Kuriozitete

Pse tifozët brazilianë të futbollit po braktisin fanellën e verdhë?

Përdorimi i saj për qëllime politike i ka humbur rëndësinë, sipas disa prej tyre.

Published

on

Dikur një ikonë e unitetit dhe fatit, lidhja e fanellës me të djathtën ekstreme të Brazilit ka bërë që tifozët e futbollit të heqin dorë nga ajo.

Higor Ramalho, një tifoz i zjarrtë i futbollit, planifikon të rifillojë udhëtimet e tij të rregullta në stadiume. Kjo pasi janë lehtësuar shqetësimet për përhapjen e koronavirusit, kufizimet janë hequr dhe kombi tani futet në frymën e Kupës së Botës.

Mirëpo, fanella e famshme e verdhë qëndron e varur në dollapin e tij që nga qershori i vitit 2018. Hera e fundit që e ka veshur ka qenë në ditëlindjen e tij. Ai nuk e di se kur dhe nëse do ta veshë atë përsëri.

“Veshja e fanellës së verdhë ishte një moment krenarie për mua”, thotë 33-vjeçari për Al Jazeera.

“Ishte një simbol i fitores. E kam veshur jo vetëm kur shikoja ndeshjet, por edhe në ditët e rregullta. Tashmë, e kam lënë këtë për arsye politike. Presidenti aktual, së bashku me mbështetësit e tij, e kthyen fanellën e verdhë në një fushatë politike dhe simbol të partisë së tyre politike”.

“Duke qenë se nuk i mbështes idetë e tyre politike, refuzoj të dukem si një prej tyre”.

Fanella e verdhë, e njohur si “fanela e Canarinhos”, nuk ka qenë gjithmonë fanella e kombëtares së Brazilit. Ajo u projektua në vitin 1953. Në atë kohë, kombëtarja kishte veshur fanella të bardha.

Organi qeverisës kombëtar i futbollit, së bashku me një gazetë, nisi një konkurs për të hartuar një uniformë të re për kombëtaren, kushti ishte që fanella e re të kishte ngjyrat e flamurit kombëtar.

U dorëzuan më shumë se 300 aplikime. Dorëzimi fitues ishte nga Aldyr Garcia Schlee, një brazilian i cili u ndje i thyer nga rezultati i vitit 1950 duke qenë se ai kishte lindur në kufirin me Uruguain.

Fanella e verdhë shpejt u bë simbol i optimizmit, fatit dhe unitetit mes tifozëve të futbollit.

Numri 10 i veshur nga Pele gjatë viteve të tij magjepsëse në fushë, numri 9 i Ronaldos kur u bë fitues i Kupës së Botës dhe numri 11 i Romarios gjatë ecurisë së tij mahnitëse të Kupës së Botës 1994, të gjitha u bënë pjesë e historisë së pasur dhe të suksesshme të Brazilit në fushë.

Por miratimi i këmishës në fushatat politike, së fundmi nga presidenti Jair Bolsonaro dhe mbështetësit e tij të krahut të djathtë përpara fitores së tij në zgjedhjet e 2018, bëri një numër të madh fansash të heqin dorë nga ajo.

Analistët thonë se të njëjtat momente ikonike të futbollit brazilian po përdoren jashtë fushës për të promovuar ide të kundërta me unitetin që e bëri të famshëm kombëtaren dhe vendin.

“Futbolli është diçka ikonë për Brazilin, është ajo që i bashkon të gjithë shumicën e kohës”, thotë Isabela Guedes.

“Kur ata [përkrahësit e krahut të djathtë] marrin diçka kaq domethënëse për vendin dhe e përdorin atë me qëllime politike, është sikur po na e vjedhin. Nuk ndihem rehat të var një flamur në dritaren time gjatë Kupës së Botës, sepse do të ngatërrohem me njerëz me pikëpamje krejtësisht të ndryshme politike.

“Ata kanë marrë flamurin dhe fanellën e verdhë dhe i kanë kthyer në simbole politike”.

Por zgjedhja e fanellës për qëllime politike nuk filloi me mbështetësit e Bolsanaros. Në vitin 1970, diktatura ushtarake përdori flamurin kombëtar dhe imazhin e ekipit, duke lidhur thelbin e Brazilit me ekipin, sipas Carolina Fontenelle, një studiuese në Laboratorin e Studimeve të Medias dhe Sportit në UERJ.

