Kulturë

Krimet e artit: Përballja me misteret e grabitjeve të artit në botë

Published

on

Nga “Lule lulekuqe” nga Van Gogh, deri te misteri i pazbuluar i veprës së mrekullueshme së Rembrandt, “Krishti në stuhinë në detin e Galilesë”, historia e artit është e mbushur me magji dhe mister. Çdo rrëfim ka një pjesë të humbur, një pikturë e zemrës së artit, që vazhdon të na trondisë në shpirt.

Në vitin 1969, hajdutët vodhën “Lindjen e Krishtit me Shën Françeskun dhe Shën Lorencin”, një pikturë e hershme barok e artistit italian Caravaggio, të cilën artisti e përfundoi në 1609 dhe e cila u var në një kishë në Palermo në ishullin e Siçilisë. Pesëdhjetë e pesë vjet më vonë, vendndodhja e tij mbetet një mister.

“Poppy Flowers”, 1887- Vincent Van Gogh


Duke përshkruar lindjen e Jezusit, vepra e madhe që shtrihej afër 3 metra në lartësi u hoq nga korniza e saj në kishë nga dy hajdutë. Dyshohet se ra në duart e mafisë siciliane.

Pasi krimi famëkeq i artit u hetua nga Byroja Federale e Hetimit të SHBA-së, Interpoli dhe policia italiane, besohet se ai do të mbetet në Siçili dhe mund të arrijë rreth 20 milionë dollarë (18.43 milionë euro). Thuhet se disa anëtarë të mafies kanë tentuar shitjen në tregun e zi, me një të arrestuar në vitin 1981, pasi thuhet se kishte varrosur kryeveprën.

Ndërkohë, pesë piktura me vlerë qindra milionë euro u vodhën nga Muzeu i Qytetit të Artit Modern në Paris në vitin 2010, duke përfshirë “Pëllumbi me bizele të gjelbër” të Pablo Picasso, “Pastoral” të Henri Matisse dhe “Ulliri pranë l’Estaque” të Georges Braque.

Këto gjithashtu nuk janë gjetur kurrë – pavarësisht se hajduti ka dalë në gjyq. Grabitja e paprecedentë franceze u përshkrua nga një zyrtar i qytetit si “një nga ngjarjet më të këqija për qytetin e Parisit, në të njëjtin nivel me zjarrin e Notre Dame, duke shkatërruar tokën për Francën dhe botën”.

The Nativity with Saint Francis and Saint Lawrence, 1609 Caravaggio

 

Krimet kryesore të pazgjidhura të artit në botë

Caravaggio i humbur prej kohësh, shfaqet në listën e publikuar të FBI-së për 10 krimet më të mira të artit, e cila përfshin gjithashtu vepra të mjeshtrit holandez Van Gogh.

Për shembull, “Lule lulekuqe” me vlerë 55 milionë dollarë, një pikturë e vitit 1887 nga Van Gogh, u vodh dy herë nga Muzeu Mohamed Mahmoud Khalil i Kajros – fillimisht në 1977 para se të gjendej një dekadë më vonë, dhe më pas përsëri në gusht 2010 – e fundit. koha u pa.

Katër piktura nga Van Gogh, Paul Cezanne, Edgar Degas dhe Claude Monet respektivisht u vodhën në vitin 2008 nga një muze zviceran në atë që u përshkrua si një “grabitje arti spektakolar”. Burra të maskuar dhe të armatosur hynë në Koleksionin Emil Bührle në Kunsthaus Cyrih dhe hoqën kryeveprat, përpara se të niseshin me makinë.

Betejat për kthimin e artit të humbur në duart e ligjshme

Fatmirësisht për artdashësit, disa prej këtyre veprave kanë gjetur rrugën e kthimit te pronarët e tyre të ligjshëm. Autorët e grabitjes së Muzeut të Kasafortës së Gjelbër të Dresdenit të vitit 2019, ku u vodhën bizhuteritë e shekullit të 18-të me vlerë më shumë se 113 milionë euro, u blenë para drejtësisë në vitin 2023 – edhe nëse të gjitha bizhuteritë nuk u shfaqën te hajdutët.

