Kuriozitete

Pse njerëzit po lënë profesionet për të cilat ëndërronin më parë?

Sondazhe të ndryshme, sjellin përgjigjien e njëjtë për këtë pyetje.

Published

on

Është mirë të kesh një profesion për të cilën ke pasion. Por disa punëtorë po largohen nga rolet që ëndërronin, në kërkim të stabilitetit dhe sigurisë.

Në moshën 25-vjeçare, Andrew po përparonte si shef pastiçerie në një restorant në Skoci. Çdo ëmbëlsirë e shijshme dhe pastë e skalitur imët në kuzhinë ishte krijimi i tij. Ai ishte në një rol për të cilin kishte punuar – dhe e donte – për vite me radhë.

Andrew kishte këto arritje pas vetëm gjashtë vjetësh në këtë industri; ai kishte filluar në moshën 19-vjeçare. Në moshën 21-vjeçare, ai ishte një kuzhinier në një hotel të vlerësuar në Lake District, Angli, duke studiuar me zell ëmbëlsirat në kohën e tij të lirë. Ai ishte i përgatitur për të përkushtuar jetën e tij për të përsosur aftësitë e tij, duke thënë:“Kjo ishte gjithçka që më interesonte”.

Në vend të kësaj, në kulmin e karrierës së tij, duke punuar në profesionin e tij të ëndrrave në restorantin e nderuar skocez, ai u largua. Në moshën 26-vjeçare, ai ishte student, këtë herë në një diplomë katërvjeçare për zhvillimin e softuerit. Ai ishte larguar, jo vetëm nga puna për të cilën kishte punuar aq shumë, por nga e gjithë industria.

Për Andrew, pika kthese erdhi kur, pasi kishte marrë më në fund pozicionin e shkëlqyeshëm që kishte synuar, ai kuptoi se asnjë nga puna rraskapitëse e kërkuar nuk ia vlente. “Nga 19 deri në 25, gjithë atë periudhë të jetës sime, thjesht sakrifikova”, thotë ai. “Të gjithë të tjerët ishin duke kaluar një kohë të mirë dhe unë në thelb isha një skllav në kuzhinë”.

Gjatë gjithë karrierës së tij, ai e kuptoi se ishte ndjerë i mbingarkuar, i nënvlerësuar dhe i paguar pak.

“Unë punoja mes 65 dhe 70 orë në javë dhe paguhesha 22,290 dollarë në vit”, thotë ai. “Unë drejtoja seksionin. Po krijoja shumicën e ëmbëlsirave… për 5,95 £ në orë. Për ato pak para, thjesht mendoni, çfarë po bëj unë me jetën time? A jam çmendur?”

Në pjesën më të madhe, punëtorët kanë shpresuar gjithmonë për role që përputhen me interesat dhe pasionet e tyre; Të ndërrosh punën e zyrës me atë furrën e dëshiruar ose në një kompani videolojërash, tingëllon si një gjë pa mend.

Megjithatë, ky tregim “bëje atë që të pëlqen” vjen me të meta. Shumë njerëz zbulojnë se punët e tyre të ëndrrave kërkojnë më shumë punë, dhe kanë kushte më të këqija. Të tjerë zbulojnë se industritë që ata adhurojnë tregtojnë me pasionet e punëtorëve duke mbajtur paga të ulëta. Përballë këtyre presioneve, disa punëtorë e gjejnë veten duke pyetur se, a ia vlen në të vërtet profesioni për të cilin keni ëndërruar?

Pasioni kundrejt pagesës

Këto ditë, më shumë se kurrë, ideja se lumturia dhe suksesi janë të lidhura një punë ‘cool’ – një rol për të cilin jeni të apasionuar në një vend pune interesant dhe që shkakton zili – është e pranishme.

Sipas një sondazhi të fundit të vitit 2020 nga tregu i pavarur në SHBA Fiverr, 59% e 2,000 amerikanëve të anketuar besonin se pandemia Covid-19 i kishte inkurajuar njerëzit të ndiqnin profesionet për të cilat kishin ëndërruar. Shumica e të anketuarve, 71%, e panë veten duke shkuar pas punës së tyre të ëndërruar një ditë, dhe 45% menduan se ishte e mundur ta bënin këtë me kohë të plotë. Por ridrejtimet e karrierës për të marrë një punë të ëndrrave mund të mos funksionojnë gjithmonë siç shpresojnë njerëzit, veçanërisht nëse punëdhënësit përfitojnë nga pasionet e punëtorëve të tyre.

“Punonjësit që e duan punën e tyre ose e vlerësojnë vërtet punën e tyre, janë të gatshëm të përballojnë kushte më të vështira se të tjerët, të tilla si orët jo standarde të punës ose pagat e ulëta”, thotë Laura Giurge, prof. asistente e shkencës së sjelljes në Shkollën e Ekonomisë dhe Shkencave Politike në Londër.

