Kuriozitete

Origjina e planetit Tokë

Planetët e sistemit tonë diellor u formuan menjëherë pas diellit.

Publikuar

Toka u formua së bashku me të gjithë planetët e tjerë rreth 4.5 miliardë vjet më parë. 

Planetët e sistemit tonë diellor u formuan menjëherë pas diellit. 

Pas formimit të diellit, një disk i madh gazi dhe pluhuri i quajtur një disk protoplanetar u formua në orbitë rreth diellit. 

Gradualisht, materiali brenda diskut u kondensua në lëndë të ngurtë, duke formuar objekte të vogla shkëmbore të quajtura planetesimals. 

Me kalimin e kohës, këto objekte u përplasën me njëri-tjetrin për të formuar meteorë dhe asteroidë. 

Përfundimisht, objektet u bënë mjaft masive saqë tërheqja e tyre gravitacionale filloi të tërhiqte më shumë materiale, duke formuar planetët e parë, duke përfshirë një planet që një ditë do të bëhej Tokë.

Krijimi i një Planeti

Për dekada, formimi i planetit ishte një nga misteret më të mëdha të astronomisë. 

Sistemi ynë diellor ishte i vetmi sistem i njohur i planetëve në univers për një periudhë të gjatë. 

Megjithatë, ndërsa teleskopët u bënë më të fuqishëm, astronomët filluan të zbulojnë yje të largët që aktualisht janë në proces të formimit të planetëve të tyre. 

Meqenëse nuk kemi asnjë mënyrë për të vëzhguar formimin e sistemit tonë diellor, shkencëtarët mbështeten në studimin e sistemeve të tjera diellore në procesin e formimit për të marrë një ide se si lindi sistemi ynë diellor. 

Modeli i pranuar përgjithësisht është se Toka u formua 4.5 miliardë vjet më parë brenda një disku protoplanetar rreth diellit nga përplasja midis grimcave të panumërta të materies. 

Toka e 4.5 miliardë viteve më parë ishte shumë më ndryshe nga planeti që ne jetojmë sot. 

Nuk kishte sipërfaqe të ngurtë, as oqeane dhe as jetë. 

Përkundrazi, Toka e re ishte plotësisht e shkrirë, me një det magmë që mbështjell planetin në formim. 

Për disa qindra milionë vjet, megjithatë, sipërfaqja filloi të ftohet dhe magma u ngurtësua për të formuar koren e parë. 

Shpërthimet vullkanike ishin konstante në sipërfaqen e Tokës së re, megjithatë gazrat e emetuara nga kaq shumë shpërthime çuan në formimin e atmosferës së parë të Tokës. 

Ndërsa presionet filluan të stabilizohen në sipërfaqe, avujt e ujit në atmosferë mund të kondensohen në formë të lëngshme dhe pas shumë miliona vjetësh, oqeanet e parë filluan të shfaqen. 

Rreth 3.8 miliardë vjet më parë, Toka ishte e mbuluar me ujë. 

Më pak se një miliard vjet pas formimit të saj, Toka kishte një atmosferë dhe uji i lëngshëm rridhte nëpër sipërfaqe.

Përplasja Planetare

Përpara formimit të ndonjë atmosfere apo oqeanesh, vetë Toka thuajse u shkatërrua për shkak të një përplasjeje katastrofike që ndodhi menjëherë pas formimit të planetit. 

Ndërsa sistemi ynë diellor përmban tetë planetë të njohur sot, kjo nuk ishte gjithmonë kështu. 

Përkundrazi, sistemi i hershëm diellor mund të ketë pasur deri në njëqind planetë. 

Disa nga këta planetë u hodhën tërësisht jashtë sistemit diellor, por të tjerët u përplasën me njëri-tjetrin. 

Ka të ngjarë që çdo planet, përfshirë Tokën, të ketë pësuar të paktën një përplasje me një planet tjetër. 

Në rastin e Tokës, shkencëtarët besojnë se ajo u përplas me një planet me madhësinë e Marsit rreth 4.4 miliardë vjet më parë. 

Përplasja kishte potencialin për të shkatërruar plotësisht të dy planetët, megjithatë ndodhi pikërisht në këndin e duhur që Toka ishte në gjendje të thithte pjesën më të madhe të përplasjes. 

Ajo rezultoi në një sasi masive mbeturinash që u hodhën në orbitë. Përfundimisht, ato mbeturina u bashkuan për të formuar hënën e Tokës.

Origjina e Jetës

Origjina e jetës është një nga momentet më domethënëse në historinë e planetit Tokë. 

Saktësisht se si dhe kur filloi jeta në Tokë mbetet një mister. 

Dëshmia më e hershme konkrete e organizmave biologjikë daton rreth 3.7 miliardë vjet më parë, megjithatë disa linja provash sugjerojnë se jeta mund të ishte formuar qysh 4 miliardë vjet më parë. 

Fatkeqësisht, nuk kanë mbetur shumë gurë nga këto periudha të hershme të historisë së Tokës, kështu që bashkimi i origjinës dhe historisë së jetës është një detyrë jashtëzakonisht e vështirë. 

Deri më tani, si u formua jeta, ku u formua dhe kur u formua janë ndër pyetjet më urgjente të shkencës moderne. 

Megjithatë, një gjë që mund të thuhet është se formimi i jetës ndryshoi përgjithmonë botën tonë. 

Gjithçka nga kimia e atmosferës sonë deri te gjeologjia e sipërfaqes së Tokës është ndikuar nga gjallesat. 

