Paris Jackson iu bashkua intervistave të Red Table Talk të Willow Smith në Facebook Watch për një bisedë të sinqertë, shpesh zemërthyese, rreth rritjes në qendër të vëmendjes.
Paris, vajza e vetme e Michael Jackson, gjithashtu diskutoi statusin e marrëdhënies së saj me familjen Jackson si dhe nënën e saj, Debbie Rowe.
“Si e gjete forcën për të vazhduar pasi humbe babanë?” Smith pyeti në episodin e së mërkurës.
“Nuk e di, thjesht ndodhi. Unë isha shumë e re,” u përgjigj Paris, 23 vjeç, duke shpjeguar se “nuk ishte një vendim i vetëdijshëm” për të vazhduar më tej. “Unë thjesht po kaloja nëpër mocione dhe me të vërtetë nuk e kuptoja se çfarë po ndodhte dhe kështu unë thjesht shkova me ato që më thanë të bëja … Unë në të vërtetë nuk kisha shumë udhëzime”, tha ajo.
Pas vdekjes së Michael në 2009, Paris shkoi të jetonte me gjyshen e saj, Katherine Jackson. Jeta ndryshoi në mënyrë drastike ndërsa ajo kaloi nga shkollimi në shtëpi në regjistrimin në një shkollë tradicionale. Shumë nga të afërmit e saj janë Dëshmitarë të rreptë të Jehovait.
“Unë jam akoma shumë e afërtë me vëllezërit e mi dhe e shoh familjen time gjatë bashkimeve familjare,” shtoi ajo. “Unë u them atyre gjatë gjithë kohës nëse doni të më telefononi, më telefononi. Kam dashuri dhe respekt për të gjithë ju djema. Sapo pashë kushërinjtë e mi për Krishtlindjet – edhe pse ne nuk i quajmë kështu”. (Dëshmitarët e Jehovait nuk festojnë festat ose ditëlindjet.)
Paris, tha se disa anëtarë të familjes nuk e miratojnë seksualitetin e saj.
“Familja ime është shumë fetare dhe homoseksualiteti është shumë tabu, kështu që ata nuk pëlqejnë të flasin për të, nuk pranohet vërtet. Por unë kam arritur në një pikë ku i respektoj ata dhe kam dashuri për ata. Unë i respektoj besimet e tyre, unë e respektoj fenë e tyre”, tha ajo, duke vërejtur se si nuk pret që ata të lënë mënjanë kulturën e tyre. “Ajo që njerëzit mendojnë për mua nuk është çështje e imja”.
Paris tha se vëllezërit e saj, Princi dhe Princi Michael II, kanë qenë “shumë mbështetës”.
Sa për nënën e saj, Paris u takua me Rowe kur ishte vetëm 15 vjeç, por të dyja kanë mbajtur një raport vitet e fundit.
“Bukur ësjtë, bukur, sikur ta njohësh, ta shohësh sa të ngjashëm jemi,” shpjegoi Paris. “Duke hyrë në atë lloj muzike që ajo pëlqen – asaj i pëlqen vërtet muzika popullore dhe folk – Unë i dërgoj asaj disa nga gjërat për të cilat po punoj … Ne jemi shumë njësoj” tha ajo.
Paris shtoi, “është shumë interesante ta kesh [nënën] si mike”./UBTNews
Thuhet se të paktën një herë në vit duhet të vizitosh një vend ku nuk ke qenë më parë.
Çdo udhëtim ka potencialin të jetë unik dhe të ndryshëm nga i tjetri. Ja disa nga mësimet jetësore që mund të nxirren nga udhëtimet:
Zgjerimi i dijes dhe kuriozitetit
Udhëtimet na mësojnë gjëra të reja dhe zgjojnë brenda nesh shpirtin kërkues. Studimet tregojnë se të rinjtë që studiojnë jashtë vendit janë më të informuar dhe më të hapur ndaj ideve të reja sesa ata që mbeten në vendin e tyre.
Rritja e besimit tek njerëzit
Eksperimentet dhe kërkimet kanë treguar se udhëtimet shtojnë besimin tek njerëzimi. Të takosh njerëz nga kultura të ndryshme dhe të dëgjosh historitë e tyre, shpesh të ndryshme nga të tuat, të bind se çdo njeri ka një anë të mirë që mund të ndikojë pozitivisht tek të tjerët.
