Kulturë

Politika si terren i burrave: Ku janë gratë?

Published

on

Përfaqësimi i grave në politikën e Kosovës është një proces që pasqyron jo vetëm një përpjekje për barazi gjinore, por dhe një reflektim të thellë të shtresave sociale, kulturore dhe historike që kanë përcaktuar zhvillimin e shoqërisë kosovare. Ky rrugëtim, i mbushur me pengesa dhe sfida, ka nisur nga margjinalizimi dhe shtypja deri në arritjen e disa sukseseve të dukshme që tregojnë ndryshimet e ngadalshme, por të nevojshme. Megjithatë, sfidat e kësaj rruge mbeten të shumëfishta dhe të kompleksuara, duke kërkuar një trajtim të thelluar dhe një qasje më gjithëpërfshirëse.

Një moment historik për përfaqësimin gjinor ishte viti 2021, kur zgjedhjet parlamentare shënuan një kapitull të ri për Kosovën. Presidentja aktuale, Vjosa Osmani – Sadriu u bë politikania më e votuar në historinë e vendit, duke arritur një mbështetje prej 300.756 votuesve. Për më tepër, Kuvendi i Kosovës regjistroi një rekord prej 43 deputetesh gra nga 120 anëtarë, duke tejkaluar kuotën gjinore prej 30 për qind.

Në qeverinë e formuar pas këtyre zgjedhjeve, gratë zënë 6 nga 18 poste ministrore, duke arritur një përfaqësim prej 33.33 për qind. Megjithatë, përfaqësimi gjinor në institucionet ekzekutive vazhdon të jetë i ulët. Situata është edhe më e vështirë në nivelin lokal, ku vetëm një grua, Ljiljana Shubariq, arriti të fitojë mandatin për të udhëhequr Komunën e Graçanicës, një nga 38 komunat e Kosovës në zgjedhjet lokale të vitit 2021.

Një nga mekanizmat më efektivë për rritjen e përfshirjes së grave ka qenë vendosja e kuotës gjinore. Ky sistem ka ndihmuar në rritjen e numrit të grave në politikë dhe ka ndërgjegjësuar elektoratin për rëndësinë e barazisë gjinore. Sipas raportit të “Studimit të Grave në Republikën e Kosovës (2021/2022)” nga Fondacioni Friedrich – Ebert, reforma zgjedhore duhet të përfshijë futjen e kuotës 50/50 në listat e kandidatëve, përveç vendeve të garantuara në parlament.

Sipas Liridona Berisha – Shabanit, nga SIT – Center for Counseling, Social Services and Research, përfshirja e grave në politikë ka frymëzuar brezat e rinj të vajzave dhe grave për të ndjekur këtë rrugë. Kuota gjinore ka qenë vendimtare për të tejkaluar mentalitetin patriarkal dhe për të rritur përfaqësimin e grave, edhe pse shumë gra tashmë kanë dëshmuar se mund të jenë lidere të forta edhe pa ndihmën e saj!

“Fakti që gratë janë përfshirë në politikë në masë më të madhe gjatë viteve të fundit është një hap frymëzues për gratë tjera dhe vajzat e reja që duan të jenë pjesë e politikës në të ardhmen. Kuota gjinore ka ndihmuar shumë në këtë aspekt, duke pasur parasysh mendësinë ngulfatëse të burrave politikanë. Megjithatë, ka gra të shumta që e kanë dëshmuar veten në shumë aspekte dhe mund t’i bëjnë ballë jetës politike dhe sfidave që ajo sjell edhe pa ndihmën e kuotës”, është shprehur Berisha – Shabani.

Profesoresha universitare, Shqipe Mjekiqi është e mendimit se, kuota gjinore që nga viti 2001, ka kontribuar në ndërgjegjësimin e elektoratit për të votuar më shumë gra, edhe pa nevojën për të.

