Kulturë, Lifestyle

Reflektimi i shekullit të 20-të: Ekspozita e Olimpiadës në Paris

Kjo shpalos ndryshimin e rolit të lojërave nga një thjesht ngjarje sportive në një platformë që reflekton ngjarjet më të rënda dhe të ndryshme të shekullit të 20-të.

Publikuar

Ekspozita e Olimpiadës në Paris, e titulluar “Sporti nuk është kurrë vetëm sport”, hapet për të reflektuar në kulmet dhe uljet e shekullit të 20-të nëpërmjet ngjarjeve të Lojërave Olimpike.

Nga propaganda naziste në stadiumin e Berlinit në vitin 1936 deri te protesta në podiumin e Meksikës në vitin 1968 nga Tommie Smith dhe John Carlos, Lojërat Olimpike kanë shërbyer si pasqyrë e momenteve më të errëta të historisë së shekullit të 20-të. Në këtë kohë kur përballemi me luftën nga Ukraina në Lindjen e Mesme, Presidenti Emmanuel Macron ka bërë të ditur se Rusisë do t’i kërkohet të respektojë armëpushimin në Ukrainë gjatë lojërave. Në këtë kontekst, ekspozita e re në Paris ka për qëllim të hedhë një dritë të vërtetë mbi ndikimin social dhe gjeopolitik të lojërave në të kaluarën, shkruan Guardian.

Përmes ekspozitës “Lojërat Olimpike: Pasqyra e shoqërive tona”, Memoriali de la Shoah në Paris do të shfaqë historinë e lojërave nga perspektiva e tyre origjinale pacifiste deri te rivaliteti dhe përdorimi i tyre për qëllime politike gjatë periudhave të diktaturës dhe Luftës së Ftohtë.

Themeluesi i Komitetit Olimpik Ndërkombëtar, Pierre de Coubertin, ndërsa shprehu synimet e tij pacifiste për Lojërat në vitet 1890, është përballur me realitetin e rivalitetit të ashpër dhe diskriminimit, duke përfshirë ekskluzionin e grave nga disa ngjarje sportive deri në vitin 2012.

Ekspozita shfaq ritualet e njohura të lojërave, duke përfshirë flakën e përhapjes nga Greqia në vendin pritës, duke e rivlerësuar si një simbol i përfshirjes dhe tolerancës, pavarësisht prej origjinës së saj naziste në vitin 1936. Gjithashtu, ekspozita hedh dritë mbi përdorimin e arkitekturës për propagandë politike, duke e ilustruar si stadiumi i madh i Berlinit u përdor për të promovuar regjimin nazist. Stadiumet që dikur u përdorën për ngjarjet olimpike u shndërruan në vende për të kufizuar dhe mbajtur njerëzit gjatë Luftës së Dytë Botërore, transmeton UBTNews.

Ekspozita përmban edhe historinë tragjike të Lojërave të Mynihut në vitin 1972, ku atletët izraelitë u sulmuan nga organizata palestineze “Shtatori i Zi”. Përveç kësaj, ekspozita jep homazhe për individët që kanë bërë qëndrime të mahnitshme, si Smith dhe Carlos me përshëndetjen e tyre të Fuqisë së Zezë në vitin 1968 dhe Wilma Rudolph, vrapuesja amerikane që fitoi tre medalje të arta olimpike. Ekspozita e Parisit gjithashtu shqyrton çështjet e homofobisë, të drejtave të aftësisë së kufizuar dhe Paralimpikës. Bashkë-kuratori, profesori i historisë bashkëkohore, Paul Dietschy, thekson se ekspozita tregon se si sporti mund të shërbejë si një mjet për të kuptuar historinë, duke i shfaqur të dy anët më dinamik dhe më tragjik të lojërave.

Ekspozita e Olimpiadës në Paris shpalos ndryshimin e rolit të lojërave nga një thjesht ngjarje sportive në një platformë që reflekton ngjarjet më të rënda dhe të ndryshme të shekullit të 20-të./UBTNews/

Kulturë, Lifestyle

Historia e Prishtinës në ekran: ‘Trembelat’ zbulojnë arkivin e lashtë të qytetit në platformën ‘Prishtina në Histori’

Publikuar

nga

Në një kthesë epoke në ruajtjen dhe eksplorimin e trashëgimisë historike të qytetit, Prishtina po shkëlqen në sferën digjitale. Një platformë e re e quajtur “Prishtina në Histori” është zbuluar nga “Trembelat”, e cila prezanton një thesar të pasur të dokumenteve të shekujve për Prishtinën, duke filluar që nga periudha e hershme e shekullit të 13-të.

