Shqipëria u shpall për herë të parë Republikë parlamentare më 21 janar të vitit 1925, një ngjarje e rëndësishme në historinë e shtetit shqiptar, që shënonte kalimin nga një sistem monarkik në një sistem qeverisjeje demokratike, edhe pse i kufizuar nga koha dhe mundësitë e momentit.

Forma e re e qeverisjes u bë e mundur pas miratimit të Statutit të Republikës Shqiptare nga Asambleja Kushtetuese, e cila u mblodh në mars të vitit 1925, pesë vjet pas Kongresit të Lushnjës (21 janar 1920), një ngjarje e rëndësishme që kishte vendosur themelet e pavarësisë së Shqipërisë. Shpallja e Republikës Parlamentare ishte një hap i madh përpara në konsolidimin e shtetit shqiptar dhe përpjekjet për krijimin e një rendi të brendshëm të qëndrueshëm.

Këtë vit, kujtohet figura e Ahmet Zogut, i cili u zgjodh për të ushtruar detyrën e kreut të shtetit, një pozicion që i dha mundësinë të drejtonte politikën dhe administratën e shtetit. Një ndër vendimet më të rëndësishme të këtij periudhe ishte shfuqizimi i Këshillit të Lartë, një organ që kishte pasur ndikim në administratën shtetërore, dhe në vend të tij, formimi i institucioneve të tjera, sipas frymës së Kushtetutës.

Në këtë periudhë, Statuti i Republikës Shqiptare sanksionoi konsolidimin e pavarësisë së vendit dhe ndihmoi në jetësimin e parimeve demokratike kushtetuese, të cilat ishin thelbësore për një shtet të ri dhe të paqëndrueshëm si Shqipëria. Në këtë dokument ligjor, u miratuan dhe u ligjëruan parimet themelore të sistemit demokratik, duke përfshirë ndarjen e pushteteve, liritë dhe të drejtat e njeriut, që ishin hap pas hapi për krijimin e një shoqërie të drejtë dhe të barabartë.

Një ndër arritjet më të mëdha të kohës ishte miratimi i Kodit Penal, një instrument i rëndësishëm për rregullimin e jetës shoqërore dhe për parandalimin e veprave kriminale. Ky kod i dha shtetit shqiptar mjetet ligjore për të ndëshkuar veprimet që e kërcënonin rendin e brendshëm dhe stabilitetin e tij.

Mandati i presidentit të Republikës ishte i përcaktuar për 7 vjet, një periudhë që synonte krijimin e stabilitetit dhe zhvillimin e institucioneve shtetërore. Sidoqoftë, ky sistem republikan i qeverisjes do të kishte jetëshkurtër, pasi në shtator të vitit 1928, Ahmet Zogu shpalli veten si mbret të shqiptarëve, duke i dhënë fund kësaj forme qeverisjeje dhe duke e zëvendësuar me një monarki.

Në këtë 100-vjetor të shpalljes së Republikës parlamentare të Shqipërisë, është e rëndësishme të vlerësojmë përpjekjet e atij periudhe për ndërtimin e institucioneve shtetërore dhe konsolidimin e pavarësisë, të cilat i dhanë shtetit shqiptar mundësinë të përballej me sfidat e kohës./UBTNews/

Në Parkun Shkencor, Inovativ dhe Teknologjik të UBT-së, u zhvillua për herë të parë Festivali i Fotografisë Digjitale, i titulluar “Beyond the Lens: Stories Untold”, një ngjarje që ofroi një shikim të thellë në fuqinë e fotografisë si mjet për tregimin e historive të pathëna dhe për eksplorimin e temave bashkëkohore që prekin shoqërinë. Ky festival, i organizuar nga Fakulteti i Arteve dhe Mediave Digjitale në UBT, i dha mundësinë studentëve të shprehin përmes artit të tyre vizual mendimet dhe pasionet për çështje që formësojnë botën tonë.

Pjesëmarrësit, 50 studentë të talentuar nga të gjitha drejtimet e studimit, prezantuan punimet e tyre kreative dhe të menduara, duke eksperimentuar me forma të ndryshme narrative që trajtonin tematika të rëndësishme, si identiteti, kujtesa kolektive, sfidat mjedisore dhe zërat e margjinalizuar. Çdo punim ishte një pasqyrë e ndryshme, një rrëfim që shfaqte thellësinë e mendimit dhe angazhimit të brezit të ri përmes një teknologjie moderne dhe të avancuar që ata mundën të shfrytëzonin në laboratorët e UBT-së.