“Mendoj se ka pasur përparim. Për shembull, kuota gjinore, e cila është aplikuar që nga zgjedhjet e vitit 2001, ka ndihmuar në rritjen e përfaqësimit të grave në Kuvend, si në nivel qendror ashtu edhe në atë lokal. Kjo kuotë, në një afat të gjatë, ka arritur të kontribuojë në vetëdijesimin e elektoratit për të votuar më shumë gra përfaqësuese. Sot, një numër më i madh i grave në Kuvend zgjedhen pa pasur më nevojë për kuotën”, potencoi Mjekiqi.

Në aspektin institucional, deputetja Fatmire Mulhaxha – Kollçaku vlerëson se kuota ka ndihmuar në rritjen e përfaqësimit të grave, duke garantuar një minimum prej 30 për qind përfaqësim në lista zgjedhore dhe institucione qendrore. Ajo e cilëson kuotën si një mekanizëm të nevojshëm fillestar për të tejkaluar përfaqësimin e ulët, ndërsa sot, falë performancës dhe mbështetjes në rritje, gratë po zënë pozita më të avancuara edhe përtej saj.

“Fillimisht, kuota ka qenë një detyrim, dhe është vërtetuar se pa të, përfaqësimi i grave ka qenë shumë i vogël. Me vendosjen e kuotës, gjendja filloi të ndryshojë, duke u krijuar mundësi që një numër grash të zgjidheshin me votë, ndërsa disa të tjera të përfshiheshin përmes kuotës. Me kalimin e kohës, gratë kanë dëshmuar se çdo pozitë që kanë marrë e kanë merituar me punën dhe angazhimin e tyre. Subjektet politike, duke parë rritjen e mbështetjes nga gratë dhe vajzat që votojnë për partitë që përfshijnë më shumë gra në listat e tyre, kanë filluar të ndryshojnë qasjen. Për më tepër, kjo ka ndihmuar në ndryshimin e mentalitetit edhe brenda subjekteve politike, të cilat jo vetëm që kanë respektuar kuotat, por kanë krijuar hapësira përtej tyre”, u shpreh Mulhaxha – Kollçaku.

Deputetja Arjeta Fejza e konsideron rolin e grave në politikë esencial për të ndërtuar një të ardhme më të drejtë dhe humane. Ajo veçon faktin se brezi i ri i grave po tregon gjithnjë e më shumë interes për të hyrë në politikë, duke sjellë energji të domosdoshme për zhvillimin politik.

“Është inkurajues fakti që brezi i ri i grave po tregon interes në rritje për politikën. Dëshira për të bërë ndryshim dhe për të kontribuuar në shoqëri është një motivues i fuqishëm për to. Ky brez i ri sjell një energji që është e domosdoshme për zhvillimin e politikës sonë. Gratë kontribuojnë në vendimmarrje duke sjellë një këndvështrim ndryshe ndaj nevojave të komunitetit. Kontributi i grave nuk është thjesht i nevojshëm; është esencial për të ndërtuar një të ardhme më të drejtë dhe më humane për të gjithë”, tha Fejza.

Sfidat kryesore për gratë në politikë

Deputetja Fatmire Mulhaxha – Kollçaku thekson se barrierat për gratë kanë ekzistuar gjithmonë, megjithëse me kalimin e kohës ato kanë ndryshuar. Ajo identifikon sfidat fillestare për të balancuar jetën familjare dhe angazhimin profesional si një ndër pengesat kryesore. Ndër vite, gratë janë përballur me një shoqëri më shumë tradicionale, ku angazhimi i tyre në politikë perceptohej si një fushë kryesisht e burrave. Megjithatë, ajo thekson se me mbështetjen e familjes dhe angazhimin e tyre në profesione të ndryshme, gratë kanë dëshmuar aftësitë dhe suksesin e tyre edhe në politikë.

