Situata e luftës në Gazë pritet të mbetet e përkeqësuar, pasi qeveria izraelite miratoi të premten një plan për ta marrë tërësisht nën kontroll zonën palestineze.

“Ushtria izraelite do të përgatitet të marrë nën kontroll Qytetin e Gazës, duke i ofruar ndihmë humanitare popullatës civile jashtë zonave të luftës,” njoftoi zyra e kryeministrit izraelit Benjamin Netanyahu.

Vendimi erdhi pavarësisht thirrjeve ndërkombëtare se luftës midis Izraelit dhe Hamasit duhet t’i vijë fundi, ndërkohë që shumë qytetarë në Izrael janë ngritur në protesta, pasi kanë frikë se çfarë do të ndodhë me pengjet që Hamasi mban prej 22 muajsh, që kur nisi konflikti më 7 tetor 2023.

Qeveria izraelite ka miratuar këto kushte për t’i dhënë fund luftës:

Hamasi të çarmatoset;Të gjitha pengjet duhet të kthehen, qofshin gjallë apo të vdekur;Rripi i Gazës duhet të çmilitarizohet;Siguria në Rripin e Gazës duhet të kontrollohet nga pala izraelite;Duhet formuar një qeveri civile alternative, e cila nuk është nën drejtimin e Hamasit apo Autoritetit Palestinez.

Francesca Albanese, raportuesja speciale e OKB-së për Territoret e Pushtuara Palestineze, deklaroi më parë se njoftimi i kryeministrit Netanjahu për Gazën “është po aq shokues sa lufta që i paraprin atij.”

“Kjo tregon dëshpërimin e kryeministrit izraelit,” tha ajo në një intervistë për kanalin televiziv BBC News, duke shtuar se kryeministri Netanjahu vazhdon të shkelë ligjet ndërkombëtare, siç ka gjykuar edhe Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë për sa i përket futjes së ushtrisë izraelite në territoret palestineze.

Ofensiva ushtarake izraelite raportohet se ka lënë të vrarë mbi 61 mijë palestinezë në gati dy vite luftë. 42 qytetarë të Gazës u vranë të enjten, një pjesë e tyre duke pritur ndihmat për t’u lehtësuar nga kriza e urisë që ka pllakosur vendin.

Çmimet e naftës mbetën nën 67 dollarë në tregjet ndërkombëtare duke balancuar midis shenjave të kërkesës së fortë në SHBA dhe spekulimeve të investitorëve se lehtësimi i tensioneve në marrëdhëniet ruso-amerikane mund të largonte kërcënimin për furnizimet ruse me naftë.

Në tregun e Londrës, çmimi i një fuçie pas mesditës ishte pothuajse i njëjtë me mbylljen e djeshme të tregtimit dhe arriti në 66.77 dollarë. Nuk pati ndryshime të rëndësishme as në tregun amerikan, ku një fuçi u tregtua me 64.26 dollarë.

Tregjet u tronditën të mërkurën nga lajmi se presidenti i SHBA-së Donald Trump mund të takohej me homologun e tij rus Vladimir Putin që javën e ardhshme, sipas një zyrtari të paidentifikuar të Shtëpisë së Bardhë.

Pavarësisht takimit të njoftuar midis Trump dhe Putin, SHBA-të kanë vazhduar të përgatisin sanksione dytësore, paralajmëroi një zyrtar i Shtëpisë së Bardhë, duke shtuar se ato mund të vendosen edhe ndaj Kinës.

Rusia është eksportuesi më i madh i naftës në botë pas SHBA-së dhe furnizuesi kryesor i Indisë.

Kina importoi 11 për qind më shumë naftë në korrik sesa në të njëjtin muaj të vitit të kaluar, njoftoi administrata doganore në një raport paraprak.

Burimi i furnizimit nuk dihet, pasi të dhënat e plota tregtare nuk do të publikohen deri më 20 gusht.