Ky festival u bë një shenjë e fuqisë transformuese të artit dhe teknologjisë, duke sjellë në pah rolin e kamerës jo vetëm si një instrument për kapjen e imazheve, por si një dëshmitare e kohës, një medium që mbart mesazhe të fuqishme dhe që ndihmon në zhvillimin e industrive kreative. Me çdo foto të ekspozuar, studentët shpalosën një botë më të gjerë, një botë që thotë histori që ndoshta do të ishin harruar, duke kontribuar kështu në një pasqyrë të qartë dhe të sinqertë të realiteteve të ndryshme që ndodhin rreth nesh./UBTNews/

Në një ankand që ka shënuar një moment historik për botën e muzikës dhe koleksionizmit, draftet origjinale të Bob Dylan për këngën e tij të famshme “Mr Tambourine Man” janë shitur për një vlerë mbresëlënëse prej 508,000 dollarësh (rreth 494,000 euro). Ky ankand u zhvillua në Sallën e Famës dhe Muzeun e Muzikantëve të Nashville, dhe përbënte një mundësi të jashtëzakonshme për të pasur një pjesë të historiografisë muzikore të shekullit të 20-të.

Draftet përbëhen nga dy fletë të verdha të daktilografuara, të cilat përmbanin tre versione të ndryshme të tekstit të këngës që Dylan shkroi në vitin 1965, periudhë e cila shënon një moment të rëndësishëm në karrierën e tij si artist. Vlera e pritur e këtyre artikujve ishte ndërmjet 400,000 dhe 600,000 dollarëve, por interesimi i koleksionistëve dhe fansave të Dylan e çoi çmimin final në një shifër shumë më të lartë.

Një histori interesante pas këtyre draftëve shtoi një dimension të veçantë në ankand. Në mars të vitit 1964, gazetari i njohur amerikan Al Aronowitz e gjeti Dylanin duke shkruar këngën “Mr Tambourine Man” në divanin e tij, pas një nate të kaluar duke e rishkruar dhe përmirësuar tekstin në një makinë shkrimi. Draftet e hershme, të cilat u hodhën më vonë në koshin e Aronowitz, përbëjnë një pjesë të rëndësishme të krijimtarisë së Dylan.

Këto faqe të çmuara ishin pjesë e një koleksioni më të gjerë që përfshinte gjithsej 60 artikuj të lidhur me Bob Dylan. Shitja e këtyre artikujve arriti një total të madh prej rreth 1.5 milionë dollarë (1.45 milionë euro). Disa nga artikujt më të spikatur të ankandit ishin një pikturë vaji e vitit 1968 nga Dylan, e cila u shit për 260,000 dollarë (252,000 euro). Kjo pikturë, e krijuar në ditët e para të përpjekjeve të Dylan në art, përshkruan një figurë të guximshme në stilin kubist.

Një tjetër artikull i veçantë që shkoi për një çmim të lartë ishte një kitarë elektrike Fender Telecaster e vitit 1983, dikur e përdorur nga Dylan. Ky instrument e tejkaloi vlerën e tij të pritur, duke u shitur për 222,250 dollarë (216,000 euro). Po ashtu, një skicë e një dore nga Dylan, që fillimisht ishte vlerësuar në vetëm 1,500-2,500 dollarë (1,455-2,425 euro), u shit për 88,928 dollarë (58,800 euro).

Ndër artikujt e tjerë të rëndësishëm ishin një xhaketë xhins Levi’s, e zbukuruar me dorë dhe e veshur nga Dylan në filmin “Hearts of Fire” të vitit 1987, e cila u shit për 25,400 dollarë (24,650 euro), si dhe një faturë e rrallë nga performanca e parë kryesore e Dylan në Town Hall të Nju Jorkut në vitin 1963, së bashku me fotografi të hershme dhe një harmonikë të nënshkruar nga vetë artisti.

Ky ankand ka pasur një rëndësi të veçantë për historinë e muzikës dhe koleksionizmit, duke reflektuar pasionin dhe adhurimin që fansat e Bob Dylan kanë për punën e tij dhe ndikimin e tij të jashtëzakonshëm në kulturën popullore.

“Ne jemi të nderuar të nxjerrim në pah këtë koleksion vërtet unik, që përmban kaq shumë artikuj historikë të Bob Dylan nga gjyshi i gazetarisë rock, Al Aronowitz. Ky ankand i përforcon ndikimin e jashtëzakonshëm dhe dashurinë e përjetshme që njerëzit kanë për Dylanin, një dashuri që i kapërcen brezat”, tha një përfaqësues i ankandit, duke nënvizuar rëndësinë e këtij momenti të veçantë./UBTNews/