Kur bie fjala për të kuptuar ligësitë e nazistëve, histografia mund të na ndihmojë më shumë se vetëm historia. Histografia është studimi dhe mënyra se si historianët interpretojnë një temë specifike e cila ndryshon me kohën qoftë me trendet apo mënyrat e ndryshme të analizës të cilat përpunohen. Menjëherë pas luftës, shumë studime u bazuan në intervista me shumë nazistë, por më vonë këto u zëvendësuan më dëshmitë e të mbijetuarve të Holokaustit.
Faktorët kryesorë që shtynë drejt dhunës së paprecedentë që u pa gjatë Luftës së Dytë Botërore për një kohë të gjatë i kanë hutuar dhe përçarë studiuesit. Një nga arsyet kryesore është fakti se organizata e nazistëve gjermanë “shutzschaffel”, e cila ishte kreu ushtarak që planifikoi Holokaustin, u mbajt sekret për botën dhe gjihashtu për ndarje të sektorëve të vetë Hitlerit. Sekreti kishte luajtur rol kryesor në formimin e kësaj organizate. Me rritjen e fuqisë së pushtetit të Hitlerit ai kishte nevojë për truproje të armatosura të cilat do të ishin besnike vetëm ndaj tij, një pretorian që do ta mbronte atë nga figurat e tjera të njohura të cilat kërcënonin autoritetin e tij, Ernst Rohm. Grupet e Rohm ishin të mbushura me ushtarë, por Hiteri zgjodhi njerëz, prejardhja e të cilëve ngjante me të tijën: punëtorë të klasës së ulët, kasapë, orëtarë dhe persona të cilët ishin përballur me ligjin.
Për anëtarët e SS, Heinz Höhne flet dhe shpjegon në librin e tij “The Order of the Death’s Head”, ku tregon se ishte e ndaluar që ata të çonin qytetarët në gjykatë, sepse kjo do t’i mundësonte që gjykata të kishte depërtim në makineritë me qëllime të qarta të cilat ishin të çuditshme dhe misterioze. Nën urdhërat e liderit të SS, Heinrich Himmler, asnjë officer nuk do të vendosej në rajonin e tyre të origjinës dhe njësitë zhvendoseshin çdo 3 muaj për të parandaluar vëllazërimin me komunitetet lokale.
Herman Goring, presidenti i Reichstagut dhe komandanti i përgjithshëm i “Luftëaffe”, deklaroi se “asnjë i huaj nuk dinte asgjë për organizatën e Himmler”. Megjithatë duhet theksuar se Goring e bëri këtë deklaratë gjatë proceseve gjyësore pas luftës në Nuremberg, dhe se ai mund ta ketë mbivlerësuar injorancën e tij për hir të pafajësisë. Goring u dënua me vdekje për krime lufte por në fund ai vrau veten.
Ndonëse funksionet e brendshme të SS janë ende të paqarta, niveli i ligësisë nuk është. Ndërsa vlerësimet e sotme janë shumë më të larta, në librin e Höhne-s të vitit 1996 thuhej se “Urdhri i kokës së vdekjes” mendohej se kishte vrarë midis 4 dhe 5 milionë hebrenj; 2.5 milionë polakë; 520 mijë romë; 473 mijë robër lufte ruse; dhe 100 mijë njerëz që vuajnë nga sëmundje të pashërueshme. Për më shumë se 75 vjet, studiuesit janë përpjekur të shpjegojnë se si mund të ketë ndodhur një barbari e tillë e pakuptueshme, por ende nuk ia kanë dalë.
Kur bie fjala për të kuptuar motivin kryesor për dhunën e nazistëve, histografia mund të jetë më e dobishme se vetë historia. Studimet fillestare të SS u bazuan në dëshmitë e lëkundshme të nazistëve të persekutuar. Menjëherë pas Luftës së Dytë Botërore, ish oficerët e SS-ve hezitonin t’u përgjigjeshin pyetjeve rreth përvojës së tyre. Ata refuzuan të pranonin përgjegjësinë personale për përfshirjen e tyre në Holokaust dhe krime të tjera të luftës me arsyetimin se u ishin bindur eprorëve të tyre. Për rrjedhojë, faji u transferua te krerët e partisë naziste, shumica e të cilëve tashmë ishin ekzekutuar.
