Lajmet

Mbretëreshat e Jeruzalemit: Disa nga gratë që mbretëruan në Lindjen e Mesme në kohën e Mesjetës

Jerusalemi është një nga qytetet më të vjetra në botë.

Published

on

Jerusalemi është një nga qytetet më të vjetra në botë. Historia e tij nis të paktën që nga shekulli IV Para Erës Sonë. Përgjatë shekujve, ai është sunduar nga perandorë, mbretër dhe kalifë, ku që të gjithë kanë lënë një gjurmë të pashlyeshme në rajon. Por ka një kategori sundimtarësh që shpesh lihet në harresë, mbretëreshat e tij.

Kur kryqëzatat sollën krijimin e mbretërisë së Jeruzalemit, ka pasur një periudhë kur mendohej se burrat kishin më shumë të drejta sesa gratë që të sundonin. Por duke nisur që nga mbreti i dytë i Jeruzalemit, në krye të fronit ka qenë thuajse gjithmonë edhe një mbretëreshë. Ja cilat janë 11 nga gratë e Mesjetës që lanë gjurmën e tyre në një botë të dominuar nga meshkujt.

Alisa e Shampanjës. Mbretëroi në vitet 1243-1246

Regjenca ishte një opsion i dytë më i mirë për Alisën. Ajo ishte përpjekur të shpallej mbretëreshë që në vitin 1229, por kërkesa e saj për divorc nga Bohemondi V, Princi i Antiokisë, u refuzua. Gjyshja e saj ishte Maria Komnena (mbretëresha e Jeruzalemit në vitet 1167-1174), por do të kalonin edhe 14 vite të tjera para se ajo të ngjitej në fron.

Alisa u martua sërish në Ralfin, Kontin e Suason, dhe që të dy u njohën si regjentë të Jeruzalemit. Por regjenca e saj do të zgjaste vetëm tre vjet pasi ajo vdiq në 1246, në moshën 53-vjeçare dhe kurora i kaloi djalit të saj, Henrikut I të Qipros.

Arda e Armenisë. Mbretëroi në vitet 1100-1105

Për Ardën dihen shumë pak gjëra – përfshirë emrin e saj të vërtetë – por ajo mbahet mend si bashkëshortja e parë mbretëreshë e Jerusalemit. Një princeshë armene, burri i saj ishte Balduni i Bulonjës, një nga udhëheqësit e Kryqëzatës së Parë. Falë babait të Ardas, Balduini u bë konti i parë i Edesës, një shtet kryqtar i marrë nga territori armen në Mesopotami.

Më pas ai u bë mbreti i parë i Jeruzalemit, me Ardën pranë tij. Arda nuk bënte dot fëmijë dhe 5 vite më vonë Balduini u nda prej saj. Ai pretendoi se Arda ishte përdhunuar në udhëtimin e saj nga Edesa në Jerusalem disa vjet më parë, duke e detyruar të mbyllej në një manastir. Pak kohë më vonë u martua sërish.

Isabela I. Mbretëroi në vitet 1190-1205

Kur Balduini IV vdiq në vitin 1186, pretendente për fronin ishin 2 trashëgimtare gra: motra e tij Sibila dhe Isabela. Bashkëshorti i Isabelës, Hamfri nuk donte të bëhej mbret i Jeruzalemit, ndaj në fillin fronin e mori Sibila. Por pas vdekjes së saj 4 vjet më vonë, ishte radha e Isabelës.

Burri i saj vazhdonte të ishte kundër, ndaj Isabela e ndau dhe u lidh me Konradin e Monferratit. Ata sunduan bashkë për më pak se një vit, pasi Konrad u vra. Shtatzënë me fëmijën e tij, Isabela u martua me Henrin II të Shampanjës, nipin e famshëm të mbretërve të Francës dhe Anglisë.

Ai vdiq në vitin1197, dhe Isabela u martua me bashkëshortin e katërt:Amalrikun e Lusinjonit, mbretin e Qipros. Në momentin e vdekjes, vetëm 33 vjeçe dhe për arsye të panjohura, ajo ishte sërish e ve (këtë herë bashkëshorti vdiq nga një helmim ushqimor), ndërsa djali i saj kishte vdekur 2 muaj më parë.

