Shëndet

​Mutizmi selektiv: Shkaku, simptomat dhe si trajtohet ky problem te fëmijët?

Published

on

Fenomeni në të cilin një fëmijë ndalon së foluri në disa situata ose siç u duket shpesh prindërve, kur ai thjesht dëshiron, quhet mutizëm selektiv.

Mund të ndodhë si reagim ndaj një ngjarje traumatike, dhe fëmija në situata që i paraqesin stres mbështetet në komunikimin jo verbal në vend të komunikimit verbal sepse kërkon më pak nervozizëm.

Mutizmi selektiv te fëmijët është një çrregullim që ndodh më shpesh para moshës pesëvjeçare. Fëmijët që vuajnë nga ky çrregullim mund të kenë sjellje të ndryshme. Një shembull është se një fëmijë normalisht mund të flasë me prindërit ose anëtarët e tjerë të familjes, dhe nuk mund të thotë një fjalë të vetme në kopsht apo park. Mund të ketë gjithashtu një ndryshim në këtë sjellje, kështu që fëmija nuk do të jetë në gjendje të komunikojë me prindërit në asnjë situatë tjetër.

Mutizmi selektiv ndikon në zhvillimin e një fëmije në aspektin emocional, social dhe edukativ, prandaj është e nevojshme të njihet dhe të kërkohet ndihmë profesionale herët.

Çrregullimi i heshtjes te një fëmijë ose mutizmi selektiv është diagnostikuar si një çrregullim ankthi që nga viti 2013, por edhe sot nuk shpjegohet plotësisht pse dhe si ndodh. Ndodh më shpesh te vajzat, dhe në total ndodh në rreth 2-18 për 10 mijë fëmijë. Ekziston një lidhje me gjenetikën, por është treguar se ka një ndikim të madh në mjedis përmes rritjes.

Kjo tregohet nga fakti se mutizmi selektiv më së shpeshti shoqërohet me kohën kur fëmijët kanë nevojë të shkojnë në shkollë, e cila është një ngjarje shumë stresuese dhe traumatike për shumë njerëz, veçanërisht nëse ata nuk kanë pasur ndërveprime të tepërta shoqërore më parë.

Fëmijët me mutizëm selektiv tregojnë një nivel të lartë të inteligjencës, por mund të manifestohet edhe me ndryshime fizike. Tek fëmijët me këtë çrregullim, komunikimi verbal dhe joverbal është i dëmtuar.

Këtu janë disa simptoma:

– lëvizje të pazakonta

– ndrojtja

– tensioni i pjesës së sipërme të trupit dhe fytyrës

– kontakt i dobët me njerëzit e tjerë

– izolim social

– mendime negative

– shpërthimet e zemërimit te fëmijët

Këto simptoma shoqërohen me çrregullime të tjera ankthi. Hulumtimet kanë treguar se mutizmi selektiv shoqërohet me fobi sociale, ndarje dhe çrregullim ankthi të përgjithësuar. Te këta fëmijë shpesh gjenden të folurit më pak të zhvilluar dhe kompetencat shoqërore.

Mutizmi selektiv ndahet në katër nëntipa – simbiozë, mutizëm si fobi në të folur, mutizëm reaktiv, mutizëm pasiv -agresiv. Mutizmi simbiotik karakterizohet nga një marrëdhënie vartëse me një të rritur të afërt, por manipuluese me të tjerët. Në mutizmin që u shfaq si një fobi në të folur, shfaqen sjellje të ritualizuara dhe frika nga zëri i dikujt.

Mutizmi selektiv selektiv te fëmijët karakterizohet nga depresioni dhe tërheqja dhe shoqërohet me disa trauma. Mutizmi selektiv pasiv-agresiv karakterizohet nga përdorimi i heshtjes si armë kundër prindërve, edukatorëve ose të rriturve të tjerë.

Si ta trajtojmë mutizmin selektiv?

Për shkak të mutizmit selektiv, një fëmijë mund të ketë vështirësi me të mësuarit dhe zhvillimin akademik për shkak të pamundësisë për t’u përgjigjur para mësuesve dhe bashkëmoshatarëve dhe për të përjetuar ankth në situata të ngjashme.

Së fundi, prindërit e fëmijëve me mutizëm selektiv gjithashtu mund të përjetojnë zhgënjim, ankth dhe faj për ekzistencën e një çrregullimi te fëmija. Këto janë vetëm disa nga arsyet pse është jashtëzakonisht e rëndësishme të reagoni me kohë ndaj ndryshimeve në sjelljen e fëmijës.

Prindërit dhe të rriturit nuk duhet ta detyrojnë kurrë një fëmijë të flasë dhe ta bëjë atë edhe më të stresuar. Ata duhet të ndiejnë se kanë një mik dhe mbështetje te një i rritur, jo dikush që do të zemërohet me ta sepse nuk mund të flasin. Presioni i lartë mund të krijojë vetëm një problem edhe më të madh.

