Aktualitet

Familja mbretërore midis lojërave politike në Mal të Zi

Published

on

Marko Careviq, kryetar i Budvës – qytetit magnet për turizmin në Mal të Zi – ka thënë se Podgorica duhet të kthejë një pjesë të pronave luksoze te ish-familja mbretërore e Serbisë.

Careviq është një biznesmen kontrovers, i cili ka ndihmuar udhëheqjen e disa protestave pro-serbe në Mal të Zi, vitin e kaluar.

Ai ka thënë se kthimi i pronave te anëtarët e mbijetuar të familjes Karagjorgjeviq do të ndihmonte në krijimin e një vije më të trashë midis aleatëve të koalicionit aktual qeverisës në Mal të Zi dhe Partisë Demokratike të Socialistëve (DPS), e cila, në zgjedhjet e vitit të kaluar, ka dalë në opozitë.

Careviq po ashtu ka thënë se dështimi për të kthyer pronën te familja mbretërore paraqet braktisje të “vullnetit të mirë dhe logjikës”.

“Unë nuk vendos”, ka thënë Careviq për Shërbimin e Ballkanit të Radios Evropa e Lirë. “Por, nëse ma kërkojnë, unë e deklaroj publikisht qëndrimin tim, sepse unë kam ardhur t‘i ndryshoj gjërat për të mirë”, ka thënë ai.

Deklaratat e tij janë kritikuar nga partnerët e vegjël të koalicionit qeverisës, të udhëhequr nga partia pro-serbe, Fronti Demokratik.

Familja Karagjorgjeviq është një temë polarizuese, për shkak të rolit të saj në margjinalizimin e familjes mbretërore malazeze në fillim të shekullit të kaluar, si dhe në drejtimin e një Jugosllavie të dominuar kryesisht nga serbët.

Mali i Zi i ka dhënë fund federatës së përbashkët me Serbinë në vitin 2006, kur ka shpallur pavarësinë.

Careviq ka aleancë me Frontin Demokratik, i cili është subjekti më i madh i shumicës parlamentare. Fronti Demokratik ka fituar pushtetin në zgjedhjet e gushtit të vitit të kaluar dhe ka formuar Qeverinë së bashku me Demokratët dhe Lëvizjen Qytetare URA.

Në ato zgjedhje, Partia Demokratike e Socialistëve (DPS) ka humbur pushtetin pas tri dekadash. DPS ka pasur një qëndrim negativ ndaj kërkesave të familjes Karagjorgjeviq për kthimin e pronave nga Mali i Zi.

Bixhozi i Careviqit tani duket se ka për qëllim të tërheqë vëmendje kombëtare, pasi aleatët e Frontit të tij Demokratik luftojnë për të ruajtur pushtetin.

“Fronti Demokratik i vetëm nuk mund të fitojë shumicën në Mal të Zi, por [Careviq] mund të jetë kandidat i tij i parë në zgjedhjet e ardhshme parlamentare dhe ndoshta zgjedhjet presidenciale”, thotë për Radion Evropa e Lirë Lubomir Filipoviq, komentator lokal dhe ish-kryetar i përkohshëm i Budvës.

“Ai ka një prani të fuqishme, jo vetëm në nivel lokal, por edhe kombëtar”.

“Ai po ndërton, le të themi, portofolin e botës serbe”, thotë Filipoviq.

Familja mbretërore

Dinastia Karagjorgjeviq është themeluar nga revolucionari serb, Gjorgje (Karagjorgje) Petroviq, gjatë një kryengritjeje të madhe anti-otomane, në fillim të viteve 1800.

Pas një shekulli të trazuar, në vitin 1903, Peter I Karagjorgjeviq është bërë mbret i Serbisë.

Më vonë, nën rrethana të diskutueshme që kanë lënë mënjanë Mbretërinë malazeze gjatë Luftës së Parë Botërore, Peter I ka marrë udhëheqjen e një mbretërie të përbashkët, që do të bëhej Jugosllavi.