Maria e Monferratit. Mbretëroi në vitet 1205-1212

Vajza e Isabelës I dhe e Konradit të Monferratit, Maria nuk e njohu kurrë babanë e saj. Ai vdiq para se ajo të lindte në vitin 1192. Në 1205, kur ajo ishte vetëm 13 vjeç, përjetoi vdekjen e nënës së saj, njerkut dhe gjysmë-vëllait të mitur. Kështu ajo ishte mbretëresha e Jeruzalemit, me xhaxhain e saj, Xhoni i Ibelint, si regjent.

Bashkëshorti i saj Zhani i Brienës iu ofrua asaj nga Filipi II i Francës. Ata u kurorëzuan mbret dhe mbretëreshë më 3 tetor 1210 në Katedralen Ture. Fatkeqësisht, Maria vdiq vetëm dy vjet më vonë, rreth moshës 20 vjeçare, duke lënë pas burrin dhe vajzën e saj të mitur, Isabela II.

Sibila. Mbretëroi në vitet 1186-1190

Jeta e Sibilës ishte e mbushur me konflikte familjare. Prindërit e saj u detyruan të ndaheshin kur ajo ishte e re. Sibila dhe vëllai I saj, Balduini, mbetën nën kujdestarinë e babait të tyre. Ndërsa Balduni u mësua me punët e brendshme të oborrit mbretëror, Sibila u izolua në një manastir aty pranë.

Por kur vëllai i saj u sëmur nga lebra, princesha ishte pretendente për fronin. Pas gjashtë vitesh kërkime, u gjet një bashkëshort për të, por ai vdiq vetëm 8 muaj pas dasmës. Ajo e donte burrin e saj të dytë, Gi dë Lusinjon, por ai urrehej nga të gjithë të tjerët. Sibila dhe Gi u ngjitën në fron nëvitin1186.

Gi humbi 17.000 ushtarë dhe Jerusalemin brenda një viti përpara se të kapej rob nga myslimanët. Sibilës iu desh ta mbronte vetë mbretërinë, ndaj iu lut Sulltan Saladinit që ta burgoste bashkë me të shoqin. Aty do të vdiste pranë të shoqit, e përkushtuar ndaj njeriut që mbretëria e saj e urrente deri në fundin e tij të hidhur.

Melisenda. Mbretëroi në vitet 1131-1153

E lindur nga një burrë që u bë më pas mbret i Jeruzalemit, Melisenda, më e madhja nga 4 vajzat, e pa veten si trashëgimtare të mbretërisë kur vdiq nëna e saj në tetor 1126. Martesa e saj me Fulkun V, Kontin e Anzhu dhe Mein në vitin 1129 solli në jetë një trashëgimtare.

Por kur babai i saj vdiq në vitin 1131, ai la amanet një rregull të çuditshëm të trashëgimisë.

Melisenda, Fulk dhe djali i tyre duhej të trashëgonin së bashku fronin. Në fillim, Melisende nuk u lejua të bënte shumë gjëra, por kur Fulk u tregua një sundimtar i paefektshëm, ajo mori më shumë pushtet. Nisi zbatimin e një programi të gjerë ndërtimesh në të gjithë Jerusalemin, përfshirë punimet për rikonstruksionin e Kishës së Varrit të Shenjtë.

Por e papritura ndodhi në vitin 1143. Fulk vdiq, duke lënë në krye Melisendën dhe djalin e tyre, Balduinin III, që në atë kohë ishte vetëm 13 vjeç. Melisenda sundoi si regjente, dhe me sa duket ishte e aftë në atë post. Problemet lindën në fillim të viteve 1150, kur Balduini u rrit dhe nuk donte që nëna e tij të ishte në krye. Ai e fitoi betejën, duke u bërë sundimtar i vetëm i Jeruzalemit. Sidoqoftë, Melisenda mbajti ende disa poste me rëndësi në oborrin mbretëror deri në vdekjen e saj në 1161.

Adelaide del Vasto. Mbretëroi në vitet 1112-1116

Pas divorcit të tij nga Arda e Armenisë, gruaja e dytë e Balduinit I ishte Adelaide del Vasto. Në atë kohë thesari i Jeruzalemit ishte boshatisur, dhe Adelajda ishte e ve, nënë e tre fëmijëve… dhe regjente e Siçilisë. Kur djali i saj Roxher arriti në moshë madhore, Adelaide u dërgua me paratë e saj në Jerusalem për t’u bërë mbretëreshë.