“Barrierat kanë ekzistuar gjithmonë, megjithëse gjatë kohës kanë ndryshuar disi. Është gjithmonë e vështirë të arrihet një balancë mes punës dhe jetës. Si më herët, ashtu edhe sot, për t’u angazhuar në politikë, është e domosdoshme të kesh përkrahjen e familjes, sepse shoqëria jonë ka qenë tradicionalisht më konservatore në lidhje me rolin e grave në këtë fushë. Politikën, për një kohë të gjatë, njerëzit e kanë perceptuar si një fushë të rezervuar për burrat. Me kalimin e kohës, gratë jo vetëm që kanë qenë të angazhuara në familje, por kanë treguar sukses edhe në çdo profesion, përfshirë politikën. Kjo ka ndodhur gjatë dekadave, dhe sot kemi shumë gra të suksesshme”, u shpreh Mulhaxha – Kollçaku.

Deputetja Mulhaxha – Kollçaku nënvizon se edhe pse gratë profesioniste dhe në politikë kanë përparuar, ato mbeten të ngarkuara me përgjegjësi të mëdha familjare, si kujdesi për fëmijët, të moshuarit dhe të sëmurët, një ndarje e cila ende nuk është bërë barabar mes anëtarëve të familjes.

“Megjithatë, edhe kur je pjesë e politikës apo një profesioniste e zonja, sfidat ndaj familjes mbeten të shumta. Gratë vazhdojnë të jenë kryesisht ato që kujdesen për fëmijët, punët e shtëpisë, të sëmurët dhe të moshuarit në familje. Ende mungon një ndarje e mirëfilltë e përgjegjësive mes anëtarëve të familjes, gjë që do t’ua lehtësonte grave ushtrimin e profesionit të tyre dhe veçanërisht angazhimin në politikë, e cila bart një përgjegjësi edhe më të madhe”.

Megjithatë, ajo evidenton se përfaqësimi i grave është më i ulët në nivelet lokale dhe në komunat e vendit, duke theksuar nevojën për përmirësim. Sipas saj, gratë kanë dëshmuar se shpeshherë mund të jenë më të suksesshme se burrat në shumë fusha, dhe shembujt e shumtë të sukseseve të tyre duhet të shërbejnë si frymëzim për të adresuar sfidat ekzistuese.

Megjithëse ka pasur përparime, sfidat mbeten një pengesë e madhe për përfshirjen e plotë të grave në politikë. Liridona Berisha – Shabani thekson mungesën e hapësirës dhe përkrahjes brenda partive, ku shumë gra mbeten të bllokuara në pozita administrative për shkak të dominimit mashkullor në politikë. Po ashtu, ajo thekson rëndësinë e ndryshimit të mendësisë patriarkale dhe ndërtimit të besimit se gratë mund të jenë lidere të forta dhe të afta.

“Ka gra që ende vazhdojnë të punojnë në administratat e partive përkundër potencialit të tyre, për faktin që burrat e kanë zaptuar jetën politike dhe nuk ofrojnë mundësi të barabarta për përfshirje në baza meritore. Duhet krijuar besim që gratë janë lidere të forta dhe mund të përfaqësojnë interesat e popullit në të gjitha sferat. Një përfaqësim i balancuar gjinor nënkupton siguri që asnjë pjesë e shoqërisë nuk anashkalohet. Kjo siguron që hapësira publike nuk është përjashtuese e linçuese. Kjo siguron një vendimmarrje më të drejtë dhe më të ndjeshme gjinore”, theksoi Berisha – Shabani.

Profesoresha Shqipe Mjekiqi nënvizon problemet e tjera, si vendosja e grave kandidate në zona të pashpresa elektorale dhe mungesën e mbështetjes për t’i përgatitur për pozita drejtuese. Ajo përmend gjithashtu paragjykimet gjinore dhe dhunën verbale me të cilat përballen gratë, si dhe faktin që shpeshherë ato gjykohen për pamjen e tyre, në vend të kontributit politik.