Lidhjet e thella kulturore, gjuhësore dhe fetare të malazezëve krijojnë një marrëdhënie të veçantë me Serbinë – popullsia e së cilës është më shumë se dhjetë herë më e madhe se e Malit të Zi.

Në kontekstin post-jugosllav, shumë njerëz e konsiderojnë familjen Karagjorgjeviq si simbol të historisë së përbashkët serbo-malazeze.

Këtë muaj, pasardhësit e fundit të mbretit serb dhe jugosllav kanë thënë se shpresojnë se Qeveria malazeze do t’ua kthejë pronat luksoze – me vlerë miliona dollarë – të cilat i kanë kaluar shtetit pas marrjes së kontrollit nga komunistët, më 1946.

Pronat përfshijnë pesë hektarë tokë përreth një ish-rezidence mbretërore, të quajtur Kalaja e Leskovacit, dhe shtëpinë ku ka lindur mbreti Aleksandar, në ish-kryeqytetin mbretëror të Malit të Zi, Cetinë.

Ato gjithashtu përfshijnë ish-pallatin veror të mbretit Aleksandar, të njohur si Villa Milloçer, e që ndodhet pak jashtë Budvës.

“Nëse dikush dëshiron t’ua kthejë pronën Karagjorgjeviqëve, ai me siguri po deklaron se malazezët janë serbë dhe se vendi i tyre është me Serbinë”, thotë Patrick Moore, analist i Radios Evropa e Lirë për Ballkanin nga viti 1977 deri më 2008.

“Kjo është qartë një shuplakë ndaj ideologjisë së Gjukanoviqit dhe të tjerëve që favorizojnë pavarësinë e Malit të Zi dhe identitetin e veçantë”, thotë Moore.

Presidenti i Malit të Zi, Millo Gjukanoviq, dhe atoritetet që janë drejtuar për 30 vjet nga partia e tij DPS, i kanë refuzuar vazhdimisht pretendimet pronësore të familjes Karagjorgjeviq.

Familja mbretërore është përfaqësuar dikur nga firma ligjore e Ana Kollareviqit, e cila është motra e Gjukanoviqit. Firma i ka thënë Shërbimit të Ballkanit të Radios Evropa e Lirë javën e kaluar se nuk punon më për familjen.

Princi i Kurorës i Serbisë, Aleksandar Karagjorgjeviq, i ka thënë REL-it se “këtu nuk bëhet fjalë për pronë të familjes mbretërore, por për çështje të pronës private”.

Aktivisti dhe komentatori Filipoviq thotë se qasja e Careviqit duket se është përpjekje për të tronditur peizazhin politik, ku loja me kartën serbe bart më pak rrezik sesa në vitet e mëparshme.

“Tani për tani, në koalicionin tonë në nivel kombëtar dhe në nivel lokal, ata po luajnë lojën: Kush është një serb më i madh? Kush është më besnik ndaj interesit serb?”, thotë Filipoviq.

Shumë njerëz i konsiderojnë Karagjorgjeviqët si çlirimtarë që kanë bashkuar me të drejtë serbët dhe malazezët, një shekull më parë.

Të tjerët e lartësojnë dinastinë Petroviq-Njegosh, që ka qeverisur Malin e Zi për më shumë se dy shekuj para Luftës së Parë Botërore, si një alternativë që ka nxjerrë në pah identitetet e ndara historike të vendeve.

“Unë jam gjithmonë mbështetës i marrëdhënieve vëllazërore, por nëse duhet të zgjedh midis Petroviqit dhe Karagjorgjeviqit, unë zgjedh Petroviqin çdo herë”, ka thënë kryetari i Kuvendit të Malit të Zi, Alleksa Beçiq, duke i komentuar deklaratat e Careviqit.

Postet lokale dhe kombëtare

Kryeministri i Malit të Zi, Zdravko Krivokapiq, është një ish-profesor i pavarur. Koalicioni i tij qeveritar ka fituar miratimin e Parlamentit, dhjetorin e kaluar, me një diferencë prej vetëm një ulëseje.

