Polonia ka pezulluar përkohësisht të drejtën e migrantëve që arrijnë në Poloni përmes kufirit me Bjellorusinë për të kërkuar azil.

Kryeministri Donald Tusk e shpalli këtë pas miratimit të një ligji të ri që lejon autoritetet polake të pezullojnë këtë të drejtë deri në 60 ditë. Tusk tha se ky ligj do të zbatohej “pa vonesë”, ndërsa Presidenti Andrzej Duda e vlerësoi si të nevojshëm për të forcuar sigurinë kufitare të vendit.

Ky ligj ka ngjallur kritika nga grupet e të drejtave të njeriut, si Human Rights Watch, që e konsideruan si një shkelje të obligimeve ndërkombëtare dhe të atyre të BE-së. Grupi kërkoi që Komisioni Evropian të ndërmarrë veprime ligjore kundër Polonisë nëse ligji zbatohet, duke e quajtur këtë akt si një mënyrë për të mbyllur përfundimisht kufirin Poloni-Bjellorusi.

Pavarësisht kritikave, qeveria ka theksuar se pezullimi i të drejtës për azil do të aplikohet vetëm për ata që paraqesin rrezik për sigurinë e shtetit, siç janë grupet e organizuara të migrantëve që tentojnë të kalojnë kufirin. Pjesë të ligjit parashikojnë përjashtime për të miturit, gratë shtatzëna, të moshuarit dhe ata që janë të sëmurë, si dhe për ata që janë në rrezik serioz dëmtimi nëse kthehen. Pas vitit 2021, Polonia dhe shtetet e tjera të Evropës Lindore kanë përjetuar një rritje të madhe të kalimeve të paligjshme nga Bjellorusia dhe Rusia, dhe autoritetet polake kanë vendosur mijëra trupa dhe roje kufitare për të mbikëqyrur kufirin.

Një gjykatë turke ka liruar të enjten gazetarin e Agence France-Presse (AFP), Yasin Akgul, dhe gjashtë gazetarë të tjerë, të cilët ishin arrestuar këtë javë teksa mbulonin protestat masive që shpërthyen pas burgosjes së kryebashkiakut të Stambollit, Ekrem Imamoglu.

Imamoglu, rival i presidentit turk Recep Tayyip Erdogan, u arrestua nën akuzat për korrupsion, një veprim që ka shkaktuar protesta antiqeveritare të mëdha në Turqi. Ky arrestim ka qenë një moment kulmor i tensioneve politike në vend, duke çuar në demonstratat më të mëdha kundër qeverisë turke në më shumë se një dekadë.

Të martën, një gjykatë kishte vendosur paraburgimin për shtatë gazetarë, përfshirë Akgul, nën akuzat për pjesëmarrje në marshime të paligjshme dhe për “refuzimin për t’u shpërndarë pavarësisht paralajmërimit gjatë një demonstrate”. Ky vendim kishte shkaktuar shqetësime për lirinë e shtypit dhe shprehte përkeqësimin e klimës politike në vend.

Presidenti Erdogan ka cilësuar protestat si një “shou” dhe ka paralajmëruar për pasoja ligjore për ata që marrin pjesë. Nga ana tjetër, opozita kryesore CHP (Partia Popullore Republikane) ka bërë thirrje për vazhdimin e protestave derisa Imamoglu të lirohet nga burgu.

Rasti kundër Imamoglu, i cili është një nga politikanët më të njohur dhe të fuqishëm të opozitës dhe që kryeson disa sondazhe përpara Erdogan, është parë nga shumë si një manovër politike për të eleminuar një kërcënim të mundshëm për pushtetin e presidentit. Opozita, shumë shtete perëndimore dhe grupet ndërkombëtare të të drejtave të njeriut kanë ngritur dyshime për drejtësinë e procesit ligjor ndaj Imamoglu dhe e kanë cilësuar si një veprim politik për të mbajtur nën kontroll rivalët e mundshëm.

Megjithatë, qeveria turke ka mohuar çdo ndikim mbi gjyqësorin, duke theksuar se gjykatat janë të pavarura dhe se veprimet ligjore janë të drejta dhe të ligjshme.

Ministrat e Brendshëm të Gjermanisë dhe Austrisë, Nancy Faeser dhe Gerhard Karner, ndërprenë një udhëtim të planifikuar në Siri për shkak të një kërcënimi të mundshëm terrorist ndaj delegacionit të tyre. Udhëtimi, i cili ishte planifikuar për të enjten, duhej të realizohej me një fluturim nga Jordania në Siri përmes një aeroplani ushtarak gjerman.

Përpara nisjes, autoritetet gjermane të sigurisë njoftuan për një kërcënim konkret terrorist që mund të ndodhte ndaj delegacionit, duke detyruar ndërprerjen e udhëtimit. Ministria gjermane e Brendshme theksoi se, për shkak të këtij kërcënimi të mundshëm, nuk mund të lejohej udhëtimi i delegacionit, pasi do të ishte e papërgjegjshme të vazhdohej udhëtimi pa marrë parasysh rrezikun e mundshëm.

Ky udhëtim nuk ishte njoftuar më parë publikisht. Ministrat e Brendshëm kishin planifikuar të zhvillonin bisedime me ministrat e qeverisë siriane të përkohshme dhe me përfaqësues të organizatave të ndihmës të OKB-së. Priteshin bisedime të rëndësishme për të diskutuar situatën e sigurisë dhe ndihmën humanitare në Siri, si dhe për të zhvilluar marrëdhënie më të ngushta mes Austrisë, Gjermanisë dhe Sirisë.

