Depozitat e dhjamit në zonën e barkut nuk janë vetëm një problem estetik, por shoqërohen edhe me një rrezik në rritje të sëmundjeve të zemrës, diabetit dhe problemeve të tjera shëndetësore. Kjo është arsyeja pse zgjedhjet ushqimore luajnë një rol të rëndësishëm në kontrollin e peshës.

Nutricionistët theksojnë se lloje të caktuara frutash mund të jenë të dobishme në këtë proces. Falë përmbajtjes së lartë të fibrave, vitaminave dhe komponimeve bioaktive, lloje të caktuara frutash ndihmojnë në rregullimin e oreksit, stabilizimin e niveleve të sheqerit në gjak dhe stimulimin e metabolizmit, gjë që në planin afatgjatë kontribuon në uljen e dhjamit të barkut.

Sipas ekspertëve, këto janë dy llojet e frutave që shkrijnë dhjamin e barkut.

Banane

Një frut i dobishëm dhe ushqyes që ndihmojnë në kontrollin e dhjamit të barkut. Ato janë të pasura me fibra, veçanërisht pektinë, e cila ngadalëson tretjen e zgjat ndjesinë e ngopjes. Bananet përmbajnë kalium, i cili ndihmon në rregullimin e ekuilibrit të lëngjeve në trup dhe zvogëlon fryrjen, duke kontribuar më tej në një bark më të sheshtë.

Ekspertët theksojnë se përfshirja e bananeve në dietën tuaj të përditshme mund të ndihmojë në stabilizimin e niveleve të sheqerit në gjak dhe në uljen e dëshirave të pashëndetshme për ëmbëlsira. Kështu, bananet jo vetëm që mbështesin humbjen e peshës, por edhe ruajnë energjinë gjatë gjithë ditës, duke i bërë ato një zgjedhje të shkëlqyer për ata që kërkojnë të zvogëlojnë dhjamin e barkut.

Boronica

Një nga burimet më të fuqishme të antioksidantëve e kanë efekt të dobishëm në të gjithë trupin. Polifenolet ndihmojnë në zvogëlimin e depozitave të yndyrës, veçanërisht në zonën e barkut, e fibra kontribuon në një ndjenjë ngopjeje dhe tretje më të mirë. Përveç kësaj, ato kanë një indeks të ulët glicemik, që do të thotë se nuk shkaktojnë rritje të papritura të sheqerit në gjak.

Ato mund të kenë efekt pozitiv në nivelet e kolesterolit e presionin e gjakut, duke ulur më rrezikun e sëmundjeve që lidhen me obezitetin.

Konsumimi i tyre çdo ditë, i freskët ose i shtuar në drithëra, kos ose smoothie, mund të bëhet një zakon i thjeshtë me përfitime afatgjata. /A.Z/UBT News/

Sulmet e panikut janë episode të papritura ankthi intensiv që mund të shfaqen në çdo kohë dhe situatë, duke shkaktuar simptoma fizike dhe emocionale si djersitje, marramendje, gulçim, ndjenja shpimi, humbje koordinimi dhe frikë e fortë nga vdekja ose humbja e kontrollit.

Kur këto sulme përsëriten shpesh dhe ndikojnë në jetën e përditshme, flitet për çrregullim paniku.

Shkaqet e sulmeve të panikut janë të ndryshme dhe shpesh të shumëfishta:

predispozita gjenetike,

trauma të përjetuara në fëmijëri ose humbje të mëvonshme të rëndësishme,

shqetësime psikologjike dhe mendime katastrofike,

përdorimi i duhanit, alkoolit ose drogës, që ndikojnë në ekuilibrin kimik të trurit,

reagime të tepruara të instinktit të mbijetesës.

Trajtimi i sulmeve të panikut kërkon ndërhyrje profesionale dhe mund të përfshijë:

Psikoterapi (p.sh., terapia kognitive-biheviorale, terapia e frymëmarrjes) për të ndryshuar mendimet dhe reagimet ndaj ankthit,

Mjekim, në raste të caktuara, për të kontrolluar simptomat,

Mbështetje e përditshme, si aktivitet fizik i rregullt, teknika relaksimi dhe ndjekje e udhëzimeve të specialistëve.

Sulmet e panikut janë të trajtueshme dhe me ndihmën e ekspertëve, individi mund të mësojë të kontrollojë ankthin dhe të rikthejë normalitetin në jetën e përditshme.

Është e rëndësishme të kërkohet ndihmë nga psikologë e të përdoren metoda shkencore të provuara. /A.Z/UBT News/

Një lëng i freskët nuk duhet të jetë i gjlebër apo me shumë spinaq për të qenë i shëndetshëm.