©SYRI.net

Kuriozitete

Si ndodhi klonimi i qengjit Dolly?

Shkenca e paraqiti Dollyn si arritjen të vitit.

Publikuar

nga

Shkencëtarët skocezë më 22 shkurt të vitit 1997, njoftuan klonimin e suksesshëm të një qengji, Dolly, me kontributin e tre deleve nëna, një me vezë , tjetra me ADN-në, dhe e treta kishte mbajtur në fetus embrionin e klonuar.

Shkenca e paraqiti Dollyn si arritjen të vitit. Dolly jetoi në Institutin Roslin në Edinburg, Skoci, madje lindi edhe gjashtë qengja.

Dolly u prek nga artriti dhe më 14 shkurt 2003 u vu në gjumë për vdekje për shkak të sëmundjes progresive të mushkërive. Klonimi i gjitarëve (grupim qeniesh ku bën pjesë edhe njeriu) është provuar tejet joefikas. Dolly ishte e vetmja mes 277 përpjekjeve që mbijetoi dhe arriti deri në atë moshë 6 vjeç, edhe pse në vitin 2014 shkencëtarët kinezë raportuan sukses në klonimin e derrave.

Shkencëtarët që klonuan Dollyn, shpallën në vitin 2007 se teknika e përdorur në rastin e Dollyt nuk mund të jetë e efektshme për klonimin e njeriut.

Vazhdo të lexosh

Kuriozitete

Pesë fakte interesante rreth Diellit

Dielli ka një moshë mesatare, astronomët besojnë të jetë formuar 4.59 miliardë vjet më parë. Në pesë miliardë vjet do të hyjë në fazën e Gjigantit të Kuq.

Publikuar

nga

Dielli është afro 25 mijë vite dritë larg nga qendra e galaktikës tonë “Udha e Qumështit”.

Dielli ka një moshë mesatare, astronomët besojnë të jetë formuar 4.59 miliardë vjet më parë. Në pesë miliardë vjet do të hyjë në fazën e Gjigantit të Kuq.

Dielli prodhon një sasi enorme të energjisë për të nxehur sistemin tonë diellor. Çdo sekondë rreth 700 milionë ton të Hidrogjenit shndërrohen në Helium, me procesin kimik të Fusionit Nuklear.

Dielli përbëhet nga 72% hidrogjen dhe 26% helium, dhe disa elemente të tjera në gjurmë. Kjo masë e dendur përbën rreth 99% të tërë masës në sistemin tonë diellor.

Nëse dielli do të shuhej, brenda një jave temperatura e tokës do të bëhej -18  ̊C. Për një vjet do të bëhej -73  ̊C, ndërsa brenda disa milionë viteve do të stabilizohej në -240  ̊C./UBTNews/

 

Vazhdo të lexosh

Kuriozitete

Një nga fenomenet më të mahnitshme të natyrës

Shkaku i kësaj shfaqje të pabesueshme është një proces kimik që ndodhë në ujë.

Publikuar

nga

“Vala luminoze” në Maldive është një nga fenomenet më të mahnitshme të natyrës. Oqeani shndritë me një hije të pastër kaltër dhe gjelbër. Ky fenomen i mahnitshëm njihet si “vala luminoze”.

Shkaku i kësaj shfaqje të pabesueshme është një proces kimik që ndodhë në ujë. Organizmat mikroskopikë, si planktoni dhe bakteret, shkaktojnë një reaksion kimik kur lëvizin në ujë. Këto organizma shkaktojnë një efekt bioluminescent, duke shkaktuar dritë në ujë kur janë të shqetësuar ose të përzier me ujin.

Për vizitorët që kanë fatin të shohin këtë shfaqje të mrekullueshme, ajo ofron një përvojë të pazakontë dhe të mahnitshme. Në këtë spektakël të natyrës, oqeani bëhet si një qiell me yje, duke e bërë atë një destinacion të veçantë për të eksploruar bukuritë dhe misteret e botës nën ujë./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Kuriozitete

Sahara – shkretëtira më e madhe dhe e nxehtë në botë

Studimet thonë se është e vjetër mbi 4 milionë e 600 mijë vjet.

Publikuar

nga

Sahara një shkretëtirë unike në botë, si për nga madhësia e saj ashtu edhe për ekosistemin që është krijuar në të. Ajo llogaritet të jetë 9 milionë e 200 mijë kilometra katrorë, që nënkupton përafërsisht sa sipërfaqja e Kinës.

Shtrihet në dhjetë shtete Algjeri, Çadi, Egjipt, Libi, Mali, Mauritani, Marok, Nigeri, Sudan dhe Tunizi. Studimet thonë se është e vjetër mbi 4 milionë e 600 mijë vjet. Temperaturat shkojnë mbi 55  ̊c, madje në raste edhe më shumë.

Sahara është nje nga shkretëtirat më të thata në botë dhe ka një numër të ulët të rreshjeve vjetore. Rreshjet në këtë shkretëtirë gjithashtu janë të parregullta. Në disa pjesë të shkretëtires dhe kryesisht në pjesën e Libisë,Egjiptit dhe Sudanit ka dekada qe nuk jane parë me rreshje të shumta shiu dhe këto vende mbajnë rekord kryesor për sasinë më të ulët shiu në botë rreth 10 mm shi. Disa herë dhe për shkak të nxehtësise së madhe në shkretëtirë shiu avullon dhe para se të bjeri. Mesatarisht bie shi rreth 10 ose 15 ditë në vite por ka edhe vende në të cilat bie vetëm 5 ditë në vit./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Të kërkuara