Kulturë, Lifestyle

Shtohet kërkesa për mallra luksoze në tregun sekondar, vintage cilësohet më i lezetshëm

Kjo si tendencë për të kthyer modën e viteve 2000.

Publikuar

Disa blerës të dorës së dytë nuk po kërkojnë saktësisht pazare. Ata janë në kërkim të mallrave luksoze në tregun sekondar, sepse vintage është i lezetshëm ose nuk mund të gjendet askund tjetër. Dhe ata janë pjesë e një numri në rritje të konsumatorëve të rinj që po blejnë në nivelet e larta të ekonomisë rrethore.

Megjithatë, për vite me radhë, shumë marka të nivelit të lartë ishin skeptikë për botën dixhitale dhe shitjet në internet, e lëre më tregun sekondar. Megjithëse Cartier ofron artikuj të parapërdorur në disa nga butiqet e tij dhe shtëpitë e modës Valentino dhe Gucci kohët e fundit filluan të shesin pjesë të vjetra, ky është një bonus shtesë për klientët në vend të një plani të vërtetë biznesi.

Bota e sotme e luksit shtrihet shumë jashtë butikëve të elitës dhe përtej mundësive të shitësve me pakicë. Kjo do të thotë gjithashtu se pjesa më e madhe e punës së konsolidimit dhe ndërtimit të besimit pas tregut aktual të dorës së dytë iu la të huajve.

Mbajtja e falsifikimit
Për vitin 2021, tregu i luksit të dorës së dytë, i cili përfshin gjëra të tilla si çanta, veshje, bizhuteri dhe orë, vlerësohet të jetë 33 miliardë euro (37.2 miliardë dollarë), sipas llogaritjeve nga konsulenca Bain & Company. Kjo është një rritje prej 65% nga viti 2017. Në të njëjtën periudhë, tregu i luksit të dorës së parë u rrit vetëm me 12%.

Fatkeqësisht, për blerësit që kërkojnë artikuj luksi, ka një sërë problemesh, sepse aty ku ka shumë para për t’u bërë, sigurisht që do të ketë aktivitet të paligjshëm dhe të paskrupullt.

Në të kaluarën, udhëtarët sillnin në shtëpi histori mallrash kopje të shitura në plazhet e Italisë ose rrugicat e pasme të Nju Jorkut. Këto nuk janë asgjë në krahasim me tregun e sotëm të sofistikuar të falsifikimeve. Rrëfimet për mallrat e falsifikuara të sekuestruara nga agjentët doganorë vazhdojnë të jenë tituj të mëdhenj.

Duke e bërë të vërtetë herën e parë
Më e rëndësishme se çmimi, të dish nëse diçka është e vërtetë është çështja më e rëndësishme për klientët e mallrave luksoze. Për të lehtësuar mendjen e tyre, bizneset legjitime të dorës së dytë ofrojnë garanci për autenticitetin. Një biznes i dorës së dytë madje e quajti veten RealReal vetëm për të çuar në shtëpi qëllimin.

E themeluar në vitin 2011, ata shesin veshje të cilësisë së lartë, bizhuteri, art dhe dekor shtëpie të vërtetuara nga një ekip i brendshëm. Ata shesin kryesisht në internet, por duke filluar nga viti 2017, ata hapën dyqanin e tyre të parë me pakicë me tulla dhe llaç dhe tani kanë 15 prej tyre në të gjithë SHBA.

Në mesin e vitit 2019 kompania doli publike dhe mblodhi 300 milionë dollarë (265 milionë euro) për IPO-në e saj, duke treguar interesin për sektorin nga investitorët. Sot kompania e quan veten: “Tregu më i madh në internet në botë për mallra luksoze të vërtetuara dhe të rishitura”, me 24 milionë përdorues.

Kjo e Premte e Zezë e kaluar ishte dita më e ngarkuar e kompanisë ndonjëherë. Për të gjithë nëntorin, ajo pati shitje të forta dhe raportoi një rritje të vlerës bruto të mallit prej 51% dhe 46% krahasuar me të njëjtat periudha në 2020 dhe 2019 respektivisht. Shuma mesatare e porosisë arriti në 514 dollarë, një rritje prej 17% dhe 10% gjatë dy viteve të mëparshme.

