Kuriozitete

Pse shkenca ndaloi së mbështeturi ateistët dhe ka filluar t’i drejtohet Zotit?

Opinion nga Stephen C. Meyer.

Published

on

OPINION l Stephen C. Meyer

Lajmet e kohëve të fundit nuk ishin inkurajuese për besimtarët. Një sondazh i Gallup tregon se përqindja e amerikanëve që besojnë në Zot ka rënë në 81 përqind – një rënie prej 10 përqind gjatë dekadës së fundit dhe njëkohësisht niveli më i ulët historik.

Ky trend është veçanërisht i theksuar tek të rinjtë. Sipas një sondazhi të Qendrës Kërkimore Pew, 18-29-vjeçarët janë të përfaqësuar në mënyrë disproporcionale midis të ashtuquajturve ateistë, gnostikë dhe atyre që nuk besojnë ndonjë religjion.

Pastorët dhe udhëheqësit e tjerë fetarë ia atribuojnë këtë prirje shumë faktorëve: të rinjtë që rriten jashtë kishës, mosnjohja me liturgjinë dhe kulturën e kishës, madje edhe COVID-19.

Ne gjetëm një përgjigje tjetër në sondazhin tonë kombëtar për të hetuar arsyet themelore për këtë mosbesim në rritje: një keqkuptim i shkencës.

Sondazhi zbuloi se mesazhi i perceptuar i shkencës ka luajtur një rol kryesor në humbjen e besimit. Ne zbuluam se teoritë shkencore rreth evolucionit të padrejtuar të jetës, në veçanti, kanë shtyrë më shumë njerëz të refuzojnë besimin në Zot sesa shqetësimet për vuajtjet, sëmundjet ose vdekjen. Sondazhi tregoi gjithashtu se 65 përqind e ateistëve dhe 43 përqind e gnostikëve besojnë se “gjetjet e shkencës [në përgjithësi] e bëjnë ekzistencën e Zotit më pak të mundshme”. Është e lehtë të kuptosh pse ky perceptim është përhapur.

Vitet e fundit, shumë shkencëtarë janë shfaqur si zëdhënës të famshëm të ateizmit. Richard Dawkins, Lawrence Krauss, Bill Nye, Michael Shermer, i ndjeri Stephen Hawking dhe të tjerë kanë botuar libra duke argumentuar se shkenca e bën besimin në Zot të panevojshëm ose të pabesueshëm.

Megjithatë, mes mesazhit dhe realitetit, ekziston një shkëputje e madhe.

Gjatë shekullit të kaluar, zbulime të rëndësishme shkencore kanë sfiduar në mënyrë dramatike ateizmin e bazuar në shkencë, dhe tre në veçanti tani tregojnë një histori shumë më miqësore ndaj Perëndisë.

Së pari, shkencëtarët kanë zbuluar se universi fizik kishte një fillim. Ky zbulim, i mbështetur nga astronomia vëzhguese dhe fizika teorike, bie ndesh me pritshmëritë e shkencëtarëve ateistë, të cilët prej kohësh e portretizuan universin si të përjetshëm dhe vetëekzistent dhe, për rrjedhojë, nuk kishte nevojë për një krijues të jashtëm.

Dëshmitë për atë që shkencëtarët e quajnë Big Bengu kanë konfirmuar pritshmëritë e teistëve tradicionalë. Laureati i Nobelit, Arno Penzias, i cili ndihmoi në një zbulim kyç në mbështetje të teorisë së Big Bengut, ka vënë në dukje lidhjen e dukshme midis pohimit të tij të një fillimi kozmik dhe konceptit të krijimit hyjnor.

Së dyti, zbulimet nga fizika rreth strukturës së universit e përforcojnë këtë përfundim teist. Që nga vitet 1960, fizikanët kanë përcaktuar se ligjet dhe parametrat themelorë fizikë të universit tonë janë përshtatur mirë, për ta bërë universin tonë të aftë për jetën. Edhe ndryshimet e lehta të shumë faktorëve të pavarur—si forca e tërheqjes gravitacionale ose rregullimi fillestar i materies dhe energjisë në univers—do ta kishin bërë jetën të pamundur. Shkencëtarët kanë zbuluar se ne jetojmë në një lloj “Universi Goldilocks”, ose atë që fizikani australian Luke Barnes e quan një “Univers me fat”.

Siç argumentoi ish-astrofizikani i Kembrixhit, Sir Fred Hoyle, “Një interpretim me sens të përbashkët i të dhënave sugjeron se një super-intelekt është bashkuar me fizikën” për të bërë të mundur jetën.