Gjenerali Medici, udhëheqësi ushtarak i Brazilit në atë kohë, luajti gjithashtu një rol të madh në largimin e trajnerit të ekipit kombëtar përpara Kupës së Botës të Meksikës 1970.

Me kalimin e kohës dhe këtyre përpjekjeve, u krijua një lidhje e fortë midis brazilianëve dhe fanellës së ekipit të tyre, shtoi ajo.

“Që atëherë, fanella e verdhë është perceptuar si një simbol. Njerëzit e shikojnë atë fanellë dhe e veshin me krenari sepse ndihen pjesë e një grupi”, thotë Fontenelle.

Para kësaj, gjatë trazirave të 2013-ës për të protestuar ndaj rritjes së kostos së jetesës, korrupsionit dhe brutalitetit policor, fanella mori një tjetër aspekt.

“Njerëzit që ishin pjesë e trazirave gjithashtu e kishin veshur atë. Kishte një numër të madh njerëzish në rrugë që protestonin kundër shumë gjërave, përfshirë paratë e shpenzuara për Kupën e Botës 2014. Në vitin 2018, ne kishim të djathtën ekstreme të veshur me fanellën”, tha Fontenelle.

“Fanella të jep ndjenjën se i përket një grupi dhe kjo ndjenjë humbet kur përdoret nga një grup politik që nuk mbron pakicat”.

“Gjatë zgjedhjeve të vitit 2014, fushata e Aecio Neves rrëmbeu ngjyrat e flamurit brazilian”, tha ajo.

Pak më shumë se dy vjet më parë, një fushatë, e drejtuar nga shkrimtari dhe regjisori Joao Carlos Assumpcao, i kërkoi organit kombëtar të futbollit të shfuqizonte fanellën e famshme verdhe dhe të kthente fanellën bardhë e blu.

Disa grupe pro-demokracisë, përfshirë gazetën Folha de Sao Paulo, u përpoqën të shkëputnin ngjyrën me fushatën e ekstremit të djathtë.

Fushata DevolvamNossaBandeira (#GiveBackOurFlag) mori gjithashtu mbështetjen e disa figurave politike.

“Futbolli është për të gjithë, nuk më pëlqen që [fanela] të përdoret nga njerëz që promovojnë racizëm, seksizëm dhe diskriminim”, thotë për Al Jazeera, Ademir Takara, bibliotekar dhe historian në Muzeun e Futbollit në Sao Paulo.

“Fanella është e kundërta e kësaj. Ajo përfaqëson unitetin dhe nuk po përdoret për këtë qëllim”.

“Nga viti 2013, është bërë një gjë politike më shumë se kurrë më parë. Është duke u përdorur nga njerëz me ide të ndryshme që donin diçka për t’i bashkuar dhe fanella ishte gjëja më e lehtë dhe më e fortë që panë”.

Në fillim të këtij muaji, mijëra mbështetës të Bolsonaros u dyndën në plazhin Copacabana në Rio de Zhaneiro, midis qyteteve të tjera, si pjesë e një fushate përpara zgjedhjeve të tetorit, vetëm një muaj përpara Kupës së Botës në Katar.

Shumë prej tyre kishin veshur fanellën e verdhë.

Ish-presidenti Luiz Inacio Lula, i cili supozohet të fitojë sondazhet e muajit të ardhshëm, sulmoi demonstratën në përvjetorin e 200 viteve të pavarësisë së Brazilit.

“7 shtatori duhet të jetë një ditë dashurie dhe bashkimi për Brazilin. Fatkeqësisht, kjo nuk është ajo që po ndodh sot. Unë besoj se Brazili do të rimarrë flamurin, sovranitetin dhe demokracinë e tij”, shkroi ai në Twitter.

Me dashuri për fanellën, tifozja e futbollit Marina Moreno tregoi se sa e “frustruar” ishte “që po sheh fanellën e verdhë duke u bërë një simbol i qeverisë aktuale”.

“Sot, është pothuajse e pamundur të mos e lidhësh atë me presidentin aktual dhe mbështetësit e tij. Është automatike dhe është zhgënjyese. Unë nuk e mbështes qeverinë aktuale dhe nuk dua të ngatërrohem me një nga mbështetësit e tij, kështu që vendosa të mos e mbaj më atë”./UBTNews/

Kuriozitete

Gërmimet në Turqi zbulojnë kafka elefantësh 7.7 milionë vjeçare

Published

on

Tre kafka elefanti që datojnë rreth 7.7 milionë vjet më parë janë zbuluar gjatë gërmimeve në Kayseri, në Turqinë Qendrore.