“Një pengesë tjetër është mungesa e mbështetjes brenda partive politike. Përfaqësimi i grave shpesh bëhet vetëm për të përmbushur obligimin ligjor (kuotën), mirëpo pak prej tyre zgjidhen në pozita qeverisëse apo vendimmarrëse. Nuk mjafton të ekzistojë një forum i gruas brenda partisë për të rritur përfaqësimin. Më mirë të mos ketë fare, por të sigurohet një përfaqësim i barabartë i grave dhe burrave, si në zgjedhje ashtu edhe në procesin e formimit dhe përfaqësimit në institucione. Ka të dhëna që tregojnë se gratë në politikë dhe vendimmarrje sjellin një qasje më gjithëpërfshirëse. Ato tregohen më të ndjeshme ndaj çështjeve sociale dhe trajtimit të problemeve shoqërore, duke kontribuar gjithashtu në një përfaqësim dhe vendimmarrje më transparente”, u shpreh Mjekiqi.

Deputetja Arjeta Fejza përmend barrierat e padukshme të ngulitura në strukturat shoqërore, duke përfshirë mungesën e burimeve dhe mbështetjes tradicionale. Ajo vëren gjithashtu se perceptimet shoqërore i detyrojnë gratë të punojnë më shumë për t’u pranuar dhe për të dëshmuar aftësitë e tyre, krahasuar me burrat.

“Fatkeqësisht, ekziston një perceptim i ndryshëm për burrat dhe gratë në pozita të larta. Kjo ndikon në mënyrën se si shihen dhe vlerësohen arritjet e tyre. Ndërsa burrat shpesh konsiderohen “liderë të natyrshëm”, gratë duhet të dëshmojnë veten vazhdimisht. Ky perceptim bën që gratë të punojnë dyfish më shumë për t’u pranuar dhe për të pasur sukses të barabartë në këtë fushë”, tha Fejza.

Edhe pse ka përparime në përfshirjen e grave në politikë, ndryshimet më të mëdha kërkojnë eliminimin e barrierave strukturore dhe kulturore. Qasja ndaj grave në politikë nuk duhet të mbetet një detyrim për të përmbushur kuotat, por një domosdoshmëri për zhvillimin dhe përparimin e shoqërisë. Për të arritur këtë, mbështetja brenda partive, ndryshimi i perceptimeve dhe rritja e solidaritetit mes grave janë të domosdoshme. Rruga është e gjatë, por përkushtimi dhe këmbëngulja mund të sjellin ndryshime thelbësore në politikën kosovare.

Një përfaqësim më i barabartë gjinor në politikë është i domosdoshëm jo vetëm për drejtësinë gjinore, por edhe për zhvillimin demokratik dhe social të Kosovës. Kjo do të mundësonte një vendimmarrje më gjithëpërfshirëse dhe më të orientuar drejt nevojave të qytetarëve. Për të arritur këtë, nevojitet përkushtim i përbashkët dhe këmbëngulje për një të ardhme më të mirë dhe më të drejtë për të gjithë./UBTNews/

 

Artikulli i shkruar nga Driton Hyseni

 

Magazinë

Divorci i prindërve, flet vajza e “Mr. Bean”: Ditët më të errëta

Published

on

Vajza e Rowan Atkinson ka folur për herë të parë rreth divorcit të prindërve. Lily Sastry është fëmija i vogël i aktorit të njohur kryesisht si Mr. Bean dhe ish-gruas së tij, Sunetra Sastry.

“Kalova shumë kaos dhe vetmi në të njëzetat e mia. Tani që jam 30 vjeçe, mund ta shoh qartë se ku isha dhe çfarë po ndodhte brenda meje gjatë ditëve më të errëta. Isha e humbur dhe nisa të ndihesha disi normale në të njëzetat e vona. Kam qenë gjithnjë e ngecur mes dy botësh, nuk e kam vendin këtu, por as atje.

Është e vështirë të zbulosh kush je kur nuk ke miq, një familje të përçarë dhe nuk di si t’ia dalësh të krijosh muzikë dhe të përpiqesh ta kuptosh botën. Më janë dashur vite të zgjidh problemet e mia dhe të kuptoj kush jam, si dhe të bëhem personi më i mirë që mund të jem. Kam bërë gabime të panumërta, jam lënduar, kam qenë e humbur dhe vetëm shumë herë. Arti ishte drita ime udhërrëfyese. Gjëja që e bëri vuajtjen të kishte vlerë, teksa unë punoja drejt një qëllimi, një ëndrre”.

