Kuriozitete

Origjina e planetit Tokë

Planetët e sistemit tonë diellor u formuan menjëherë pas diellit.

Published

on

Toka u formua së bashku me të gjithë planetët e tjerë rreth 4.5 miliardë vjet më parë. 

Planetët e sistemit tonë diellor u formuan menjëherë pas diellit. 

Pas formimit të diellit, një disk i madh gazi dhe pluhuri i quajtur një disk protoplanetar u formua në orbitë rreth diellit. 

Gradualisht, materiali brenda diskut u kondensua në lëndë të ngurtë, duke formuar objekte të vogla shkëmbore të quajtura planetesimals. 

Me kalimin e kohës, këto objekte u përplasën me njëri-tjetrin për të formuar meteorë dhe asteroidë. 

Përfundimisht, objektet u bënë mjaft masive saqë tërheqja e tyre gravitacionale filloi të tërhiqte më shumë materiale, duke formuar planetët e parë, duke përfshirë një planet që një ditë do të bëhej Tokë.

Krijimi i një Planeti

Për dekada, formimi i planetit ishte një nga misteret më të mëdha të astronomisë. 

Sistemi ynë diellor ishte i vetmi sistem i njohur i planetëve në univers për një periudhë të gjatë. 

Megjithatë, ndërsa teleskopët u bënë më të fuqishëm, astronomët filluan të zbulojnë yje të largët që aktualisht janë në proces të formimit të planetëve të tyre. 

Meqenëse nuk kemi asnjë mënyrë për të vëzhguar formimin e sistemit tonë diellor, shkencëtarët mbështeten në studimin e sistemeve të tjera diellore në procesin e formimit për të marrë një ide se si lindi sistemi ynë diellor. 

Modeli i pranuar përgjithësisht është se Toka u formua 4.5 miliardë vjet më parë brenda një disku protoplanetar rreth diellit nga përplasja midis grimcave të panumërta të materies. 

Toka e 4.5 miliardë viteve më parë ishte shumë më ndryshe nga planeti që ne jetojmë sot. 

Nuk kishte sipërfaqe të ngurtë, as oqeane dhe as jetë. 

Përkundrazi, Toka e re ishte plotësisht e shkrirë, me një det magmë që mbështjell planetin në formim. 

Për disa qindra milionë vjet, megjithatë, sipërfaqja filloi të ftohet dhe magma u ngurtësua për të formuar koren e parë. 

Shpërthimet vullkanike ishin konstante në sipërfaqen e Tokës së re, megjithatë gazrat e emetuara nga kaq shumë shpërthime çuan në formimin e atmosferës së parë të Tokës. 

Ndërsa presionet filluan të stabilizohen në sipërfaqe, avujt e ujit në atmosferë mund të kondensohen në formë të lëngshme dhe pas shumë miliona vjetësh, oqeanet e parë filluan të shfaqen. 

Rreth 3.8 miliardë vjet më parë, Toka ishte e mbuluar me ujë. 

Më pak se një miliard vjet pas formimit të saj, Toka kishte një atmosferë dhe uji i lëngshëm rridhte nëpër sipërfaqe.

Përplasja Planetare

Përpara formimit të ndonjë atmosfere apo oqeanesh, vetë Toka thuajse u shkatërrua për shkak të një përplasjeje katastrofike që ndodhi menjëherë pas formimit të planetit. 

Ndërsa sistemi ynë diellor përmban tetë planetë të njohur sot, kjo nuk ishte gjithmonë kështu. 

Përkundrazi, sistemi i hershëm diellor mund të ketë pasur deri në njëqind planetë. 

Disa nga këta planetë u hodhën tërësisht jashtë sistemit diellor, por të tjerët u përplasën me njëri-tjetrin. 

Ka të ngjarë që çdo planet, përfshirë Tokën, të ketë pësuar të paktën një përplasje me një planet tjetër. 

Në rastin e Tokës, shkencëtarët besojnë se ajo u përplas me një planet me madhësinë e Marsit rreth 4.4 miliardë vjet më parë. 