Ish-avokati Christopher A. Marinello themeloi Art Recovery International (ARI) me bazë në Mbretërinë e Bashkuar si një mjet për të ndihmuar në rikuperimin e veprave të artit të vjedhura, të grabitura dhe të humbura. Ai dha informacion për të ndihmuar në rikuperimin e bizhuterive të Dresdenit.

Marinello i tha DW se ai mori “një numër këshillash nga burime të ndryshme për vendndodhjen e bizhuterive të vjedhura” dhe ia kaloi informacionin organeve të rendit që hetonin rastin.

“Shumica e punës sonë fillon kur objektet e vjedhura dhe të grabitura ofrohen për shitje,” tha ai për strategjinë e rikuperimit të ARI.

“Ne përpiqemi të ndalojmë shitjen dhe të negociojmë një zgjidhje diskrete me poseduesit dhe viktimat,” shpjegoi Marinello, duke shtuar se marrëveshje të tilla të negociuara jashtë gjykatës shpëtojnë “proceset e shtrenjta gjyqësore publike”.

ARI së fundmi ka ndihmuar gjithashtu në kthimin e ekraneve të Andy Warhol me vlerë 500,000 dollarë nga seria e specieve të rrezikuara të artistit pop. Në fillim të këtij viti, policia spanjolle gjeti gjithashtu një pikturë të artistit britanik Francis Bacon që ishte vjedhur nga një apartament në Madrid në vitin 2015.

 

Pastoral, 1905 - Henri Matisse

 

Rikthimi i artit të grabitur nga nazistët

Marinello synon gjithashtu vepra arti të grabitura nga nazistët, duke përfshirë një vepër të piktores polake të artit, Tamara De Lempicka, të titulluar “Myrto”, e cila u vodh nga Franca e kohës së luftës. Gjetja e këtyre kryeveprave të grabitura nga nazistët, shumë nga familjet hebreje dhe tregtarët e artit, është shpesh e vështirë.

“Njerëzit që me vetëdije posedojnë vepra arti të vjedhura ose të grabitura nga nazistët, nuk kanë skrupuj apo prirje morale për të kthyer pronën e dikujt tjetër”, tha Marinello, i cili po kërkon në mënyrë aktive artin e grabitur nga impresionistët francezë Pierre-Auguste Renoir, Camille Pissarro dhe Edgar Degas.

“Individë të tillë fshihen pas ligjeve gjermane të privatësisë për të mbrojtur mallrat e tyre të paligjshme në dëm të viktimave të krimit dhe viktimave të Holokaustit”, shtoi ai. Megjithatë, hetuesi vuri në dukje se një numër veprash të vjedhura vijnë në duart e “tregtarëve të ndershëm dhe shtëpive të ankandeve” të cilët janë të gatshëm të punojnë për t’i kthyer artin.

Në vitin 1976, artisti gjerman i performancës Ulay (1943-2020) vendosi të grabiste në mënyrë simbolike artin nazist kur vodhi pikturën e preferuar të Adolph Hitlerit, “Poeti i varfër” (1839) nga Carl Spitzweg.

I dokumentuar në kamera si pjesë e performancës së tij, Ulay (emri i vërtetë i të cilit ishte Frank Uwe Laysiepen) shëtiti në Galerinë Kombëtare në Berlin, rrëmbeu veprën e artit dhe e çoi me të në enklavën e varfër të emigrantëve të Kreuzberg për ta varur në murin e apartamentit të një familjeje turke. . Megjithatë, përpara se të hynte në banesën e tyre, ai ndaloi në një kabinë telefonike në rrugë dhe thirri autoritetet e muzeut për t’i informuar se ku mund ta merrnin pikturën.

“Unë bëra një deklaratë se ky ishte një veprim demonstrues, jo një vjedhje në kuptimin tradicional,” do të shpjegonte më vonë Ulay. Ai e konsideroi atë një “aksion proteste, në radhë të parë kundër institucionalizimit të artit, së dyti për diskriminimin ndaj punëtorëve të huaj”./UBTNews/

 

The Poor Poet (1839), Carl Spitzweg

Përktheu nga Deutsche Welle, D.E.

Kulturë

Ndahen Çmimet Vjetore të Teatrit në Kosovë

Published

on

Kosova ka festuar Ditën Botërore të Teatrit me një ceremoni solemne, ku u ndanë Çmimet Vjetore të Teatrit, duke nderuar ata që kanë dhënë kontribut të shquar në artin dhe kulturën teatrale të vendit.