Balduin ishte aq i dëshpëruar për paratë e saj, saqë Adelaide arriti ta bindte që Roxher të ishte trashëgimtari i tij nëse nuk do të kishte një djalë tjetër. Por kundërshtimi ndaj kësaj martese të re ishte i fortë. Pasi shtiu në dorë paratë e Adelaides, Balduin e pranoi bigaminë e tij dhe martesa e tij u anulua.

Adelaide u kthyer sërish në Siçili, ku do të vdiste dy vjet më vonë, por djali i saj nuk do ta harronte kurrë trajtimin që i bëri Jerusalemi nënës së tij. Për pjesën tjetër të mbretërimit të tij në Siçili, ai refuzoi ta ndihmonte mbretërinë, pavarësisht se sa shumë e kërkuan ndihmën e tij.

Morfia e Melitenës. Mbretëroi në vitet 1118-1127

Ajo ishte armene, por një ditë do të ulej në fronin e Jerusalemit. Morfia ishte vajza e një princi armen dhe u martua me një kalorës kryqtar, Balduinin, kontin e Edesës. Aty jetuan deri në vitin 1118, kur Balduin u zgjodh mbret i Jeruzalemit. Ata u shpërngulën me 4 vajzat e tyre, Melisenda, Alisa, Hodierna dhe Joveta.

Në fakt, Balduin e vonoi enkas kurorëzimin e tij që bashkë me të kurorëzohej edhe Morfia. Siç pritej nga një grua në atë kohë, ajo nuk u përfshi në drejtimin e përditshëm të mbretërisë. Gjithsesi ishte e aftë ta bënte këtë. Kur burri i saj u mor peng në vitin 1123, ajo punësoi mercenarë armenë për të zbuluar se ku mbahej i burgosur. Më pas drejtoi negociatat që çuan në shpëtimin e tij. Kur ajo vdiq në 1126/27, ajo ishte shumë e mallkuar.

Teodora Komnena. Mbretëroi në vitet 1158-1162

Teodora ishte mbesa e perandorit bizantin Manuel I Komneni, mbesa e perandorit Gjoni II Komneni dhe kunata e mbretit Stefan IV të Hungarisë. Por do të ishte lidhja e saj me perandorin bizantin që do ta bënte shumë të dëshirueshme për Balduinin III të Jeruzalemit. Por martesa e tyre do të zgjaste vetëm 4 vjet, për shkak të vdekjes së parakohshme të Balduinit. Theodora ishte tashmë një e ve pa fëmijë, vetëm 17 vjeçe, dhe nuk ishte më mbretëreshë.

Pleisans e Antiokisë. Mbretëroi në vitet 1258-1261

Teknikisht mbretëria e saj ishte Qiproja. Kur bëhej fjalë për Jerusalemin, roli i saj ishte si  regjente. Ajo pati me Henrin e Qipros një djalë, Hugh II, i cili u bë mbreti i mitur i Qipros dhe i Jeruzalemit. Fisnikët e Jeruzalemit e mbështetën regjencën e Plaisans dhe ajo do ta mbante me sukses këtë pozicion deri në vdekjen e saj në vitin 1261, pavarësisht se u bë bashkëshortja e Xhoni Xhafas.

Isabela II. Mbretëroi në vitet 1212-1228

Ishte vetëm disaditëshe kur u bë mbretëreshë e Jeruzalemit në vitin 1212. Nëna e saj, Maria e Monferratit, kishte vdekur, ndoshta nga ethet pak pas lindjes. Kur ishte vetëm 13 vjeç u fejua me Frederikun II, mbret i Gjermanisë dhe Siçilisë. Ata u martuan në Brindisi të Italisë në vitin 1225.

Më pas Frederiku mori fronin e mbretit. Por raportet midis tyre nuk ishin të mira. Ai e mbajti Isabelën me haremin e tij ndërsa e vonoi kryqëzatën, ndaj u shkishërua. Fëmija i saj i parë, një vajzë, vdiq para se ajo të mund të festonte ditëlindjen e parë. Fëmija i dytë, djali, u vra nga vetë i ati. Ashtu si nëna e saj, Isabela vdiq vetëm disa ditë pas lindjes së tij në vitin 1228./bota.al

Bota

Fermerët francezë vazhdojnë protestat kundër marrëveshjes së tregtisë së lirë

Published

on

Fermerët në Francë kanë vazhduar protestat e tyre të forta, duke hyrë në ditën e katërt të mobilizimit kundër marrëveshjes së tregtisë së lirë midis Bashkimit Evropian dhe vendet e Mercosur (Argjentina, Brazili, Paraguaji dhe Uruguaji). Këto protesta janë shtrirë në disa qytete të Francës, ndërsa fermerët kërkojnë më shumë mbështetje dhe mbrojtje për industrinë e bujqësisë franceze, duke thënë se marrëveshja do të dëmtojë ndjeshëm të ardhurat e tyre dhe do të krijojë konkurrencë të padrejtë.

