” dhe performancën në Eurovizion, sidomos përsa i përket ndryshimit të gjuhës nga shqipja në anglisht, kanë shkaktuar një reagim të ndarë në mes të adhuruesve të saj dhe dëgjuesve të muzikës në përgjithësi. Në fillim, është e rëndësishme të vlerësojmë qëndrimin e Besës për të paraqitur këngën në gjuhën angleze në Eurovizion. Në një kohë kur shumë artistë zgjedhin të paraqesin këngët e tyre në gjuhën origjinale në mënyrë të qëllimshme për të ruajtur autenticitetin dhe për të përmbushur lidhjen me dëgjuesit, zgjedhja e saj për të kënduar në anglisht është e diskutueshme. Për disa, kjo mund të shihet si një hap pozitiv drejt ndërkombëtarizimit të muzikës së saj dhe një mundësi për të arritur audienca të reja. Megjithatë, për të tjerë, kjo ndryshim mund të perceptohet si një humbje e ndjenjës së thellësisë dhe autenticitetit që mund të transmetonte në gjuhën origjinale.

Reagimi i dëgjuesve në YouTube, ku shumë prej tyre kanë shprehur keqardhje për ndryshimin në anglisht, është një indikator i qartë i rëndësisë së gjuhës së këngës në lidhjen emocionale me audienca. Për shumë njerëz, muzika shqipe ka një bukuri dhe një thellësi të veçantë që mund të humbasë në përkthimin në gjuhë të huaja. Nëse kënga është shkruar fillimisht në anglisht dhe më pas është përkthyer në shqip, është e natyrshme që artisti të vendosë të interpretojë në anglisht për të mbajtur besnikërinë ndaj origjinalitetit dhe sinjalizimit të autenticitetit të këngës. Megjithatë, disa mund të argumentojnë se performimi në gjuhën amtare të artistit mund të sjellë një lidhje më të thellë me publikun shqiptar dhe të forcojë identitetin kulturor. Për mënyrën se si kënga dhe performanca do të priten në Eurovizion, përdorimi i një ekipi të përbërë nga njerëz me përvojë ndërkombëtare është një hap i rëndësishëm për të siguruar një performancë cilësore dhe tërheqëse për audienca të ndryshme.

Kritikat për originalitetin: Ndryshimet në videoklipe dhe sfidat e prodhimit

Është e rëndësishme të kemi parasysh se çdo vend ka një stil të veçantë në prodhimin e videoklipeve, dhe për çdo artist apo grup muzikor, preferencat dhe stili personal janë gjithashtu në fokus. Për shembull, regjisori Hasan Kuyucu mund të ketë një stil të caktuar në këndvështrimin e tij artistik dhe të preferojë një estetikë të caktuar në videoklipe.

Në lidhje me videoklipin, komentet kritike përqendrohen në estetikën e përdorur. Edhe pse xhirimi në një qytet si Stambolli mund të jetë pikënisja e një atmosfere tërheqëse, mungesa e një stilistike të freskët dhe origjinale është e dukshme. Krahasuar me standartet e videoklipeve moderne, dizajni dhe regjia mund të perceptohen si të ngjashme me produksionet e mëparshme, duke humbur mundësinë për të sjellë diçka të re dhe të inovativë në skenën e videoklipeve muzikore.

Disa komente kritike janë bërë në EscTurkey në lidhje me ngjashmërinë e videoklipit me produksionet e mëparshme të artistëve turq si Hande Yener. Kjo ngjashmëri mund të jetë interpretuar si një mungesë e kreativitetit të ri dhe një përshtatje e thjeshtë ndaj modeleve të njohura, në vend të eksperimentimit dhe inovacionit në realizimin e videoklipeve.

Versioni i ri i këngës dhe videoklipi i shoqëruar kanë sjellë disa sfida dhe kritika në lidhje me origjinalitetin dhe freskërinë e tyre në skenën e muzikës dhe videoklipeve. Përfshirja e një kali në videoklip mund të jetë një element i diskutueshëm në lidhje me këngën për Eurovizion dhe emrin “Titan”. Në shumicën e rasteve, një videoklip duhet të përforcojë temën dhe mesazhin e këngës. Nëse nuk ka një lidhje të qartë mes këngës, emrit dhe përcaktimit të videoklipit, përfshirja e një kali mund të duket si një element i zbrazët dhe i pafuqishëm, duke sjellë konfuzion për audiencën. Kali është një simbol i fuqisë dhe forcës, por në kontekstin e një kënge për Eurovizion, ku shpesh mesazhet e paqes dhe bashkëpunimit janë thelbësore, përfshirja e një kali të kthen në histori, të kthen te ‘kali i Skëndërbeut’  dhe ky element mund të duket si një përpjekje për të sjellë një ndikim estetik ose historik.