Të gjithë duan të hyjnë në treg
Në të njëjtën kohë, disa nga markat më të mëdha luksoze më në fund kanë arritur të kuptojnë më mirë tregun e dorës së dytë. Kohët e fundit, pronari i Gucci Kering investoi në platformën e rishitjes së nivelit të lartë Vestiaire Collective. Dhe në vitin 2018, rishitësi i orëve në internet Watchfinder u ble nga Richemont, i cili zotëron Cartier.

Të tjerët po kërcejnë gjithashtu në karrocën luksoze të dorës së dytë. Në Shtetet e Bashkuara dhe MB, eBay qëndron pas origjinalitetit të disa gjërave. Shitësit i dërgojnë artikujt e pranueshëm tek një ekspert i palës së tretë për inspektim dhe miratim përpara se t’i dërgohen më pas blerësit. Për përdoruesit amerikanë, ai mbulon artikujt e shitur nga shitësit në SHBA, Japoni, MB, Kanada, Australi, Gjermani, Korenë e Jugut dhe Itali.

Aktualisht programi mbulon tre kategori: orët e shitura për 2,000 dollarë ose më shumë, çantat e stilistëve shiten për 500 dollarë dhe atletet në gjendje të reja shiten për 100 dollarë ose 150 dollarë për ato të paracaktuara. Jo të gjitha markat janë të mbuluara, por ato në listë janë të njohura të tregut luksoz: Chanel, Gucci, Hermes, Saint Laurent, Dior, Prada, Goyard, Rolex dhe Omega.

Duke përdorur etiketën “Pa falsifikime. Nuk ka mashtrim. Pa dyshim”, kostot për programin e garancisë së origjinalitetit të kompanisë mbulohen nga eBay dhe tregojnë rëndësinë e produkteve autentike.

Luksi global i dorës së parë është çelësi
Ka dy faktorë të mëdhenj pas rritjes së tregut të luksit të dorës së dytë: blerësit më të rinj në internet me shumë para dhe kërkesa e lartë për mallra luksi në radhë të parë.

E ndikuar gjithnjë e më shumë nga produktet në TikTok, Twitter ose Instagram, numri në rritje i mijëvjeçarëve të pasur dhe veçanërisht të rinjve të Gen Z janë vendosur të përbëjnë 70% të tregut të shitjes me pakicë të dorës së parë të luksit deri në vitin 2025, sipas Studimit më të fundit të Luksit të publikuar në nëntor nga Bain. & Kompania. Nuk është për t’u habitur që shumë nga këta klientë me njohuri teknologjike nuk e shohin nevojën për dyqane aktuale dhe nuk kanë frikë të blejnë në internet.

Një tjetër parakusht për një treg të dorës së dytë është një treg i madh i shitjes me pakicë të dorës së parë. Këtu industria e mallrave të luksit personal është në përmirësim pas një rënieje të madhe në 2020 për shkak të koronavirusit. Megjithatë, viti aktual nuk ka qenë i qetë, por vetëm është rikthyer në rritje në tremujorin e dytë dhe të tretë krahasuar me vitin 2019.

Për tremujorin e fundit të vitit, Bain pret një rritje prej 1% në tregun e mallrave personale luksoze të dorës së parë mbi numrat e vitit 2019. Kjo do ta sillte atë në një nivel më të lartë të të gjitha kohërave prej 283 miliardë euro – më shumë se dyfishi i madhësisë së tij dy dekada më parë.

Kjo rritje masive është nxitur kryesisht nga shpenzimet në SHBA, të cilat tani përbëjnë 31% të tregut global dhe Kinë, një vend që ka dyfishuar pjesën e saj të tregut vetëm në dy vitet e fundit dhe sot zë 21% të tregut. .