Në një akt demonstrativ, dhjetra fermerë, të organizuar nga sindikata Koordinimi Rurale du Lot-et-Garonne, montuan një kortezh me traktorë dhe bllokuan hyrjen në portin e madh të Bordos në Bassens (Gironde), një pikë kyçe për importin e drithërave. Protestuesit hodhën goma për të bllokuar rrugët që çojnë në portin, duke kërkuar që Ministri i Bujqësisë të nënshkruajë një dokument që garanton barazi të rregullave për të gjithë prodhuesit, duke i detyruar eksportuesit e vendeve të Mercosur të përmbushin standardet e BE-së për produktet bujqësore.

Një protestues nga sindikata Koordinimi Rurale shprehu shqetësimin se “na e imponojnë këtë produkt apo atë produkt dhe i ndalojnë produktet tjera, por këto produkte janë të ndaluara në vendin tonë, ndërsa në vendin e tyre janë të lejuara. Më pas këto produkte të parregulluara i blejmë nga jashtë”. Kjo është një akuza e fortë që synon të nënvizojë mangësitë e marrëveshjes për sa i përket standardeve të sigurisë dhe cilësisë së produkteve që mund të importohen pa tarifa doganore.

Sindikatat, duke përfshirë edhe Koordinimin Rurale, që është një grup bujqësor me lidhje me të djathtën ekstreme, kanë paralajmëruar një “revoltë bujqësore”, me bllokada të mallrave ushqimore që do të vazhdojnë në qytete të tjera, si në Auch dhe Agen në jugperëndim të Francës. Ata po ashtu janë të angazhuar në një fushatë të gjerë për të kundërshtuar importin e mishit të viçit, shpendëve dhe sheqerit nga vendet e Mercosur, të cilat, sipas tyre, krijojnë konkurrencë të pandershme për fermerët francezë dhe evropianë.

Përkrahësit e marrëveshjes BE-Mercosur argumentojnë se kjo marrëveshje do të përmirësojë lidhjet ekonomike midis Evropës dhe Amerikës së Jugut, duke hequr tarifat për eksportet evropiane, sidomos për makineritë, kimikatet dhe automjetet. Ata besojnë se kjo do të rrisë mundësitë e tregtisë për bizneset evropiane dhe do të kontribuojë në rritjen ekonomike të rajonit.

Megjithatë, shumë sindikata të fermerëve dhe organizata bujqësore e shohin këtë marrëveshje si një kërcënim për sektorin e bujqësisë, duke konsideruar se ajo nuk merr parasysh kostot e larta të prodhimit në Evropë dhe kushtet më të ulëta të prodhimit në disa shtete të Amerikës së Jugut. Ata e cilësojnë marrëveshjen si të paekuilibruar, pasi nuk ofron mbrojtje të mjaftueshme për prodhuesit evropianë dhe mund të çojë në një rënie të çmimeve dhe cilësisë së produkteve bujqësore franceze.

Në përgjigje të protestave, Ministrja e Bujqësisë e Francës, Annie Genevard, ka kundërshtuar publikisht marrëveshjen e tregtisë së lirë, duke përmendur rreziqet e shpyllëzimit dhe shqetësimet shëndetësore të lidhura me mishin e trajtuar me hormone, si dhe me praktikat e tjera që janë të ndaluara në Bashkimin Evropian. Po ashtu, Presidenti Emmanuel Macron ka shprehur shqetësimin e tij për mundësinë që prodhuesit e Amerikës së Jugut të mos përmbushin standardet e larta mjedisore dhe shëndetësore të BE-së.