Në klimën tolerante të Gjermanisë Perëndimore, disa anëtarë të SS botuan autobiografi që i bënin të pafajshëm autorët e tyre. SS Untersturmführer Erich Kernmayr foli për një “furi të madhe” që u kishte grabitur përkohësisht nazistëve aftësinë për të arsyetuar ose për të empatizuar. Sturmbannführer Karl-Friedrich Brill ndoqi shembullin e Göring, duke thënë se departamenti i tij, Allgemeine SS, vepronte veçmas nga Ëaffen SS, të cilët ishin vërtet përgjegjës.
Shpjegimet gjysmake që ofruan këta oficerë SS u zëvendësuan shpejt nga rrëfime më të artikuluara dhe më të sofistikuara akademikisht nga të mbijetuarit e kampeve të përqendrimit dhe viktima të tjera të terrorit të tyre. I burgosuri i Buchenëald dhe profesori i politikës, Eugene Kogon, autor i “The SS State”, e konsideronte SS-in si një “sistem super të organizuar mjeshtërish dhe skllevërsh”, anëtarët e së cilës ishin të përkushtuar në mënyrë iracionale ndaj vullnetit të një personi të vetëm dhe ndoqën planet e tyre “në mënyrë të vazhdueshme hap pas hapi”.
Kogon argumentoi se SS ishte një entitet i homogjenizuar, jo vetëm për sa i përket funksionimit, por edhe karakterit të anëtarëve të tij. Oficerët e SS, shkroi ai, ishin “të keqpërshtatur dhe të frustruar… dështime totale sociale”. Psikologu Leo Alexander, i cili shkroi një pjesë të kodit penal të Nurembergut, i krahasoi oficerët e SS me kriminelët e zakonshëm. Rudolf Pechel, redaktor dhe luftëtar i rezistencës, pohoi se ju mund të njihni oficerët e SS thjesht nga vështrimi i shurdhër dhe i pajetë në sytë e tyre. Këta komentues e paraqitën SS si një institucion shumë të organizuar dhe hiperfunksional që përmbante njerëz me të kaluar të ngjashme sociokulturore dhe prejardhje psikologjike që veprojnë nga të njëjtat motivime premordiale.
Duke filluar nga viti 1950, shkrimtarë si Karl O. Paetel sygjeruan se realiteti kishte qenë më i ndërlikuar. Ai doli në përfundim se njesitë e SS përmbanin lloje të ndryshme njerëzish, duke përfshirë: intelektualë, idealist dhe kriminelë të zakonshëm që u mbodhën rreth shkakut të njëjtë, por me qëllime të ndryshme. Imazhi që Paetel e skicoi u përforcua me publikimin e dokumentëve të SS që kishin qenë të klasifikuara më parë. Këto indikuan se SS nuk ishte makineri e përsosur që i shndërronte njerëzit e parregullt në vrasës të pamend Në fakt, SS duket se është formuar dhe plotësuar nga njerëz të cilët kanë vepruar me vetëdije të plotë dhe qëllimisht, nganjëherë duke u rezistuar eprorëve, por gjithmonë duke kuptuar principet që gjenden në zemrën e Gjermanisë Naziste.
Disa nga pikëpamjet më gjithëpërfshirëse dhe më të qëndrueshme për dhunën SS u prodhuan nga filozofja dhe e mbijetuara e Holokaustitm Hannah Arendt. Libri i saj i vitit 1963, “Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil”, e përshkroi qeverisjen e Rajhut të Tretë si joefikase dhe anarkike, megjithëse sipas planit të vetë Hitlerit. Për të siguruar vendin e tij në majë të piramidës, Führeri e bëri atë që rrjedha e komandës nga ai të ishte gjithçka përveç hierarkisë, duke shkaktuar konfuzion dhe konkurrencë të brendshme.