Përhapja e lajmit u bë përmes një deklarate për media nga “Trembelat”, duke bërë të ditur se ky projekt i shquar, i quajtur edhe “qerthulli”, është një arkiv digjital i teksteve, hartave, gravurave, fotove dhe punimeve që lidhen me historinë e Prishtinës, duke mbuluar periudhën nga fundi i shekullit të 13-të deri në fillimin e shekullit të XX-të.

Në një hap tjetër të rëndësishëm, Arkivi i Prishtinës, i përfshirë në strukturën e Komunës së Prishtinës, ka sjellë në dritë rreth 38 mijë e 598 dokumente osmane, duke hedhur dritë mbi historinë e qytetit prej shekullit të 15-të deri në shekullin e 20-të. Shumica e këtyre dokumenteve, sipas “Trembelave”, janë të panjohura për publikun dhe ofrojnë një pasqyrë të re dhe të pasur të kohës së kaluar të Prishtinës. Megjithëkëtë, një tjetër aspekt i rëndësishëm është fakti se shumë studime të bazuar në arkiva të tjera si ato të Romës, Venedikut dhe Dubrovnikut, mbeten ende të padisponueshme për publikun mbarëkombëtar, duke mbajtur thesin e pasur të njohurive vetëm për një grup të privilegjuar specialistësh.

Platforma “Prishtina në Histori” synon të bëjë të qasshme për publikun të gjerë njohuritë dhe burimet rreth historisë së qytetit. Yll Rugova, redaktor i kësaj platforme në editorialin e postuar në këtë platformë vë në theks se “Prishtina në Histori”, nuk është thjesht një revistë shkencore online ose një faqe promovimi për turizmin, por një hibrid i veçantë që përfaqëson një mënyrë inovative për të përjetuar kulturën dhe historinë.”

Rugova poashtu thotë se platforma “nuk është revistë shkencore online, as nuk është faqe e promovimit të turizmit të qytetit, qysh zakonisht zhvillohen për qytete të ndryshme. Platforma mund të ketë ndonjë ngjashmëri me formatin e muzeve online, që janë zhvilluar dekadat e fundit, por megjithatë nuk mund të konsiderohet e tillë”.

Ky projekt frymëzon optimizëm në komunitetin e kulturës dhe historisë, duke krijuar një mostër të njohurive të pasur për të gjithë ata që duan të shfaqin interes për rrënjët dhe identitetin e Prishtinës. Me mbështetjen e Komunës së Prishtinës dhe partneritetin e ngushtë me Arkivin e Prishtinës, Trembelat ka shënuar një hap të rëndësishëm drejt avancimit të qasjes dhe kujtesës historike në epokën digjitale. /UBTNews/

D.E

Vazhdo të lexosh

Art

Gruaja më e pasur e Australisë kërkon që të largohet portreti i saj nga një ekspozitë

Publikuar

nga

Arti është subjektiv. Dhe përderisa shumica e artistëve dëshirojnë të ndajnë punën e tyre me botën, nuk ka garanci se publiku do ta kuptojë apo pëlqej punën e tyre artistike.

Kështu duket të jetë edhe rasti i një pikture nga artisti vendas, Vincent Namatjira, që përfshin një portret të gruas më të pasur në Australi, manjates së minierave Gina Rinehart.

Rinehart i ka kërkuar Galerisë Kombëtare të Australisë (NGA) të largojë portretin e saj, një prej 21 veprave të tij individuale që përbëjnë një pjesë të vetme në ekspozitën e Namatjiras, “Australia in Color”.

Kjo ekspozitë po shfaqet në galerinë e kryeqytetit australian, Kanberra, që nga muaji mars.

