Kulturë

Thëniet e bukura: Fjala është forcë e madhe: ajo bind, shndërron, detyron.

Published

on

Thëniet e bukura, plot forcë e mençuri, nuk harrohen kurrë, ato ruhen në kujtesën e shekujve dhe kalojnë nga brezi në brez. Aforizmat janë si bletët, kanë edhe mjaltin e artë edhe thumbin e helmtë.

Sot kemi sjellë një koleksion me thënie mbi atë që “kocka s’ka po kocka thyen”, pra për forcën e fjalës.

Herë-herë, të kundërshtosh, do të thotë të trokasësh në derë për të marrë vesh a ka njeri në shtëpi.

Varfëria e ligjërimit është, si rregull, tipar i jashtëm i varfërisë së shpirtit.

Heshtja është nje argument që pothuajse është e pamundur të hidhet poshtë.

Të flasësh me urtësi është vështirë, por të heshtësh me urtësi është edhe më vështirë.

Kush mendon me urtësi edhe shprehet qartë.

Thellë plagos shpata e mprehtë, por edhe më thellë fjala e helmtë.

Kur nuk ke ç’të thuash, flet gjithmonë keq.

Ligjërimin pa përmbajtje mund ta veshësh lehtë me fjalë.

Fjalët e shumta – sëmundje të moshës.

Sado mirë të flasësh, po të flasësh shumë, në fund të fundit do të fillosh të thuash budadallëqe.

Në qoftë se nuk ke si të mos flasësh për diçka që e kanë thënë të tjetërt më parë, atëherë sëpaku përpiqu ta thuash më mirë se ata.

Fjala e njerëzve herë i zbulon qëllimet e tyre, herë i mbulon.

Njeriu më i zakonshëm, por i mbushur me zjarr, mund të të bindë më mirë se gojëtari më i zoti, por i ftohtë.

Të jesh realist do të thotë të luftosh dhe të fitosh mbi pikëpamjet dhe impulset jo realiste.

Unë pohoj: kush nuk mund t’i flasë së sotmes dhe nuk kuptohet prej të sotmes, ai nuk do të kuptohet mirë as prej të nesërmes dhe të pasnesërmes. Në të tashmen dhe të sotshmen janë rrënjët e qenies tonë.

Nuk ka gjë më të neveritshme se sa të flasësh shumë për veten.

Për të gjithë do të ishte i mirë ai mësues, qoftë madje edhe i rreptë e i egër, me kusht që të bënte edhe evtë siç u mëson të tjerëve.

Gojëtaria e vërtetë nuk ka nevojë për shkencnë e gojëtarisë, ashtu si ndershmëria e vërtetë nuk ka nevojë për shekncën e ndershmërisë.

Në qoftë se ti mendon dy herë dhe flet një herë, atëherë do të flasësh dy herë më mirë.

Oratorët e pandërgjegjshëm përpiqen ta paraqesin të keqen të mirë.

Ose sa më shkurt ose sa më këndshëm.

Fatkeqët flasin një gjuhë, të lumturit një tjetër.

Në mos ditsh të flasësh, mëso të dëgjosh.

Sjelljet e folësit bindin më fort se fjalët e tij.

Atij që mbron të pafajshmin i mjafton gojëtaria.

Ç’është e pahijshme të bëhet, është e pahijshme edhe të flitet.

Është e turpshme të flasësh një gjë e të mendosh tjetër, por akoma më e turpshme është të mendosh një gjë, e të shkruash tjetër.

Të flasësh pa menduar, si të qëllosh pa shënuar.

Është një gjë të flasësh shumë dhe tjetër të flasësh me vend.

Barku i urren fjalët e gjata.

Paraqëlqej arsyen e përmbajtur se sa budadallëkun llafazan.

Nuk mund të ketë art gojëtarie kur oratori nuk e ka zotëruar përsosmërisht objektin për të cilin do të flasë.

Ai që nuk di të heshtë, rrallë di të flasë mirë.

Fjala është forcë e madhe: ajo bind, shndërron, detyron.

Aftësia për të cituar saktësisht është nëj talent shumë më i rrallë nga ç’duket.