Është gjithashtu e rëndësishme të mbani mend se në shumicën e rasteve fëmija nuk mund të flasë dhe nuk e bën këtë me vetëdije ose me qëllim, si dhe se ata do të preferonin të flisnin nëse do të mundnin. Prandaj, me fëmijën duhet folur në një mënyrë të përshtatshme për moshën e tij, por problemi nuk duhet mohuar dhe shpërfillur. Nuk është keq as të paralajmëroni mjedisin në të cilin fëmija do të jetë për çrregullimin në mënyrë që të tjerët të mos i bëjnë presion dhe madje edhe më shumë stres fëmijës. Kuptimi dhe toleranca janë hapi i parë në zgjidhjen e një problemi.

Metodat e trajtimit

Çrregullimi selektiv i mutizmit duhet të diagnostikohet në kohë dhe metodat e trajtimit të aplikohen sa më shpejt që të jetë e mundur.

Sa i përket trajtimit dhe trajtimit të mutizmit selektiv, sot ka metoda të shumta të trajtimit. Kombinimi i terapisë njohëse-sjellëse me ilaçet rezultoi të ishte më i suksesshmi. Psikoterapia funksionon për të ndryshuar përgjigjen e fëmijës ndaj situatave stresuese dhe për t’u marrë me to. Qëllimi është të rritet numri i komunikimit shoqëror dhe të tregohet rëndësia dhe funksioni i të folurit.

Terapitë e trajtimit synojnë të ndryshojnë reagimet e fëmijës të cilat mund të ndihmojnë për të përballuar më lehtë vështirësitë në ndërveprimin shoqëror dhe edukimin. Ndër metodat është terapia familjare në grup. Trajtimi i mutizmit selektiv është, siç tregojnë të dhënat, i mundshëm, dhe fëmijët më të vegjël tregojnë përparim më të madh. Mund të shërohet plotësisht pas trajtimit në kohë. Përparimi i fëmijëve është i rëndësishëm nëse trajtimi fillon me kohë.

Continue Reading

Shëndet

E përdorni çdo ditë, por furça e dhëmbëve mund të jetë plot mikrobe

Published

on

Ekspertët zbulojnë se si një nga mjetet më të përdorura çdo ditë mund të strehojë miliona mikrobe.

Furça e dhëmbëve është një nga sendet më të domosdoshme të higjienës personale, por njëkohësisht edhe një nga më të ndoturat.

Ajo mund të strehojë miliona baktere, kërpudha e viruse, përfshirë ato që lidhen me infeksionet në gojë, gripin, herpesin, madje bakteret e jashtëqitjes, raporton BBC. Një furçë, një “ekosistem i vogël”: fijet që lagen e thahen çdo ditë krijojnë kushte ideale për rritjen e mikrobeve.

“Mikrobet në furçat e dhëmbëve vijnë nga tre burime kryesore – nga goja jonë, nga lëkura dhe nga mjedisi ku mbahet furça,” – shpjegon Marc-Kevin Zinn, mikrobiolog në Universitetin Rhine-Waal në Gjermani.

Madje, edhe furçat e reja mund të jenë të kontaminuara. Një studim në Brazil tregoi se gjysma e 40 furçave të reja të blera në dyqane përmbanin tashmë baktere të ndryshme.

Mikrobet e zakonshme dhe ato të rrezikshme

Shumica e mikrobeve në furçë janë të padëmshme dhe vijnë natyrshëm nga goja, si Streptococcus mitis apo Actinomyces, që ndihmojnë në mbrojtjen kundër kariesit. Sipas Vinicius Pedrazzi, profesor i stomatologjisë në Universitetin e Sao Paulos, në to mund të fshihen edhe baktere më të rrezikshme si Streptococci dhe Staphylococci, që shkaktojnë prishje të dhëmbëve dhe sëmundje të mishrave.

Studiuesit kanë zbuluar baktere të traktit tretës, si Escherichia coli dhe Pseudomonas aeruginosa, dhe kërpudhën Candida, e njohur për shkaktimin e mykut oral.

“Pluhuri” i tualetit – burimi më i papritur i ndotjes

Një nga burimet më të neveritshme të kontaminimit është vetë tualeti. Sa herë që tërhiqet uji, krijohet një re mikroskopike pikash uji dhe fekalesh që mund të përhapet deri në 1.5 metra larg. Këto pika mund të përmbajnë viruse si gripi, COVID-19 që bien mbi furçën nëse ajo mbahet afër tualetit.