Careviq është një biznesmen milioner dhe kryetar i një klubi futbolli. Partia e tij, Demokracia e Re Serbe është pjesë e Frontit Demokratik – aleancës më të fortë brenda koalicionit qeverisës, që ka program pro-serb.

Careviq është akuzuar për ndërtimin e një pjese të perandorisë së tij bujqësore në tokën e shtetit dhe për përfitime nga kontratat e Qeverisë lokale.

Në muajin prill, ai ka sinjalizuar se mund të kandidojë për president të Malit të Zi në vitin 2023, kur presidenti aktual, Gjukanoviq, pritet të garojë për rizgjedhje.

Por, Careviq ka çështje lokale për të ndjekur, nëse shpreson të organizojë një fushatë të efektshme kombëtare.

Ai është bërë kryebashkiak për dy vjet, me një marrëveshje për ndarjen e pushtetit, pasi partia e tij Demokracia e Re Serbe dhe aleatët e saj të Frontit Demokratik kanë mundur partinë DPS të Gjukanoviqit në zgjedhjet lokale të vitit 2016.

Por, më 2 korrik, deputetët kanë refuzuar raportin vjetor të Careviqit në Kuvendin Komunal të Budvës, gjë që ka çuar në shpërthimin e koalicionit lokal midis aleancës së tij me Frontin Demokratik dhe partnerit tjetër, Demokratëve. Kjo tani ka vënë në dyshim udhëheqjen lokale të Careviqit./Radio Evropa e Lire

Bota

Dëmtohet ambasada e Maqedonisë së Veriut nga sulmet ruse në Kiev

Published

on

By

Sulmet me raketa që goditën kryeqytetin ukrainas, Kiev, mëngjesin e së premtes, kanë dëmtuar edhe ndërtesën ku ndodhet ambasada e Maqedonisë së Veriut.

Ministria e Punëve të Jashtme dhe Tregtisë së Jashtme e këtij vendi njoftoi se personeli diplomatik i pranishëm në ambasadë, nuk është lënduar. Në reagimin e saj, ministria dënoi ashpër sulmet me raketa të kryera nga ushtria ruse.

Shërbimet kompetente kanë kryer kontrollin fillestar të dëmtimeve në vend dhe tashmë po punohet për riparimin e tyre”, njoftuan të premten nga ministria.

Sipas raportimeve, mësohet se në shënjestër ka qenë një ndërtesë pranë ambasadës maqedonase, e përdorur nga shërbimet e sigurisë ushtarake të Ukrainës.

Ndërkohë, autoritetet lokale në Ukrainë njoftojnë se të paktën dy persona kanë humbur jetën dhe disa të tjerë janë plagosur gjatë valës intensive nga bombardimet ruse që goditën Kievin bashkë me rajonin jugor të Hersonit.

Në të gjithë Ukrainën u lëshuan sirena për të paralajmëruar sulme ajrore për disa orë.

Sipas kreut të administratës ushtarake të Kievit, Serhiy Popko, Rusia hodhi tetë raketa – përfshirë raketa hipersonike Kinzhal dhe raketa balistike Iskander/KN-23 – vetëm në Kiev.

Bombardimet e së premtes në Ukrainë pasuan deklaratën e presidentit rus, Vladimir Putin, i cili të enjten propozoi “një duel të armëve të shekullit 21”, mes Shteteve të Bashkuara dhe Rusisë, për të treguar fuqinë e raketës së re hipersonike balistike të Rusisë, të quajtur Oreshnik, për të cilën tha se nuk mund të shkatërrohet nga mbrojtjet ajrore të Perëndimit.

Zyrtarët perëndimorë i hedhin poshtë këto pretendime.

Lufta në Ukrainë ka nisur më 24 shkurt të vitit 2022.

Presidenti rus, Vladimir Putin, e quan luftën “operacion special ushtarak” për të çmilitarizuar Ukrainën.

