Disa mikroorganizma mund të kenë efekte të dobishme për shëndetin kur konsumohen.

Të njohura si probiotikë, ndihmojnë në përmirësimin e tretjes dhe shëndetin mendor, kosi është ushqimi më i njohur probiotik në dietën perëndimore, në fakt kefiri është një burim shumë më i fuqishëm.

Kokrrat e kefirit përmbajnë 61 lloje elemente të dobishme, duke e bërë një nga burimet më të pasura dhe më të larmishme të probiotikëve, edhe pse përbërja mund të ndryshojë. Kefiri ka veti të fuqishme antibakteriale.

Disa probiotikë të pranishëm në kefir ndihmojnë në mbrojtjen nga infeksionet. Kjo përfshin Lactobacillus kefiri, një probiotik unik i pranishëm vetëm në kefir. Studimet tregojnë se ky probiotik pengon rritjen e disa baktereve të dëmshme, si Salmonella, Helicobacter pylori dhe E. coli.

Gjithashtu, kefirani, një lloj karbohidrati që gjendet në kefir, ka veti antibakteriale, përmirëson shëndetin e kockave dhe ul rrezikun e osteoporozës.

Osteoporoza, një gjendje që dobëson kockat rrit rrezikun e frakturave, është e zakonshme tek gratë e moshuara. Konsumimi i kalciumit është një ndër mënyrat më efektive për të mbajtur kockat të forta. Kefiri me yndyrë është burim i shkëlqyer kalciumi e vitaminës K2, që ndihmon në përthithjen e kalciumit.

Studimet në kafshë tregojnë se kefiri rrit përthithjen e kalciumit dhe përmirëson densitetin e kockave, duke ulur mundësinë për fraktura.

Kefiri mund të ndihmojë në luftën kundër kancerit

Një nga shkaktarët kryesorë të vdekjeve në botë, e ndodh kur qelizat e trupit shumohen në mënyrë të pakontrolluar. Probiotikët e pranishëm në ushqimet e fermentuara mund të ndihmojnë në ngadalësimin e rritjes së tumoreve duke stimuluar sistemin imunitar.

Studimet laboratorike tregojnë se kefiri ndihmon në luftimin e kancerit, ekstrakti i kefirit uli numrin e qelizave të kancerit të gjirit me 56%, ndërsa ai i kosit vetëm me 14%. Megjithatë, duhen më shumë studime te njerëzit për të konfirmuar këto përfitime.

Kefiri ndihmon tretjen dhe zbut shqetësimet gastrointestinale

Përmban probiotikë që ndihmojnë në rivendosjen e ekuilibrit të baktereve të mira në zorrë. Për këtë arsye, kefiri është shumë efektiv në trajtim e problemeve të ndryshme. Ato ndihmojnë në lehtësimin problemeve të tretjes, përfshirë: irritimin e zorrëve, ulçerat nga bakteret H. pylori, probleme të tjera të tretjes.

Kefiri ka pak laktozë

Produktet e zakonshme të qumështit përmbajnë laktozë, një sheqer natyral që shumë të rritur nuk mund ta tretin, gjendje e njohur si intolerancë ndaj laktozës. Gjatë fermentimit, bakteret e mira në kefir shndërrojnë laktozën në acid laktik, duke ulur ndjeshëm përmbajtjen e laktozës.

Ato prodhojnë enzima ndihmëse për tretje, shumë njerëz me intolerancë ndaj laktozës e tolerojnë më mirë kefirin sesa qumështin e zakonshëm.

Ekziston edhe mundësia për të bërë kefir pa qumësht fare, duke përdorur ujë kokosi, lëng frutash ose pije të tjera vegane.

Kefiri mund të përmirësojë simptomat e alergjive dhe astmës

Reaksionet alergjike vijnë si pasojë e ndërhyrjeve inflamatore të sistemit imunitar ndaj substancave. Njerëzit me sistem imunitar të ndjeshëm janë më të prirur ndaj alergjive dhe sëmundjeve si astma. Studimet në kafshë tregojnë se kefiri mund të zbusë inflamacionin e lidhur me alergjitë dhe astmën.

Edhe pse premtues, nevojiten më shumë studime te njerëzit për të vërtetuar këto efekte.

Kefiri është i lehtë për t’u përgatitur në shtëpi

Nëse dyshoni për cilësinë e kefirit në dyqan, mund ta përgatisni në shtëpi. Kombinuar me fruta të freskëta, kefiri bëhet ëmbëlsirë e shëndetshme.

Si të bëni kefir në shtëpi:

Shtoni 1–2 lugë gjelle kokrra kefiri në një kavanoz të vogël.

Hidhni 500 ml qumësht, mundësisht organik.