Një studim në një universitet amerikan gjeti se 60% e furçave të studentëve që ndanin banjo ishin të ndotura me baktere që gjenden në feces. Erica Hartmann, profesoreshë në Universitetin Northwestern (SHBA), thekson se rreziku real është më i ulët nga sa mendohet.

“Shumica e njerëzve nuk sëmuren nga furça” – shpjegon ajo, duke shtuar se shumë baktere të zorrëve nuk mbijetojnë gjatë në ajër. Viruse si herpesi, mund të qëndrojnë aktive në furçë 48 orë, ndaj nuk duhet ndarë furça me të tjerët e as lejuar që furçat të prekin njëra-tjetrën.

Sa i madh është rreziku?

Sipas Zinn, rreziku është i vogël për shumicën e njerëzve, por më i lartë për ata me imunitet të dobësuar. Disa studime kanë zbuluar se disa baktere në furça mbartin gjene rezistente ndaj antibiotikëve, duke i bërë infeksionet më të vështira për t’u trajtuar.

Furçat antibakteriale, megjithëse të reklamuar si zgjidhje higjienike, nuk kanë treguar efikasitet të madh. Disa madje mund të nxisin zhvillimin e baktereve rezistente.

Ekspertët këshillojnë mënyra më të thjeshta e efektive:

Mbajeni furçën në pozicion vertikal, të thajë në ajër dhe pa mbulesë plastike.

Mos e mbani në kuti të mbyllur, pasi lagështia favorizon mikrobet.

Ndërroni furçën çdo 3 muaj ose pas çdo sëmundjeje.

Si ta pastroni siç duhet furçën?

Shpëlarje me ujë shumë të nxehtë;

Zhytje për 5–10 minuta në ujë antiseptik për gojën;

Përdorim të solucioneve që përmbajnë 0.12% klorheksidinë ose 0.05% cetilpiridinium klorid, që janë më efektivët sipas profesor Pedrazzi.

Shkencëtarët po zhvillojnë koncepte të reja si furça dhe pasta probiotike, të cilat synojnë të nxisin rritjen e “baktereve të mira” në gojë.

P.sh bakteret Streptococcus salivarius dhe Limosilactobacillus reuteri ndihmojnë në luftimin e atyre që shkaktojnë karies dhe inflamacion të mishrave.

“Konceptet si fijet bioaktive ose shtresat probiotike mund të ofrojnë mënyra të reja për të ruajtur ekuilibrin mikrobial – por ende kemi shumë për të mësuar,” – përfundon Zinn. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Shëndet

Si të zgjidhni mandarinat më të ëmbla dhe më të lëngshme?

Published

on

Mandarinat janë një nga frutat më të dashura të stinës së ftohtë – të shijshme, aromatike dhe plot vitaminë C.

Jo çdo mandarinë që duket bukur është e ëmbël dhe e lëngshme. Për të mos gabuar në zgjedhje, kushtoni vëmendje detajeve të thjeshta.

1. Ngjyra e lëvores tregon pjekurinë

Ngjyra është treguesi i parë i cilësisë. Mandarinat me lëvozhgë portokalli të errët dhe uniforme zakonisht janë më të pjekura dhe më të ëmbla. Nëse fruti ka nuanca të gjelbra, kjo mund të nënkuptojë se nuk është plotësisht i pjekur ose është më pak lëngshëm.

2. Pesha tregon sasinë e lëngut

Një mandarinë cilësore duhet të ndihet pak më e rëndë se sa duket. Kjo do të thotë se përmban shumë lëng. Ndërsa frutat më të lehta zakonisht kanë më pak tul dhe më shumë fibra të thata.

3. Tekstura e lëvores zbulon freskinë

Lëvozhga duhet të jetë e lëmuar dhe me shkëlqim, shenjë që fruti është i freskët dhe plot lëng. Nëse ajo duket e ashpër, e rrudhosur ose e thatë, mandarina mund të jetë e tejpjekur ose e tharë.

Një lëvozhgë që ndahet lehtë nga fruti tregon se brendësia është e butë dhe e lëngshme. Por kini kujdes nga mandarinat me lëvozhgë shumë të hollë e ngjitëse, sepse shpesh janë më pak të lëngshme.

4. Aroma – testi më i mirë natyral

Një aromë e fortë, e ëmbël dhe karakteristike është shenjë e sigurt që mandarina është e pjekur dhe e shijshme. Frutat pa aromë nuk kanë arritur pjekurinë e plotë dhe mund të jenë më të athëta.

5. Forma dhe shtresa e bardhë e brendshme

Edhe forma ka rëndësi: mandarinat pak të sheshta ose ovale zakonisht janë më të mbushura me tul, ndërsa ato shumë të rrumbullakëta shpesh janë më të thata.