Përplasja kishte potencialin për të shkatërruar plotësisht të dy planetët, megjithatë ndodhi pikërisht në këndin e duhur që Toka ishte në gjendje të thithte pjesën më të madhe të përplasjes. 

Ajo rezultoi në një sasi masive mbeturinash që u hodhën në orbitë. Përfundimisht, ato mbeturina u bashkuan për të formuar hënën e Tokës.

Origjina e Jetës

Origjina e jetës është një nga momentet më domethënëse në historinë e planetit Tokë. 

Saktësisht se si dhe kur filloi jeta në Tokë mbetet një mister. 

Dëshmia më e hershme konkrete e organizmave biologjikë daton rreth 3.7 miliardë vjet më parë, megjithatë disa linja provash sugjerojnë se jeta mund të ishte formuar qysh 4 miliardë vjet më parë. 

Fatkeqësisht, nuk kanë mbetur shumë gurë nga këto periudha të hershme të historisë së Tokës, kështu që bashkimi i origjinës dhe historisë së jetës është një detyrë jashtëzakonisht e vështirë. 

Deri më tani, si u formua jeta, ku u formua dhe kur u formua janë ndër pyetjet më urgjente të shkencës moderne. 

Megjithatë, një gjë që mund të thuhet është se formimi i jetës ndryshoi përgjithmonë botën tonë. 

Gjithçka nga kimia e atmosferës sonë deri te gjeologjia e sipërfaqes së Tokës është ndikuar nga gjallesat. 

©SYRI.net

Kuriozitete

I fshehur nën rrënoja për më shumë se një shekull, zbulim i rrallë nga anija e Titanikut

Published

on

Pas më shumë se 100 vitesh nën ujë, një relike e rrallë nga Titaniku është restauruar.

Kjo pjesë e historisë, dikur e humbur në thellësitë e Atlantikut të Veriut, u zbulua me kujdes nga një ekip konservatorësh.

Gjerdani prej qelqi të zi, i zbuluar më 17 qershor 2025, në Ekspozitën Titanic: The Artifact në Orlando, shënon një moment të rëndësishëm për studiuesit dhe entuziastët e Titanikut.

I zbuluar në copa gjatë një ekspedite më 2000 në vendin e rrënojave, gjerdani mbeti i fshehur brenda rrënojave për më shumë se një shekull, forma mbeti mister. U gjet i mbështjellë me beton, masë e fortë dhe e ngurtë e formuar kur objekte të ndryshme në vendin e rrënimit u shkrinë nën një presion të jashtëzakonshëm dhe kushtet ekstreme të dyshemesë së oqeanit.

Ekipi hoqi betonimin, zbuluan gjerdanin e endur në mënyrë të ndërlikuar, të bërë nga rruaza tetëkëndëshe e në formë zemre prej qelqi të zi.

Rruazat, disa të vogla e delikate, të tjera më të mëdha dhe tërheqëse, zbuluan një dizajn të detajuar e kompleks që do të kishte humbur në kohë nëse artefakti nuk do të ishte gjetur. Gjerdani u gjet gjatë një ekspedite të vitit 2000 të udhëhequr nga RMS Titanic, Inc., e cila ka qenë në ballë të eksplorimit nënujor të Titanikut.  Pasi u gjet, gjerdani u konservua përmes një procesi pune të kujdesshëm, që përfshinte punë delikate manuale për të hequr me kujdes betonimin.

Ky proces u lejoi ekspertëve të gjurmonin çdo rruazë dhe fije rruaze, duke e shpëlarë gjerdanin copë pas cope derisa forma origjinale të zbulohej plotësisht.

Gjerdani prej qelqi të zi ekspozohet me krenari në Ekspozitën Titanic: The Artifact Exhibition Orlando, duke ofruar pamje të rrallë të jetës së atyre që dikur lundruan në anijen fatkeqe. Ekspozita, e hapur shtatë ditë të javës, u lejon vizitorëve ta përjetojnë nga afër këtë dhe objekte tjera të rikuperuara nga Titaniku.

