Instituti Albanologjik të martën mbajti një ceremoni komemorative për të nderuar jetën dhe kontributin e Mehmet Rukiqit, një prej albanologëve më të shquar të kohës. Salla e madhe e mbushur me miq, kolegë dhe familjarë u përmendën përjetësisht momentet kur Rukiqi kishte vepruar si një ambasador i pajtimit mes gjaqeve.
Drejtori i institutit, Lulzim Lajqi, e përshkroi atë si një figurë që kishte lënë shenjë të pashlyeshme në historinë e shqiptarëve, duke e cilësuar atë si një nga nxënësit më të dalluar të Anton Çetës. “Mehmeti ka qenë jo vetëm një shkencëtar i shquar, por edhe një mik dhe bashkëpunëtor i padiskutueshëm për shumë dekada në Institutin Albanologjik,” tha Lajqi me emocion.
Sekretari i Bibliotekës Kombëtare, Izet Avdyli, përsëriti se Rukiqi do të kujtohet përherë për humanizmin e tij dhe kontributin e vyer në fushën e letërsisë dhe shkencës. “Ai ka pasur një pasion të palëkundur për leximin dhe ka lënë një trashëgimi të pasur me anekdota dhe shkrime të çmuara,” u shpreh Avdyli me ndjenjë.
Berat Rukiqi, nipi i tij, në emër të familjes, theksoi se gjyshi i tij do të jetë gjithmonë një frymë e gjallë për Kosovën dhe se kontributi i tij ka ndikuar në ndërtimin e një mjedisit intelektual dhe kulturor të pasur për shqiptarët.
Në detaje, kujtimet dhe historitë rreth jetës dhe punës së Mehmet Rukiqit u shpalosën me kujdes. U përmendën historitë e pasura që ai ka shkruar, anekdotat që ka mbledhur, dhe njëzet vjet e më shumë bashkëpunim të padiskutueshëm me kolegët në Institutin Albanologjik. Kolegët e tij dhe miqtë e ngushtë që i kishin qëndruar pranë në çdo hap të karrierës së tij, shpërndanin kujtime dhe momente qesharake me kujdes dhe dashuri. Secili histori ishte një fragment i një mozaiku të madh që përbënte jetën e tij të shquar dhe kontributin e padiskutueshëm në kulturën dhe shkencën shqiptare.
Në kujtim të Mehmet Rukiqit, Instituti Albanologjik e vlerësoi jo vetëm për panairin e tij shkencor dhe letërsinë e pasur, por edhe për humanizmin dhe ndihmën që ofroi gjatë gjithë jetës së tij. Çelësi i suksesit të tij mbeti angazhimi i palodhur për të ndihmuar dhe për të pasuruar kulturën shqiptare me çdo veprim dhe fjali të tij.
Biografia e Mehmet Rukiqit: Një ikonë e Folkloristikës dhe Letërsisë
Mehmet Rukiqi, një ikonë në fushën e albanologjisë dhe letërsisë popullore, shuhet në moshën 72-vjeçare, duke lënë pas një trashëgimi të pasur intelektuale dhe kulturore. Ai lindi në fshatin Verboc të Drenasit dhe u edukua në shkollat e rajonit të tij, duke vazhduar studimet e larta në Prishtinë. Rreth 20 vite iu përkushtua arsimit si mësues dhe mësimdhënës në Drenicë dhe më tej në Prishtinë, deri sa u përjashtua nga puna për shkaqe politike në vitin 1972/73.
Përveç punës së tij në arsim, Rukiqi kontribuoi thellësisht në fushën e folkloristikës, duke marrë doktoraturën në vitin 1994 me një studim të thelluar mbi krijuesit dhe bartësit e tregimeve popullore në Drenicë. Ai u njoh për një kontribut të jashtëzakonshëm në mbledhjen dhe botimin e anekdotave popullore shqiptare, duke shpërndarë në gjashtë vëllime dhe në dy vëllime të dedikuara këngëve dasmash.
Rukiqi gjithashtu ishte pjesëmarrës aktiv në Lëvizjen për Pajtimin e Gjaqeve, një iniciativë e rëndësishme për përtejimin e konflikteve në historinë e Kosovës. Konsiderohej si një nga nxënësit më të zellshëm të Profesorit Anton Çettës, dhe bashkëpunimi i tyre u shënua me disa veprime të rëndësishme të përbashkëta. Gjatë karrierës së tij, ai botuar shumë studime dhe monografi, duke përfshirë veprat studimore mbi figurat e njohura të historisë kosovare si Tahir Berisha, Azem Galica dhe Ramadan Shabani. Kështu, kujtesa për Dr. Mehmet Rukiqin mbetet si një pikë referimi në studimet e folklorit dhe letërsisë shqiptare, duke lënë një ndikim të thellë në kulturën dhe historinë e vendit. /UBTNews/
