Kuriozitete

​Pse fëmijët japonezë nuk zemërohen?

Që në moshë të re, ata dallohen për mënyrën e tyre të bindur dhe të dashur.

Published

on

Karakteri i japonezëve vlerësohet në të gjithë botën. I kemi parë të përballen me tragjedi të mëdha me stoicizëm të madh. Ata nuk e humbin kontrollin dhe ruajnë shpirtin e ekipit në çdo rrethanë. Ata dallohen gjithashtu për respektin e jashtëzakonshëm që kanë për të tjerët dhe për angazhimin e tyre në punë.

Por nuk po flasim vetëm për të rriturit. Edhe fëmijët japonezë janë shumë të ndryshëm nga sa jemi mësuar në Perëndim. Që në moshë të re, ata dallohen për mënyrën e tyre të bindur dhe të dashur. Fëmijët japonezë nuk zemërohen dhe nuk e humbasin kontrollin nëse nuk e bëjnë diçka menjëherë.

Si krijuan japonezët një shoqëri ku mbizotërojnë vlerat e vetëkontrollit, respektit dhe vetëpërmbajtjes? A janë aq të rënda sa kanë krijuar një shoqëri të disiplinuar apo ndoshta u drejtohen modeleve efektive arsimore? Le të thellohemi në temë në detaje.

Japonezët i kushtojnë shumë rëndësi familjes!

Ajo që i bën të veçantë japonezët është marrëdhënia mes brezave të ndryshëm. Më shumë se në pjesë të tjera të botës, lidhja midis të rriturve dhe të rinjve është empatike dhe e dashur. Një plak është një person shumë i mençur që duhet të merret në konsideratë.

Të moshuarit, nga ana e tyre, shohin tek fëmijët dhe të rinjtë njerëz që po rriten, që po formohen. Për këtë arsye, ata janë tolerantë dhe të dashur ndaj tyre. Ata marrin një rol udhëheqës, nuk janë gjyqtarë apo inkuizitorë në jetën e më të rinjve. Prandaj, lidhjet midis njerëzve të moshave të ndryshme janë shumë të balancuara dhe harmonike.

Japonezët e vlerësojnë familjen e gjerë. Megjithatë, në të njëjtën kohë, ata respektojnë disa kufij. Për shembull, për ta është e paimagjinueshme që gjyshërit të kujdesen për nipërit e mbesat e tyre, sepse prindërit e tyre nuk kanë kohë ose janë të zënë. Obligacionet nuk bazohen në shkëmbime favoresh, por në një botëkuptim në të cilin secili ka vendin e vet.

Edukimi bazohet në ndjeshmëri!

Shumica e familjeve japoneze e konceptojnë rritjen e fëmijëve si një praktikë afektive. Ata nuk i mirëpresin britmat apo qortimet e dhunshme. Prindërit presin që fëmijët e tyre të mësojnë të lidhen me të tjerët, duke respektuar ndjeshmërinë e tyre. Në përgjithësi, kur një fëmijë bën diçka të gabuar, prindërit e qortojnë atë me një vështrim ose një gjest zhgënjimi. Në këtë mënyrë i bëjnë të kuptojë se ajo që ka bërë nuk është e mirë. Ata zakonisht përdorin fraza si “e lëndove atë” ose “e lëndove veten” për të nënvizuar pasojat negative të një sjelljeje, jo aq shumë për të qortuar.

Këto lloj formulash vlejnë edhe për lojërat. Nëse një fëmijë, për shembull, thyen një lodër, prindërit ka të ngjarë t’i thonë: “e lëndove”. Nuk thonë “e ke thyer”. Japonezët theksojnë vlerën e një objekti dhe jo funksionimin e tij. Për këtë arsye, fëmijët mësojnë që në moshë të vogël të jenë të ndjeshëm, gjë që i bën ata shumë të respektueshëm.

Sekreti i madh: koha cilësore!

Ajo që është thënë deri tani është e rëndësishme. Por asgjë nuk është si koha cilësore që japonezët zakonisht u kushtojnë fëmijëve të tyre. Ata nuk e konceptojnë arsimin si një shkëputje, në fakt krejt e kundërta. Për ta, është shumë e rëndësishme të krijojnë lidhje të ngushta me fëmijët e tyre.

Është e pazakontë që një nënë ta çojë fëmijën e saj në shkollë para moshës trevjeçare. Para kësaj moshe është e zakonshme të shohësh nëna që marrin fëmijët me vete kudo. Ai kontakt fizik, i cili shihet shumë në komunitetet stërgjyshore, krijon lidhje më të thella. Një afërsi e lëkurës, por edhe e shpirtit. Për nënën japoneze është shumë e rëndësishme të flasë me fëmijët e saj. E njëjta gjë vlen edhe për baballarët dhe gjyshërit. Është zakon që familjet të mblidhen për të biseduar. Ngrënia e të gjithëve bashkë dhe ndarja e anekdotave është një nga aktivitetet më të shpeshta. Tregohen çdo herë histori familjare, në këtë mënyrë krijohet një ndjenjë identiteti dhe përkatësie edhe tek të vegjlit. Ata gjithashtu mësojnë të vlerësojnë fjalët dhe shoqërinë.

