Magazinë

Ikja e Matthew Perry-t, si një kujtesë për brezin tonë

Published

on

Ryan Coogan

Është e vështirë të dish saktësisht se si të reagosh kur vdes një personazh i famshëm. Në shumë kuptime, ne nuk po vajtojmë vërtet një qenie njerëzore; po vajtojmë një rol, ose një shfaqje që na ka ndikuar në një farë mase. Nëse nuk i njohim ata personalisht, nuk ka të ngjarë të jemi të trishtuar që nuk do i kemi më pranë. Nuk ndikon në të përditshmen tonë.

Jemi të trishtuar që nuk do të ketë më filma, apo episode, apo këngë, apo shaka prej tyre. Më shumë se kaq, mendoj se jemi të trishtuar kur papritur na kujtohet se po plakemi; se personi që e admironim teksa rriteshim nuk është më – dhe po ashtu edhe fëmijëria jonë. Ka diçka shumë egoiste në pikëllimin tonë.

Për shumicën prej nesh, vdekja e papritur e Matthew Perry është një tronditje e tillë, jo sepse ai ishte dikush që na argëtoi teksa rriteshim, por sepse ai – dhe seriali që dha një dorë për të krijuar – ka qenë i pranishëm në jetët tona, për kaq shumë kohë.

Nëse je fëmijë i viteve tetëdhjetë, nëntëdhjetë apo 2000, Friends është një prej atyre serialeve televizive që ti ndjen se ka qenë gjithmonë aty, i pranishëm. Sigurisht, përfundoi 20 vjet më parë, por është i ngulitur në kulturën tonë kaq shumë, saqë ndjehet pak si i kudogjendur. Mendoj se prandaj nuk e kanë ndjerë ndonjëherë nevojën që të ribashkohen për një film apo seri të re. Përse të ribashkohen? Ata kanë qenë gjithmonë aty.

Nëse teksa rriteshe, ke qenë një fëmijë në ankth që vinte veten në lojë për të shpërqëndruar bullistët në shkollë, personazhi i Chandler Bingut ka qenë ndoshta ndër të preferuarit e tu. Jam i sigurt që vetë Perry do të thoshte që nuk ka dashur kurrë që personazhi i tij të ishte një model, por ja që i tillë u bë.

Qarkullon në X dhe në facebook diçka që Perry ka thënë, kur është pyetur se cila do të jetë trashëgimia e tij pas vdekjes. Në librin me kujtime që botoi vitin e kaluar, Perry thoshte: “Kur të vdes, e di që njerëzit do të flasin për Friends, Friends, Friends… Kur të vdes, dua që Friends të renditet shumë prapa gjërave të tjera që bëra për të ndihmuar të tjerët. E di që nuk do të ndodhë, por do të ishte bukur”.

Ka të drejtë. Në fakt, trashëgimia e vërtetë e Perryt do të jeta puna e tij për të ndihmuar atë që vuajnë nga varësia, dhe në kuptimin material, ka të drejtë që e dëshiron. Sa i përket gjërave që kanë vërtetë rëndësi, ka shumë më tepër vlerë kur ndihmon dikë të përmirësohet, se sa të bësh një milion millenials nostalgjikë që të qajnë.

Por Perry si Chandler përfaqëson diçka për brezin tonë, që është e vështirë ta kuantifikosh.

Për brezin tonë mund të jetë e para humbje vërtet “e madhe” që kemi përjetuar kolektivisht. Ka të tjera ikona që kanë ikur nga kjo botë, sigurisht, por Perry ishte kombinimi i saktë i një personazhi jo dhe aq të ri por jo dhe aq të moshuar, që të bën të reflektosh për vdekshmërinë tënde.

Shumë prej nesh u rritën duke dashur të jenë si miqtë tek Friends, dhe tani na duhet të përballemi me faktin që shumica prej nesh janë më të moshuar sesa ishiin ata në disa apo të gjitha sezonet e serialit. Jemi të moshuar.

Të gjithë e dimë, në një nivel intelektual, se gjërat nuk zgjasin dot përgjithmonë. Por e kemi seriozisht apo jo, thellë thellë vazhdojmë të pretendojmë sikur ato në fakt zgjasin. Ikja e Perry është një kujtesë e pashmangshme se, në fakt, edhe kjo do të kalojë. Ndoshta është duke kaluar. Ndoshta disa gjëra edhe kanë ikur, dhe ne nuk e kemi vënë re. / The Independent – Bota.al

Magazinë

Anulohet koncerti i Valery Gergiev në Itali, mikut të ngushtë të Putinit

Published

on

Organizatorët e festivalit muzikor italian ‘Un’Estate da RE’ kanë anuluar një koncert të dirigjentit rus Valery Gergiev, pas ditësh kritikash të forta nga kundërshtarët e Kremlinit dhe aktivistët për të drejtat e njeriut.

