Gjuetia pa leje shpesh është në titujt kryesorë, por humbja e habitatit dhe ndotja e mjedisit janë gjithashtu vrasësit kryesorë.
Sipas një studimi të vitit 2015, ndryshimet klimatike do të bëjnë që një në gjashtë specie të planetit të zhduket përgjithmonë nëse nuk merren masa për krizën.
Aktualisht janë 17 kafshë në listën e Fondit Botëror të Kafshëve të Egra (WWF) të rrezikuara në mënyrë kritike, duke përfshirë tre lloje rinocerontësh, gjashtë primatë dhe dy mace të mëdha.
Pesë nga speciet në listë, kanë rreth 100 kafshë ose më pak të mbetura në planet, duke përfshirë Saola, prej të cilave vetëm rreth 20 enden gjenden në malet e kufirit Vietnam-Laos.
Në anën tjetër të globit, Vaquita është gjithashtu në prag të zhdukjes – një delfin që gjendet vetëm në Gjirin verior të Kalifornisë me 10 prej tyre gjithsej tani për tani.
Numri i këtij tigri vendas në Indonezi është duke u zvogëluar me një normë prej 19 për qind çdo dekadë.
Elefanti sumatran
Si një nga tre nënllojet e njohura të elefantit aziatik, Sumatran është gjithashtu vendas në Indonezi dhe numri i tij po zvogëlohet me një normë prej 19 për qind çdo dekadë.
Orangutani Bornean
Këta orangutanë shumë inteligjentë janë vendas në Borneo dhe po zvogëlohen me një normë prej 20 për qind çdo dekadë.
Gorilla e Ultësirës Lindore
Gorilla madhështore e Ultësirës Lindore, e quajtur ndonjëherë gorilla e Grauer-it, është endemik për pyjet malore të Republikës Demokratike Lindore të Kongos. Ata po zvogëlohen me një normë prej 24 për qind çdo dekadë.
Delfini Yangtze
Ky delfin lumi i rrallë dhe i rrezikuar është duke u zvogëluar me një normë prej 33 për qind çdo dekadë.
Rinoceronti Sumatran
Rinocerontët sumatranë janë ndër më të vegjlit të gjallë dhe i vetmi rinoceront aziatik me dy brirë. Mjerisht, ata po zvogëlohen me një normë prej 35 për qind çdo dekadë.
Elefanti i pyllit afrikan
Elefanti i pyllit afrikan është vendas në pyjet e lagështa në Afrikën Perëndimore dhe pellgun e Kongos, dhe kjo specie po zvogëlohet me 47 për qind çdo dekadë.
Gorilla i lumit Cross
Kjo specie e rrallë jeton në kodrat dhe malet e pyllëzuara të rajonit kufitar Kamerun-Nigeri në burimet e lumit Cross (Nigeri). Lloji po zvogëlohet me një normë prej 51 për qind çdo dekadë.
Vaquita
Vaquita është një delfin i vogël që gjendet vetëm në Gjirin verior të Kalifornisë (Deti i Cortez) në Meksikë. Lloji i saj po zvogëlohet me një normë prej 76 për qind çdo dekadë, që do të thotë se ka të ngjarë të zhduket plotësisht deri në vitin 2050.
Saola
Saola, e quajtur shpesh edhe njëbrirëshi aziatik, është një nga gjitarët e mëdhenj më të rrallë në botë, që banon në pyll, vendas në vargmalin Annamite në Vietnam dhe Laos. Saola po zvogëlohet me 80 për qind çdo dekadë, që nënkupton se ka të ngjarë të zhduket plotësisht deri në vitin 2050./UBTNews/
Një grumbull monedhash, shumica e të cilave ishin groposur nëntokë për më shumë se 50 vjet, pritet të arrijnë shumën prej 100 milionë dollarësh në ankand, sipas ekspertëve.
Koleksioni “The Traveller”, që mendohet se është koleksioni më i shtrenjtë i monedhave ndonjëherë, do të shitet përgjatë tri vjetëve të ardhshme – me shitjen e parë që bëhet më 20 maj.
Cilido qoftë rezultati, është historia e origjinës së monedhave që vlerësohet e mahnitshme.
Janë monedha nga mbi 100 territore përreth globit, duke nisur nga kohët e lashta te epoka moderne. Por, gjëja më e jashtëzakonshme është se shumica e monedhave ishin të groposura për gjysmë shekulli, shkroi CNN.
Koleksionuesi ka filluar t’i blejë monedhat që në vitin 1929. Ai kishte interes për monedhat, historinë prapa tyre dhe sa të rralla ishin. Përgjatë kohës ai kishte në pronësi të veten rreth 15,000 monedha.
Ai udhëtoi nga Amerika në Evropë dhe monedhat i mori me vete kudo. Gjatë regjimit nazist të Hitlerit në Gjermani, koleksionisti duket se e ndjeu kërcënimin dhe monedhat e paketuara me kujdes i groposi në tokë – ku mbetën për pesë dekada.
Kur më në fund ato u morën nga pasardhësit e tij, monedhat u prezantuan te një shtëpi ankandesh.
Frigoriferi, ashtu si shumë pajisje tjera shtëpiake, luan rol të rëndësishëm në ruajtjen e ushqimeve dhe organizimin e hapësirës në kuzhinë.