Bain ka shpresa të mëdha për industrinë dhe vlerëson se tregu i mallrave personale luksoze të dorës së parë mund të rritet 6-8% çdo vit dhe të arrijë 360-380 miliardë euro deri në vitin 2025. Me shifra të tilla, do të ketë shumë mallra magjepsëse për t’u filtruar tregu i dorës së dytë, ku blerësit e gatshëm mund t’i kapin ato me besim në rritje dhe disa klikime nga komoditeti i dhomës së tyre të ndenjes.

Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga Deutsche Welle.

Vazhdo të lexosh

Art

Gruaja më e pasur e Australisë kërkon që të largohet portreti i saj nga një ekspozitë

Publikuar

nga

Arti është subjektiv. Dhe përderisa shumica e artistëve dëshirojnë të ndajnë punën e tyre me botën, nuk ka garanci se publiku do ta kuptojë apo pëlqej punën e tyre artistike.

Kështu duket të jetë edhe rasti i një pikture nga artisti vendas, Vincent Namatjira, që përfshin një portret të gruas më të pasur në Australi, manjates së minierave Gina Rinehart.

Rinehart i ka kërkuar Galerisë Kombëtare të Australisë (NGA) të largojë portretin e saj, një prej 21 veprave të tij individuale që përbëjnë një pjesë të vetme në ekspozitën e Namatjiras, “Australia in Color”.

Kjo ekspozitë po shfaqet në galerinë e kryeqytetit australian, Kanberra, që nga muaji mars.

Subjekte të tjera të kësaj ekspozite janë edhe Mbretëresha Elizabetë II, muzikanti amerikan, Jimi Hendrix, aktivisti australian për të drejtat e aborigjenëve Vincent Lingiari, si dhe ish-kryeministri australian, Scott Morrison./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Film & TV

Filmi “Back to Black” e rikthen Amy Winehouse në ekranin e madh

Publikuar

nga

Regjisorja Sam Taylor-Johnson nuk deshi që drama e saj biografike për këngëtaren dhe tekstshkruesen e ndjerë, Amy Winehouse, të jetë e ngjashme sikurse dokumentari fitues i Oscarit që u realizua nga Asif Kapadia.

“Ndjeva se duhet të realizoja diçka ndryshe nga ai dokumentar. Doja ta realizoja nga një këndvështrim tjetër dhe këndvështrimi më i mirë ishte që ta realizoja rrëfimin përmes muzikës së saj”, deklaroi regjisorja për filmin “Back to Black”.

Filmi i shpërndarë nga Focus Features, flet për edukimin e Winehouse në një familje hebreje, karrierën e saj, romancat – dhe varësinë që do të çonte në vdekjen e saj.

Derisa kritikat e filmit kanë qenë jashtëzakonisht negative në Mbretërinë e Bashkuar dhe Irlandë deri më tani, shumë besojnë se aktorja kryesore Marisa Abela, e cila portretizon Winehouse, dha një performancë të suksesshme.

“Ka momente kur Abela zhduket dhe Winehouse shpërthen në ekran, si një pamje magjike e syrit që vezullohet kalimthi në fokus”, shkroi kritikja Wendy Ide e The Guardian.

“Por filmi është jashtëzakonisht i pabarabartë dhe i prirur për gjykime të gabuara katastrofike”, shtoi ajo.

Aktorja kryesore kaloi 12 muaj duke tentuar të kapte çdo aspekt të Winehouse.

“Ka kaq shumë versione të ndryshme të Amyt, dhe kjo është pothuajse sikur, sa më shumë të dini, aq më pak dini, sepse ajo është artiste aq e madhe dhe gjithëpërfshirëse”, tha Abela./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Kulturë, Lifestyle

Gjysmëshekulli i përplasjes së fjalëve: Marrëveshje letrare mes Shqipërisë dhe Serbisë

Publikuar

nga

Në datën 17 maj 2024, Qendra Kombëtare e Librit dhe Leximit në Shqipëri dhe Shoqata e Shkrimtarëve të Serbisë u bashkuan nën një marrëveshje bashkëpunimi. Ky akord është i përqendruar në shkëmbimin e të dhënave në fushën e letërsisë dhe kulturës, përkthimin dhe botimin e veprave letrare në të dyja gjuhët, si dhe në festimin e përvjetorëve të rëndësishëm të historisë letrare të të dy vendeve.