Zemërimi i madhërishëm, të madhërishme i do edhe fjalët.

Kujdesi në të zgjedhurit e fjalëve qëndron më lart se gojëtaria.

Fjala më shpejt plagos, se shëron.

Fjala e dalë nga goja nuk kthehet më mbrapsht.

Shigjetat shpojnë trupin, fjalët e liga – shpirtin.

Fjalët tona kanë krahë, por shpesh nuk fluturojnë aty ku duam ne.

Çfarëdo që të thotë falltorët, viti në dhjetor do të mbarojë.

Ndryshimi midis një shpreje të aktë dhe të një pothuajse të saktë është su ndryshimi midis kandilit dhe xixëllonjës.

Uria nuk gënjehet me fjalë.

Nuk ka gjë më të fortë se sa fjala.

Aforzimi duhet të jetë frut i pemës së jetës.

Në fjalët e mira të kursyera.

Nga të gjitha fjalët, më të sakta janë ato që a shpien te faktet në rrugën më të shkurtër.

Ka shumë rëndësi me ç ‘kuptim duhet marrë fjala.

Fjala, në thelb, është fizika eksperimentale e aryses.

Fjalori ëshët gjithësia e renditur sipas rendit alfabetik.

Fjala e urtë është një mendim i madh i shprehur me pak fjalë.

Fjala e mençur nuk kërkon asnjëherë të qeshur të fortë: ajo kënaq mendjen, por nuk e bën kurrë fytyrën të ngërdheshet.

Njerëzit që nuk kanë ç ‘të thontë, nuk vuajnë kurrë për fjalë.

Kush nuk di gjuhët e huaja, nuk ka ide as për të vetën.

Gjuha pa fre – e keqja më e madhe.

Gjuha e mprehtë është e vetmja armë prerëse që sa më shumë përdoret aq më shumë mprehet.

Qartësia e gjuhës është rezultat i qartësisë së mendimit: mendimi i qartë kushtëzon detyrimisht edhe formën e qartë.

Në qoftë thënë mirë, a ka rëndësi se në ç ‘gjuhë?

Njerëzit e krijuan gjuhën për t’u marrë vesh midis tyre dhe jo për të mashtruar njëri-tjetrin.

Gjuha është e vjetër sa edhe ndërgjegja.

Nocionet më të vështira filozofike mund të shprehen me gjuhën e njerëzve të zakonshëm.

Gjuha i është dhënë njeriut për të shprehur mendimet.

Gramatika urdhëron edhe mbretërit.

Përdor më shpesh veshët se gjuhën.

Gjuha të mos e kalojë kurrë mendimin.

Midis ndyrësive më e ndyrë është gjuha e vrerët.

Gjuha është një qytet, në të cilin ka vënë gurin e vet çdo njeri që ka rrojtur në botë.

Biseda e bën edhe macen të flasë.

Në qoftë se duhet zotësi e madhe për t’u shprehur në kohën e duhur, zotësi jo më e vogël duhet edhe për të heshtur kur duhet.

Heshtja mund të jetë akuza më e rëndë.

Ka vetëm një mënyrë për t’u bërë bashkëbisedues i mirë, të dish të dëgjosh.

Biseda është nëj ndërtesë që ngrihet me përpjekje të përbashkëta.

Heshtja në dashuri ka më rëndësi se fjalët.

Një orë bisedë është më e mirë se pesëdhjetë letra.

Llafazanët janë njerëzit më të përmbajtur, ata flasin shumë, për të mos thënë asgjë.

Fjalët shumë të bukura të zgjojnë mosbesim.

Asnjë bashkëbisedues nuk do të rrinte t’ju dëgjonte, po të mos e dinte se pastaj vjen rradha e tij për të folur.

Heshtja është një nga argumentat më të vështirë për t’u hedhur poshtë.

Biseda është art, në të cilin kundërshtar i njeriut del tërë njerëzimi.

Pyetja e paturpshme shkakton një përgjgije të drojtur.

Të diskutojnë dinë shumë njerëz, por thjesht të bisedojnë, pak.

Continue Reading

Magazinë

Çka do të ndodhë me Këngën e Evrovizionit në Zvicër? Referendumi vjen së shpejti!