Në këtë ngjarje të rëndësishme, ministri i Kulturës, Hajrulla Çeku, ka uruar të gjithë laureatët, duke e theksuar rëndësinë e komunitetit teatror për zhvillimin e kulturës në Kosovë. Ai ka shprehur falënderimet e qeverisë për aktorët, regjisorët, dramaturgët dhe të gjithë ata që kontribuojnë në krijimin e artit teatror, të cilët i japin jetë kësaj magjie që është teatri.

Në përputhje me vlerësimin e një jurie profesionale, e cila përfshinte emra të njohur të fushës, si Alban Beqiraj, Aurita Agushi, Agon Myftari dhe Xhevdet Doda, janë shpallur fituesit e çmimeve të këtij viti.

Çmimi Kombëtar për Veprën Jetësore iu dha kostumografes Samka Ferri, për kontributin e saj të shquar në artin e kostumografisë. Po ashtu, çmimi për shfaqjen më të mirë iu nda Teatrit Kombëtar të Kosovës për shfaqjen “Martesa”, e cila mori vlerësime të larta për cilësinë dhe shkëlqimin artistik.

Në fushën e regjisurës, çmimi për regjinë më të mirë shkoi për Erson Zymberin, për shfaqjen “Djali”. Ky çmim theksoi mjeshtërinë e tij në realizimin e një shfaqjeje që ka tërhequr vëmendjen dhe ka lënë gjurmë të thella te audienca.

Çmimi për aktorin më të mirë iu nda Shpëtim Selmanit, për interpretimin e tij të shkëlqyer në rolin e tij në shfaqjen “Të Bardhët”. Performanca e tij e jashtëzakonshme ka prekur zemrat e publikut dhe ka ofruar një shembull të jashtëzakonshëm të artit aktorial.

Një tjetër çmim u nda për përfaqësimin e suksesshëm ndërkombëtar, i cili iu dha Qendrës Multimedia, për përpjekjet e saj të palodhshme për të promovuar dhe përfaqësuar artin teatral kosovar në skenat ndërkombëtare.

Kjo ceremoni ishte një ngjarje e veçantë që nderoi dhe çmoi punën e palodhur dhe të jashtëzakonshme të artistëve dhe profesionistëve të teatrit, duke shfaqur vlerat e pasura të kulturës teatrale kosovare./UBTNews/

Continue Reading

Magazinë

Dua fiton çështjen gjyqësore ndaj padisë që i është bërë për ‘vjedhje’ të këngës hit “Levitating”

Published

on

Ka qenë një periudhë e mirë për kantautorët e njohur që po përballen me padi për shkelje të të drejtave të autorit. Fillimisht, Mariah Carey arriti të fitonte një betejë ligjore të gjatë lidhur me akuzat se kishte kopjuar elemente të hitit të saj të përjetshëm “All I Want For Christmas Is You”.

Tjetër lajm pozitiv ka ardhur për Dua Lipën, e cila ka dalë fitimtare në çështje të rëndësishme ligjore që lidhet me “Levitating”, shkruan Music Business Worldwide.

Një gjykatës federal në New York ka rrëzuar një padi për shkelje të të drejtave të autorit ndaj shtëpisë diskografike Warner Records dhe Lipës, duke vendosur që “Levitating”, e publikuar më 2020, nuk ka kopjuar në mënyrë të paligjshme një këngë disko të vitit 1979.

Në një vendim të dhënë me 27 mars, gjykatësja Katherine Polk Failla ka dhënë  vendim përfundimtar në favor të Lipës dhe bashkëpaditurve të saj, duke konstatuar se paditësit nuk arritën të provonin ngjashmëri të konsiderueshme midis elementeve të mbrojtura të veprave.

Ndër bashkëpaditurit ishin kompanitë ‘Sony Music Publishing (US) LLC’, ‘Universal Music Corporation’ dhe ‘Warner Records Inc’, si dhe bashkëautorët e “Levitating”, Clarence Coffee, Jr., Sarah Hudson dhe Stephen Kozmeniuk.