Nxitja e kreativitetit
Njohja me kultura të reja dhe përballja me mënyra të ndryshme jetese stimulon imagjinatën dhe kreativitetin. Studimet e “Academy of Management Journal” tregojnë se ata që punojnë ose studiojnë jashtë vendit kanë një kreativitet më të zhvilluar, duke krahasuar dhe përzgjedhur më të mirën nga kultura e tyre dhe ajo që vizitojnë.
Rritja e lumturisë dhe empatisë
Psikologët kanë zbuluar se njerëzit që udhëtojnë janë më të lumtur dhe më të hapur ndaj të tjerëve. Ato mësojnë të dëgjojnë me durim dhe të kuptojnë perspektiva të ndryshme, duke u bërë më empatikë dhe të ndjeshëm ndaj botës që i rrethon.
Udhëtimet fillimisht të lënë pa fjalë, por me kalimin e kohës ato të transformojnë në rrëfyes, duke të dhënë histori, mësime dhe përvoja që mbeten përjetësisht. /A.Z/UBT News/
Violinisti i njohur ndërkombëtarisht, Giuseppe Gibboni, fitues i çmimit Paganini, performoi mbrëmjen e së enjtes në Teatrin Kombëtar të Operas dhe Baletit, duke përdorur violinën e tij të vitit 1734, një Stradivari të rrallë.
Gibboni magjepsi publikun duke interpretuar krijime të Rimskij Korsakov, Paganini, Rachmaninov dhe Stravinskij, duke ofruar një eksperiencë të paharrueshme muzikore në skenën e TKOB.
Ky koncert në Tiranë erdhi pak pas pjesëmarrjes së tij në dy koncerte me Orkestrën Filarmonike të Teatrit “La Scala” të Milanos.
Në kryeqytet, ai interpretoi nën shoqërimin e Orkestrës Simfonike të TKOBAP-së, në bashkëpunim me Orkestrën Simfonike të Forcave të Armatosura, të udhëhequr nga dirigjenti i njohur Sergio Alapont.
Giuseppe Gibboni konsiderohet një nga violinistët më të jashtëzakonshëm të brezit të tij, i njohur për teknikën brilante, ndjeshmërinë interpretuese dhe pjekurinë artistike, karakteristika të rralla për moshën e tij. /A.Z/UBT News/
Një nderim i veçantë i është bërë shkrimtarit të madh shqiptar Ismail Kadare në zemër të Parisit.
Këshilli Bashkiak ka votuar unanimisht për vendosjen e një pllaka përkujtimore me emrin e tij në adresën “63 boulevard Saint-Michel”, vendi ku Kadare dhe familja e tij jetuan për shumë vite, dhe ku autori krijoi disa prej faqeve më të rëndësishme të letërsisë moderne shqipe.
Lajmin e ka bërë të ditur Ambasada e Shqipërisë në Francë, e cila e ka cilësuar këtë vendim si një homazh të gjallë dhe prekës ndaj kolosit të letrave shqipe dhe, nëpërmjet tij, ndaj Shqipërisë dhe kulturës shqiptare.
“Faleminderit Parisit, faleminderit Francës”, – është shprehur Ministria, duke e vlerësuar këtë si një gjest mirënjohjeje dhe respekti për kontributin e Kadaresë në letërsinë botërore.
Parisi, qyteti ku Kadare zgjodhi të jetonte për dekada, ka qenë gjithmonë një hapësirë frymëzimi për krijimtarinë e tij – një vend ku fjala shqipe u bë universale përmes artit të tij.
Ky homazh i ri e vendos përjetësisht emrin e Ismail Kadaresë në rrugët e kryeqytetit francez, si simbol i miqësisë kulturore franko-shqiptare dhe i trashëgimisë së përbashkët letrare që ai la pas. /A.Z/UBT News/
Autori hungarez László Krasznahorkai është shpallur fitues i Çmimit Nobel në Letërsi për vitin 2025 për veprën e tij “të fuqishme dhe vizionare që, në mes të tmerrit apokaliptik, riafirmon fuqinë e artit”.
Akademia Suedeze e nderoi atë për “veprën e tij të fuqishme dhe vizionare që, në mes të tmerrit apokaliptik, riafirmon fuqinë e artit”.
Krasznahorkai ka bashkëpunuar ngushtë me regjisorin Béla Tarr për adaptimin e disa veprave të tij në film.
Një shembull i njohur është adaptimi i “Satantango” në një film të gjatë që ka marrë vlerësime të larta nga kritika.
Me këtë çmim, Krasznahorkai bëhet autori i dytë hungarez që fiton Çmimin Nobel në Letërsi, pas Imre Kertész, i cili e mori këtë çmim në vitin 2002 AP News.