Për këtë arsye, fëmijët japonezë rrallë zemërohen. Ata jetojnë në një mjedis që nuk krijon konfuzion për ta. Nuk ndihen të braktisur emocionalisht. Ata perceptojnë se bota ka një rend dhe se secili ka vendin e vet. Kjo është për ta një arsye për qetësi, bëhen më të ndjeshëm dhe kuptojnë se shpërthimet e shpirtit janë të kota.

Kuriozitete

49 kg më pak në 9 muaj, pa operacione, pa injeksione

Published

on

Në një kohë kur dietat ekstreme e trajtimet e shpejta për humbje peshe po përhapen shumë, historia e një gruaje 52-vjeçare nga Teksasi është shembull i fuqishëm se sa shumë mund të arrijë disiplina dhe ndryshimi gradual i stilit të jetesës.

Ajo arriti të humbiste mbi 45 kilogramë brenda 9 muajsh, pa iu nënshtruar kirurgjisë bariatrike, pa përdorur injeksione të kushtueshme apo dieta drastike që shpesh shoqërohen me pasoja të rënda shëndetësore.

Sekreti i saj?

Ajo krijoi atë që e quajti “kufij ushqimorë” duke mësuar trupin e mendjen të dallojnë mes urisë e zakonit për të ngrënë më shumë se ç’duhet.

Në praktikë, kjo nënkuptonte zgjedhjen me kujdes të ushqimeve, kontrollin e sasisë dhe respektimin e orareve të vakteve.

Në vend që të hiqte dorë plotësisht nga ushqimet e preferuara, ajo vendosi rregulla të thjeshta: shmangte ngrënien në orët e vona të natës, kufizonte sheqerin e përpunuar dhe orientonte ushqimin e përditshëm drejt produkteve të freskëta e të balancuara.

Ajo çfarë e bën historinë edhe më frymëzuese është fakti se gruaja e ndoqi këtë stil jetese për shtatë vite me radhë, duke e kthyer atë në një mënyrë të përhershme jetese dhe jo në një dietë kalimtare.

Kjo i dha mundësinë jo vetëm të mbante peshën e re, por edhe të fitonte energji e vitalitet të rinovuar. Ky rrëfim tregon se zgjidhjet nuk janë më të mirat. Qetësia, durimi dhe vendosja e kufijve të shëndetshëm sjellin rezultate më të qëndrueshme e të sigurta për shëndetin. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Kuriozitete

A e dini pse peshqirët kanë vija në skaje?

Published

on

Nëse e keni vënë re, pothuajse çdo peshqir ka disa vija karakteristike në fund, të njohura si bordura. Edhe pse duken si detaj dekorativ, ato kanë funksion shumë më të rëndësishëm se thjesht pamja.

Shpesh është menduar se këto shirita tregojnë anën e sipërme e të poshtme të peshqirit apo ndihmojnë në tharjen më të shpejtë. Por, sipas ekspertëve të industrisë së tekstilit, bordura shërben për të forcuar strukturën e peshqirit, duke e bërë më rezistent ndaj grisjes dhe konsumimit gjatë larjeve të shpeshta. Ajo ndihmon që fijet të mos shpërbëhen, ruan formën dhe zgjat jetëgjatësinë e materialit.

Pra, bordura nuk është vetëm mbrojtëse, por ndikon edhe në fuqinë thithëse të peshqirit, duke shpërndarë më mirë lagështinë.

Funksion dhe estetikë

Përveç rolit praktik, bordurat shtojnë edhe prekje elegance. Kjo është arsyeja pse i gjejmë shpesh në peshqirët luksozë të hoteleve, ku kërkohet kombinimi i cilësisë, thithjes dhe pamjes së rafinuar.

Pse janë të rëndësishme?

rrisin fuqinë thithëse,

ruajnë stabilitetin dhe formën,

parandalojnë shpërbërjen e pëlhurës,

japin një ndjesi luksi gjatë përdorimit.

Ema Sejmur nga Good Housekeeping Institute shpjegon se bordura i jep peshqirit më shumë strukturë sesa materiali frotir dhe ndihmon që ai të mos shpërbëhet shpejt.