Padia ishte ngritur nga ‘Larball Publishing Company’ e ‘Sandy Linzer Productions’, që pretendonin se “Levitating” kishte shkelur të drejtat e autorit për dy këngë: “Wiggle and Giggle All Night”, këngë disko e vitit 1979 e interpretuar nga Cory Daye, dhe “Don Diablo”, këngë e vitit 1980 nga Miguel Bosé, që paditësit e kishin blerë të drejtat përmes një marrëveshjeje të mëparshme mbi shkeljen e të drejtave të autorit.

Failla arriti në përfundimin se fraza muzikore e përbashkët mes “Levitating” e këngëve të paditësve përbëhej nga “pesë grupe notash të përsëritura në ritëm 16-tësh që zbresin në shkallën e minorit B te ‘Levitating’, në shkallën D major te ‘Don Diablo’”. Gjykata vendosi se shkalla zbritëse e një notë shtesë, që paditësit e cilësuan si “melodi karakteristike”, nuk ishin të mbrojtura nga ligji për të drejtat e autorit.

“Gjykata përfundimisht arrin në përfundimin se nuk mund të ketë ngjashmëri të konsiderueshme (dhe për rrjedhojë as shkelje të të drejtave të autorit) sipas ligjit, sepse ‘ngjashmëria midis veprave ka të bëjë vetëm me elemente që nuk mbrohen nga të drejtat e autorit të veprës së paditësve’”, shkroi gjykatësja Failla.

Vendimi i gjykatës u mbështet në çështjen e fundit ‘Structured Asset Sales, LLC’ kundër Ed Sheeran, që Sheeran e fitoi në nëntor të 2024. Në këtë vendim u përcaktua se “elementët bazë muzikorë si notat, ritmet dhe akordet në përgjithësi nuk janë të mbrojtshme me të drejta autori”, megjithëse një “përzgjedhje dhe renditje origjinale” e këtyre elementeve mund të mbrohet.

Ky precedent ligjor ishte kyç për mbrojtjen e Dua Lipës, pasi gjykatësja Failla e citoi atë drejtpërdrejt për të rrëzuar pretendimet e paditësve se një shkallë zbritëse plus një notë shtesë mund të përbënin një shprehje të mbrojtur.

Paditësit tentuan gjithashtu të argumentonin se elemente të tjera, si stili i interpretimit (“patter style”), tingulli pop me ndikime disko, tempoja dhe karakteristika të tjera, e bënin kombinimin e këtyre elementeve të mbrojtur.

Gjykata e hodhi poshtë këtë, duke theksuar se elementet nuk ishin origjinale në mënyrë të mjaftueshme për t’u mbrojtur nga ligji për të drejtat e autorit. Gjykatësja Failla vuri në dukje se disa nga elementet e pretenduara ishin pjesë të zakonshme të kompozimit muzikor, duke sjellë si shembull se “stili ‘patter’ është përdorur prej shekujsh në opera të Mozartit dhe Rossinit, si dhe në operetat e Gilbert dhe Sullivan”.

“Më thelbësisht, Gjykata gjen se një stil muzikor, i përcaktuar nga paditësit si ‘pop me ndjesi disko’, dhe një funksion muzikor, i përcaktuar nga paditësit si ‘argëtim dhe vallëzim’, nuk mund të mbrohen kurrë — as veç e veç dhe as së bashku — sepse një vendim i tillë do të bllokonte plotësisht zhvillimin e mëtejshëm të muzikës në atë zhanër apo për atë qëllim”, u theksua në vendim.

Gjykata hodhi poshtë kërkesat e paditësve për deklarim të të drejtave, që paditësit i kishin pranuar se do bëheshin të pavlefshme nëse akuza për shkelje të të drejtave të autorit rrëzohej. Ky vendim shënon përfundimin e një prej disa padive ligjore që Dua është përballur për “Levitating”. Në 2022, grupi Artikal Sound System ngriti padi se “Levitating” ishte “shumë i ngjashëm” me këngën e tyre “Live Your Life”.

Ajo çështje u hodh poshtë nga një gjykatës federal, që vendosi se Artikal Sound System nuk kishte paraqitur prova që krijuesit e “Levitating” kishin pasur akses në këngën e tyre.

Ndërkohë, një padi tjetër është ende në zhvillim. Në 2023, producenti Bosko Kante paditi Dua Lipën, Warner Music Group dhe producentin Stephen Kozmeniuk, duke pretenduar se një regjistrim i talkbox-it të tij ishte përdorur pa leje në tre remikse të “Levitating”.

