Varësia e Gjermanisë ndaj gazit rus shpjegon më së miri qëndrimin e paqartë të Berlinit mbi krizën ukrainase
Motori i ekonomisë evropiane importon mbi 40% të karburanteve dhe 55% të gazit natyror që konsumon, një sasi që pritet të rritet akoma më shume falë gazsjellësit Nord Stream 2
Gazsjellësi i gjatë mbi 1.200 kilometra lidh Rusinë dhe Gjermaninë nëpërmjet Detit Baltik, teksa përshkon edhe shtete të tjerë.
Projekti kushtoi më shumë se 9 miliardë euro, por kompania ruse me pronësi shtetërore Gazprom, nuk ka dhënë ende lejen ligjore për të nisur shpërndarjen e gazit.
Kjo do të ishte një goditje e rendë për arkat e Kremlinit në rast dështimi në firmosjen e kontratës.
Pavarësisht se Uashingtoni dhe Brukseli e kanë vënë në dukje kërcënimin, Berlini heziton të ndalë projektin për të ushtruar presion mbi Moskën.
Këtë vit vendi synon të braktisin përfundimisht energjinë bërthamore duke e zëvendësuar me gaz natyror në tranzicionin e saj drejt energjive të rinovueshme.
Që nga fundi i Luftës së Dytë Botërore, Gjermania ka refuzuar të furnizojë me armë çdo palë në konflikt, një parim që ajo e ka shkelur me raste.
Prandaj, kur ministri i Mbrojtjes njoftoi dërgimin e 5,000 helmetave ushtarake në Kiev, pasi Ukraina kërkoi armatime për t’u mbrojtur nga agresioni rus, kjo ngriti shumë pikëpyetje duke e bërë të qartë se nuk do të ketë përjashtime në këtë rast.
Foto ilustreuse e Nord Stream që lidh Gjermaninë me Rusinë.
Sipas sondazheve, 6 nga 10 gjermanë janë dakord me vendimin për të mos dërguar armë në Ukrainë. Megjithatë shume qytetarë gjermanë e konsiderojnë partinë social-demokrate si pro-ruse.
Marrëdhëniet e mira të social-demokrateve me Rusinë datojnë që në kohën e Luftës së Ftohtë, gjatë së cilës ata kanë qenë shume aktivë në diplomaci dhe vazhduan të ruanin këtë marrëdhënie edhe në fillim të shekullit të ri nën qeverisjen e ish kancelarit Gerhard Shreder, i cili së fundmi është emëruar në Bordin drejtues të kompanisë GazProm.
Kriza në Ukrainë ka sjellë tensione mes social-demokratëve në Gjermani dhe partnerëve të tyre në koalicion, të Gjelbërit dhe Liberalet.
Pasi Kancelari Scholz deklaroi se vendimi mbi gazsjellësin Nord Stream 2 do të merrej ne bazë teknike dhe jo politike, ministrja e Jashtme, ambientalistja Analena Barbok siguroi Bundestagun që një pushtim i mundshëm i Ukrainës nga Rusia do të ndikonte në projektin Nord Stream 2.
Në Gjermani, social-demokratët humbin pikë në sondazhe, duke u renditur pas konservatorëve të CDU-së, jashtë kufijve ka filluar të vihet në dyshim edhe qëndrimi i vetë shtetit gjerman.
Scholz vazhdon të jetë i përkushtuar mbi dialogun.
Pas vizitës të së hënës në Uashington, ai do të shkojë në Kiev dhe Moskë, javën e ardhshme.
Ndërkohë në Evropën Lindore ngrihen pikëpyetje nëse Gjermania është ose jo një partner i besueshëm në përplasjen më të madhe mes Rusisë dhe Perëndimit që nga fundi i Luftës së Ftohtë.
Janë bërë 112 vjet që kur përfundoi punimet Konferenca e Londrës, në të cilën u vendos përgjysmimi i trojeve shqiptare dhe fati i saj. Pas shumë diskutimesh, më 29 korrik 1913, ambasadorët morën një vendim formal për të njohur Principatën e Shqipërisë si shtet sovran të pavarur nga Perandoria Osmane, duke e copëtuar edhe njëherë dhe duke marrë dy të tretat e trojeve shqiptare.
Nga kjo konferencë Shqipëria doli e përgjysmuar në kufijtë e saj. Konferenca u diktua prej shpërthimit të Luftës së Parë Ballkanike ku morën pjesë fuqitë e mëdha të Evropës, përfaqësuesi i Perandorisë Otomane dhe përfaqësues të fuqive ballkanike, me përjashtim të Shqipërisë (që nuk njihej) dhe Greqisë.