Së treti, biologjia molekulare ka zbuluar praninë e një bote të hollë të nanoteknologjisë informative tek qelizat e gjalla. Këto përfshijnë kodin dixhital në ADN dhe ARN, makineri të vogla molekulare, të ndërtuara në mënyrë të ndërlikuar, të cilat tejkalojnë shumë teknologjinë tonë të lartë dixhitale në aftësitë e tyre të ruajtjes dhe transmetimit. Madje edhe Richard Dawkins ka pranuar se “kodi i makinës së gjeneve është jashtëzakonisht i ngjashëm me kompjuterin” – duke nënkuptuar, me sa duket, veprimtarinë e një programuesi-mjeshtër në punë origjinën e jetës. Së paku, zbulimet e biologjisë moderne nuk janë ato që do të priste dikush nga proceset e verbëra materialiste.

E gjithë kjo nënvizon një pabarazi në rritje midis perceptimeve publike për mesazhin e shkencës dhe asaj që tregojnë faktet shkencore.

Zbulimet e mëdha të shekullit të kaluar nuk tregojnë për “indiferencë të verbër dhe të pamëshirshme”, ato tregojnë për Universin dhe një “sistem” të dizajnuar detajisht, dhe për një krijues inteligjent që qëndron pas të gjithave./UBTNews/

Rreth shkrimtarit: Stephen C. Meyer drejton Qendrën për Shkencë dhe Kulturë të Institutit Discovery në Seattle. Ai mori doktoraturën për Filozofi të Shkencës nga Universiteti i Kembrixhit.

Pikëpamjet e shprehura në këtë artikull janë të vetë shkrimtarit.

Kuriozitete

Koleksioni 100 milionë dollarësh i monedhave del në ankand

Published

on

Një grumbull monedhash, shumica e të cilave ishin groposur nëntokë për më shumë se 50 vjet, pritet të arrijnë shumën prej 100 milionë dollarësh në ankand, sipas ekspertëve.

Koleksioni “The Traveller”, që mendohet se është koleksioni më i shtrenjtë i monedhave ndonjëherë, do të shitet përgjatë tri vjetëve të ardhshme – me shitjen e parë që bëhet më 20 maj.

Cilido qoftë rezultati, është historia e origjinës së monedhave që vlerësohet e mahnitshme.

Janë monedha nga mbi 100 territore përreth globit, duke nisur nga kohët e lashta te epoka moderne. Por, gjëja më e jashtëzakonshme është se shumica e monedhave ishin  të groposura për gjysmë shekulli, shkroi CNN.

Koleksionuesi ka filluar t’i blejë monedhat që në vitin 1929. Ai kishte interes për monedhat, historinë prapa tyre dhe sa të rralla ishin. Përgjatë kohës ai kishte në pronësi të veten rreth 15,000 monedha.

Ai udhëtoi nga Amerika në Evropë dhe monedhat i mori me vete kudo. Gjatë regjimit nazist të Hitlerit në Gjermani, koleksionisti duket se e ndjeu kërcënimin dhe monedhat e paketuara me kujdes i groposi në tokë – ku mbetën për pesë dekada.

Kur më në fund ato u morën nga pasardhësit e tij, monedhat u prezantuan te një shtëpi ankandesh.

Continue Reading

Kuriozitete

Pse duhet të vendosni sodë buke në frigorifer?

Published

on

Frigoriferi, ashtu si shumë pajisje tjera shtëpiake, luan rol të rëndësishëm në ruajtjen e ushqimeve dhe organizimin e hapësirës në kuzhinë.

Megjithatë, ndonjëherë përballemi me një problem të zakonshëm, por të bezdisshëm: aromat e pakëndshme.

Një eksperte ka ndarë një truk, të cilin mund të mos e dini, që ju ndihmon të largoni çdo aromë të padëshiruar në frigorifer.

Për të luftuar aromat e padëshiruara, influencerja e njohur si Georgia ndau një truk të thjeshtë që përdor vetëm një përbërës natyral.

Ajo pohon se soda e bukës është zgjidhja juaj më e mirë. Thjesht shtoni një sasi të madhe sode buke në një tas dhe vendoseni në frigorifer.

Soda e bukës është konsiderohet si një nga mjetet më të mira natyrore për pastrimin e sendeve të ndryshme në shtëpinë tuaj, por gjithashtu funksionon si deodorant i fuqishëm.

Si një substancë alkaline, soda e bukës ndihmon në eliminimin e çdo ere të keqe ose të padëshiruara duke neutralizuar aromat acidike.