Gergiev, një aleat i ngushtë i presidentit rus Vladimir Putin, pritej të drejtonte një orkestër italiane dhe solistë nga Teatri Mariinsky i Shën Petersburgut në një performancë në Pallatin Mbretëror të Casertas, afër Napolit, më 27 korrik.

Ai ka qenë i ndaluar në skena perëndimore që prej fillimit të pushtimit rus në Ukrainë në shkurt 2022. Ministri italian i Kulturës, Alessandro Giuli, tha pas anulimit se e sheh si një akt të “arsyeshëm” që mbron “vlerat e botës së lirë”. Ndërkohë, Pallati Mbretëror nuk dha një arsye zyrtare për vendimin.

Ukraina kishte kërkuar më herët që koncerti të anulohej, duke e cilësuar Gergievin si “zëdhënës të Putinit”, që nuk duhet mirëpritur për sa kohë forcat ruse vazhdojnë të kryejnë mizori. Yulia Navalnaya, bashkëshortja e liderit të ndjerë opozitar rus Alexei Navalny, tha për vendimin se “asnjë artist që mbështet diktaturën aktuale në Rusi nuk duhet të mirëpritet në Evropë”.

Por ambasadori rus në Itali e cilësoi vendimin si “skandaloz” dhe pjesë e një “politike të anulimit të kulturës ruse”.

Para luftës, Gergiev drejtonte shpesh në skena të mëdha si La Scala në Milano, Orkestra Filarmonike e Mynihut dhe Carnegie Hall në New York – por që nga viti 2022, të gjitha këto institucione kanë ndërprerë bashkëpunimin me të.

Continue Reading

Magazinë

Vdes në moshën 97-vjeçare aktori i njohur

Published

on

Aktori i njohur i skenës dhe ekranit, Tom Troupe, është ndarë nga jeta në moshën 97-vjeçare, vetëm pesë ditë pas ditëlindjes së tij. Ai vdiq nga shkaqe natyrore në shtëpinë e tij në Beverly Hills, ka konfirmuar një përfaqësues i familjes.

Troupe njihej për rolet në seriale dhe filma të njohur si “Star Trek”, “Mission: Impossible”, “My Own Private Idaho” dhe “Cagney & Lacey”. Ai ishte gjithashtu bashkëshorti i aktores së ndjerë Carole Cook, me të cilën ndanin një pasion të përbashkët për teatrin në Los Angeles.

I lindur më 15 korrik 1928 në Kansas City, Troupe filloi karrierën në teatrot lokale para se të transferohej në New York më 1948, ku studioi aktrim me Uta Hagen. Më pas shërbeu në Luftën e Koresë, ku u nderua me medaljen “Bronze Star”.

Në vitin 1957 debutoi në Broadway me rolin e Peter van Daan në “The Diary of Anne Frank”, dhe më vonë u zhvendos në Hollywood, ku zhvilloi një karrierë të pasur në televizion dhe kinema, që zgjati më shumë se pesë dekada.

Përveç aktrimit, Troupe ishte edhe regjisor dhe shkrimtar. Ai do të kujtohet si një ikonë e vërtetë e skenës amerikane.

Continue Reading

Magazinë

Ky është seriali më i shikuar në Netflix gjatë vitit 2025

Published

on

Në fillim të këtij muaji, Netflix publikoi të dhënat e transmetimit për gjysmën e parë të vitit 2025 dhe në krye të listës së serialeve më të shikuara ndodhet “Adolescence”, një miniserial tronditës me katër episode që bëri bujë kudo në botë.

Me një vlerësim prej 98% në Rotten Tomatoes, “Adolescence” është një nga pretendentët kryesorë për çmimet televizive më të rëndësishme në muajt në vijim.

Nëse nuk e keni parë ende ose nëse doni ta përjetoni sërish, ja pse ia vlen të shikoni “Adolescence” (përsëri):

Owen Cooper mahnit në rolin e Jamie Miller

Ky është roli i parë televiziv për Owen Cooper, por duket se ka karrierë të gjatë para. Ai luan Jamie Miller-in, një djalë që akuzohet për vrasjen e shoqes së klasës së tij, Katie Leonard (luajtur nga Emilia Holliday). Ajo që e bën performancën e Cooper kaq të fuqishme është aftësia për të hyrë natyrshëm në personalitetin e ndërlikuar të Jamie-t. Ai duket si një djalë i zakonshëm, por me kalimin e episodeve, maska bie dhe shfaqet një anë e errët që të lë pa fjalë.