Shqipëria ka një histori në konkursin Eurovizion dhe gjithmonë ka pasur një ndjekje të ngulitur nga fansat dhe dëgjuesit e muzikës në përgjithësi. Megjithatë, suksesi në Eurovizion nuk mund të sigurohet me përvojën e kaluar ose me emra të mëdhenj në produksion. Është e rëndësishme që çdo vit të paraqitet një prezantim të fuqishëm dhe të përshtatshëm që tërheqë vëmendjen e jurisë dhe dëgjuesve.

Në rastin konkret të këngës “Titan” dhe ekipeve të angazhuara për prezantimin e saj në Eurovizion, është e qartë që ka një përpjekje për të siguruar një performancë cilësore. Në fakt, duke bashkëpunuar me Fredrik Benke Rydman, një regjisor dhe koreograf me përvojë në Eurovizion, Besa Kokëdhima ka hedhur themelet për një performancë tërheqëse.

Megjithatë, është e rëndësishme të kuptojmë se suksesin në Eurovizion nuk e siguron vetëm puna e ekipit të prodhimit, por edhe përshtatshmëria e këngës dhe performanca në kontekstin e konkursit. Kënga duhet të jetë e aftë të përfaqësojë sinqeritetin dhe ndjenjat e artistit, ndërsa performanca duhet të jetë e bindshme dhe tërheqëse për dëgjuesit. Në disa raste, mungesa e resurseve financiare dhe logjistike mund të kufizojë aftësinë e Shqipërisë për të prodhuar performanca të larmishme dhe të përmbushura në Eurovizion. Konkurrenca në Eurovizion është e lartë, dhe për t’u dalë në krye, është e nevojshme që performancat të kenë një prodhim të lartë cilësor dhe teknik. Ndonjëherë, Shqipëria mund të përballet me sfida në përputhjen me këto standarde. Në përpjekjen për të përshtatur me trendet e muzikës botërore, ka rrezik që Shqipëria të humbasë esencën e promovimit të identitetit kulturor të një shteti dhe të dalë si një kopje e këngëve të tjera.

Në përfundim, suksesin e Shqipërisë në Eurovizion për vitin 2024 do ta përcaktojë një kombinim i shkëlqimit artistik, përpjekjeve të ekipit të prodhimit dhe përshtatshmërisë së këngës dhe performancës në kontekstin e konkursit. Duke përdorur përvojën nga e kaluara dhe duke marrë parasysh kritikat dhe sugjerimet, Shqipëria ka potencialin për të arritur një rezultat të mirë në Eurovizion viteve të ardhshme./UBTNews/

© Dionesa Ebibi

Libra

Një udhëtim poetik në prozë, Ervina Halili prezanton “Malin e qumështit”

Published

on

Shtëpia Botuese Onufri do të promovojë librin më të ri të autores Ervina Halili, me titull “Mali i qumështit”, të premten, më 14 nëntor, në orën 12:00, gjatë Panairit të Librit në Pallatin e Kongreseve, në stendën e Onufrit.

Gjatë aktivitetit, autorja do të zhvillojë një bisedë me Andreas Dushin, ku do të diskutohet për rrëfimin poetik, temat që trajton romani dhe kalimin e Halilit nga poezia në prozë.

Romani “Mali i qumështit”, botuar nga Onufri, sjell një ndërthurje të fuqishme midis përjetimit poetik dhe prozës narrative, duke udhëtuar mes kujtesës, trupit dhe shpirtit.

Libri është vlerësuar për gjuhën e tij të pasur, ndjeshmërinë filozofike dhe mënyrën se si eksploron botën shpirtërore dhe natyrën femërore.

Kritikët e kanë cilësuar si një reflektim të thellë mbi marrëdhënien e njeriut me natyrën dhe me vetveten. Kalimi i Ervina Halilit nga poezia në prozë shihet si një hap i rëndësishëm në krijimtarinë e saj, që e vendos atë ndër zërat më origjinalë të letërsisë bashkëkohore shqipe.

Në thelb, “Mali i qumështit” është një tekst mbi lidhjen mes trupores dhe shpirtërores, mbi lindjen, krijimin dhe dashurinë si forcë që bashkon njeriun me universin — një ftesë për reflektim dhe ndjeshmëri të thellë njerëzore. /A.Z/UBT News/

 

 

Continue Reading

Lifestyle

15 realitete që askush nuk të tregon për jetën e të rriturve

Published

on

Askush s’të tregon për vështirësitë e të qenit i rritur. Të rriturit shpesh përballen me sfida që nuk i kishin imagjinuar kurrë.