Kjo bëhet përmes një reaksioni kimik, duke ndryshuar nivelin e pH të erës dhe duke lëshuar komponime më me pak aromë.

Me fjalë të tjera, soda e bukës funksionon njësoj si shumë freskues të ajrit.

Continue Reading

Kuriozitete

Fenomen i pazakontë në brigjet e Floridas, pse uji i detit kthehet në ngjyrë të kuqe?!

Published

on

Një studim i ri ka hedhur dritë mbi shkakun e baticave të kuqe që për vite kanë prekur bregdetin e Floridës, duke shkaktuar dëme mjedisore dhe kosto të mëdha për autoritetet lokale.

Për herë të parë, shkencëtarët kanë identifikuar me dhjetëra viruse të lidhur me këto fenomene e kanë zbuluar se shkaktohen nga rritja masive e algave.

Ngjyra e kuqe e ujit vjen si rezultat i kombinimit të rrymave të detit, lëndëve ushqyese dhe temperaturave të larta, të cilat stimulojnë shumimin e algave.

Baticat e kuqe janë shqetësim i madh për Floridën, pasi shkaktojnë probleme shëndetësore tek peshqit, shpendët dhe njerëzit. Për pasojë, shumë plazhe janë detyruar të mbyllen në vitet e fundit.

Jean Lim, studiuese në Kolegjin e Shkencave Detare në Universitetin e Floridës Jugore, e cilësoi këtë zbulim si një përparim të madh, që mund të ndihmojë shkencëtarët të parashikojnë kur do të ndodhin këto fenomene.

“Ne e dimë se viruset luajnë një rol kyç në dinamikën e lulëzimit të algave të dëmshme, por nuk kishim informacion mbi viruset e lidhura me Karenia brevis,” tha ajo për The Independent. “Tani që kemi identifikuar disa viruse në baticat e kuqe, mund të studiojmë ndikimin e tyre në këto fenomene.”

Florida përjeton baticat e kuqe pothuajse çdo vit, në fund të verës dhe në fillim të vjeshtës. Sipas Komisionit të Peshkimit dhe Kafshëve të Egra në Florida, këto fenomene zgjasin nga tre deri në pesë muaj dhe mund të shtrihen në qindra kilometra katrorë.

Studimi, përdori teknikën e metagjenomikës virale për të analizuar ADN-në e mostrave të mbledhura nga baticat e kaluara.

Shkencëtarët shpresojnë që ky zbulim të ndihmojë në parashikimin dhe kontrollin e këtij fenomeni në të ardhmen.

Continue Reading

Kuriozitete

Sot është dita e parë e pranverës: A e dini pse ka vite që vjen më herët?

Published

on

Sot është ekuinoksi pranveror, kur sipas astronomisë shënohet dita e parë e pranverës.

Në kohën e ekuinoksit, dy hemisferat e Tokës marrin rrezet e diellit në mënyrë të barabartë. Shpesh thuhet se nata dhe dita janë të barabarta në gjatësi. Në fakt, fjala ekuinoks vjen nga latinishtja aequus (e barabartë) dhe nox (natë).

Edhe pse shumë njerëz mësuan në shkollë se pranvera fillon më 21 mars, në dy dekadat e fundit pranvera na vjen më 20 mars.

Ekspertët kanë zbuluar se pranvera ka ardhur një ditë më herët për njëzet vjet, për shkak të dy metodave të ndryshme për përcaktimin e fillimit dhe fundit të stinëve: meteorologjike dhe astronomike.

Meteorologët vëzhgojnë uljen dhe ngritjen e temperaturës dhe gjendjen e atmosferës dhe stina meteorologjike është e koordinuar sipas kalendarit dhe çdo stinë zgjat tre muaj. Me këtë metodë pranvera zgjat nga 1 marsi deri më 31 maj.

Metoda e dytë bazohet në stinët astronomike dhe i referohet pozicionit të orbitës së Tokës në raport me Diellin.

Kalendari astronomik përcakton stinët sipas asaj se kur boshti i rrotullimit të Tokës është në 23,5 gradë në raport me orbitën rreth Diellit, kështu që vitet e fundit pranvera erdhi më 20 mars, e simbolizon rilindjen e Hemisferës Veriore të Tokës kur gjithçka në natyrë po zgjohet.

Shumë kultura kanë festivale pranverore, por Japonia, India dhe Nepali dallohen. Ardhja e pranverës festohet me valle e këngë dhe pjesëmarrësit e festivalit i hedhin ngjyra të ndryshme njëri-tjetrit. Festat shënojnë gjithashtu fitoren e së mirës mbi të keqen.

Continue Reading

Të kërkuara