Lëngu i shegës përmban më shumë se 100 minerale, fibra dhe vitamina kundër kancerit.

Prandaj edhe është përdorur për mijëra vjet si një ilaç, por edhe sot lëngi i shegës përdorët për parandalimin e kancerit, rritjen e imunitetit dhe pjellorinë.

Sipas disa studimeve paraprake të lëngut të shegës, studuesit thonë se ky lëng ndihmon në ndalimin e rritjes së qelizave të kancerit të prostatës.

Por nuk ka pasur studime afatgjata me njerëzit që provojnë se lëngu i shegës parandalon kancerin ose zvogëlon rrezikun për t’u krijuar.

Ka pasur rezultate inkurajuese në studimet e deritanishme dhe tani po bëhen studime më të mëdha.

Si leukocitet e ulura ashtu edhe ato të ngritura kërkojnë konsultën e mjekut, i cili jep një vlerësim nëse duhen përsëriten dhe kur duhen përsëritur analizat apo kur duhen përfshirë metoda shtesë diagnostikuese.

Leukocitet janë qeliza të bardha të gjakut me një rol të rëndësishëm në mbrojtjen e organizmit nga infeksionet. Ato prodhohen në palcën e eshtrave dhe marrin pjesë në përgjigjen imune të trupit ndaj sulmit të mikroorganizmave patogjenë.

Leukocitet transportohen nëpërmjet qarkullimit në të gjitha indet tona, ku aktivizohen si një “ushtri” që synon të mbrojë organizmin.

Ka disa lloje leukocitesh, kryesoret janë granulocitet, limfocitet dhe monocitet. Çdo lloj ka funksionin e tij specifik dhe të gjithë kanë fuqinë për të zbuluar dhe shkatërruar mikroorganizmat, viruset, bakteret ose substanca të tjera toksike të rrezikshme. Gjithashtu, ato mund të prodhojnë antitrupa që kanë rolin e neutralizimit të efektit të agjentëve patogjenë.

Vlerat normale të leukociteve në gjak janë nga 3,9 në 10×109/l.

Kur analizat tregojnë se leukocitet janë zmadhuar, kjo zakonisht tregon një infeksion. Megjithatë, ky ndryshim mund të jetë edhe tregues i sëmundjeve më të rënda, siç janë sëmundjet malinje të gjakut.

Rënia e leukociteve mund të jetë pasojë e infeksioneve virale apo tjera, stresit, përdorimit të disa barnave, dhe efekt anësor i kimioterapisë.

Leukocitet e larta në gjak

Nivelet e rritura të leukociteve tregojnë për një proces inflamator në organizëm ose për infeksion, por mund të lidhen edhe me sëmundje të tjera. Kur ndodh inflamacion, trupi prodhon më shumë leukocite si pjesë e mbrojtjes imunitare.

Leukocitet e larta mund të tregojnë për:

probleme akute me rrugët e frymëmarrjes,

infeksione të zorrëve ose infeksione të tjera,

disa sëmundje autoimune,

sëmundje malinje (p.sh. kancer, përfshirë leukeminë).

Nëse keni leukocite të rritura, konsultohuni me mjekun, për të përcaktuar nëse duhet përsëritur analizat ose kryer metoda tjera diagnostike.

Tek fëmijët

Leukocitet rriten ndjeshëm gjatë infeksioneve bakteriale ose virale. Një situatë e ngjashme ndodh edhe tek fëmijët me prirje për alergji apo me sëmundje autoimune.

Gjatë shtatzënisë

Mund të kenë shkaqe të ndryshme: infeksione, stres, ndryshime hormonale. Në fazat e vona të shtatzënisë, nivelet e larta mund të jenë një dukuri normale. Megjithatë, ato nuk duhen neglizhuar, sepse mund të sinjalizojnë jo vetëm infeksione, por edhe probleme më serioze shëndetësore, që mund të shkaktojnë komplikime si preeklampsia ose infeksione të mitrës.

Leukocitet e ulëta në gjak

prodhim i ulur i tyre në palcën e kockës

shkatërrim i shtuar i leukociteve në gjak

ndryshime në prodhimin e leukociteve në shpretkë.

Edhe tek fëmijët, shkaqet e leukopenisë janë të ngjashme me ato të të rriturve. Prandaj, është e domosdoshme të identifikohet shkaku i saktë dhe të nisë terapia e duhur në kohë, duke ndjekur gjithashtu simptomat dhe sjelljen e fëmijës.