“Adulthood” – periudha e pjekurisë – mund të jetë udhëtim i bukur e me përvoja, por i mbushur me vështirësi që të godasin papritur, duke e bërë jetën më të ndërlikuar sesa duket nga jashtë. Ja disa nga realitetet që shumica prej nesh zbulojmë vetëm kur i përjetojmë vetë.

1. Faturat që nuk mbarojnë kurrë

Qiraja, energjia, uji, interneti, abonimet që harrojmë t’i anulojmë dhe sapo mendon se i ke mbaruar të gjitha, vjen muaji tjetër. Papritur, ndihesh sikur punon jo për ëndrrat e tua, por për të mbijetuar. Është një cikël që të kujton çdo muaj se të jetuarit ka një kosto të madhe.

2. Kujdesi për prindërit

Askush nuk të përgatit për momentin kur rolet ndërrohen kur je ti ai që kujton prindërit për ilaçet, rezervon vizitat mjekësore apo u shpjegon si përdoret WhatsApp-i. Aty kupton se je vërtet i rritur.

3. Dhimbjet e së kaluarës

Jo çdo dhimbje lidhet me humbjen e dikujt. Ka edhe dhimbje që lidhen me miqësi që u shuan, ëndrra që nuk u realizuan a marrëdhënie që përfunduan. Këto janë plagë që nuk shërohen lehtë, sepse lidhen me gjëra që dikur i kemi dashur shumë.

4. Çmimi i mobilimit të jetës

Kur rritesh, kupton se një perde, pasqyrë apo tapet kushton më tepër sesa mendoje. Dikur thoshim: “Mami, bli një televizor më të madh!”, ndërsa tani pyesim: “Pse kushton televizori sa një rrogë mujore?”

5. Lufta për sukses

Na kanë thënë të punojmë fort, por jo sa e gjatë dhe e lodhshme mund të jetë rruga drejt suksesit. Duhet durim, disiplinë e qëndrueshmëri për të vazhduar edhe kur rezultatet vonojnë të duken.

6. Lodhja që nuk largohet

Nuk është lodhje fizike, por ekzistenciale nga përgjegjësitë, vendimet, ritmi i jetës. Edhe kur pushon, ndihesh sikur nuk ke pushuar aspak.

7. Çdo ditë, pyetja: “Çfarë do hamë sot?”

Planifikimi i vakteve duket si ide e mirë, derisa e kupton se pas disa ditësh çdo gjë bëhet monotone. Disa ditë nuk ke më fuqi të mendosh për darkën — vetëm për një gotë ujë.

8. Vetmia e pavarësisë

Të jesh i pavarur është një ndjenjë e bukur, por edhe e vetmuar. Edhe me miq e familje afër, ka momente kur e kupton se udhëtimi i rritjes është diçka që duhet ta bësh vetë.

9. Përballja me traumat e fëmijërisë

Me kalimin e kohës, kujtimet e dhimbshme që ke shtyrë për më vonë rikthehen. Frika, turpi a ndjenja e braktisjes kërkojnë përballje dhe vetëm si i rritur mund të përpiqesh t’i kuptosh e t’i shërosh.

10. Menaxhimi i jetës së përditshme

Nga pastrimi i shtëpisë te detyrimet e punës, marrëdhëniet e përballja me stresin, çdo gjë kërkon vëmendje të vazhdueshme. Ndonjëherë duket sikur dita s’mjafton për asgjë.

11. Ushqimet e detit, një luks i ri

Dikur peshku ishte zgjedhje e shëndetshme e përballueshme. Sot, çmimet e bëjnë të mendosh se ndoshta vjen drejtpërdrejt nga parajsa.

12. Trishtimi i pashmangshëm

Kur sheh prindërit që plaken para syve, e kupton se koha nuk ndalet për askënd. Është ndjesi që ngjall mall, frikë e mirënjohje njëkohësisht.

13. Sekretet e familjes

Familjet kanë shtresa të fshehta që i kupton vetëm kur rritesh. Disa sekrete ndryshojnë mënyrën si e sheh fëmijërinë tënde, edhe veten.

14. Rritja dhe ndarja nga e kaluara

Sa më shumë rritesh, aq më shumë ndryshon. Por, ata që ishin afër teje nuk e pranojnë këtë. Të kuptuarit bëhet më i vështirë, edhe me njerëzit që dikur të njihnin më mirë se kushdo.