Subjekte të tjera të kësaj ekspozite janë edhe Mbretëresha Elizabetë II, muzikanti amerikan, Jimi Hendrix, aktivisti australian për të drejtat e aborigjenëve Vincent Lingiari, si dhe ish-kryeministri australian, Scott Morrison./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Film & TV

Filmi “Back to Black” e rikthen Amy Winehouse në ekranin e madh

Publikuar

nga

Regjisorja Sam Taylor-Johnson nuk deshi që drama e saj biografike për këngëtaren dhe tekstshkruesen e ndjerë, Amy Winehouse, të jetë e ngjashme sikurse dokumentari fitues i Oscarit që u realizua nga Asif Kapadia.

“Ndjeva se duhet të realizoja diçka ndryshe nga ai dokumentar. Doja ta realizoja nga një këndvështrim tjetër dhe këndvështrimi më i mirë ishte që ta realizoja rrëfimin përmes muzikës së saj”, deklaroi regjisorja për filmin “Back to Black”.

Filmi i shpërndarë nga Focus Features, flet për edukimin e Winehouse në një familje hebreje, karrierën e saj, romancat – dhe varësinë që do të çonte në vdekjen e saj.

Derisa kritikat e filmit kanë qenë jashtëzakonisht negative në Mbretërinë e Bashkuar dhe Irlandë deri më tani, shumë besojnë se aktorja kryesore Marisa Abela, e cila portretizon Winehouse, dha një performancë të suksesshme.

“Ka momente kur Abela zhduket dhe Winehouse shpërthen në ekran, si një pamje magjike e syrit që vezullohet kalimthi në fokus”, shkroi kritikja Wendy Ide e The Guardian.

“Por filmi është jashtëzakonisht i pabarabartë dhe i prirur për gjykime të gabuara katastrofike”, shtoi ajo.

Aktorja kryesore kaloi 12 muaj duke tentuar të kapte çdo aspekt të Winehouse.

“Ka kaq shumë versione të ndryshme të Amyt, dhe kjo është pothuajse sikur, sa më shumë të dini, aq më pak dini, sepse ajo është artiste aq e madhe dhe gjithëpërfshirëse”, tha Abela./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Kulturë, Lifestyle

Gjysmëshekulli i përplasjes së fjalëve: Marrëveshje letrare mes Shqipërisë dhe Serbisë

Publikuar

nga

Në datën 17 maj 2024, Qendra Kombëtare e Librit dhe Leximit në Shqipëri dhe Shoqata e Shkrimtarëve të Serbisë u bashkuan nën një marrëveshje bashkëpunimi. Ky akord është i përqendruar në shkëmbimin e të dhënave në fushën e letërsisë dhe kulturës, përkthimin dhe botimin e veprave letrare në të dyja gjuhët, si dhe në festimin e përvjetorëve të rëndësishëm të historisë letrare të të dy vendeve.

Nënshkrimi i kësaj marrëveshjeje u bë nga Presidenti i Shoqatës së Shkrimtarëve të Serbisë, Milos Iankovic, dhe drejtoresha e Qendrës Kombëtare të Librit dhe Leximit, Alda Bardhyli. Në kuadër të kësaj marrëveshje, do të nxitet përkthimi dhe botimi i veprave letrare në të dy gjuhët.

Në përputhje me këtë marrëveshje, të dyja palët do të koordinojnë aktivitetet e tyre me shtëpitë botuese, revistat letrare dhe organizatat tjera eksperte në fushën e letërsisë dhe kulturës. Ata gjithashtu angazhohen për të zgjeruar bashkëpunimin kulturor në fusha të ndryshme, duke përfshirë projekte, ekspozita, dhe vizita të mundshme të delegacioneve.

Në fund të ceremonisë së nënshkrimit të marrëveshjes, Presidenti i Shoqatës së Shkrimtarëve të Serbisë, Milos Iankovic, dhuroi drejtoreshës së Qendrës Kombëtare të Librit dhe Leximit një fjalor dygjuhësh shqip-serbisht, i hartuar në vitin 1935 nga Luk Lukaj, një personalitet shqiptar.

Fjalori përmban fjalë të vjetra shqipe nga viti 1935, duke përfshirë termat si “farëshkrim”, “baltovicë”, “çpërthye”, “çpesh”, “gumsoj”, dhe të tjera./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Të kërkuara