Perëndimi është përgjigjur ndaj Rusisë, duke goditur ekonominë e këtij shteti me sanksione të ashpra.

Si pasojë e luftës kanë vdekur mijëra persona dhe miliona të tjerë janë zhvendosur nga shtëpitë e tyre./REL/

Continue Reading

Bota

Diplomatët amerikanë vizitojnë Sirinë për herë të parë pas rënies së Assadit

Published

on

By

Disa diplomatë amerikanë kanë mbërritur në Damask të premten për të biseduar me liderët e rinj të Sirisë dhe për të kërkuar të dhëna për vendndodhjen e gazetarit të zhdukur amerikan, Austin Tice. Kjo është vizita e tyre e parë e zyrtarëve amerikanë në Siri që nga rënia e presidentit Bashar al-Assad javë më parë.

Ndihmëssekretarja amerikane e Shtetit për Çështjet e Lindjes së Afërt, Barbara Leaf, ish-i dërguari i posaçëm për Sirinë, Daniel Rubinstein, dhe i dërguari kryesor i administratës Biden për negociatat për pengjet, Roger Carstens, vizituan Sirinë për bisedime me udhëheqësit e përkohshëm sirianë, bëri të ditur Departamenti amerikan i Shtetit të premten në mëngjes.

Kjo është vizita e parë zyrtare e diplomatëve amerikanë në Siri pas më shumë se një dekade, që nga mbyllja e Ambasadës amerikane në Damask në vitin 2012.

Ata do të angazhohen drejtpërdrejt me popullin sirian, duke përfshirë përfaqësues të shoqërisë civile, aktivistë, anëtarë të komuniteteve të ndryshme dhe zëra të tjerë sirianë për të biseduar për vizionin e tyre për të ardhmen e vendit të tyre dhe për mënyrën se si Shtetet e Bashkuara mund t’i mbështesin”, tha Departamenti i Shtetit.

Në krye të agjendës së tyre do të jetë mbledhja e të dhënave për gazetarin amerikan Austin Tice, i cili u zhduk në Siri në vitin 2012. Gjithashtu, ata do të theksojnë se parimet e gjithëpërfshirjes, mbrojtja e pakicave dhe heqja dorë terrorizmi dhe armët kimike, janë vendimtare për çdo mbështetje amerikane për Qeverinë e re siriane.

Tice, i cili ka punuar për media si The Washington Post dhe gazetat, u zhduk në një pikë kontrolli në një zonë të kontestuar në perëndim të Damaskut, kur lufta civile në Siri po përshkallëzohej.

Një video e publikuar disa javë pas zhdukjes së tij shfaqte Ticen me sy të lidhur, i mbajtur nga burra të armatosur, duke thënë: “O, Jezus”. Që nga atëherë nuk është dëgjuar më prej tij.

Qeveria e Bashar al-Assadit e kishte mohuar publikisht se e mbante atë.

Grupi rebel që udhëhoqi sulmin ndaj Damaskut, i cili e detyroi Assadin të ikë nga vendi, Hayat Tahrir al-Sham (HTS), është i shpallur organizatë terroriste nga Shtetet e Bashkuara dhe vende të tjera. Megjithatë, kjo nuk ua ndalon zyrtarëve amerikanë të flasin me anëtarët ose udhëheqësit e grupit.

Departamenti amerikan i Shtetit tha se Rubinstein, Leaf dhe Carstens do të takohen me zyrtarët e HTS-së, por nuk tregoi nëse lideri i grupit, Ahmad al-Sharaa, dikur i lidhur me al-Qaedan, do të jetë një nga ta.

Zyrtarët amerikanë kanë përshëndetur deklaratat publike të al-Sharaa-s për mbrojtjen e të drejtave të pakicave dhe grave, por janë skeptikë nëse ai do ta bëjë këtë në të ardhmen afatgjate.

SHBA-ja nuk ka prani diplomatike zyrtare në Siri që nga viti 2012, kur e pezulloi punën e Ambasadës në Damask gjatë luftës civile në vend, megjithëse ka vendosur trupa ushtarake në disa pjesë të vogla të Sirisë në luftën kundër grupit militant Shteti Islamik (IS).