“Në një farë mase, punëdhënësit mund ta dinë këtë dhe kështu t’u kërkojnë punonjësve të përkushtuar dhe të pasionuar të marrin përsipër punë shtesë ose t’u përmbahen kushteve të tmerrshme”.

Kjo praktikë e shfrytëzimit të pasionit është veçanërisht e spikatur në industritë krijuese; një sondazh i vitit 2019 tregoi se shumica e punëve kreative në MB – si gazetaria, stilistët e modës, muzikantët dhe stilistit e lojërave – ranë nën pagën mesatare vjetore. Puna e papaguar është e zakonshme: sipas një sondazhi të vitit 2020 të punëtorëve krijues në MB.

Në të njëjtin studim, 60% e moshave nën 30 vjeç thanë se nuk ishin paguar për të gjitha orët që kishin punuar në muajin e kaluar. Një studim i vitit 2019 shpjegon se pse ndodh kjo; Hulumtimi zbuloi se njerëzit e shihnin trajtimin e dobët të punëtorëve – si p.sh. kërkimi i punonjësve për të kryer detyra shtesë ose për të punuar më shumë orë pa pagesë – si më legjitim kur punëtorët supozohej se ishin të pasionuar për punën e tyre.

Andrew thotë se ai e njohu këtë fenomen që në fillim në sektorin e mikpritjes. “Ata në thelb po i ndërtojnë të gjitha bizneset e tyre mbi kurrizin e shfrytëzimit të njerëzve të tjerë”, thotë ai. Pavarësisht këtij realizimi të hershëm, pasioni që kishte për zanatin e tij e mbajti atë prej vitesh. “Pra, [atëherë] kisha vendosur që paratë nuk kishin rëndësi, por padyshim që kanë”.

Kjo mospërfillje në fillim për sigurinë financiare është diçka që Tweddell e sheh shpesh në mesin e klientëve të saj që kërkojnë një karrierë më të kënaqshme. Shpesh është një qëndrim nga i cili ajo duhet t’i largojë. “Ne në fakt punojmë për para”, thotë ajo.“Nuk ka turp në këtë. Shumica prej nesh punojnë sepse na duhen paratë”.

Pra, në vend që t’i inkurajojë klientët e saj në një devijim të rrezikshëm të karrierës për t’u bërë bukëpjekës, Tweddell i pyet ata se çfarë duan në të vërtetë, jo nga puna e tyre, por nga jeta e tyre.

Për disa njerëz, thotë ajo, kalimi në punësim më tradicional dhe heqja dorë nga puna e ëndrrave mund të jetë çliruese – diçka që Josh Mansker e përjetoi tetë vjet më parë.

Mansker kaloi katër vjet në teatrot amerikane duke punuar si projektues ndriçimi dhe zëri, një karrierë që ai u frymëzua ta ndiqte pasi gjeti një komunitet mes “fëmijëve të teatrit” në shkollën e mesme. Por në moshën 23-vjeçare, ai u zhgënjye që ai dhe të tjerët si ai nuk po paguheshin shumë. “Kam parë kolegët që ishin në të 30-at dhe të 40-at e tyre dhe ata të gjithë po luftonin me të vërtetë financiarisht, po përpiqeshin të përballonin të kishin një familje, gjë që ishte diçka e rëndësishme për mua” thotë ai.

Mansker mori vendimin e vështirë për të lënë pas punën e tij të ëndrrave dhe për t’u ritrajnuar. Ai tani punon në Toronto si mësues i shkollës së mesme dhe paguhet më shumë se sa ka fituar ndonjëherë në teatro. Puna gjithashtu sinkronizon orarin e tij të punës me atë të gruas së tij, e cila është gjithashtu mësuese, që do të thotë se çifti mund të kalojë kohën e pushimeve gjatë verës së bashku.

Të heqësh dorë nga ëndrra?

Adrianit iu deshën dy vjet që të largohej nga industria për të cilën ishte i apasionuar. Për Mansker, u deshën katër. Për Andrew, gjashtë. Bërja e një hapi kaq drastik në karrierë mund të marrë kohë dhe perspektiva e nisjes së dickaje nga fillimi mund të jetë e tmerrshme. Dhe, në një nivel personal, punëtorët mund të luftojnë për t’u shkëputur nga puna e tyre. Pa një karrierë ‘cool’, kush janë ata?

“Të rriturit kalojnë pjesën më të madhe të orëve të zgjimit në punë dhe kështu nuk është e habitshme për mua që njerëzit mund të arrijnë të barazojnë atë që bëjnë me atë që janë”, thotë Laura Giurge. Dhe mund të jetë veçanërisht e vështirë të heqësh dorë nga një identitet profesional kur ai është kaq i ndërthurur me interesat dhe pasionet e një punonjësi.