Lini pak hapësirë në majë të kavanozit e mbylleni me kapak.

Lëreni në temperaturë ambienti 12–36 orë.

Kur të fillojë të bëhet me kokrra, është gati. Kulloni e përdorni lëngun si kefir. Kokrrat e mbetura mund t’i përdorni sërish për përgatitje të re.

Soda e bukës është një nga produktet që nuk mungon kurrë në kuzhinë. Sodës së bukës i janë thurur shumë lavde për aftësinë e saj në trajtimin dhe kurimin e disa sëmundjeve.

Së fundmi, ajo ka fituar një reputacion të mirë edhe kundër diabetit, kjo sëmundje shfaqet kur organizmi nuk arrin të prodhojë mjaftueshëm insulinë.

Soda e bukës për mbajtjen e diabetit nën kontroll

Studimet thonë se soda përbën linjën e parë të mbrojtjes kundër diabetit dhe për mbajtjen e sëmundjes nën kontroll, përdorimi i saj kundër sëmundjes rekomandohet të bëhet vetëm nëpërmjet konsultave me mjekun, ndonëse ajo është një produkt i sigurt për shëndetin.

Nëse organizmi i njeriut ofron mjedis acidik që nxit sëmundje, përfshirë diabetin, soda e bukës e kthen situatën në normalitet, diabetikët janë të prirur të preken një mykomukoza, një infeksion i rrezikshëm.

Soda e bukës parandalojë përhapjen e këtij infeksioni dhe të shmangë shterimin e plotë të insulinës dhe rënies së trupit në koma. Bëhet fjalë për një komplikacion për diabetikët që shfaqet me simptoma si: etje e tepruar, të vjella, urinim i shpeshtë,  tharje të gojës e plogështi.

Ekspertët thonë se përdorimi i sodës së bukës kundër këtyre komplikacioneve të diabetit duhet bërë me kujdes, vetëm një mjek specialist rekomandon një kurë dhe doza të sakta të sodës së bukës që janë të nevojshme për mbajtjen nën kontroll të diabetit dhe komplikacioneve të tij.

Konsultat me mjekun janë të nevojshme sepse nëse e teproni me sodën e bukës, ajo mund të ketë një efekt krejt të kundërt nga qëllimi fillestar.

Nëse nuk ju pëlqen mënyra se si lythi ndikon në dukjen tuaj, ose nëse ndodhet në një vend që është në kontakt me veshjet apo bizhuteritë dhe kështu acarohet, mund të bëhet heqja e tij.

Lythat janë rritje të zakonshme në lëkurë dhe secili ka mesatarisht 10 deri 40 lytha. Shumica janë të padëmshëm dhe nuk ka asgjë për t’u shqetësuar. Nëse lythi nuk është kanceroz, nuk keni nevojë ta hiqni nëse nuk ju shqetëson.

Kontrolli i tyre është procedurë rutinë parandaluese që kryhet një herë në vit pas moshës 12-vjeçare. Në Ordinancën e dermatologjisë bëhet ekzaminimi i lëkurës, nga koka deri te duart e këmbët. Lëkura ekzaminohet me dermoskop. Ekzaminohen ndryshimet e lëkurës, duke i kushtuar vëmendje ndryshimeve të pigmentuara. Ndryshimet e pigmentuara që vërejmë me dermoskop mund të jenë kafe të errëta ose më pak të errëta, të kuqe, blu ose të bardhë.

Është e nevojshme të mbrohen zonat me lytha nga ekspozimi ndaj diellit

Përveç lythave me të cilët kemi lindur, ka edhe lytha që shfaqen me kalimin e kohës, është e rëndësishme të mbrohen rajonet ku ka lytha. Disa shfaqen që në lindje e në moshë të hershme, në të ashtuquajturat lytha të lindur ose kongjenital. Disa zhvillohen gjatë jetës e gjenden në zonat e lëkurës të ekspozuara ndaj diellit dhe në zonat e mbuluara. Edhe pse rrezet e diellit nuk janë i vetmi faktor në transformimin malinj të nishaneve melanocitare, nishanet duhet të mbrohen nga ekspozimi i tepërt ndaj rrezeve UVA, UVB, UVC, si dhe ndaj rrezeve infra të kuqe të spektrit të diellit.

Ndryshimet në ngjyrë, madhësi apo simetri janë shenjë alarmi për vizitë te dermatologu. Është e rëndësishme që çdo ndryshim në nishan të vërehet me kohë  të kontaktohet dermatologu, i cili shqyrton në mënyrë të hollësishme e vlerëson nëse bëhet fjalë për një ndryshim malinj.