Në episodin e tretë, ai është kërcënues dhe manipulues, ndërsa përpiqet të fitojë besimin e psikologes Briony Ariston (e interpretuar shkëlqyeshëm nga Erin Doherty, e njohur nga “The Crown”).

Aktorë të jashtëzakonshëm dhe realizim teknik i rrallë

Regjisori Philip Barantini ka ndërmarrë sfidë të rrallë: çdo episod i “Adolescence” është xhiruar në shkrepje të vetme, pa ndërprerje, në kohë reale.

Kjo është arritje teknike që kërkon saktësi absolute nga çdo aktor dhe anëtar i ekipit. Stephen Graham shkëlqen në rolin e Eddie Miller, babait të Jamie-t, baba i brengosur që nuk di si të përballojë fajin e heshtur për gjithçka që ka ndodhur. Edhe ai është nominuar për një çmim Emmy, ashtu si Ashley Walters, që luan detektivin Luke Bascombe. Megjithatë, kritikët mendojnë se Cooper është ai që e meriton më shumë çmimin në këtë kategori.

Erin Doherty ka marrë një nominim për Aktoren Dytësore më të Mirë për rol në episodin 3, ndërsa Christine Tremarco, në rolin e nënës së Jamie-t, Manda Miller, ofron performancë po aq të thellë dhe prekëse. Disa e shohin si konkurrenten më serioze për të fituar në këtë kategori.

“Adolescence” hap debate të rëndësishme dhe të domosdoshme

Pa zbuluar shumë nga rrëfimi, “Adolescence” eksploron rrethanat që çuan në vrasjen e Katie Leonard dhe se si Jamie përfundoi në atë pikë. Edhe pse Katie bëri disa zgjedhje të këqija, seriali është i qartë në mesazhin: asgjë nuk e justifikon atë që i ndodhi asaj.

Seriali heton mënyrën si Jamie u radikalizua nga ndikimet toksike të të ashtuquajturës “manosferë”, pjesë e errët e rrjeteve sociale ku përhapet urrejtja ndaj grave. Kjo është një temë reale dhe aktuale, për të cilën shoqëria ende nuk ka gjetur përgjigje të qarta.

Continue Reading

Magazinë

Mediet amerikane: Sunny Hill, më shumë se një festival – një lëvizje që përfaqëson aspiratat e Kosovës

Published

on

Festivali Sunny Hill është rikthyer këtë gusht në Prishtinë si një nga ngjarjet më të rëndësishme të muzikës në Evropë.

Nga data 1 deri më 3 gusht, kodrat pranë kryeqytetit do të mbushen me yje botërorë si Dua Lipa, Shawn Mendes, Peggy Gou, Fatboy Slim e të tjerë, por më shumë se kaq, do të ringjallin shpirtin e një kombi që përmes muzikës kërkon të dëgjohet në mbarë botën.

Që prej nisjes së tij në vitin 2018 nga Dukagjin dhe Dua Lipa, Sunny Hill ka qenë më shumë se një event muzikor – një platformë që ka ndihmuar Kosovën të gjejë zërin e saj në hartën globale, shkruan newsbreak.

Që nga sfidimi i hartave digjitale që e injoronin Kosovën, deri te ndërhyrjet në ndihmë pas tërmetit në Shqipëri, festivali është kthyer në simbol të aktivizmit kulturor dhe solidaritetit rajonal. Më 2022, festivali u bë zë i fuqishëm në fushatën për liberalizimin e vizave për qytetarët e Kosovës.

Momente si ai kur J Balvin mbështolli veten me flamurin kosovar e iu drejtua turmës me mesazhe shprese, u bënë virale e ndikuan në rritjen e presionit ndërkombëtar. Rezultati? Më 1 janar 2024, BE hoqi vizat për kosovarët.

Për të përballuar rritjen dhe për të përmirësuar përvojën, në vitin 2024 festivali u zhvendos në një park të ndërtuar enkas në Bernicë.

Hapësira e re, me kapacitet deri në 100 mijë njerëz, tashmë krahasohet me festivale si Coachella, jo vetëm për madhësinë por edhe për ndikimin.

Sunny Hill sjell çdo vit mbi 50 milionë dollarë të ardhura për Prishtinën dhe shndërron Kosovën në një destinacion të rëndësishëm turistik dhe kulturor.

Kur Dua Lipa të ngjitet në skenë këtë verë, ajo nuk do të performojë vetëm si artiste, por si një zë që përfaqëson shpresën, identitetin dhe të ardhmen e një kombi të vogël që po bën zhurmë të madhe. /Telegrafi/

Continue Reading

Të kërkuara