Ky gjerdan, tani i restauruar, është më shumë sesa thjesht një bizhuteri. Është një simbol i jetëve dhe historive të humbura atë natë fatale të vitit 1912, duke ofruar një vështrim në të kaluarën që pak veta kanë pasur mundësinë ta shohin.

Continue Reading

Kuriozitete

E thotë studimi: Truri i njerëzve me mbipeshë, 10 vjet më i plakur

Published

on

Continue Reading

Kuriozitete

Pse i lëvizim vazhdimisht këmbët në zyrë ose në shtëpi?

Published

on

Zakonisht je ose personi që lëviz vazhdimisht këmbën, ose ai që irritohet shumë nga ata që e bëjnë këtë veprim në zyrë, pasi rrallë ka një zgjidhje të mesme.

Ky veprim përshkruhet si zakoni i lëvizjes së shpejtë të njërës këmbë, ndërsa jeni ulur, mund të bëhet në mënyrë delikate ose aq intensive sa të tjerët përreth jush i ndiejnë dridhjet, për shembull në një zyrë ose në autobus.

Zakonisht, as vetë nuk e kuptoni se po e bëni, derisa dikush jua vë në dukje.

Pse po ndodh?

Sipas Dawn Templeton, këshilluese e shëndetit mendor, ky veprim shkaktohet nga grumbullimi i hormoneve të stresit, si adrenalina dhe kortizoli. Trupi përgatitet të “luftojë ose të ikë” nga kërcënimi, dhe kjo energji çlirohet përmes lëvizjeve të tilla.

Psikologia Catherine Huckle shpjegon se kur nuk mund ta çlirojmë dot energjinë që kemi, lëvizja e këmbës bëhet një formë shkarkimi.

“Mund të na ndihmojë të qetësohemi kur ndihemi të tensionuar.”

Njerëzit hiperaktivë janë më të prirur ndaj këtij zakoni. Lajmi i mirë është se lëkundja nuk e dëmton trupin, përveçse i sforcon pak muskujt.

Edhe nëse lëkundni vetëm njërën këmbë, nuk do të shkaktojë probleme me qëndrimin ose shpinën.

Si ndalet?

Ashtu si me çdo reagim natyror ndaj stresit, zgjidhja është zvogëlimi përmes kujdesit për veten, apo dhe terapisë. Nuk është zakon i keq, por nëse e vini re kur ndodh e provoni ushtrime frymëmarrjeje, jeni në gjendje ta mposhtni. Dridhja apo lëkundja bëhet zakon, pastaj duhet kohë dhe përpjekje për ta frenuar atë.

Michael Durtnall shton se tundja e këmbës është sinjal se duhet të bëjmë aktivitet fizik. Nuk jemi të projektuar për të qëndruar ulur për periudha të gjata kohore. Nëse nuk bëni ushtrime fizike, filloni. Ushtrimet zvogëlojnë stresin, përmirësojnë humorin dhe ndihmojnë në zvogëlimin e dridhjeve të gjymtyrëve.

Continue Reading

Kuriozitete

Truri yt punon me energji sa për një llambë! AI ka nevojë për një central!

Published

on

Një studim i fundit nga Zvicra tregon se truri ynë funksionon me energji sa një llambë e vogël elektrike, vetëm një sasi shumë e vogël dhe arrin të kryejë punë komplekse si mësimi, kujtesa dhe marrja e vendimeve.

Ndërkohë, sistemet e inteligjencës artificiale që përpiqen të imitojnë trurin harxhojnë shumë më tepër energji, për shkak të përdorimit të qendrave të mëdha të të dhënave dhe pajisjeve të ftohjes.

Kjo tregon se natyra ka krijuar një mënyrë efikase për të përdorur energjinë, ndërsa teknologjia e sotme ende ka shumë për të përmirësuar.

Ekspertët thonë se për të ngushtuar këtë hendek, AI-të e ardhshme duhet të jenë më të ngjashme me strukturën e trurit, dhe jo vetëm të bazuara në teknologjinë tradicionale.

Kjo gjithashtu rrit nevojën për një teknologji më “të gjelbër” që respekton më shumë mjedisin.

Continue Reading

Të kërkuara