Rowan Atkinson dhe Sunetra Sastry janë prindër edhe të një djali, Benjamin Atkinson, 31 vjeç.

Continue Reading

Magazinë

Dani Alves shpallet i pafajshëm

Published

on

Dani Alves është shpallur i pafajshëm, teksa akuzohej për sulm seksual.

Seksioni i Apelit i Gjykatës së Lartë të Drejtësisë së Katalonjës ka pranuar me shumicë të plotë apelimin e futbollistit Dani Alves, i cili ishte dënuar nga Seksioni 21 i Gjykatës Provinciale të Barcelonës me 4 vite e gjysmë burg për rastin në fjalë në një diskotekë të Barcelonës më 31 dhjetor 2022.

Gjyqtarët e çështjes kanë hasur disa gjëra që nuk përputhen, çka ka sjellë edhe vendimin që Dani Alves të lihet i lirë.

Për t’u theksuar se Gjykata vuri në dukje edhe kontradikta mes dëshmisë së viktimës dhe provave materiale të çështjes, si raportet e ADN-së dhe ekzaminimin me gjurmë gishtash.

Alves duhej të paguante garancinë prej 1 milion euro (850 mijë dhe ra dakord të dorëzonte pasaportën e tij, pasi i ndalohet largimi nga Spanja.

Continue Reading

Magazinë

Krijuesit e “Adolescence” duan vëmendjen e të rriturve: Djemtë adoleshentë në krizë

Published

on

Bota për fëmijët sot duket shumë ndryshe nga ajo që ishte për prindërit e tyre. Ky ndryshim theksohet në një skenë të serialit të njohur të platformës transmetuese Netflix, “Adolescence”, ka shkruar CNN.

Në episodin II, Inspektori i Krimeve, Luke Bascombe (rolin e të cilit e luan Ashley Walters) shkon në shkollë të mesme për të hetuar pse 13-vjeçari Jamie Miller (rolin e të cilit e luan Owen Cooper), personazhi kryesor i serialit, dyshohet se ka vrarë shoqen e tij të klasës, Katie.

Bazuar në ndërveprimet në Instagram, mendon se ishin miq dhe të lidhur romantikisht. Djali i tij, nxënës në shkollë, i tregon se ka gabuar.

Emojit që Katie kishte përdorur nuk ishin “të pafajshme”. Ato ishin formë koduese e ngacmimit: emoji i dinamitit përfaqëson një pilulë të kuqe që shpërthen, një referencë për “manosferën” (grupet online të djemve që kanë ide ekstremiste për marrëdhëniet me gratë).

Emoji apo simboli “100” është një aludim për këtë grup, që sugjeron një teori që thotë se 80% e grave tërhiqen nga 20% e djemve.

Ky zbulim është tronditës për Bascombe dhe të tjerët të rritur, që nuk e dinë cilat ide të dëmshme e të rrezikshme ndikojnë te të rinjtë dhe si depërtojnë në jetën e tyre. Kjo ngjarje me papërputhshmëri është në qendër të “Adolescence”, serial britanik që ka ngjallur diskutime për qëndrimet e djemve të rinj ndaj grave, kulturën “incel” (djemtë që ndihen të margjinalizuar dhe kanë urrejtje ndaj grave), përdorimin e telefonave të mençur dhe shumë çështje të tjera.

Seriali fillon si dramë krimi, por gjatë katër episodeve, eksploron çfarë mund të ketë shtyrë një djalë që duket i pafajshëm të bëjë diçka kaq të tmerrshme. Dhe përgjigjet që ofron nuk janë aspak të thjeshta. Në një intervistë Jack Thorne, një nga krijuesit e serialit, flet për hulumtimet e tij në qoshet më të errëta të internetit, zemërimin e djemve të rinj dhe shpresat që ka për prindërit.

Pse e krijoi këtë histori?

“Filloi me mikun tim Stephen Graham. Ai më telefonoi e tha se duhet të shkruajmë një serial për djemtë që urrejnë vajzat dhe për krimin me thika, që është problem i madh këtu në Britani”, ka thënë Thorne.