Megjithatë, ndonjëherë përballemi me një problem të zakonshëm, por të bezdisshëm: aromat e pakëndshme.
Një eksperte ka ndarë një truk, të cilin mund të mos e dini, që ju ndihmon të largoni çdo aromë të padëshiruar në frigorifer.
Për të luftuar aromat e padëshiruara, influencerja e njohur si Georgia ndau një truk të thjeshtë që përdor vetëm një përbërës natyral.
Ajo pohon se soda e bukës është zgjidhja juaj më e mirë. Thjesht shtoni një sasi të madhe sode buke në një tas dhe vendoseni në frigorifer.
Soda e bukës është konsiderohet si një nga mjetet më të mira natyrore për pastrimin e sendeve të ndryshme në shtëpinë tuaj, por gjithashtu funksionon si deodorant i fuqishëm.
Si një substancë alkaline, soda e bukës ndihmon në eliminimin e çdo ere të keqe ose të padëshiruara duke neutralizuar aromat acidike.
Kjo bëhet përmes një reaksioni kimik, duke ndryshuar nivelin e pH të erës dhe duke lëshuar komponime më me pak aromë.
Me fjalë të tjera, soda e bukës funksionon njësoj si shumë freskues të ajrit.
Një studim i ri ka hedhur dritë mbi shkakun e baticave të kuqe që për vite kanë prekur bregdetin e Floridës, duke shkaktuar dëme mjedisore dhe kosto të mëdha për autoritetet lokale.
Për herë të parë, shkencëtarët kanë identifikuar me dhjetëra viruse të lidhur me këto fenomene e kanë zbuluar se shkaktohen nga rritja masive e algave.
Ngjyra e kuqe e ujit vjen si rezultat i kombinimit të rrymave të detit, lëndëve ushqyese dhe temperaturave të larta, të cilat stimulojnë shumimin e algave.
Baticat e kuqe janë shqetësim i madh për Floridën, pasi shkaktojnë probleme shëndetësore tek peshqit, shpendët dhe njerëzit. Për pasojë, shumë plazhe janë detyruar të mbyllen në vitet e fundit.
Jean Lim, studiuese në Kolegjin e Shkencave Detare në Universitetin e Floridës Jugore, e cilësoi këtë zbulim si një përparim të madh, që mund të ndihmojë shkencëtarët të parashikojnë kur do të ndodhin këto fenomene.
“Ne e dimë se viruset luajnë një rol kyç në dinamikën e lulëzimit të algave të dëmshme, por nuk kishim informacion mbi viruset e lidhura me Karenia brevis,” tha ajo për The Independent. “Tani që kemi identifikuar disa viruse në baticat e kuqe, mund të studiojmë ndikimin e tyre në këto fenomene.”
Florida përjeton baticat e kuqe pothuajse çdo vit, në fund të verës dhe në fillim të vjeshtës. Sipas Komisionit të Peshkimit dhe Kafshëve të Egra në Florida, këto fenomene zgjasin nga tre deri në pesë muaj dhe mund të shtrihen në qindra kilometra katrorë.
Studimi, përdori teknikën e metagjenomikës virale për të analizuar ADN-në e mostrave të mbledhura nga baticat e kaluara.
Shkencëtarët shpresojnë që ky zbulim të ndihmojë në parashikimin dhe kontrollin e këtij fenomeni në të ardhmen.
Sot është ekuinoksi pranveror, kur sipas astronomisë shënohet dita e parë e pranverës.
Në kohën e ekuinoksit, dy hemisferat e Tokës marrin rrezet e diellit në mënyrë të barabartë. Shpesh thuhet se nata dhe dita janë të barabarta në gjatësi. Në fakt, fjala ekuinoks vjen nga latinishtja aequus (e barabartë) dhe nox (natë).
Edhe pse shumë njerëz mësuan në shkollë se pranvera fillon më 21 mars, në dy dekadat e fundit pranvera na vjen më 20 mars.
Ekspertët kanë zbuluar se pranvera ka ardhur një ditë më herët për njëzet vjet, për shkak të dy metodave të ndryshme për përcaktimin e fillimit dhe fundit të stinëve: meteorologjike dhe astronomike.
Meteorologët vëzhgojnë uljen dhe ngritjen e temperaturës dhe gjendjen e atmosferës dhe stina meteorologjike është e koordinuar sipas kalendarit dhe çdo stinë zgjat tre muaj. Me këtë metodë pranvera zgjat nga 1 marsi deri më 31 maj.
Metoda e dytë bazohet në stinët astronomike dhe i referohet pozicionit të orbitës së Tokës në raport me Diellin.
Kalendari astronomik përcakton stinët sipas asaj se kur boshti i rrotullimit të Tokës është në 23,5 gradë në raport me orbitën rreth Diellit, kështu që vitet e fundit pranvera erdhi më 20 mars, e simbolizon rilindjen e Hemisferës Veriore të Tokës kur gjithçka në natyrë po zgjohet.
Shumë kultura kanë festivale pranverore, por Japonia, India dhe Nepali dallohen. Ardhja e pranverës festohet me valle e këngë dhe pjesëmarrësit e festivalit i hedhin ngjyra të ndryshme njëri-tjetrit. Festat shënojnë gjithashtu fitoren e së mirës mbi të keqen.