Në kohën e botimit, Eichmann on Trial tërhoqi kritika nga studiues të cilët nuk ishin në gjendje dhe nuk donin të kuptonin se si dikush mund të merrte pjesë aktive në gjenocidin racor pa synime që mund të konsideroheshin të liga në kuptimin konvencional të fjalës. Duke analizuar audiokasetat e bisedave midis Eichmann dhe gazetarit nazist Ëilliam Sassen, historianët përfundimisht mësuan se Eichmann ishte shumë më radikal në përkushtimin e tij ndaj ideologjisë naziste sesa Arendt kishte besuar fillimisht.
Përkatësisht, Eichmann i tha Sasenit se ai kishte dy anë, burokrati i kujdesshëm dhe “luftëtari fanatik që luftonte për lirinë e gjakut tim”. Të tjerë, si romancierja Mary McCarthy, pajtuan interpretimin e tyre brenda kornizës teorike të Arendt.
“Më duket se ajo që po thua është se Eichmann-it i mungon një cilësi e natyrshme njerëzore”, komentoi McCarthy, “aftësia për të menduar, ndërgjegje – ndërgjegjja. Por a nuk është ai thjesht një përbindësh?”
Puna e Arendt bëri një ndikim tjetër të madh në historiografinë e nazizmit për aq sa i shtyu historianët t’i shikonin SS-të mbi bazën person për person, në krahasim me një bazë sociologjike. Studimet e mëvonshme kaluan nga ideologë të rangut të lartë tek gjermanët e zakonshëm pa aspirata politike. Christopher Broëning gjeti një temë kërkimore veçanërisht premtuese në formën e Batalionit të Policisë Rezervë 101, një organizatë paraushtarake nën udhëheqjen e SS që kreu ekzekutime masive në Poloni.
Batalioni i Policisë ishte unik midis grupeve paraushtarake naziste, sepse përbëhej kryesisht nga vullnetarë, më pak se një e katërta e të cilëve ishin anëtarë të partisë naziste. Ndërsa këtyre vullnetarëve iu dha zgjedhja nëse do të merrnin pjesë apo jo në gjenocidin në vazhdim, më shumë se 80% e tyre ranë dakord të ndiqnin urdhrat. Libri i Broëning, Ordinary Men, i ndikuar nga eksperimenti Milgram, argumenton se vullnetarët e bënë këtë kryesisht nga presioni për t’u përshtatur me pritshmëritë e bashkëmoshatarëve të tyre./UBTNews/
Këshilli Gjyqësor i Kosovës e ka emëruar gjyqtarin, Ngadhnjim Arrnin kryetar të Gjykatës Themelore në Prishtinë. Arrni mori gjithsej 8 vota për, asnjë kundër dhe një abstenim.
Në garë për këtë pozitë ishin edhe gjyqtarët, Alban Ajvazi dhe Kushtrim Shyti.
Kryesuesi i KGjK-së, Albert Zogaj tha se gjyqtarit, Arrni tani në pozitën e kryetarit të Gjykatës Themelore në Prishtinë, ka mandat pesë vjeçar.
“Me 8 vota për, një abstenim dhe asnjë kundër gjyqtari Ngadhnjim Arrni emërohet kryetar i Gjykatës në Prishtinë, mandati i të njëjti është pesë vite” , tha ai.
Në mbledhjen e sotme Këshilli Gjyqësor i Kosovës ka miratuar draft rregulloren për pagesën e shpenzimeve të procedurës penale në gjykatat e Republikës së Kosovës.
Për këtë rregullore, kryesuesi i KGJK-së, Albert Zogaj tha se kjo rregullore të ketë impakt në politikat ndëshkimore, por edhe në të hyrat e sistemit gjyqësor.