Pentagoni njoftoi të enjten se SHBA-ja e kishte dyfishuar numrin e forcave të saj në Siri për ta luftuar IS-in para rënies së Assadit.

Vizita e diplomatëve në Damask nuk do të rezultojë në rihapjen e menjëhershme të Ambasadës amerikane, e cila është nën mbrojtjen e Qeverisë çeke, sipas zyrtarëve amerikanë. Ata thanë se vendimet mbi njohjen diplomatike do të merren kur autoritetet e reja siriane t’i bëjnë të qarta qëllimet e tyre./REL/

Continue Reading

Bota

Ushtria franceze po dëbohet nga shumë vende afrikane

Published

on

Ndikimi i Francës në Afrikë po përjeton një tronditje historike, teksa dy nga partnerët e saj më të afërt, Çadi dhe Senegali, kanë vendosur t’i japin fund pranisë ushtarake franceze në territoret e tyre. Vendimet shënojnë një kthesë të madhe në marrëdhëniet post-koloniale, duke sfiduar modelin e vjetër të dominimit ushtarak dhe politik të njohur si “Françafrique”.

Në një deklaratë të bërë në Ditën e Pavarësisë, qeveria e Çadit njoftoi se do të ripërcaktojë sovranitetin e saj duke i dhënë fund bashkëpunimit të mbrojtjes me Francën. Ky vendim, i cili erdhi pas dekadash të marrëdhënieve të ngushta ushtarake, shënon një pikë kthese në politikën e jashtme të Çadit, duke sinjalizuar një zhvendosje drejt partneriteteve të reja. Presidenti i ri i Senegalit, Bassirou Diomaye Faye, në një intervistë për Le Monde, deklaroi se prania ushtarake franceze në Senegal së shpejti do të marrë fund.

“Vetëm sepse francezët kanë qenë këtu që nga periudha e skllavërisë, nuk do të thotë se është e pamundur të bëhet ndryshe,” tha Faye, duke theksuar rëndësinë e rivlerësimit të marrëdhënieve historike. Vendimet e Çadit dhe Senegalit pasojnë dëbimin e trupave franceze nga Nigeri, Mali dhe Burkina Faso, vende ku ndjenjat anti-franceze janë përkeqësuar vitet e fundit. Rritja e bashkëpunimit me aktorë të rinj si Rusia, Kina dhe Turqia ka krijuar alternativa për këto vende, duke sfiduar dominimin tradicional të Parisit në rajon.

Përballë këtyre zhvillimeve, Franca ka hartuar një strategji të re për të zvogëluar praninë e saj të përhershme ushtarake në Afrikë. Ndërsa detajet e planit mbeten të paqarta, zyrtarët francezë theksojnë se fokusi do të kalojë në trajnime specifike dhe mbështetje teknologjike, si dronët dhe inteligjenca ushtarake.

Ekspertët paralajmërojnë se largimi i trupave franceze mund të krijojë një vakum sigurie, siç është parë në vendet ku Rusia dhe aktorë të tjerë kanë mbushur boshllëkun. Megjithatë, për popullatat lokale, ky është një hap drejt autonomisë dhe largimit nga trashëgimia koloniale.

“Vendimi i Çadit shënon gozhdën e fundit në arkivolin e dominimit ushtarak post-kolonial të Francës,” tha analisti Mucahid Durmaz, duke vënë në dukje se ky moment mund të shënojë fundin e një epoke për marrëdhëniet frankofone-afrikane. Rënia e ndikimit francez në Afrikë është dëshmi e një rajoni që kërkon të rishkruajë të ardhmen e tij, duke eksploruar partneritete të reja dhe duke kërkuar një vend më të barabartë në skenën globale./UBTNews/

Continue Reading

Bota

SHBA dhe Britania sanksionojnë zyrtarët e Ministrisë së Brendshme të Gjeorgjisë

Published

on

By

Shtetet e Bashkuara dhe Mbretëria e Bashkuar kanë vendosur sanksione ndaj ministrit të Brendshëm të Gjeorgjisë, Vakhtang Gomelauri, dhe zyrtarëve të tjerë të lartë në Ministri, si përgjigje ndaj rolit të tyre të dyshuar në shtypjen e dhunshme të gazetarëve, figurave opozitare dhe protestuesve antiqeveritarë.