Fermerët francezë dhe sindikatat që i përfaqësojnë shpresojnë që protestat e tyre të krijojnë një presion të mjaftueshëm mbi qeverinë dhe zyrtarët e BE-së për të rinegociuar ose për të bllokuar marrëveshjen, duke kërkuar mbështetje më të madhe për sektorin bujqësor të Francës dhe të gjithë Evropës./UBTNews/

 

 

Continue Reading

Bota

Itali, mjekët në grevë, shkak buxheti i ulët i parashikuar për vitin 2025

Published

on

Në Itali, punonjësit e shëndetësisë kanë nisur një grevë njëditore në të gjithë vendin, duke protestuar kundër buxhetit të ulët të parashikuar për sektorin e shëndetësisë për vitin 2025. Sindikatat e mjekëve dhe stafit shëndetësor kanë deklaruar se shkalla e pjesëmarrjes në grevë është rreth 85 për qind, duke theksuar shqetësimet e tyre për financimin e pamjaftueshëm të këtij sektori kaq të rëndësishëm.

Një nga arsyet kryesore të grevës është buxheti i shëndetësisë për vitin 2025, i cili parashikon më pak të ardhura për këtë sektor, duke vënë në dyshim mundësitë e ofrimit të shërbimeve të nevojshme për popullatën. Mjekët dhe infermierët janë të shqetësuar për pamjaftueshmërinë e burimeve dhe për pasojat që mund të ketë kjo situatë mbi shërbimin shëndetësor në të gjithë vendin.

Përveç shqetësimeve për buxhetin, punonjësit e shëndetësisë kanë protestuar gjithashtu për sigurinë e pamjaftueshme gjatë punës në spitale. Ata kanë denoncuar kushtet e punës dhe mungesën e mbrojtjes adekuate, duke i bërë thirrje qeverisë që të ofrojë kushte më të sigurta për punonjësit shëndetësor, të cilët janë vazhdimisht të ekspozuar ndaj stresit dhe rreziqeve të tjera.

Mjekët kanë shprehur shqetësime për pasojat e mundshme të buxhetit të ulët, duke parashikuar se mund të shtyhen mbi 15,000 operacione jo urgjente dhe 100,000 kontrolle mjekësore. Ky është një shqetësim serioz për pacientët që presin trajtim dhe për gjithë sistemin shëndetësor, që mund të përballet me vonesa të mëdha dhe ngarkesa të mëtejshme në shërbimet e tij.

Gjatë protestës, mjekët dhe punonjësit e tjerë të shëndetësisë mbajtën pankarta me mbishkrimin “Respekt”, duke kërkuar që të tregohen më shumë vlerësim dhe respekt ndaj personelit shëndetësor, të cilët luajnë një rol të rëndësishëm në mbrojtjen e shëndetit publik, veçanërisht gjatë periudhave të krizave shëndetësore si pandemia e COVID-19.

Ndërkohë, kryeministrja italiane Giorgia Meloni ka reaguar ndaj kritikave të sektorit shëndetësor dhe opozitës, duke mbrojtur pozicionin e qeverisë lidhur me buxhetin e vitit 2025. Ajo ka theksuar se qeveria e saj ka ndarë “sasi të paprecedentë burimesh” për shërbimet shëndetësore kombëtare, duke u angazhuar për përmirësimin e kushteve të punës dhe mbështetje për sistemin shëndetësor.

Në këtë kuadër, përplasja midis sindikatave të sektorit shëndetësor dhe qeverisë duket se do të vazhdojë, pasi mjekët kërkojnë financim të mjaftueshëm për të garantuar shërbime të sigurta dhe cilësore për të gjithë qytetarët italianë./UBTNews/

Continue Reading

Bota

Sekuestrohen artefaktet e vjedhura nga një varrezë etruske në Itali

Published

on

Autoritetet italiane kanë njoftuar sekuestrimin e një sërë artefaktesh të gërmuara ilegalisht nga një varrezë etruske në rajonin e Umbrias, ndërkohë që po hetohen dy persona të dyshuar për vjedhjen dhe tentativën për t’i shitur ato në tregun e zi. Sipas njoftimeve të policisë, artefaktet që përfshijnë urnat, sarkofagët dhe sende të tjera të çmuara, vlerësohen në rreth tetë milionë euro.

Vjedhja e këtyre objekteve historike ka ndodhur në një varrezë etruske që u zbulua nga një fermer në vitin 2015, i cili gjeti një numër sendesh antike. Disa nga artefaktet që janë sekuestruar në operacionin e fundit janë identifikuar si të njëjtat që u shfaqën më parë në tregun ilegal, duke sugjeruar se këto sende mund të ishin pjesë e një rrjeti të madh të trafikimit të objekteve historike.