Por nëse një person mund ta njohë veten si më shumë sesa thjesht titullin e tij të punës, karriera e re ‘më pak interesante’ nuk duhet të jetë fundi i pasionit të tyre.

Ndërsa Andrew rrallë bën pasta ose ëmbëlsira në kohën e tij – aroma e një furre buke ende e shqetëson – karriera e tij e sapogjetur si programues softuerësh i jep atij kohë në mbrëmje dhe në fundjavë për të ndjekur pasionet e tij të tjera. “Vitin e kaluar fillova të luaj sërish futboll dhe disa muaj më parë iu bashkua një ekipi me 11 persona”, thotë ai. “Më në fund gjeta një punë ku mund të bëj gjërat që më pëlqejnë”.

“Nëse doni të bëni një ndryshim, thjesht bëjeni, sepse nuk do të pendoheni” thotë ai./UBTNews/

Kuriozitete

Këto katër gjëra trashëgohen vetëm nga nëna

Published

on

Çdo gjë e trashëgojmë nga prindërit, duke filluar nga sjellja e deri tek inteligjenca.Megjithëse gjenetika është diçka komplekse, hulumtimet kanë treguar se disa trajta të caktuara i trashëgojmë vetëm nga nëna. “Kopje e nënës” është një shprehje që mund të ketë kuptime të ndryshme, varësisht nga konteksti.

Në kuptimin biologjik – Përdoret për të përshkruar një fëmijë që i ngjan shumë nënës, në dukje, karakteristika fizike ose personaliteti. Në këtë kuptim, shprehja do të thotë që dikush është i ngjashëm me nënën.

Në kuptimin figurativ – Shprehja përdoret për të përshkruar personin që ka ndjekur shembullin e nënës, si në mënyrën e të vepruarit, sjelljen apo stilet e jetesës. Kjo mund të jetë referencë për ndikimin që një nënë ka në jetën e fëmijës së saj.

Por, një fëmijë i merr disa tipare nga nëna dhe ato janë:

Inteligjenca

Një anketim me mbi 12,000 njerëz mes moshave 14-22 vjet ka zbuluar çfarë faktorë ndikojnë në inteligjencë, status socio-ekonomik dhe edukim. Nëna e ka ndikimin më të madh gjenetik në inteligjencën e fëmijës. Sipas ekspertëve, inteligjenca e nënës dhe fëmijës dallon mesatarisht vetëm 15 pikë.

Shprehitë e gjumit

Studimi i publikuar në revistën “Sleep Medicine” kishte zbuluar se nënat u’a trashëgojnë fëmijëve shprehitë e gjumit dhe se bebet pushojnë më pak dhe flejnë më vonë nëse nënat kanë probleme me gjumë. Shkencëtarët nuk e kanë zbuluar të njëjtën lidhje me baballarët e tyre.

Shpejtësia e plakjes

Gjenet e nënës ndikojnë në shpejtësinë e plakjes. Shkencëtarët kanë zbuluar se një gjen të cilin e trashëgojmë vetëm nga nëna e kontrollon në mënyrë të pjesshme procesin e plakjes.

Menopauza

Edhe mosha në të cilën e kaloni menopauzën duket se trashëgohet nga nëna. Ekipi hulumtues ka zbuluar se nuk luan rol vetëm gjenetika, por edhe stili i jetesës. /UBT News/

Continue Reading

Kuriozitete

Qesharake por dhe e sikletshme, ministrja suedeze ka frikë nga ky frut!

Published

on

Ministrja suedeze për Barazinë Gjinore, Paulina Brandberg, ka një problem të çuditshëm. Ajo ka frikë nga bananet, dhe për këtë stafi me të cilin punon, detyrohet t’i heqë ato nga vendet që ajo shkon, përfshirë edhe gjatë vizitave zyrtare.

Në disa email-a të parë nga botimi suedez “Expressen”, stafi i zyrës së ministres Brandberg ka kërkuar që në mënyrë specifike çdo banane të largohet përpara vizitave zyrtare të saj.

“Paulina Brandberg ka një alergji të fortë ndaj bananeve, ndaj do të vlerësohej nëse nuk do të kishte banane në zonat ku ajo do të akomodohet”, thotë një nga email-at e ministrisë drejtuar Agjencisë Gjyqësore Norvegjeze përpara një dreke zyrtare.

Një tjetër email nga ekipi i saj dërguar një këshilli administrativ të qarkut thoshte se “bananet nuk lejohen në ambiente”.