15. Jeta nuk ndalon për askënd

Edhe kur ndihesh i rrënuar, jeta ecën para. Email-et, detyrat, angazhimet, asgjë nuk ndalon. Duhet forcë për të vazhduar, pavarësisht gjithçkaje. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Kulturë

130 vite nga lindja e “Heroinës së Popullit” Shote Galica, gruaja që jetoi me pushkë në dorë

Published

on

Më 10 nëntor 1895, në Drenicën heroike, u lind Qerime Radisheva, e njohur si Shote Galica, një ndër figurat më të fuqishme të rezistencës shqiptare në Kosovë dhe një simbol i qëndresës kombëtare.

Ajo mbetet një emër që ngjall krenari, jo vetëm për trimërinë në beteja, por edhe për rolin që pati në historinë e rezistencës kundër serbëve.

Ishte një ndër gratë e rralla shqiptare të asaj kohe që mori armët për liri dhe nuk i hoqi kurrë nga duart deri në fund të jetës.

Nga Qerime Radisheva në Shote Galica

E lindur në një familje shqiptare me ndjenja të forta atdhetare, ajo u rrit mes këngëve dhe tregimeve për trimëri. Qysh në moshë të re u përfshi në luftërat kundër pushtuesve e përkrah bashkëshortit të saj, Azem Bejtës, u bë pjesë e çetave kryengritëse të Drenicës.

Pseudonimi “Shote Galica” e shoqëroi përjetësisht, duke u bërë simbol i grave luftëtare shqiptare.

Krahu i djathtë i Azem Galicës

Në çdo betejë, Shoteja qëndronte përkrah burrit. Ajo nuk e shihte luftën si detyrë burrash, por detyrë kombëtare. Pasi Azemi u vra, ajo nuk u dorëzua. Përkundrazi, mori drejtimin e çetës dhe vazhdoi luftën deri në fund të forcave, duke u bërë frymëzim për burra e gra tjerë.

Në fillim të viteve ’20, Shote zhvilloi një rezistencë kundër autoriteteve serbe, që ushtronin dhunë e shpërngulje ndaj shqiptarëve të Kosovës. Pavarësisht mungesës së mbështetjes e kushteve të vështira, ajo qëndroi e palëkundur në idealin e saj për liri.

Mërgimi dhe fundi i jetës

Pas shumë vitesh luftë dhe përndjekjesh, Shoteja u tërhoq në Shqipëri, e rraskapitur, e plagosur dhe pa bashkëluftëtarët e dikurshëm.
Ajo u vendos në Fushë-Krujë, ku vdiq më 1 korrik 1927, në moshë të re, 32 vjeçe. Edhe në ditët e fundit, mbeti krenare dhe besnike ndaj idealeve për të cilat kishte luftuar gjithë jetën.

Trashëgimia dhe nderimi

Shote Galica nuk u kujtua vetëm si luftëtare, por si simbol i emancipimit të gruas shqiptare dhe i sakrificës për lirinë kombëtare. Thënia e saj e famshme “Jeta pa dije është si një luftë pa armë” mbetet një mesazh i përjetshëm për rëndësinë e arsimit dhe vetëdijes kombëtare.

Për veprimtarinë dhe heroizmin e saj, është nderuar me titullin më të lartë shtetëror “Hero i Popullit”, duke u radhitur mes figurave më të mëdha të historisë shqiptare.

130 vite pas lindjes – kujtimi që nuk shuhet

Sot, më 10 nëntor 2025, mbushen 130 vite nga lindja e Shotë Galicës, një figure që vazhdon të frymëzojë brezat me trimërinë, vendosmërinë dhe dashurinë e saj për atdheun. Në Drenicë, në Fushë-Krujë dhe në çdo cep të trojeve shqiptare, kujtimi jeton në këngë, në tregime dhe në zemrat e njerëzve që e shohin si shembull të gruas shqiptare që nuk u dorëzua kurrë.

Shote Galica – emri që mbetet pushkë e ndezur në kujtesën e kombit. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Mënyra e Jetës

2 hapa të thjeshtë për të parandaluar formimin e mykut në lavatriçe

Published

on

Lavatriçet janë të prirura ndaj mykut për shkak të lagështisë së rregullt.

Zona më e ndjeshme është guarnicioni i gomës rreth derës dhe sirtari i detergjentit, ku uji mund të grumbullohet.

Myku mund të dëmtojë gomën dhe të shkaktojë rrjedhje.

Pastrimi i thellë nuk është i nevojshëm pas çdo përdorimi.

Mjafton të bëni dy hapa të thjeshtë:

Fshijeni guarnicionin me leckë dhe lëreni derën hapur për ajrosje.

Hiqni sirtarin e detergjentit, derdhni ujin e tepërt dhe lëreni të thahet para se ta vendosni përsëri.

Këto hapa të shpejtë parandalojnë formimin e mykut dhe mbajnë lavatriçen tuaj në gjendje të mirë. /A.Z/UBT News/

 

Continue Reading

Të kërkuara