Biçikletat mund të jenë një mënyrë e jashtëzakonshme për udhëtarët për të shijuar një qytet. Jo vetëm që ju ofrojnë qasje të lehtë në shumë pika turistike, por ato janë të mira për shëndetin tuaj personal, shëndetin financiar dhe mbi të gjitha shëndetin e planetit.
Megjithatë, jo të gjitha qytetet janë miqësore me biçikletat. Madje kjo mund të konsiderohet si gjëja e fundit që ju dëshironi në një rrëmujë urbane ku rrugët dhe automjetet sundojnë plotësisht.
Lajmi i mirë është se disa qytete janë goxha miqësore me biçikletat. Kuptoni cilat janë ato.
Antwerp, Belgjikë
Antwerp renditet në vendin e tretë në Indeksin më të fundit Global të Qyteteve të Biçikletave dhe ka një pozitë të lartë në vlerësimin e Rubinovaite.
Bern, Zvicër
Rruga e qytetit të Bernit ju çon nëpër lagje të tilla si Kirchenfeld (distrikti i muzeut). Është 15 kilometra (9.3 milje) me një ndryshim prej rreth 200 metrash (656 këmbë) në lartësi përgjatë rrugës.
Itinerari i turneut të UNESCO-s fillon në qytetin e vjetër të Bernit dhe të çon në Kopshtin e Trëndafilave, një vend i njohur për selfie me një pamje që të lë pa frymë. Gjithashtu kalon pranë Katedrales së Bernit dhe malit të qytetit, Gurten, para se të shkojë në mjedise më rurale. Është 60 kilometra (37 milje) me kushte të përcaktuara “të lehta” të kalërimit.
Kopenhagë, Danimarkë
Danezët njihen si kombi që merr seriozisht kulturën e biçikletës dhe këtë pohim e mbështesin edhe statistikat. Afërsisht 70% e popullsisë zotëron një biçikletë dhe rreth 45% e udhëtimeve në zonën e Kopenhagës realizohen me biçikletë. Korsia e parë e biçikletave në Danimarkë u krijua në vitin 1892 në Kopenhagë.
Leipzig, Gjermani
Qytete të shumta gjermane pretendojnë një pozitë në Indeksin Global të Qyteteve të Biçikletave dhe një prej tyre është Leipzig. Afërsisht 185 kilometra (115 milje) në jugperëndim të Berlinit, Leipzig ishte shtëpia e kompozitorit barok, Johann Sebastian Bach. Është gjithashtu shtëpia e një sistemi mbresëlënës të përdorimit të biçikletave.
Melburn, Australi
Bukuria piktoreske e Melburnit, pikat kulturore dhe restorantet e rastësishme janë shumë më argëtuese kur mbërrin me biçikletë. Qyteti ka më shumë se 135 kilometra (84 milje) shtigje për biçikleta dhe po synon të krijojë edhe më shumë.
Montreal, Kanada
Ky qytet dygjuhësh, i vendosur në një ishull në lumin St. Lawrence, ka përqafuar shumë biçikletat.
Që nga viti 1980, Montreali ka investuar në infrastrukturën e biçikletave me qindra kilometra shtigje dhe korsi, sipas grupit Copenhagenize.
San Francisko, Kaliforni
Shumë nga qytetet kryesore të biçikletave janë në Evropë, por disa prej tyre janë edhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, si San Francisko i preferuar i turistëve. Qyteti ka pothuajse 747 kilometra në rrjetin e tij të biçikletave që nga maji i vitit 2022.
Strasburg, Francë
Qytete të shumta gjermane vlerësohen mirë për kulturën e tyre të biçikletës, kështu që ndoshta nuk është çudi që “Kryeqyteti francez i çiklizmit” është qyteti i Strasburgut, i cili ndodhet pikërisht përtej lumit Rhine nga Gjermania dhe ka një ndikim të madh teutonik. Me një popullsi metroje prej rreth 480 mijë njerëz, Strasburgu ka rreth 600 kilometra shtigje biçikletash, sipas Zyrës së Turizmit të Strasburgut. Rreth 16% e punëtorëve përdorin biçikleta për të shkuar në punë.