Ata u nisën nga diskutimi për zemërimin e djemve, për mizorinë e tyre dhe për ndërtimin e një portreti të ndërlikuar të maskulinitetit.

“Si u bëmë ne e si po bëhen adoleshentët tani, në mënyra të ngjashme, por edhe të ndryshme?”, ka thënë tutje Thorne.

A ishin këto tema që i ka menduar gjatë kohës?

“Ka kohë që i mendoj, por diçka që kam tendencë ta kisha injoruar. Kur u futa më thellë, pashë shumë ide që më befasuan dhe që, nëse do t’i kisha dëgjuar në momentin e gabuar, do të më kishin çuar në rrugë që jam shumë i lumtur që nuk i kam ndjekur”, ka thënë skenaristi.

Tutje ai ka shpjeguar se si funksion kultura “incel”.

“Idetë e kulturës ‘incel’ janë tërheqëse se u japin kuptim shumë ndjenjave: izolimit, vetëvlerësimit të ulët, ndjenjës së padëshirueshmërisë. Ata të thonë se ka një arsye pse bota është kundër teje: sepse bota është ndërtuar nga një këndvështrim femëror, dhe gratë kanë gjithë fuqinë. Ata të japin udhëzime për t’u përmirësuar: të bëhesh më i fortë, të mësosh të manipulosh dhe të dëmtohesh”, ka thënë ai.

Cili iishte procesi i kërkimit për të shkruar karakterin e Jamie?

“Për të kuptuar këto ide, hulumtova në vende të errëta si platforma “Reddit” dhe “4chan”, duke ndryshuar algoritmin. Krijova llogari anonime e fillova të ndiqja njerëzit e dukshëm. Ata më çuan tek ata që ishin më pak të dukshëm, dhe këta ishin ata që më interesuan më shumë”, ka treguar Thorne.

Ka thënë se 13-vjeçari s’është duke e ndjekur personazhin e rrjeteve sociale, ish-kik-boksierin profesional, Andrew Tate, në mënyrë direkte.

“Ndoshta është duke ndjekur dikë që është i pasionuar pas lojërave ose muzikës, dhe që ka ndjekur Andrew Taten më parë dhe tani e përhap atë ide në një formë tjetër”, ka shpjeguar Thorne.

Cilat janë pyetjet që përpiqet t’u japë përgjigje seriali?

“Po pyesnim veten: Pse e bëri Jamie atë që bëri? Kjo nuk është pyetje se ‘kush e bëri?’ por ‘pse e bëri?’. Kjo është arsyeja pse shkojmë në shkollë në episodin e dytë, për të kuptuar sistemin arsimor dhe si funksionon ai. Në episodin e tretë, përpiqemi të kuptojmë se si mendon ai, çfarë ka përpunuar. Dhe në episodin e katërt, arrijmë në një vend shumë të ndërlikuar. Nuk do të thotë që mund të fajësojmë vetëm prindërit, por ata janë pjesërisht përgjegjës”, ka thënë Thorn.

Si mund të adresohet radikalizimi i djemve të rinj?

Regjisori ka thënë se duhet gjetur mënyra e duhur për përdorimin e rrjeteve duke cekur se problemet nuk vijnë direkt nga platformat.

“Duhet të gjejmë një mënyrë për të trajtuar përdorimin e mediave sociale. Ky është një problem i vështirë, sepse nuk do të vijë nga vetë platformat. Në Britani, po flasim për moshën kur duhet lejuar qasje në përdorim të rrjeteve sociale, ndërsa në Australi, ata që janë nën 16 vjeç ndalohen t’i përdorin rrjetet sociale. Kjo është përgjegjësia e kompanive që menaxhojnë këto platforma”, ka thënë tutje Thorne.

Çfarë mësimesh mund të nxjerrin prindërit nga ky serial?

Thorne ka thënë se është e nevojshme vëmendja e të rriturve ndaj adoleshentëve, pasi ata janë në krizë.