“Një prej akteve më të rëndësishme këtë vit meqenëse realisht organizonin qasjen e gjithë gjykata në procese gjyqësore. Por, njëkohësisht se do të ketë impakt në politikën ndëshkimore për dënimet me gjobë sepse nuk mund të jetë pastaj dënimi më i ulët se shpenzimet, pra ka impakt të dyfishtë dhe njëkohësisht besoj se do të kontribuoj në të hyrat që sistemi gjyqësor gjeneron në buxhetin e vendit. Besoj se do të ketë rritje”, theksoi Zogaj.
Sot KGjK kanë miratuar edhe draft rregulloren për sistemin qendror të evidencës penale në Republikën e Kosovës, si dhe draft rregulloren për regjistrat e personave që iu hiqet zotësia e veprimit, regjistrin e personave që iu hiqet e drejta prindërore, si dhe regjistrin e adoptimit.
Po ashtu, përkrahi iu dha edhe udhëzimit administrativ për përmbajtjen e ueb faqes së Këshillit Gjyqësor të Kosovës dhe Gjykatave të Republikës së Kosovës.
Anëtarja e Këshillit Gjyqësor të Kosovës, Drita Rexhaj tha se ky udhëzim kontribuon në rritjen e transparencës dhe digjitalizimit në sistemin gjyqësor.
“Objektiv kryesore e këtij dokumenti është rritja e transparencës, llogaridhënies dhe besueshmërisë në publikun për sistemin gjyqësor përmes publikimit të rregullt dhe në kohë të vendimeve dokumenteve strategjike, raporteve, planeve të punës dhe informatave të tjera që janë me karakter publik”, tha ajo.
Këshilli Gjyqësor i Kosovës në mbledhjen e sotme ka martuar edhe planin vjetor të punës së Këshillit Gjyqësor të Kosovës për vitin 2026.
Drejtori i Zyrës Ligjore në KGJK, tha se planit vjetor i punës së Këshillit Gjyqësor të Kosovës për vitin 2026 paraqet një dokument strategjik që përcakton prioritetet.
Kryesuesi i Këshillit Gjyqësor të Kosovës, Albert Zogaj tha se pikë kyçe në këtë plan të punës për vitin 2026 është drejtësia administrative.
“Pika kyçe me këtë draft që ne miratojmë sot është vendos në fokus drejtësia administrative, por që realisht në dakord edhe me sekretariatin dhe zyrën e BE del edhe nga raporti i Progresit dhe është rekomandim i nënkomiteti për drejtësisë dhe siguri duhet ta kemi të fokusuar drejtësisë administrative…plani është i strukturuar në alternativë nëse eventualisht nuk do të kemi gjykatë administrative gjatë vitit 2026 ky plan shkon në fuqizim të departamentit për çështje administrative në strukturën aktuale që ka por që patjetër do të ketë organogram”, tha ai.
KGJK sot ka miratuar edhe organogramin e përgjithshëm të gjykatave për vitin 2026. Me këtë rast, udhëheqësi i këshillit tha se sistemi gjyqësor i Kosovës ka numrin më të ulët të gjyqtarëve në nivel të Ballkanit Perëndimor.
Ai tha se ky është alarm për pushtetin ekzekutiv dhe legjislativ.
“474 pozita në sistemin gjyqësor përfaqësojnë nivelin më të ulët në Ballkanin Perëndimor, sipas mesatares për numrin e popullsisë dhe kjo do të duhej të paraqiste një alarm për dy pushtetet e tjera ekzekutivin dhe legjislativin sepse Kosova pavarësisht se ka një hartë horizontale të shtrirë të ndryshme nga vendet tjera të Ballkanit Perëndimor që nënkupton që numri i gjyqtarëve duhet të jetë mbi mesataren e vendeve të Ballkanit për fat të keq ne vazhdojmë me qenë nën mesataren”, tha ai.
Këshilli Gjyqësor i Kosovës në mbledhjen e sotme ka shpall tri pozita të lira për anëtar të këtij këshilli, derisa gjyqtarja, Ivana Milenkoviq është emëruar nënkryetare e Gjykatës së Apelit
Dy ditë në javë, korridoret e Klinikës së Kardiologjisë në Qendrën Klinike Universitare të Kosovës (QKUK) mbushen me dhjetëra pacientë që presin një vendim mjekësor me rëndësi jetike për ta – nëse do t’u kryhet koronarografia apo do t’u vendoset stenti.