Gërmimet, të cilat nisën më 2018 pas një raportimi nga një bari në vitin 2017 pranë Digës së Yamoula-s, po vazhdojnë nën mbikëqyrjen e Drejtorisë së Muzeut të Kayserit dhe me mbështetjen financiare të bashkisë së qytetit.

Kafkat u zbuluan në rajonin e Kocaşinanit, përgjatë lumit Kızılırmak. Gjatë gërmimeve janë zbuluar edhe një sërë fosilesh të tjera, përfshirë mbetje të gjirafave prehistorike, elefantëve, mamuthëve, rinocerontëve, dhive, antilopave, breshkave dhe derrave.

Arkeologu Ömer Dağ i tha agjencisë turke të lajmeve Anadolu se ekipi i tij po përqendrohet kryesisht në fosilet e elefantëve, duke gërmuar në zonën përreth digës.

“Mund ta quajmë këtë vit ‘vitin e elefantit’,” tha Dağ. “Që nga fillimi i gërmimeve në vitin 2018, kemi zbuluar dy kafka. Por vetëm këtë vit, gjatë një sezoni të vetëm, kemi gjetur tre,” shtoi ai, duke theksuar se edhe pse dhëmbët janë disi të dëmtuar, njëra nga kafkat u gjet me nofullën e poshtme të paprekur.

Analizat radiometrike i datojnë këto gjetje rreth 7.7 milionë vjet më parë. Shumica e fosileve të elefantëve janë zbuluar në zonën Sevril, e cila njihet si “brezi i elefantëve”. Arkeologu theksoi rëndësinë e këtyre gjetjeve për shkak të madhësisë dhe gjendjes së mirë të ruajtjes së fosileve të megafaunës, të cilat kanë tërhequr vëmendje shkencore ndërkombëtare.

“Përqendrimi i elefantëve në vende të caktuara e dendësia na ofrojnë informacione të vlefshme në lidhje me paleogjeografinë e zonës,” shtoi Dağ.

Continue Reading

Kuriozitete

James Webb zbulon lindjen e mijëra yjeve në Pismis 24

Published

on

Teleskopi hapësinor James Webb i NASA-s ka kapur një imazh spektakolar që tregon mijëra yje të rinj, 5.500 vite dritë larg Tokës, dhe një re pluhuri dhe gazi ku po formohen yje.

Një grup yjesh të rinj, Pismis 24, është fotografuar pas më shumë se 5 orësh ekspozim.

Pismis 24 është një klaster yjesh shumë i ri (star cluster), pjesë e nebulozës së Lobsterit (NGC 6357) në konstelacionin Skorpi.

James Webb, më i madhi dhe më i fuqishmi teleskop hapësinor, vëzhgon universin në spektrin infra të kuq, duke depërtuar në pluhurin hapësinor për të regjistruar lindjen e yjeve.

Ekspozimi për këtë imazh ka qenë mbi 5 orë, që lejon shkrepje shumë të qarta dhe me detaje të mëdha në strukturat e pluhurit, gazit dhe formimit yjor.

Imazhi na tregon se si strukturat e pluhurit dhe gazit reagojnë ndaj energjisë së fortë të yjeve super-masivë: kjo ka implikime për të kuptuar se si sistemi diellor, planetet dhe formimi i yjeve të vegjël mund të ndikohen nga yjet e mëdhenj rrethues.

Përgatiti: A.Z. /UBT News/

Continue Reading

Kuriozitete

NASA gjen komponime që mund të ketë shenja jete në planetin “e kuq”

Published

on

NASA ka bërë zbulim të rëndësishëm në kërkimin për gjurmë jete jashtë Tokës. Roveri Perseverance, që eksploron Marsin që nga 2021, ka identifikuar komponime organike dhe minerale në kraterin Jezero, të cilat në Tokë lidhen shpesh me mjedise të favorshme për jetën mikrobike.