Nënshkrimi i kësaj marrëveshjeje u bë nga Presidenti i Shoqatës së Shkrimtarëve të Serbisë, Milos Iankovic, dhe drejtoresha e Qendrës Kombëtare të Librit dhe Leximit, Alda Bardhyli. Në kuadër të kësaj marrëveshje, do të nxitet përkthimi dhe botimi i veprave letrare në të dy gjuhët.

Në përputhje me këtë marrëveshje, të dyja palët do të koordinojnë aktivitetet e tyre me shtëpitë botuese, revistat letrare dhe organizatat tjera eksperte në fushën e letërsisë dhe kulturës. Ata gjithashtu angazhohen për të zgjeruar bashkëpunimin kulturor në fusha të ndryshme, duke përfshirë projekte, ekspozita, dhe vizita të mundshme të delegacioneve.

Në fund të ceremonisë së nënshkrimit të marrëveshjes, Presidenti i Shoqatës së Shkrimtarëve të Serbisë, Milos Iankovic, dhuroi drejtoreshës së Qendrës Kombëtare të Librit dhe Leximit një fjalor dygjuhësh shqip-serbisht, i hartuar në vitin 1935 nga Luk Lukaj, një personalitet shqiptar.

Fjalori përmban fjalë të vjetra shqipe nga viti 1935, duke përfshirë termat si “farëshkrim”, “baltovicë”, “çpërthye”, “çpesh”, “gumsoj”, dhe të tjera./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Kulturë, Lifestyle

Një portret i sfidave sociale të atdheut: Filmi i Kosovës “Rrugës” në Festivalin e Kanës

Publikuar

nga

Më datë 24 maj në ora 11:00 në Teatrin Debussy do të shfaqet premiera e filmit të shkurtër, “Rrugës”, i cili përfaqëson Kosovën në konkurrencën kryesore të Festivalit të Kanës.

Filmi i ri nga regjisori Samir Karahoda është përzgjedhur zyrtarisht për garën e filmave të shkurtër në edicionin e 77-të të Festivalit të Kanës. Kjo është hera e dytë që një film në regji të Karahodës përzgjedhet për garën zyrtare të Festivalit më prestigjioz në botë, pas suksesit të filmit “Pa Vend” në vitin 2021. Nga një pool prej 4,420 filmave, “Rruga” është përzgjedhur mes 11 filmave të shkurtër nga 11 shtete që do të konkurojnë këtë vit.

Rishfaqja e këtij filmi do të mbahet më 25 maj në Teatrin Bunuel, fillimisht në ora 14:00.

“Rrugës”, përshkruan udhëtimin e një babai dhe djali të tij në rrugën drejt aeroportit për të marrë një dhuratë të dërguar nga jashtë nga kumbari i djalit. Në këtë rrugë, ata ballafaqohen me pengesa burokratike dhe një perspektivë të pakëndshme për ndryshime reale politike dhe sociale në vendin e tyre, por gjejnë ngushëllim dhe forcë në optimizmin e tyre për të ardhmen.

Skripti i “Rrugës” është shkruar nga vetë Samir Karahoda dhe djali i tij, Mironi, duke integruar tregime personale dhe elemente autobiografike, që reflektojnë shqetësimet e tyre për të ardhmen e vendit. Nëpërmjet këtij udhëtimi të shkurtër, ata eksplorojnë lidhjen e tyre mes sfidave shoqërore dhe pasigurisë që përjetojnë në atdheun e tyre.

“Rrugës”, është mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës, Televizioni Kulturor Europian ‘ARTE’, dhe Televizioni Finlandez ‘Yle’./UBTNews/

Vazhdo të lexosh

Të kërkuara