Nëse nën lëkurë ka shtresë të bardhë të hollë dhe të butë (albedo), kjo është shenjë e mirë – fruti është lëngshëm. Ndërsa një shtresë e trashë dhe fibroze mund të tregojë të kundërtën. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Shëndet

Uthulla e mollës: Përfitimet dhe mënyra e përdorimit të sigurt për organizmin

Published

on

Uthulla e mollës njihet nga ekspertët dhe mjekët tradicionalë për shumë përfitime shëndetësore, duke përfshirë përmirësimin e nivelit të sheqerit në gjak, lehtësimin e tretjes dhe reduktimin e rrezikut të sëmundjeve të zemrës.

Sidoqoftë, çelësi qëndron në sasinë e duhur ditore, që siguron efektet pozitive pa shkaktuar dëme.

Uthulla e mollës për sheqerin në gjak

Mund të ndihmojë në uljen natyrale të sheqerit në gjak. Konsumimi i saj para vakteve të pasura me karbohidrate ndihmon në ngadalësimin e përpunimit të ushqimit nga stomaku dhe parandalon rritjen e nivelit të sheqerit.

Rekomandimi:

Katër lugë çaji uthull molle përpara vakteve

Përzieni me pak ujë për të shmangur aciditetin e tepërt

Efekti arrihet vetëm kur pihet përpara vakteve të pasura me karbohidrate

Uthulla e mollës për rënien në peshë

Studimet tregojnë se një ose dy lugë gjelle uthull çdo ditë për tre muaj ndihmon në humbjen e 1.2 – 1.7 kg. Konsumi i dy lugëve gjelle gjatë kësaj periudhe mund të dyfishojë efektin. Uthulla mund të pihet me ujë para vakteve ose të shtohet në sallata.

Kujdes: Uthulla nuk është zgjidhje e vetme për humbje peshe. Ushqimi i shëndetshëm dhe aktiviteti fizik i rregullt janë të domosdoshëm.

Për tretjen

Një-dy lugë uthull molle të tretur në një gotë ujë para vakteve ndihmon në përmirësimin e tretjes e lehtësimin e shqetësimeve të stomakut.

Për shëndetin e përgjithshëm

Konsumimi i sasisë së vogël të uthullës çdo ditë ndihmon në parandalimin e sëmundjeve të zemrës dhe infeksioneve, sipas disa studimeve.

Si të shmangni efektet anësore?

Përzieni uthullën gjithmonë me ujë për të neutralizuar aciditetin

Përdorni pipëz për të mbrojtur enamelin e dhëmbëve

Konsumi i sasisë së madhe mund të shkaktojë osteoporozë ose ul nivelin e kaliumit në gjak

Ndaloni përdorimin nëse shfaqen të përziera, urth, gromësira ose shqetësime të tjera

Uthulla e mollës është një shtesë e dobishme në dietë, por përdorimi i saj duhet të bëhet me masë dhe kujdes, duke kombinuar ushqim të shëndetshëm dhe aktivitet fizik. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Shëndet

A e rrezikon vrapimi shëndetin e nyjeve?

Published

on

Qoftë që po stërviteni për një garë vrapimi apo thjesht dëshironi të ruani formën fizike, shumë njerëz ndihen të pasigurt se mos ushtrimet ndikojnë negativisht në shëndetin e nyjeve.

Kjo frikë është e zakonshme, sidomos duke pasur parasysh se dhimbjet e nyjeve janë një ndër problemet më të shpeshta që shfaqen me kalimin e moshës.

Sipas statistikave, mbi 25 për qind e meshkujve rrezikojnë të zhvillojnë artrit, ndaj shumë prej tyre shmangin aktivitetin fizik nga frika se mund ta përshpejtojnë këtë proces.

Një studim i Lawrence Berkeley National Laboratory zbuluoi se vrapuesit janë më pak të prirë të zhvillojnë dhimbje në nyje krahasuar me ata që nuk ushtrojnë. Vrapimi i rregullt, madje edhe në disa maratona në vit, nuk dëmton nyjet, përkundrazi, ndihmon në ruajtjen e tyre.

Sipas hulumtuesve, mbipesha është faktori më i madh që ndikon negativisht në nyje. Studimi ka treguar një lidhje të qartë mes zvogëlimit të dhimbjeve dhe kalorive të djegura gjatë aktivitetit fizik.

Eksperti Dr. Frederik Fuchs rekomandon të zgjidhni vrapimin e lehtë, të bëni ushtrime zgjatjeje dhe, sa të jetë e mundur, të vraponi në ambiente natyrore, si në park, në vend të treadmill-it.

Ai thekson rëndësinë e vitaminës D, e cila ndihmon në rregullimin e niveleve të kalciumit, mineral thelbësor për shëndetin e kockave.

Mungesa e tyre çon në osteoporozë, ndaj ekspozimi i moderuar në diell është i domosdoshëm për mirëqenien e trupit. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Të kërkuara