Përpara tyre është një komision i përbërë nga mjekë dhe infermierë, i cili shqyrton dokumentacionin mjekësor, analizat dhe, kur është e nevojshme, kërkon ekzaminime shtesë, para se pacientët të përfshihen në listat e pritjes.
Koronarografia shërben për të identifikuar ngushtimet ose bllokimet në arteriet që furnizojnë zemrën me gjak, ndërsa stenti është një tub i vogël metalik që vendoset për të mbajtur arteriet e hapura dhe për të rikthyer qarkullimin normal të gjakut.
Sipas stafit të Klinikës së Kardiologjisë, aktualisht janë rreth 2 mijë pacientë që presin për këto shërbime, përfshirë edhe raste të regjistruara në muajt e parë të vitit 2024.
Një nga arsyet kryesore të këtij grumbullimi, sipas mjekëve dhe infermierëve me të cilët bisedoi REL-i, është mosfunksionimi i disa aparaturave për së paku dy muaj gjatë këtij viti.
Ngarkesën e ka shtuar edhe fluksi i madh i pacientëve nga komunat e Kosovës, përfshirë ato ku më herët janë kryer ekzaminime të tilla, si dhe numri i madh i referimeve nga klinikat e tjera brenda QKUK-së.
Stafi, megjithatë, siguron se rastet urgjente trajtohen menjëherë dhe nuk mbeten në listat e pritjes.
“Kam më shumë se një vit që pres”
R. Shala nga Mitrovica e Jugut ishte më 18 dhjetor në mesin e pacientëve që prisnin në korridoret e Kardiologjisë për një termin për vendosjen e stentit.
“I kam vendosur 12 stenta – njëherë katër, njëherë gjashtë dhe njëherë dy. Katër i kam vendosur në spital privat, të tjerat këtu, në QKUK. Terminin për koronarografi e kam bërë para më shumë se një viti dhe ende nuk më kanë thirrur. Erdha të interesohem, sepse kam probleme dhe nuk jam mirë”, tha Shala për Radion Evropa e Lirë, teksa mbante një grumbull dokumentesh në duar.
Edhe pacientë të tjerë thanë se nuk kishin marrë një datë të saktë për procedurën.
“Jo, nuk më caktuan datë. Vetëm më thanë se do të më thërrasin në telefon”, tha një burrë në të 40-at.
Në Klinikën e Kardiologjisë punojnë rreth 40 kardiologë, prej të cilëve afërsisht 12 janë kardiologë invazivë.
Ata kryejnë ekzaminime për identifikimin e ngushtimeve dhe bllokimeve në arteriet e zemrës, ndërhyrje për hapjen e arterieve të bllokuara, si dhe vendosjen e stentave.
Sipas të dhënave të klinikës, çdo ditë realizohen 10 deri në 13 koronarografi.
Këto procedura kryhen edhe në disa spitale private në Kosovë, por janë ndjeshëm më të kushtueshme krahasuar me sektorin publik.
Investime pa efekt në zvogëlimin e listave të pritjes
Gjatë viteve të fundit, në QKUK janë realizuar investime në disa klinika, përmes fondeve qeveritare dhe donacioneve.
Për shembull, në Klinikën e Kardiokirurgjisë, për renovim, shtretër dhe hapësira të reja janë investuar vitin e kaluar 750 mijë euro, ndërsa në Klinikën Emergjente rreth 800 mijë euro.
Janë siguruar edhe aparatura të reja, përfshirë skanerin PET/CT për herë të parë, për diagnostikimin dhe menaxhimin e llojeve të ndryshme të kancerit dhe disa sëmundjeve të tjera.
Në Klinikën e Kardiologjisë, sipas mjekëve, investimet kanë qenë kryesisht infrastrukturore, pa blerje të pajisjeve të reja.
Megjithatë, ata thonë se materialet dhe barnat janë të mjaftueshme dhe se pacientët nuk kanë nevojë t’i sigurojnë vetë.