Zbulimi, i publikuar në revistën shkencore Nature, përfshin molekula karboni, vivianit dhe greigit – elementë që mund të jenë të origjinës biologjike ose gjeokimike. Krateri Jezero u zgjodh si vendi i uljes së roverit, dikur ishte një pellg liqeni i ushqyer nga përrenj, një ambient i përshtatshëm për depozitimin e argjilave e mineraleve që ruajnë historinë klimatike dhe gjeologjike të Marsit.

Që prej mbërritjes, Perseverance ka mbledhur mbi 30 mostra të ruajtura për një mision të ardhshëm kthimi në Tokë.

Zbulimi lidhet me mostra nga rajoni Bright Angel, zonë me sedimente të kuqërremta, ku roveri më 2024 mori mostrën “Sapphire Canyon” që përmban gjurmë kimike të veçanta. Perseverance analizoi përbërjen e shkëmbinjve e ruajti pluhurin marsian për studime të mëtejshme.

Të dhënat tregojnë praninë e molekulave organike me bazë karboni, me minerale si vivianiti dhe greigiti, që në Tokë janë të lidhura me procese mikrobike në mjedise ujore. Shkencëtarët theksojnë se komponimet mund të kenë formë edhe nga reaksione jo-biologjike.

Shkencëtarët i përshkruajnë gjetjet si “biofishnkrita të mundshme”. Joel Hurowitz, autor i studimit, thotë: “Nuk mund të themi se kemi gjetur jetë në Mars, por është një hap i rëndësishëm që kërkon analiza të mëtejshme.”

Fotografi të formacioneve mikroskopike si “fara lulekuqeje” dhe “njolla leopardi” tregojnë përqendrime karboni e mineralesh që lidhen me aktivitetin mikrobik. Misioni drejtohet nga NASA në bashkëpunim me institucione nga e gjithë bota, përfshirë Institutin Kombëtar Italian për Astrofizikë (INAF), duke reflektuar rëndësinë globale të kërkimit astrobiologjik.

Qëllimi kryesor mbetet kthimi i mostrave në Tokë për studime më të thelluara, projekti Mars Sample Return është i vonuar për shkak të kostove të larta. Zbulimi i fundit mund të përshpejtojë këtë proces, i cili pritet të realizohet në vitet 2040.

Ky zbulim konsiderohet një nga të dhënat më premtuese që konfirmojnë ekzistencën e kushteve të favorshme për jetë në Mars në të kaluarën, duke hapur rrugë për studime të mëtejshme dhe eksplorim hapësinor.

 

Continue Reading

Kuriozitete

E para që fitoi një divorc në Indi: Kush ishte Rukhmabai Raut?

Published

on

Nëse emri i saj do të njihej më gjerësisht, Rukhmabai Raut do të ishte sot një ikonë e feminizmit.

Në një Indi patriarkale të shekullit të 19-të, Rukhmabai Raut guxoi të sfidonte normat shoqërore duke refuzuar një martesë të detyruar.

Më 1885, Rukhmabai u bë gruaja e parë hindu që arriti të fitonte ligjërisht një “divorc”, falë ndërhyrjes së vetë Mbretëreshës Viktoria.

Ky rast u kthye në pikë kthese për të drejtat e grave dhe çoi më vonë në reformën e ligjit me Age of Consent Act (1891) dhe ndalimin ligjor të martesave të fëmijëve. Rukhmabai u martua në moshën 11-vjeçare me një 19-vjeçar, por refuzoi të jetonte me të.

Kur burri e paditi për ta detyruar të bashkëjetonte, preferoi të përballej me burgun sesa të dorëzohej. Rasti tronditi opinionin publik, polarizoi shoqërinë indiane mes konservatorëve dhe reformatorëve, dhe tërhoqi vëmendjen ndërkombëtare.

Përveç luftës kundër martesës së detyruar, u bë një nga gratë e para indiane që u diplomua në mjekësi në Londër e praktikoi si mjeke për më shumë se 35 vjet në Indi. Ao nuk ndaloi asnjëherë së shkruari për të drejtat e grave, duke përdorur pseudonimin “A Hindu Lady” në artikujt e saj për The Times of India.

Rukhmabai nuk ishte vetëm një viktimë që sfidoi sistemin, por një reformuese që e transformoi atë. Lufta e saj e guximshme për vetëvendosje vazhdon të frymëzojë gratë në Indi dhe më gjerë edhe sot.

Continue Reading

Të kërkuara