Në një paralajmërim tjetër paraprak, stafi i tha kryetarit të parlamentit suedez, Andreas Norlen, se nuk duhet të ketë “gjurmë bananesh””në hapësirat ku Brandberg do të zhvillojë një takim.

“Është diçka si një lloj alergjie”, konfirmoi Brandberg për “Expressen”, duke shtuar: “Është diçka për të cilën marr ndihmë profesionale”. /UBT News/

 

Continue Reading

Kuriozitete

Këto janë 10 profesionet më të paguara në 2024

Published

on

Nëse jeni student, praktikant ose po mendoni për një ndryshim karriere, ky informacion mund të jetë i dobishëm. Zgjedhja e profesionit tuaj të ardhshëm varet nga disa faktorë, por shpërblimi mbetet një element i rëndësishëm. Në lajmin e mëposhtëm ju kemi listuar profesionet të cilat kanë qenë më të paguarat, të paktën për këtë vit.

Kardiolog – Kardiologët janë specialistë të zemrës dhe sistemit kardiovaskular, një fushë me kërkesë të lartë për shkak të rritjes së problemeve shëndetësore të lidhura me stilin e jetesës. Paga mesatare vjetore për një kardiolog mund të kalojë $400,000 në disa vende.

Kirurg – Veçanërisht ata që specializohen në fusha si neurokirurgjia apo kirurgjia plastike, janë ndër profesionistët më të paguar. Një kirurg me përvojë fiton mbi $350,000 në vit.

Drejtor Ekzekutiv – CEO-të janë përgjegjës për suksesin e një kompanie dhe shpërblehen mirë për rolin e tyre. Paga vjetore për një CEO mund të variojë nga $200,000 deri në miliona, në varësi të madhësisë dhe suksesit të kompanisë.

Inxhinier i Inteligjencës Artificiale (AI) – Me zhvillimin e teknologjisë së AI, kërkesa për inxhinierë të kësaj fushe është rritur ndjeshëm. Paga mesatare kalon $150,000 në vit, dhe në kompani të mëdha si Google apo OpenAI, mund të jetë shumë më e lartë.

Pilot i Avionëve Komercialë – Pilotët, veçanërisht ata që punojnë për linja ajrore ndërkombëtare, janë ndër profesionistët më të paguar në transport. Paga mesatare vjetore është rreth $140,000, me përfitime shtesë si udhëtimet dhe sigurimet.

Avokat i Korporatave – Avokatët që specializohen në ligjin e biznesit dhe fuzionet apo blerjet korporative janë shumë të kërkuar. Paga e tyre mesatare arrin deri në $130,000 në vit, me bonuse të majme.

Menaxher i IT-së dhe Sistemeve të Teknologjisë – Menaxherët e IT-së luajnë rol kritik në funksionimin e organizatave. Ata fitojnë rreth $120,000 në vit, me paga më të larta në industritë e teknologjisë.

Specialist i të Dhënave (Data Scientist) – Të dhënat janë nafta e re, dhe specialistët e të dhënave janë të kërkuar. Një profesionist i kualifikuar në këtë fushë mund të fitojë deri në $130,000 në vit, duke përfituar gjithashtu mundësi karriere globale.

9. Doktor i Anestezisë – Janë ndër profesionistët më të rëndësishëm në një ekip kirurgjik. Paga mesatare është rreth $300,000 në vit, me përfitime shtesë.

Ekspert i Financave dhe Investimeve – Menaxherët e fondeve dhe analistët e financave kanë potencial për paga të larta, veçanërisht në firmat ndërkombëtare. Paga mesatare për këta profesionistë është rreth $150,000 në vit, pa përfshirë bonuset. /UBT News/

 

 

Continue Reading

Kuriozitete

Për të huajt, ky qenka qyteti më i shtrenjtë në botë

Published

on

Hong Kongu është qyteti më i shtrenjtë në botë për të huajt, vlerëson një studim i kompanisë amerikane Mercer. Studimi mat koston e 200 gjërave – përfshirë strehimin, transportin, ushqimin, veshjet, sendet shtëpiake dhe argëtimin – në 209 qytete.

Për shkak të çmimeve të larta të banesave, Hong Kongu zë vendin e parë për të dytin vit radhazi.

Pas tij vjen kryeqyteti i Turkmenistanit, Ashgabati.

Çmimet e larta në Ashgabat thuhet se janë pasojë e inflacionit të lartë në Turkmenistan, i treti në listën e Mercerit është Tokio dhe pas tij vjen Cyrihu i Zvicrës.

Zvicra ka edhe dy qytete të tjera në dhjetë vendet e para: Bernin dhe Gjenevën.

Studimi i Mercer-it përdoret edhe nga korporatat për të vendosur pagat e përfitimet për punonjësit e tyre jashtë shtetit. /UBT News/

 

Continue Reading

Të kërkuara