Nga kjo konferencë doli Traktati i Londrës, mbi ndarjen e territoreve që dolën jashtë Perandorisë Otomane prej fuqive të mëdha dhe aleatëve të tyre, por mbeti i fshehtë deri në Konferencën e Versajës (1918).
Të gjitha fuqitë e mëdha paraqitën versionin e tyre të hartës së Shqipërisë, por harta më e favorshme për shqiptarët ishte ajo e propozuar nga Austro-Hungaria.
Pas shumë diskutimesh, më 29 korrik 1913, ambasadorët morën një vendim formal për të njohur Principatën e Shqipërisë si shtet sovran të pavarur nga Perandoria Osmane, duke e copëtuar edhe njëherë dhe duke marrë dy të tretat e trojeve shqiptare.
Harta me propozimet e Qeverisë së përkohshme të Vlorës për hartën e Shqipërisë, propozimet e Francës, Rusisë dhe ligës së Ballkanit ( Serbia, Bullgaria dhe Greqia) si dhe kufijtë e tanishëm të propozuar dhe miratuar nga konferenca e Londrës që tani quhet Shqipëri.
Konferenca e Ambasadorëve filloi punimet në dhjetor 1912, duke vazhduar deri më 29 korrik 1913.
Tre persona kanë vdekur dhe disa të tjerë janë plagosur rëndë pasi një bosht i tej mbushur i ujërave të zeza shkaktoi një rrëshqitje dheu që nxori nga binarët një tren pasagjerësh në Gjermani, thanë autoritetet lokale.
Prokurorët thanë se treni u përmbys midis Riedlingen dhe Munderkingen pranë Stuttgartit pas shirave të rrëmbyeshëm në zonë.
Besohet se përmbytja ka shkaktuar një tejmbushje, duke shkaktuar një rrëshqitje dheu në brigjet që shtrihen pranë shinave.
Policia e Ulmit tha se treni ishte në një rrugë 90 km midis Sigmaringen dhe Ulmit kur doli nga binarët.
Ata thanë se hetimi për shkakun e aksidentit ishte duke vazhduar dhe vendi i incidentit do të mbetej i mbyllur.
Vetëm një ditë pasi deklaroi se bashkësia ndërkombëtare e kishte “mashtruar” Serbinë me marrëveshjen e Brukselit, shefi i diplomacisë serbe Ivica Daçiq është tërhequr nga kjo deklaratë, duke e mohuar një qëndrim të tillë.
“Ishte një mashtrim. Ne i lidhëm të gjitha ato marrëveshje me mirëbesim, vetëm për të arritur kompromise që do të ishin në interes të të gjithëve në Kosovë,” kishte deklaruar Daçiq.
Por vetëm një ditë më pas, ai demantoi veten, duke thënë se “kurrë nuk ka thënë, e as nuk do të thoshte” se Serbia, presidenti Aleksandar Vuçiq apo ai vetë janë mashtruar gjatë nënshkrimit të Marrëveshjes së Brukselit.
“Nuk kam thënë kurrë, e as nuk do të thosha, se ne Serbia, Aleksandar Vuçiq apo unë jemi mashtruar për të nënshkruar marrëveshjen e Brukselit. Një formulim i tillë do të nënkuptonte se nuk e dinim çfarë po firmosnim, se nuk e kuptonim rëndësinë e dokumentit apo se ishim të paaftë për të vlerësuar realitetin politik,” tha Daçiq.
Sipas tij, ajo që kishte nënkuptuar në deklaratën e tij të mëhershme lidhej me zbatimin e marrëveshjes dhe jo me procesin e nënshkrimit,
Dy persona u ndanë nga notarët e tjerë pasi një shkëmb u shemb në një plazh në Devonin Lindor, ku mijëra ton gurë ranë në plazh dhe notarët ikën në panik. Ata u shpëtuan nga një ekuipazh varkash shpëtimi, raporton BBC.
Stacioni i Pavarur i Varkave të Shpëtimit në Sidmouth tha se dy persona ishin bllokuar në anën e gabuar të një shkëmbi të shembur në Plazhin Budleigh pardje pasdite.
Njerëzit u transferuan të sigurt në Plazhin Budleigh dhe ekipet kryen kërkime të mëtejshme, tha stacioni i varkave të shpëtimit.
Stacioni i Varkave të Shpëtimit në Sidmouth tha se ekipet e tij mbështetën ekipet e rojeve bregdetare nga Beer dhe Exmouth të cilat ishin tashmë në vendngjarje.