Shtetet e Bashkuara vendosën gjithashtu sanksione ndaj Mirza Kezevadze, zëvendësshefit të departamentit të forcave speciale në Ministrinë e Brendshme të Gjeorgjisë, njoftoi Departamenti amerikan i Thesarit në një komunikatë më 19 dhjetor.

Departamenti i Thesarit deklaroi se këto veprime janë ndërmarrë në bashkëpunim me Britaninë, e cila më 19 dhjetor vendosi sanksione ndaj Gomelaurit dhe katër zyrtarëve të tjerë të Ministrisë së Brendshme për shkelje të dyshuara të të drejtave të njeriut.

Një zyrtar i Departamentit amerikan të Thesarit tha se arsyet e cituara nga të dyja qeveritë për vendosjen e sanksioneve janë të ngjashme.

Pas zgjedhjeve në Gjeorgji, zyrtarë kyçë në Ministrinë e Punëve të Brendshme u përfshinë në shtypjen e popullit të vet në mënyrë të egër, duke përfshirë shënjestrimin e qëllimshëm të gazetarëve dhe përdorimin e dhunës”, tha Bradley T. Smith, nënsekretari i përkohshëm i Thesarit për Terrorizëm dhe Inteligjencë Financiare.

Çdo aset i zotëruar nga Gomelauri dhe Kezevadze në juridiksionin amerikan është bllokuar, tha Departamenti i Thesarit.

Përveç Gomelaurit, Britania vendosi sanksione edhe ndaj zëvendësministrit të Brendshëm Aleksandre Darakhvelidze, Sulkhan Tamazashvili, Zviad Kharazishvili dhe Mileri Lagazauri, sipas një komunikate të Qeverisë britanike, shkruan REL.

Mijëra njerëz demonstruan përsëri në Tbilisi në natën e 19 dhjetorit. Kjo ishte dita e 22-të radhazi e protestave kundër vendimit të Qeverisë për t’i ndërprerë praktikisht bisedimet për anëtarësimin e vendit në BE.

Protestuesit e kanë vënë në pikëpyetje legjitimitetin e fitores së partisë Ëndrra Gjeorgjiane në zgjedhjet që u mbajtën në fund të tetorit.

Protestat u rritën pasi kryeministri gjeorgjian, Irakli Kobakhidze, njoftoi se Tbilisi i pezulloi deri në vitin 2028 bisedimet me Brukselin për anëtarësimin e Gjeorgjisë në Bashkimin Evropian.

Presidentja proevropiane e Gjeorgjisë, Salome Zurabishvili, ka thënë se zgjedhjet e 26 tetorit u manipuluan me ndihmën e Moskës dhe është zotuar se nuk do të largohet nga detyra edhe kur pasardhësi i saj – i përzgjedhur nga ai që protestuesit e quajnë Parlament të paligjshëm – të betohet më 29 dhjetor.

Zurabishvili i ka dënuar “sulmet brutale ndaj popullit dhe mediave gjeorgjiane”, duke e krahasuar shtypjen e tyre nga autoritetet me “represionin në stilin rus”.

Protestat janë shpërndarë vazhdimisht në mënyrë të dhunshme, aktivistët janë arrestuar dhe politikanët e opozitës dhe përfaqësuesit e medias janë sulmuar.

Gjeorgjia e mori statusin e vendit kandidatit për BE në dhjetor 2023 dhe, sipas sondazheve, shumica e gjeorgjianëve e mbështesin anëtarësimin e vendit në BE.

Continue Reading

Të kërkuara