Published

on

Votuesit në Bazel do të vendosin të dielën nëse do të shpenzojnë dhjetëra miliona franga për të pritur Festivalin e Këngës në Evrovizion 2025, me kundërshtarët  Nëse banorët bllokojnë gati 40 milionë frangave kredi të nevojshme për ekstravagancën vjetore televizive, “Evrovizioni do të duhet të reduktohet ndjeshëm,” tha Edi Estermann, kreu i komunikimit për edicionin 2025.

Ngjarja, e cila është planifikuar të zgjasë 10 ditë me një numër ngjarjesh publike në Bazel, do “zbriste nga një shfaqje e madhe televizive në një mbrëmje”, tha ai.

“Dhe kjo, natyrisht, do të krijonte shumë më pak vlerë për qytetin dhe për të gjithë Zvicrën,” vuri në dukje ai.

Fitorja e këngëtarit zviceran Nemo në Evrovision 2024 në Malme, Suedi i ka dhënë Zvicrës të drejtën të presë eventin e vitit të ardhshëm me një audiencë të madhe të garantuar globale. Bazeli mposhti qytetet tjera zvicerane për të siguruar ngjarjen në gusht, por kërkesat financiare ngritën kundërshtime.

Votuesit zviceranë janë mësuar të kenë një ndikim direkt në mënyrën se si shpenzohen paratë e taksave, dhe disa janë shtrënguar me koston e mundshme të Evrovizionit. Muajin e kaluar, Unioni i vogël ultra-konservator fundamentalist i krishterë Federal Demokratik i Zvicrës (EDU), paraqiti nënshkrimet e nevojshme për të siguruar miratimin e 34.96 milionë frangave zvicerane nga autoritetet rajonale për festivalin.

“Argumenti i parë është financiar. Kjo është një kosto publike krejtësisht jo proporcionale, një humbje e vërtetë,” tha anëtari i bordit të EDU, Philippe Karoubi.

Bashkimi Evropian i Transmetuesve (EBU), i cili zotëron Evrovizionin, financon garën, por beson se duke pasur parasysh përfitimet financiare që marrin qytetet pritëse, ato duhet të ndihmojnë në mbulimin e kostove të sigurisë.

Bazeli shpreson të fitojë 60 milionë franga në turizëm dhe mikpritje. EDU thotë se problemi do të ishte mënyra e përdorimit të fondeve publike, ndërsa përfitimet financiare do të mblidheshin kryesisht për akterë privatë dhe hotelet. Përveç argumentit financiar, tha se festivali i këngës është shndërruar në “provokime ideologjike”, që janë në kundërshtim me vlerat e krishtera”, teksa gara, e cila supozohet të jetë neutrale, është zhytur në diskutimin e luftës në Ukrainë dhe Gaza.

Por nëse kredia refuzohet, ka pak hapësirë për të manovruar në kohë për finalen e 17 majit 2025. Mund të zhvendoset në një qytet tjetër zviceran, tha Estermann.

Por kjo “do të duhet të konsiderohet me kujdes,” tha ai, duke shtuar se “përgatitjet në Bazel tashmë kanë avancuar mirë.”

Continue Reading

Kulturë

Tre vjet pas vrasjes në xhirime, mbahet premiera botërore e filmit të Alec Baldwin

Published

on

By

Premiera botërore e filmit “Rust” u mbajt në Poloni të mërkurën, tre vjet pasi kineastja Galina Hutchins u vra gjatë xhirimeve në New Mexico.

Organizatorët e festivalit ndërkombëtar të filmit Camerimage në Toruń, Poloni, thanë se shfaqja ishte projektuar si një nderim për kameramanen 42-vjeçare të lindur në Ukrainë, e cila, siç thonë ata, e adhuroi këtë festival dhe erdhi në të.

Filmi dhe ylli i tij kryesor Alec Baldwin u bënë tituj në tetor 2021 pas një tragjedie në xhirime, kur aktori qëlloi me armë në një rekuizitës, duke vrarë kineasten Galina Hutchins dhe duke plagosur regjisorin Joel Souza.