Ndryshimet malinje në nishan shfaqen si ndryshime në formë asimetrike, në karakteristikat e skajeve të nishanit që bëhen të theksuara apo të çrregullta, ndryshime në ngjyrë, paraqitja e ngritjes mbi sipërfaqen e nishanit, rritja e nishanit në një njësi kohe (A, B, C, D, E).

Përveç këtyre kritereve klinike, ekzistojnë disa kritere dermatoskopike që tregojnë se një nishan ka tendencë për të kaluar në formë malinje, pra është më pak ose më shumë displastik. Ndryshimet malinje paraqiten në nishanet ekzistuese melanocitike. Duhet pasur parasysh edhe faktin që melanoma malinje zhvillohet në 30 për qind të rasteve mbi ndryshime të reja që nga fillimi kanë potencial malinj. Këshillohet kontrolli rutinë i nishaneve një herë në vit edhe për ata pacientë tek të cilët në kontrollin e mëparshëm nuk janë vërejtur shenja në nishanet ekzistuese.

Statistikat tregojnë se më të rrezikshëm janë nishanet në gjymtyrët e poshtme te gratë dhe në trungun e trupit: në kraharor dhe shpinë te meshkujt, duhet të kontrollohet lëkura në shuplaka dhe shputat e këmbëve për praninë e nevuseve akrale, dhe nishanet në fytyrë, qafë, veshë dhe kokë.

Duhet kontrolluar edhe për praninë e mundshme të nishaneve në regjionin gjenital, kur vërehet një nishan me shenja atipie hiqet me rrugë kirurgjikale e dërgohet për analizë histopatologjike, pavarësisht nga stina e vitit. Në disa raste shqyrtohet edhe nyja limfatike regjional.

Vëzhgohet thellësia e përhapjes së melanociteve sipas Breslow-it dhe Clark-ut dhe potenciali malinj i qelizave individuale. Nëse pacienti ka numër të madh nishanesh rekomandohet të dërgohet për skanim me MoleMax apo FotoFinder për të ndjekur lokalizimin e ndryshimet në njësi kohe të të gjithë nishaneve ekzistues. Lëkura e pacientit me numër më të madh nishanesh duhet të mbrohet me rroba që kanë faktor mbrojtës SPF, me kremra me bllokues dielli.

Edhe pasi të jenë hequr nishanet, është e rëndësishme të monitorohet vendi ku ka qenë nishani. Gjatë kontrollit rutinë një herë në vit ndiqen ndryshimet e mundshme në plagët ku janë hequr nishanet. Ndonjëherë paraqiten edhe të ashtuquajturat ndryshime rekurente, pra shfaqja e përsëritur e nishanit.

Si kryhet heqja e nishanit?

Dermatologu mund të heqë një nishan gjatë një vizite në ordinancë. Ndonjëherë nevojitet një vizitë shtesë për të përfunduar heqjen e nishanit.

Për heqjen e nishanit përdoren dy lloje kryesore të procedurave kirurgjikale:

Ftohja – Në këtë procedurë përdoret një sasi e vogël azoti i lëngshëm për të hequr nishanin jo-kancerogjen.

Djegia – Procedura përdor rrymë elektrike për të djegur shtresat e sipërme. Mund të nevojiten më shumë se një seancë për ta përfunduar.

Heqja sipërfaqësore – Kjo procedurë përfshin përdorimin e një bisturie për të larguar nishanin nga sipërfaqja e lëkurës.

Ekscizioni – Kjo procedurë shkon më thellë se sipërfaqja e lëkurës për të prerë nishanin dhe për të ribashkuar lëkurën. Kjo metodë përdoret kur dyshohet se nishani është kancerogjen.

Këshillohuni me dermatologun nëse doni të hiqni një nishan që ju pengon. Mjeku mund të kryejë një biopsi nëse ka nevojë, që do të thotë se merret një mostër e vogël e nishanit për t’u analizuar në mikroskop.

Nëse jeni një person që zgjoheni herët, mund t’i largohet rrezikut të kancerit të gjirit, sipas një hulumtimi.

Një studim zbuloi se ata që preferojnë të zgjohen herët në mëngjes kanë më pak gjasa të zhvillojnë sëmundjen sesa “bufat e natës”.

Kjo besohet të jetë për shkak të ekspozimit të dritës në orët e hershme duke shkurtuar furnizimin e hormonit melatoninë, i cili rregullon gjumin.

Disa studime kanë treguar se melatonina ka fuqinë për t’ju mbrojtur kundër kancerit, veçanërisht atij të gjirit.

Hulumtimi i ri i gjetur për çdo 100 gra, një më pak do të zhvillojë sëmundjen nëse ajo zgjohet dhe shkon në shtrat herët.