Në shtator 2024, gjykatësi Hernan D. Vera i Gjykatës së Distriktit të Kalifornisë refuzoi një kërkesë për të rrëzuar këtë çështje, duke e lënë atë të vazhdojë.

 

Continue Reading

Magazinë

Simbolet e fshehura në serialin “Adolescence” – Çfarë fshihet pas detajeve të vogla?

Published

on

Seriali i Netflix “Adolescence” ka pushtuar ekranet dhe po cilësohet si një nga më të mirët e dekadës së fundit. Por, përtej ngjarjes dramatike, detajet e fshehura në skena të caktuara kanë një kuptim më të thellë.

Psikologia britanike Sheila Redfern, ka shpjeguar se si elemente të vogla – nga një sandviç me turshi deri te pozicioni i karriges, mund të jenë çelësi për të kuptuar të vërtetën rreth protagonistit Jamie Miller, i akuzuar për vrasjen e shoqes së tij të klasës.

Çfarë simbolizojnë detajet në serial?

•Sanduiçi me djathë dhe turshi – Në episodin e tretë, psikologia Briony Ariston i ndan Jamie-t një sandviç me turshi, ndonëse dihet që nuk i pëlqen. Ky veprim shihet si një provokim i qëllimshëm për të testuar reagimin e tij.

•Çokollata e nxehtë – Në një tjetër moment, Briony i ofron Jamie-t çokollatë të nxehtë gjatë një takimi në qendrën e paraburgimit. Kjo teknikë përdoret shpesh nga psikologët për të krijuar një ambient më të ngrohtë dhe për ta bërë pacientin të ndihet i sigurt.

•Veshja e psikologes – Këmisha dhe pantallonat blu të Brionit janë zgjedhur me kujdes, pasi psikologët i kushtojnë vëmendje mënyrës së veshjes për të krijuar atmosferë sa më neutrale dhe të besueshme gjatë intervistave.

•Pozicioni i karriges – Gjatë seancës, Briony afrohet gradualisht më pranë Jamie-t, një teknikë e mirëmenduar që përdoret për të nxitur hapjen emocionale të një personi, veçanërisht tek fëmijët.

Këto detaje të vogla, por domethënëse, e bëjnë “Adolescence” serial edhe më intrigues, duke e kthyer çdo skenë në një pjesë të një puzzle psikologjik që të fton të kërkosh të vërtetën pas çdo veprimi.

Continue Reading

Magazinë

Publikohet trailer-i i “Rust”, filmit ku u vra kinematografja Halyna Hutchins

Published

on

Pas më shumë se tre vitesh nga tragjedia në xhirime, filmi i shumëpërfolur “Rust” më në fund do të dalë në treg.

Traileri i parë i projektit u publikua së fundmi nga revista People, e cila konfirmoi se filmi do të shfaqet në kinema të zgjedhura dhe në platforma dixhitale më 2 maj.

I vendosur në vitet 1880, “Rust” ndjek historinë e një djali jetim (Patrick Scott McDermott) që dënohet me vdekje pasi vret aksidentalisht një fermer. Gjyshi i tij, Harland Rust, i luajtur nga Alec Baldwin, e ndihmon të arratiset nga burgu dhe e çon drejt Meksikës.

Ata përndiqen nga Marshali i SHBA-ve, Wood Helm (Josh Hopkins) dhe një gjahtar i pamëshirshëm i quajtur Preacher (Travis Fimmel). Filmi drejtohet nga Joel Souza, i cili u plagos në të njëjtin incident që i mori jetën kinematografes Halyna Hutchins në tetor 2021.

Ngjarja tragjike ndodhi gjatë xhirimeve, kur një armë mbështetëse e përdorur nga Baldwin qëlloi një plumb të vërtetë, duke vrarë Hutchins dhe duke plagosur Souzën. Baldwin është shpallur i pafajshëm për vrasje nga pakujdesia, ndërsa armatuesja e filmit, Hannah Gutierrez-Reed, u dënua me 18 muaj burg në prill 2024.

“Rust” pati premierën e tij në nëntor 2024 në Festivalin e Filmit EnergaCamerimage në Poloni dhe tani është gati për audiencën globale.

Continue Reading

Të kërkuara