Në vend të atyre fals, në armë ka pasur plumba të vërtetë, por nuk është përcaktuar se si kanë përfunduar në rekuizitën e filmit.

Baldwin, i cili luan personazhin kryesor në film, nuk ishte i ftuar dhe nuk mori pjesë në premierë. Burri dhe djali i Galina Hutchins nuk morën pjesë në premierën.

Prindërit e Galina Hutchins, Olga Solovey dhe Anatoly Androsovich dhe motra e saj Svetlana Zemko gjithashtu refuzuan të merrnin pjesë në premierë, raportoi New York Times, duke cituar avokaten Gloria Allred, e cila përfaqëson familjen.

Skenaristi dhe regjisori Joel Souza, i cili mbeti i plagosur në të shtënat, i tha BBC-së në premierën se në një moment “ai as që mund ta imagjinonte se do t’i kthehej ndonjëherë xhirimeve, sepse gjithçka ishte shumë e dhimbshme”.

Ai shtoi se ndryshoi mendje dhe vendosi ta përfundonte filmin pasi kishte folur me Matt, të venë e Galina Hutchins.

Por disa kineast të shquar të Hollivudit kritikuan vendimin e organizatorëve të festivalit në Torun, një qytet në veri të Polonisë, duke thënë se ai njollos kujtesën e Galina Hutchins.

As Olga Solovey, nëna e Galina Hutchins, e cila padit produksionin dhe Alec Baldwin me një padi civile, nuk mori pjesë as në premierën e filmit.

Duke refuzuar të më kërkojë falje dhe duke refuzuar të marrë përgjegjësinë për vdekjen e saj, Alec Baldwin vazhdon të më shkaktojë dhimbje”, tha nëna e saj.

Continue Reading

Bota

Karlo Akutis, “patron shenjti i internetit”, do të bëhet shenjtor në prill të 2025

Published

on

Karlo Akutis, i njohur si “patron shenjti i internetit” dhe “influenceri i Perëndisë”, do të shpallet shenjtor nga Kisha Katolike në prill të vitit 2025, duke u bërë kështu i pari milenial që do të arrijë këtë nder të lartë.

Acutis, një djalë i lindur në Londër dhe i njohur për aftësitë e tij online, ndërroi jetë në vitin 2006 në moshën 15-vjeçare nga leukimia, pas një periudhe të gjatë sëmundjeje. Gjatë jetës së tij, ai kishte krijuar një ndikim të jashtëzakonshëm në internet, duke regjistruar mrekulli dhe duke menaxhuar faqe web për organizata katolike. Përmes aktivitetit të tij në rrjetet sociale dhe internet, Akutis bëri të mundur që besimi katolik të lidhej më shumë me brezin e ri në këtë epokë digjitale.

Pas vdekjes së tij, trupi i Akutis u transferua në Assisi, Itali, ku tani ndodhet i ekspozuar në një shenjë, së bashku me relikte të tjera që lidhen me jetën e tij. Historia e jetës së tij, mes dhimbjes dhe besimit të palëkundur, ka shërbyer si një burim frymëzimi për shumë të rinj.

Për shpalljen e tij si shenjtor, Kisha Katolike kërkon verifikimin e dy mrekullive të lidhura me ndërmjetësimin e kandidatit. Mrekullia e parë për Akutis u njoh në vitin 2020, kur një fëmijë brazilian, i cili vuante nga një sëmundje kongjenitale, u shërua në mënyrë të jashtëzakonshme pas lutjeve të bëra për nder të tij. E dyta, një mrekulli e verifikuar këtë vit, përfshin shërimin e një studenti universitar në Firence, i cili u rikuperua nga një gjakderdhje e rëndë në tru.

Acutis është parë si një shenjë shprese për Kishën Katolike, e cila po përpiqet të lidhet më afër brezave të rinj në një kohë ku teknologjia dhe digitalizimi kanë bërë një ndryshim të madh në mënyrën se si besohet dhe praktikohet feja. Papa Françesku, një admirues i flaktë i Akutis, do ta shpallë atë shenjtor në një ceremoni solemne që do të mbahet në Vatikan më 26 prill 2025.