Presidenti amerikan Donald Trump do të pranojë një takim me Vladimir Putin vetëm nëse presidenti rus pranon të flasë me Volodymyr Zelensky, raporton gazeta New York Post, duke cituar një zyrtar të Shtëpisë së Bardhë.

“Putin duhet të pranojë të takohet me Zelensky që takimi të zhvillohet”, tha zyrtari i paidentifikuar.

Ai shtoi se vendi nuk është përcaktuar ende por Kremlini konfirmoi se takimi Trump-Putin do të zhvillohet “në ditët në vijim”.

Putin përmendi Emiratet e Bashkuara Arabe si një vend të mundshëm, por ai minimizoi shanset e një takimi me Zelensky, duke thënë se takimi mund të zhvillohet vetëm “kur të krijohen kushte të caktuara”.

“Nuk kam asgjë kundër në parim, është e mundur, por kushtet duhet të krijohen. Fatkeqësisht, ne jemi ende larg kësaj”, tha Putin për mediat në Kremlin.

Tarifat më të larta të vendosura nga Shtetet e Bashkuara kanë hyrë në fuqi të enjten për dhjetëra ekonomi, në një përshkallëzim të ri të përpjekjeve të Presidentit Donald Trump për të riformësuar tregtinë globale. Me hyrjen në fuqi të një urdhri ekzekutiv të nënshkruar javën e kaluar, detyrimet doganore amerikane janë rritur ndjeshëm, nga 10%, në një shkallë që tani varion mes 15% dhe 41%.

Ndikimi është i përhapur në produktet nga Bashkimi Evropian, Japonia dhe Koreja e Jugut tashmë të cilat përballen me një tarifë 15%, edhe pse këto vende kanë arritur marrëveshje me Uashingtonin për të shmangur penalitete më të rënda. India, ndërkohë, është goditur me një tarifë 25%, që pritet të dyfishohet brenda tre javësh, ndërsa shtete si Siria, Mianmari dhe Laosi përballen me tarifa drastike prej 40% deri në 41%.

Këto tarifa të reja nuk zbatohen për të gjitha kategoritë e importit. Përjashtime janë bërë për sektorë të ndjeshëm si çeliku, automjetet, produktet farmaceutike dhe çipat, të cilët do të trajtohen me masa të ndara.

Presidenti Trump ka paralajmëruar gjithashtu tarifa 100% mbi gjysmëpërçuesit, megjithëse ka sinjale se gjiganti tajvanez TSMC do të përjashtohet nga kjo masë, për shkak të fabrikave që ka të instaluara në SHBA.

Ekonomistët janë të ndarë në lidhje me efektet e tarifave të reja. Disa parashikojnë një rritje të menjëhershme të çmimeve, ndërsa të tjerë theksojnë se ndikimi afatgjatë në inflacion dhe rritjen ekonomike mund të jetë më i thellë sesa mendohet aktualisht.

Profesori Marc Busch nga Universiteti Georgetown thekson se megjithëse kompanitë fillimisht u përpoqën të absorbojnë koston, ato nuk mund ta bëjnë këtë pafundësisht. Ai paralajmëron se një pjesë e madhe e kostos do t’i kalojë konsumatorëve amerikanë, sidomos tani kur nis sezoni i blerjeve për kthimin në shkollë.

“Inventarët po pakësohen dhe bizneset janë gjithnjë e më pak të gatshme të përballojnë barrën tarifore vetë,” tha Busch për AFP, duke shtuar se “impakti ekonomik i këtyre tarifave nuk është vetëm teknik, por edhe politik.”

Valët e reja të detyrimeve “reciproke” janë pjesë e një strategjie më të gjerë të Trump për të adresuar ato që ai i cilëson si praktika të padrejta tregtare ndaj SHBA-së. Megjithatë, shumë analistë argumentojnë se qasja përmes penaliteteve të rënda mund të rezultojë kundërproduktive, sidomos për bizneset e vogla amerikane, të cilat kanë më pak fleksibilitet për t’u përshtatur me kostot shtesë.