“Duhet të dëgjojmë fëmijët, janë të cenueshëm e kanë nevojë për ne. Kjo është për të gjithë, jo vetëm për prindërit. Dëgjoni fëmijët. Kjo është për mësuesit, dëgjoni nxënësit e studentët tuaj. Kjo është për politikanët, dëgjoni të rinjtë. Ata janë të përjashtuar tani dhe po kalojnë një dhimbje të madhe. Duhet t’i ndihmojmë”, ka thënë Thorne.

Ai ka thënë se ajo që duhet të bëjnë të rriturit është t’i dëgjojnë, të gjejnë mënyra për t’i bërë ata të flasin e të kuptojnë çfarë po i shqetëson.

“Përndryshe mund të jemi duke humbur mundësinë për t’i ndihmuar ata”, ka përfunduar skenaristi.

Continue Reading

Kulturë

Shuk Gurakuqi, ish ministri i Financave i dënuar nga regjimi komunist në burgun e Burrelit

Published

on

Muzeu Kombëtar i Përgjimeve “Shtëpia me gjethe” organizoi sot një ceremoni përkujtimore për intelektualin dhe ish-ministrin e shtetit shqiptar, Shuk Gurakuqi, në ditën e 137-vjetorit të lindjes së tij.

Shuk Gurakuqi, një figurë e shquar e historisë shqiptare, lindi në Shkodër më 28 mars 1888 dhe studioi në Kolegjin Saverian të Jezuitëve në vendlindje. Ai filloi karrierën e tij si arkëtar në Doganën e Shkodrës dhe më pas si administrator në disa firma private, para se të emërohej shef i Seksionit të Financave në Bashkinë e Shkodrës gjatë pushtimit austro-hungarez.

Gurakuqi u bë një aktor i rëndësishëm në jetën politike të Shqipërisë gjatë periudhës 1920-1924, kur u zgjodh dy herë deputet i qarkut Shkodër. Po ashtu, ai ishte drejtues i organit të shtypit “Ora e Maleve” së bashku me Patër Anton Harapin dhe Dom Lazër Shantonë. Megjithatë, edhe pse nuk mori pjesë në Lëvizjen e Qershorit të vitit 1924, Gurakuqi mbeti një mbështetës i grupeve antizogiste dhe për këtë arsye kaloi pjesën më të madhe të periudhës së regjimit të Mbretit Zog në ekzil.

Në vitin 1938, Gurakuqi u kthye në Shqipëri dhe filloi të drejtonte firmën tregtare “Vllazën Prennushi”. Më vonë, ai u emërua Ministër i Financave në qeverinë e Mustafa Krujës, ku mbajti këtë post për dy vjet. Pas ardhjes së komunistëve në pushtet, Shuk Gurakuqi u arrestua dhe u dënua me burgim të përjetshëm nga Gjyqi Special i vitit 1946.

Dënimi i tij më vonë u ul në 20 vjet burgim, por ai vuajti gjithsej 17 vjet, ku një pjesë të madhe të këtij kohë e kaloi në burgun e Burrelit, një nga burgjet më të famshme dhe më të tmerrshme të regjimit komunist. Pas lirimit, Gurakuqi kaloi vitet e mbetura të jetës në varfëri, duke u marrë me studime dhe lexime shkencore, përderisa vendi i tij dhe i shoqërisë kishte kaluar nën dritën e një regjimi tjetër.

Shuk Gurakuqi ndërroi jetë më 13 prill 1966 në Shkodër, duke lënë pas një trashëgimi të pasur intelektuale dhe një historik të mbushur me përpjekje për të mirën e atdheut, por edhe me sakrifica të mëdha nën regjimin komunist.

Përkujtohet sot si një figurë e rëndësishme në historinë e Shqipërisë, me një jetën e tij të ndarë mes përpjekjeve për të ndihmuar në ndërtimin e shtetit shqiptar dhe vuajtjesh të pafundme nga padrejtësitë që i shkaktoi regjimi komunist./UBTNews/

Continue Reading

Të kërkuara