Tel Aviv, Izrael
Qyteti i sofistikuar i Izraelit, i stilit Bauhaus, në Detin Mesdhe ka krijimtarinë e një parajse për biçikleta. Ka pothuajse topografi të sheshtë sikurse Kopenhaga, por ofron mot më të ngrohtë dhe më me diell. Dhe qeveria lokale po angazhohet gjithnjë e më shumë për të kultivuar një kulturë të klasit botëror të biçikletave.
Utrecht, Holandë
Utrecht renditet në vendin e parë në Indeksin Global të Qyteteve të Biçikletave, dhe ka shumë parqe, kanale, muze dhe ndërtesa historike, për t’i shpëtuar turmave të nivelit të Amsterdamit. Dhe e gjithë kjo lidhet me shtigjet e biçikletave./UBTNews/
Një grumbull monedhash, shumica e të cilave ishin groposur nëntokë për më shumë se 50 vjet, pritet të arrijnë shumën prej 100 milionë dollarësh në ankand, sipas ekspertëve.
Koleksioni “The Traveller”, që mendohet se është koleksioni më i shtrenjtë i monedhave ndonjëherë, do të shitet përgjatë tri vjetëve të ardhshme – me shitjen e parë që bëhet më 20 maj.
Cilido qoftë rezultati, është historia e origjinës së monedhave që vlerësohet e mahnitshme.
Janë monedha nga mbi 100 territore përreth globit, duke nisur nga kohët e lashta te epoka moderne. Por, gjëja më e jashtëzakonshme është se shumica e monedhave ishin të groposura për gjysmë shekulli, shkroi CNN.
Koleksionuesi ka filluar t’i blejë monedhat që në vitin 1929. Ai kishte interes për monedhat, historinë prapa tyre dhe sa të rralla ishin. Përgjatë kohës ai kishte në pronësi të veten rreth 15,000 monedha.
Ai udhëtoi nga Amerika në Evropë dhe monedhat i mori me vete kudo. Gjatë regjimit nazist të Hitlerit në Gjermani, koleksionisti duket se e ndjeu kërcënimin dhe monedhat e paketuara me kujdes i groposi në tokë – ku mbetën për pesë dekada.
Kur më në fund ato u morën nga pasardhësit e tij, monedhat u prezantuan te një shtëpi ankandesh.
Frigoriferi, ashtu si shumë pajisje tjera shtëpiake, luan rol të rëndësishëm në ruajtjen e ushqimeve dhe organizimin e hapësirës në kuzhinë.
Megjithatë, ndonjëherë përballemi me një problem të zakonshëm, por të bezdisshëm: aromat e pakëndshme.
Një eksperte ka ndarë një truk, të cilin mund të mos e dini, që ju ndihmon të largoni çdo aromë të padëshiruar në frigorifer.
Për të luftuar aromat e padëshiruara, influencerja e njohur si Georgia ndau një truk të thjeshtë që përdor vetëm një përbërës natyral.
Ajo pohon se soda e bukës është zgjidhja juaj më e mirë. Thjesht shtoni një sasi të madhe sode buke në një tas dhe vendoseni në frigorifer.
Soda e bukës është konsiderohet si një nga mjetet më të mira natyrore për pastrimin e sendeve të ndryshme në shtëpinë tuaj, por gjithashtu funksionon si deodorant i fuqishëm.
Si një substancë alkaline, soda e bukës ndihmon në eliminimin e çdo ere të keqe ose të padëshiruara duke neutralizuar aromat acidike.
Kjo bëhet përmes një reaksioni kimik, duke ndryshuar nivelin e pH të erës dhe duke lëshuar komponime më me pak aromë.
Me fjalë të tjera, soda e bukës funksionon njësoj si shumë freskues të ajrit.