Pritje të gjata edhe në klinika të tjera
Problemi i listave të pritjes nuk kufizohet vetëm në Kardiologji.
Në Klinikën e Ortopedisë, pavarësisht ndërtimit të një objekti të ri dhe renovimeve, pritja për një protezë gjuri mund të zgjasë mbi tre vjet.
Pacientët, ndërkohë, detyrohen të blejnë shumicën e barnave dhe implanteve.
“Nuk kemi asnjë nga protezat e nevojshme, prandaj kemi numër të madh pacientësh. Aktualisht, ky numër shkon mbi një mijë”, tha një ortoped për REL-in, në kushte anonimiteti.
Në Klinikën e Kirurgjisë Vaskulare, pritja për trajtimin e problemeve me venat tejkalon dy vjet e gjysmë, për shkak të mungesës së anesteziologëve dhe vendeve për hospitalizim, ndonëse gjatë vitit janë kryer rreth 500 ndërhyrje.
Në maj të këtij viti është përuruar rinovimi i Klinikës së Onkologjisë, ku trajtohen pacientët me lloje të ndryshme të kancerit, por me vetëm 60 shtretër, edhe aty ka shpesh pritje të gjata, ose mjekim të pacientëve në salla të improvizuara.
Në Klinikën e Oftalmologjisë, pritja për ndërhyrje kirurgjikale mund të zgjasë deri në nëntë muaj, varësisht nga lloji i operacionit.
Haki Hoti nga Gjilani, që kreu një operacion për katarakt më 18 dhjetor, i tha REL-it se kishte pritur rreth pesë muaj për këtë intervenim.
Kritika dhe kërkesa për llogaridhënie
Në fillim të këtij muaji, Bordi Drejtues i Shërbimit Spitalor Klinik dhe Universitar të Kosovës (SHSKUK) kërkoi një raport të detajuar për listat e pritjes.
Drejtori i SHSKUK-së, Elvir Azizi, tha se tashmë ekzistojnë kushte, aparatura dhe medikamente për trajtimin e rasteve dhe se është caktuar një zyrë e veçantë për përpilimin e këtij raporti.
Për Bujar Vitinë, kryeredaktor i gazetës “Shneta”, që mbulon shëndetësinë në Kosovë, situata mbetet shqetësuese.
“Investimet milionëshe nuk i kanë ulur listat e pritjes. Duhet identifikim i pengesave reale dhe shpërndarje më e mirë e stafit, përfshirë orët shtesë të anesteziologëve”, tha ai për REL-in.
Sipas raportit të Zyrës së Auditorit Kombëtar, vitin e kaluar, QKUK-ja ka qenë e mbingarkuar me rreth 10 mijë pacientë në lista pritjeje, ndërsa pritja mesatare e tyre ka arritur në gati tre vjet.
Auditorët kanë vlerësuar se situatës i ka kontribuar mungesa kritike e personelit mjekësor, sidomos e anesteziologëve, që ka çuar në shtyrjen e operacioneve.
Një problem kronik i sistemit shëndetësor
Me ankesat për kushtet e punës dhe pagat, mbi 100 mjekë largohen nga Kosova çdo vit, sipas të dhënave të Odës së Mjekëve të Kosovës.
Ministria e Shëndetësisë, e pyetur nga Radio Evropa e Lirë për listat e pritjes në QKUK, tha se menaxhimi i tyre është në kompetencë të SHSKUK-së.
Ndërkohë, tollovitë në QKUK nuk shkaktohen vetëm nga pacientët, por edhe nga shoqëruesit e tyre, të cilët shpesh, në mungesë të infermierëve, kryejnë edhe punë që nuk u takojnë.
Në disa reparte, mungesa e furnizimeve bazike – si sapunët apo çarçafët – mbetet gjithashtu e dukshme, duke nxjerrë në pah boshllëqe elementare në organizimin dhe mirëmbajtjen e shërbimeve.