Prandaj, herën tjetër që të merrni një peshqir në dorë, kujtoni: ato vija të vogla në fund nuk janë thjesht dekor, por një detaj i menduar mirë që bën diferencën në jetëgjatësi, funksionalitet dhe estetikë. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Kuriozitete

Studim i ri: Mikroplastikat lidhen me dobësimin e kockave

Published

on

Mikroplastikat janë bërë tashmë kaq të pranishme në jetën tonë sa që i pimë, i hamë dhe i thithim çdo ditë. Si rezultat, ato janë gjetur në jashtëqitje, në placenta, në organet riprodhuese dhe madje edhe në tru.

Sipas Science Alert, këto grimca mikroskopike, të cilat vijnë nga përpunimi i lëndëve djegëse fosile, tashmë janë zbuluar edhe në eshtrat e njeriut. Një rishikim i 62 studimeve ka treguar se mikroplastikat dhe nanoplastikat ndikojnë në shëndetin e kockave në disa forma.

“Një pjesë e madhe e provave sugjeron se këto grimca depërtojnë deri në indet më të thella të kockave, përfshirë palcën, dhe potencialisht prishin metabolizmin”, shpjegon Rodrigo Bueno de Oliveira, shkencëtar mjekësor në Universitetin Shtetëror të Kampinas, Brazil.

Studimet te njerëzit kanë treguar se grimcat plastike arrijnë në kocka përmes gjakut pasi gëlltiten, eksperimentet te kafshët sugjerojnë se ato ngadalësojnë rritjen e kockave. Dëmtimi i osteoklasteve, qelizave që ndihmojnë në rritjen dhe riparimin e kockave – dobëson strukturën e tyre dhe i bën më të ndjeshme ndaj frakturave dhe deformimeve.

Analizat e thelluara kanë treguar se mikroplastikat ulin qëndrueshmërinë qelizore, përshpejtojnë procesin e plakjes e nxisin inflamacionin.

Edhe pse efektet te njerëzit nuk janë të konfirmuara, ekspertët paralajmërojnë se rritja globale e rasteve të osteoporozës mund të ketë lidhje edhe me praninë e mikroplastikave, përveç faktorëve të njohur si mosha apo përdorimi i alkoolit.

Rreziku është në rritje çdo vit prodhohen mbi 400 milionë tonë plastikë, duke gjeneruar 1.8 miliardë tonë gazra serrë, shkencëtarët kërkojnë më shumë mbështetje për të studiuar ndikimet e mikroplastikave në trupin e njeriut.

Ndërkohë, ekspertët sugjerojnë disa hapa praktikë për të ulur ekspozimin: filtrimi i ujit të pijshëm dhe kufizimi i përdorimit të produkteve plastike, si shishet plastike apo veshjet sintetike. Studimi është publikuar në revistën Osteoporosis International. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Kuriozitete

Çfarë ndodhi me vëllezërit nga Gaza që prekën botën? Historia e Jadoua dhe Khaled

Published

on

Në tragjedinë e përditshme që përjeton Palestina, mes rrënojave dhe dhimbjes së pashuar, historia e dy fëmijëve të kapur nga objektivi i fotoreporterit Ahmed Younis është bërë një simbol shprese.

Pak ditë më parë, një fotografi e tij preku botën dhe u bë virale në rrjetet sociale. Ajo tregon një djalë të vogël me lot në sy, që mbante mbi supe vëllain më të vogël, duke u larguar nga shtëpia e tyre e shkatërruar në Gaza.

Ky moment rrëqethës ilustron peshën e padurueshme të luftës mbi supet e pafajshme të fëmijëve.

Ahmed Younis shkroi për atë skenë: “Një fëmijë mban vëllain e tij më të vogël në rrugën e gjatë të zhvendosjes nga Gaza Veriore në Jug, një pamje që tregon koston e tmerrshme humanitare të luftës mbi civilët.”

Disa ditë më vonë, Younis publikoi një tjetër fotografi, ku të njëjtit fëmijë shihen duke qeshur dhe duke luajtur së bashku. Ky kontrast i fortë me imazhin e parë dëshmon fuqinë e jetës dhe aftësinë për të gjetur momente lumturie edhe në mes vuajtjes.

“Jadoua dhe Khaled nga zhvendosja, tek një moment i këndshëm,” shkroi Younis.

Në foton e parë, Jadoua mbante vëllain mbi supe, përmes rrugëve të ashpra të zhvendosjes, një pamje që preku zemrat e njerëzve në të gjithë botën dhe u bë simbol i fëmijërisë që mban barrën e luftës.

Në imazhin e dytë, ata buzëqeshin si çdo fëmijë tjetër, duke na kujtuar se çdo fëmijë meriton të jetojë fëmijërinë e tij pa frikë.

Midis dy imazheve shtrihet historia e një brezi që mbijeton përmes dashurisë dhe solidaritetit, një mësim i fuqishëm për humanitetin. /A.Z/UBT News/

 

Continue Reading

Të kërkuara