Një studim i ri ka hedhur dritë mbi shkakun e baticave të kuqe që për vite kanë prekur bregdetin e Floridës, duke shkaktuar dëme mjedisore dhe kosto të mëdha për autoritetet lokale.
Për herë të parë, shkencëtarët kanë identifikuar me dhjetëra viruse të lidhur me këto fenomene e kanë zbuluar se shkaktohen nga rritja masive e algave.
Ngjyra e kuqe e ujit vjen si rezultat i kombinimit të rrymave të detit, lëndëve ushqyese dhe temperaturave të larta, të cilat stimulojnë shumimin e algave.
Baticat e kuqe janë shqetësim i madh për Floridën, pasi shkaktojnë probleme shëndetësore tek peshqit, shpendët dhe njerëzit. Për pasojë, shumë plazhe janë detyruar të mbyllen në vitet e fundit.
Jean Lim, studiuese në Kolegjin e Shkencave Detare në Universitetin e Floridës Jugore, e cilësoi këtë zbulim si një përparim të madh, që mund të ndihmojë shkencëtarët të parashikojnë kur do të ndodhin këto fenomene.
“Ne e dimë se viruset luajnë një rol kyç në dinamikën e lulëzimit të algave të dëmshme, por nuk kishim informacion mbi viruset e lidhura me Karenia brevis,” tha ajo për The Independent. “Tani që kemi identifikuar disa viruse në baticat e kuqe, mund të studiojmë ndikimin e tyre në këto fenomene.”
Florida përjeton baticat e kuqe pothuajse çdo vit, në fund të verës dhe në fillim të vjeshtës. Sipas Komisionit të Peshkimit dhe Kafshëve të Egra në Florida, këto fenomene zgjasin nga tre deri në pesë muaj dhe mund të shtrihen në qindra kilometra katrorë.
Studimi, përdori teknikën e metagjenomikës virale për të analizuar ADN-në e mostrave të mbledhura nga baticat e kaluara.
Shkencëtarët shpresojnë që ky zbulim të ndihmojë në parashikimin dhe kontrollin e këtij fenomeni në të ardhmen.
Sot është ekuinoksi pranveror, kur sipas astronomisë shënohet dita e parë e pranverës.
Në kohën e ekuinoksit, dy hemisferat e Tokës marrin rrezet e diellit në mënyrë të barabartë. Shpesh thuhet se nata dhe dita janë të barabarta në gjatësi. Në fakt, fjala ekuinoks vjen nga latinishtja aequus (e barabartë) dhe nox (natë).
Edhe pse shumë njerëz mësuan në shkollë se pranvera fillon më 21 mars, në dy dekadat e fundit pranvera na vjen më 20 mars.
Ekspertët kanë zbuluar se pranvera ka ardhur një ditë më herët për njëzet vjet, për shkak të dy metodave të ndryshme për përcaktimin e fillimit dhe fundit të stinëve: meteorologjike dhe astronomike.
Meteorologët vëzhgojnë uljen dhe ngritjen e temperaturës dhe gjendjen e atmosferës dhe stina meteorologjike është e koordinuar sipas kalendarit dhe çdo stinë zgjat tre muaj. Me këtë metodë pranvera zgjat nga 1 marsi deri më 31 maj.
Metoda e dytë bazohet në stinët astronomike dhe i referohet pozicionit të orbitës së Tokës në raport me Diellin.
Kalendari astronomik përcakton stinët sipas asaj se kur boshti i rrotullimit të Tokës është në 23,5 gradë në raport me orbitën rreth Diellit, kështu që vitet e fundit pranvera erdhi më 20 mars, e simbolizon rilindjen e Hemisferës Veriore të Tokës kur gjithçka në natyrë po zgjohet.
Shumë kultura kanë festivale pranverore, por Japonia, India dhe Nepali dallohen. Ardhja e pranverës festohet me valle e këngë dhe pjesëmarrësit e festivalit i hedhin ngjyra të ndryshme njëri-tjetrit. Festat shënojnë gjithashtu fitoren e së mirës mbi të keqen.