E, këto probleme nuk janë të reja. Ato e shoqërojnë sistemin shëndetësor të Kosovës që nga paslufta, pavarësisht investimeve të herëpashershme, ndërrimit të qeverive dhe premtimeve të vazhdueshme për reforma.
Në vlerësimin e shumë profesionistëve të shëndetësisë, kjo nuk buron vetëm nga mungesa e resurseve, por edhe nga menaxhimi joefikas i kapaciteteve ekzistuese dhe planifikimi i dobët i shërbimeve.
Disa studentë të Fakultetit të Psikologjisë në UBT, nën udhëheqjen e profesoreshës Dr. Adelina Ahmeti Pronaj, realizuan një vizitë studimore në Qendrën për Zhvillim, me qëllim thellimin e njohurive praktike në fushën e shëndetit mendor dhe shërbimeve multidisiplinare.
Gjatë kësaj vizite, studentët patën mundësinë të njihen nga afër me gamën e gjerë të shërbimeve që ofrohen në qendër, duke përfshirë mbështetjen psikologjike, sociale dhe edukative, të orientuara drejt nevojave të individit dhe familjes. Përmes prezantimeve profesionale dhe diskutimeve të hapura me stafin e qendrës, studentët u njohën me mënyrën se si funksionon bashkëpunimi ndërprofesional në trajtimin e rasteve komplekse në shëndetin mendor.
Një theks i veçantë iu kushtua rëndësisë së punës ekipore mes psikologëve, punëtorëve socialë, pedagogëve dhe profesionistëve të tjerë, si një element kyç për ofrimin e një mbështetjeje gjithëpërfshirëse dhe efektive. Studentët u njohën gjithashtu me praktikat etike, qasjet bashkëkohore të ndërhyrjes dhe sfidat që shoqërojnë punën me individë dhe familje në nevojë.
Kjo përvojë praktike u vlerësua si jashtëzakonisht e vlefshme nga studentët, pasi shërbeu si një urë lidhëse mes teorisë akademike të përvetësuar në auditorë dhe praktikës reale në terren. Vizita nxiti reflektim profesional, rriti ndjeshmërinë shoqërore dhe forcoi përkushtimin e studentëve për të kontribuar në të ardhmen në fushën e shëndetit mendor.
Aktivitete të tilla dëshmojnë angazhimin e UBT-së për t’u ofruar studentëve një arsim cilësor, të orientuar drejt praktikës dhe nevojave reale të shoqërisë, duke i përgatitur ata për sfidat profesionale dhe për rolin e tyre si profesionistë të përgjegjshëm në shërbim të komunitetit.
Kryeministri në detyrë, Albin Kurti thotë se vendimi për ndarjen e shtesave të fundvitit prej 100 euro për fëmijët dhe pensionistët nuk është asgje e re, por e re është se qeverisja e tij do të vazhdojë edhe për një mandat.
Dje qeveria në detyrë e Kosovës ka ndarë nga 100 euro mbështetje për fëmijët dhe pensionistët.
Kurti këtë vendim e komentoi pas përurimit të investimeve dhe punimeve të bëra në stadiumin e komunës se Shtimes. Ai tha se shtesat në kohë festash si qeveri i ka ndarë edhe dy vitet paraprake.
“A kanë qenë ato shtesa edhe vitin e kaluar, a kanë qenë edhe para vitit të kaluar çdo herë para vitit të ri kur kemi dimër dhe kemi festa ne i gëzojmë të moshuarit dhe fëmijët nuk ka asgjë të re në këtë aspekt. E re është qeverisja jonë e cila do të vazhdojë edhe mandatin e tretë”, tha ai.
Vendimi i qeverisë në detyrë për ndarjen e shtesave të fundvitit në vlerë prej 100 euro për fëmijët dhe pensionistët u kritikua duke u konsideruar si vendim për blerje votash meqenëse vendi ndodhet në fushatë zgjedhore.
Kujtojmë se edhe vitin e kaluar qeveria e Kosovës në prag të festave të fundvitit kishte ndarë nga 100 euro për fëmijët dhe pensionistët.