Për të zbardhur këtë çështje, policia italiane ka përdorur teknologjinë moderne, duke përdorur dronë për të fotografuar vendndodhjen e gërmimit dhe duke realizuar përgjime telefonike për të lokalizuar dy personat e dyshuar. Gjatë hetimit, janë gjetur dy sarkofagë të princeshave etruske, disa urnat mortore, kontejnerë parfumi dhe një krehër të gjitha këto sende që tregojnë nivelin e lartë të kulturës dhe artit të etrusqve.

Qytetërimi etrusk ka ekzistuar për disa shekuj, duke mbuluar një periudhë të rëndësishme historike që shtrihet nga rreth vitit 900 para Krishtit deri në vitin 27 para Erës Sonë. Ky qytetërim ka pasur një ndikim të madh në kulturën e lashtë të Italisë, kryesisht në rajonet e Toskanës, Umbrias dhe Lacios, të cilat ishin vendet e banuara nga etrusqit. Artefaktet e zbuluara në këtë rast përfaqësojnë jo vetëm një thesar të pasur arkeologjik, por dhe një dëshmi të rëndësishme të trashëgimisë kulturore të këtij qytetërimi të lashtë.

Hetimet janë ende në vazhdim dhe autoritetet janë të angazhuara për të zbuluar të gjithë rrjetin e individëve të përfshirë në këtë trafikim të artefakteve të çmuara./UBTNews/

Continue Reading

Bota

Karlo Akutis, “patron shenjti i internetit”, do të bëhet shenjtor në prill të 2025

Published

on

Karlo Akutis, i njohur si “patron shenjti i internetit” dhe “influenceri i Perëndisë”, do të shpallet shenjtor nga Kisha Katolike në prill të vitit 2025, duke u bërë kështu i pari milenial që do të arrijë këtë nder të lartë.

Acutis, një djalë i lindur në Londër dhe i njohur për aftësitë e tij online, ndërroi jetë në vitin 2006 në moshën 15-vjeçare nga leukimia, pas një periudhe të gjatë sëmundjeje. Gjatë jetës së tij, ai kishte krijuar një ndikim të jashtëzakonshëm në internet, duke regjistruar mrekulli dhe duke menaxhuar faqe web për organizata katolike. Përmes aktivitetit të tij në rrjetet sociale dhe internet, Akutis bëri të mundur që besimi katolik të lidhej më shumë me brezin e ri në këtë epokë digjitale.

Pas vdekjes së tij, trupi i Akutis u transferua në Assisi, Itali, ku tani ndodhet i ekspozuar në një shenjë, së bashku me relikte të tjera që lidhen me jetën e tij. Historia e jetës së tij, mes dhimbjes dhe besimit të palëkundur, ka shërbyer si një burim frymëzimi për shumë të rinj.

Për shpalljen e tij si shenjtor, Kisha Katolike kërkon verifikimin e dy mrekullive të lidhura me ndërmjetësimin e kandidatit. Mrekullia e parë për Akutis u njoh në vitin 2020, kur një fëmijë brazilian, i cili vuante nga një sëmundje kongjenitale, u shërua në mënyrë të jashtëzakonshme pas lutjeve të bëra për nder të tij. E dyta, një mrekulli e verifikuar këtë vit, përfshin shërimin e një studenti universitar në Firence, i cili u rikuperua nga një gjakderdhje e rëndë në tru.

Acutis është parë si një shenjë shprese për Kishën Katolike, e cila po përpiqet të lidhet më afër brezave të rinj në një kohë ku teknologjia dhe digitalizimi kanë bërë një ndryshim të madh në mënyrën se si besohet dhe praktikohet feja. Papa Françesku, një admirues i flaktë i Akutis, do ta shpallë atë shenjtor në një ceremoni solemne që do të mbahet në Vatikan më 26 prill 2025.

Historia e Karlo Akutis, përmes mirësisë dhe besimit të tij të pandashëm, përfaqëson një udhërrëfyes të fuqishëm për një epokë moderne, ku besimi dhe teknologjia mund të bashkohen në një mënyrë të mrekullueshme dhe transformative./Euronews/

Continue Reading

Të kërkuara