Historia e Karlo Akutis, përmes mirësisë dhe besimit të tij të pandashëm, përfaqëson një udhërrëfyes të fuqishëm për një epokë moderne, ku besimi dhe teknologjia mund të bashkohen në një mënyrë të mrekullueshme dhe transformative./Euronews/

Continue Reading

Kulturë

Percival Everett fiton ‘Çmimin Kombëtar të Librit’ për fiksion

Published

on

Shkrimtari kanadez, Percival Everett ka fituar Çmimin Kombëtar të Librit për fiksion, një nga çmimet më të njohura letrare në Shtetet e Bashkuara, me romanin e tij “James”. Ky libër, një riinterpretim i veprës klasike të Mark Twain “The Adventures of Huckleberry Finn”, ka tërhequr vëmendjen për përqendrimin në një prej personazheve më të rëndësishëm të romanit, Jim, skllavi i Huckleberry Finn.

Romani i Everett, i cili është gjithashtu finalist për çmimin Booker këtë vit, është vlerësuar nga kritikët për thellësinë e tij emocionale dhe realizmin e ashpër që trajton temat e skllavërisë dhe të drejtave të njeriut. Sipas kritikës së The Guardian, Anthony Cummins, “James” është një libër “mbërthyes, i dhimbshem, humoristik dhe tronditës.”

Fituesi i çmimit prej 10,000 dollarësh ka kaluar një konkurrencë të fortë, duke përfshirë Miranda July me romanin e saj All Fours, Kaveh Akbar me debutin Martyr!, dhe Pemi Aguda me koleksionin e tregimeve Ghostroots. Për Everett, ky është një moment i rëndësishëm në karrierën e tij, duke e vendosur atë në qendër të një diskutimi të gjallë për rolin e historisë dhe letërsisë në shoqërinë moderne.

Gjatë ceremonisë, Everett shprehu një ndjenjë të përzier gëzimi dhe pasigurie, duke thënë: “Dy javë më parë, ndihesha mjaft i demoralizuar,” duke aluduar për rezultatin e zgjedhjeve presidenciale amerikane. “Dhe, për të qenë të sinqertë, ende ndihem disi i mposhtur. Por duke parë gjithë këtë emocion për librat, ndiej një shpresë, edhe pse është e rëndësishme të kujtojmë se shpresa nuk është një zëvendësim për strategjinë.”

Në kategorinë e jo-fiksionit, çmimi i parë shkoi për autorin Jason De León, me librin Soldiers and Kings: Survival and Hope in the World of Human Smuggling. De León u përball me konkurrencën nga Salman Rushdie, i cili u nominua për herë të parë për çmimin e kombëtar të librit me memoirin e tij Knife: Meditations After an Attempted Murder.

Ngjarjet e vitit 2024 ishin të ngarkuara edhe nga mesazhe politike të fuqishme, sidomos pas tërheqjes së sponsorizuesve të çmimeve vitin e kaluar, kur finalistët bënë thirrje për ndërprerjen e dhunës në Gaza. Fituesja e kategorisë së poezisë, Lena Khalaf Tuffaha, foli për tragjedinë që po ndodhte në Palestinë, duke thënë: “Ne tani po jetojmë në nëntorin e dytë të gjenocidit të financuar nga Amerika në Palestinë.”

Në një vit ku ndikimi i luftës dhe çështjet e drejtësisë shoqërore ishin në qendër të vëmendjes, autorët që fituan këtë vit, si Tuffaha dhe Shifa Saltagi Safadi, e bënë të qartë se letërsia mund të jetë një forcë fuqishme për ndryshim dhe reflektim shoqëror.

Për më tepër, Everett shfrytëzoi këtë mundësi për të lavdëruar gjeneratën e re të shkrimtarëve që po vazhdojnë të ndjekin pasionin e tij për të rishikuar dhe ripërkufizuar temat e artit dhe të shoqërisë. Ai u shpreh se ndihej krenar për faktin që autorët e rinj, si Julia Ducournau dhe Coralie Fargeat, po ndikohen nga puna e tij, duke e bërë këtë një legjendë të gjallë të letërsisë bashkëkohore./Guardian/

Continue Reading

Të kërkuara