Siri është një vend me një situatë të komplikuar dhe të pasigurtë, veçanërisht pas luftës civile që ka shpërthyer atje që nga viti 2011. Gjermania ka qenë një destinacion kryesor për refugjatët sirianë gjatë dekadës së fundit, dhe kjo ka qenë një nga arsyet që autoritetet gjermane po angazhohen për të trajtuar situatën dhe për të ofruar ndihmë humanitare.

Në javën e kaluar, Ministrja e Jashtme gjermane, Annalena Baerbock, vizitoi Damaskun dhe ri-hapi Ambasadën Gjermane, 13 vjet pas mbylljes së saj në ditët e para të luftës civile. Ajo u takua me Presidentin Ahmed al-Sharaa dhe përfaqësues të tjerë të qeverisë siriane. Baerbock tha se Evropa ka nevojë për “sy dhe veshë” në terren për të kuptuar më mirë situatën dhe për të ndihmuar në përpjekjet për një tranzicion politik në Siri. Kjo ishte vizita e saj e dytë që nga rënia e ish-presidentit Bashar al-Assad në dhjetor të vitit 2023.

Autoritetet gjermane tani janë angazhuar për të vlerësuar situatën e sigurisë dhe për të mbajtur një vëmendje të veçantë për zhvillimet në Siri, duke pasur parasysh rrezikun e mundshëm të kërcënimeve të sigurisë në këtë rajon./UBTNews/

Sekretari i përgjithshëm i NATO-s Mark Rutte kërkoi një unitet më të fortë transatlantik, duke paralajmëruar se as Evropa dhe as SHBA nuk mund të trajtojnë të vetme kërcënimet e sigurisë globale.

Rutte pranoi tensionet brenda aleancës, duke përfshirë mosmarrëveshjet rreth tregtisë dhe diskutimet rreth autonomisë strategjike evropiane. Por ai theksoi se sfidat komplekse kërkojnë forcë kolektive.

“Ka debate të vështira midis Evropës dhe Amerikës mbi tregtinë dhe tarifat, dhe ka thirrje për të ringjallur idetë e autonomisë evropiane. Më lejoni të jem absolutisht i qartë: kjo nuk është koha për të shkuar vetëm, as për Evropën apo Amerikën e Veriut. Sfidat globale të sigurisë janë shumë të mëdha për secilin prej nesh për t’u përballur vetë,” tha ai gjatë një fjalimi në Shkollën Ekonomike të Varshavës.

Lufta e Rusisë kundër Ukrainës është ndezur, tha ai, dhe shtoi se ka shqetësime se si do të përfundojë.

“Sido që të përfundojë, Rusia do të mbetet kërcënimi më i rëndësishëm dhe më i drejtpërdrejtë për sigurinë tonë”, tha Rutte.

Ai theksoi rolin e pazëvendësueshëm të NATO-s në mbrojtjen e zonës euroatlantike, duke theksuar kontributet jetike të vendeve si SHBA, Britania e Madhe, Turqia, Kanadaja, Norvegjia dhe Islanda, raporton KosovaPress.

“Është e pamundur të imagjinohet mbrojtja e Evropës pa to dhe asgjë nuk mund të zëvendësojë ombrellën bërthamore të Amerikës – garantuesi përfundimtar i sigurisë sonë.”

Ndërsa ripohoi rëndësinë e angazhimit të SHBA-së, Rutte e bëri të qartë se aleatët evropianë gjithashtu duhet të japin rezultate.

“Evropa duhet të dijë se ‘Xhaxhi Sem’ ka ende kurrizin tonë”, tha ai. “Por Amerika gjithashtu duhet të dijë se aleatët e saj të NATO-s do të rriten dhe do të luajnë rolin e tyre të plotë pa kufizime dhe pa boshllëqe aftësish. Është vetëm e drejtë. Sigurimi është një rrugë e dyanshme,” tha ai.

Ai shtoi se NATO ka strategjitë, aftësitë dhe koordinimin e nevojshëm për të mbrojtur shtetet anëtare dhe për të mbështetur Ukrainën në luftën e saj kundër agresionit rus.

“Së bashku në NATO, Evropa dhe Amerika e Veriut janë të pamposhtur sot dhe në të ardhmen,” tha ai.

Rutte përfundoi me një mesazh të fortë besimi në drejtimin e aleancës.

“Të jeni të sigurt, lidhja transatlantike është e fortë. Dhe po, ne do ta bëjmë NATO-n një aleancë më të fortë, më të drejtë dhe më vdekjeprurëse. Kështu ne të gjithë qëndrojmë të sigurt në një botë më të rrezikshme,” shtoi ai.

Rutte vuri në dukje prioritetet për një samit të NATO-s në Hagë në korrik, duke thënë se aleanca do të duhet të bëjë “edhe më shumë” për të siguruar që të gjithë aleatët të bëjnë pjesën e tyre të drejtë “bazuar në objektivat e reja ambicioze për të gjithë aleatët e NATO-s, duke forcuar aftësitë tona, gatishmërinë dhe parandalimin, duke përfshirë mbrojtjen ajrore dhe raketore, raketat me rreze të gjatë dhe më shumë forca tokësore”.

“Kjo do t’u mundësojë evropianëve të marrin një pjesë më të madhe të mbrojtjes sonë kolektive, duke ruajtur angazhimin dhe praninë e fortë amerikane në Evropë. Është e rëndësishme ta kuptojmë këtë dhe (presidenti rus Vladimir) Putin duhet të dijë se kur ai do të përpiqet të marrë një kilometër katror të Estonisë, Polonisë, Sllovakisë ose të Spanjës, Portugalisë, për këtë çështje, reagimi ynë do të jetë shkatërrues, se vendi i plotë i NATO-s do të jetë mbi të”, tha ai.