Lajmet

Hakmarrja e vërtetë që frymëzoi roman!

Ngjarja e romanit të njohur, në fakt ishte histori e vërtetë.

Published

on

Një nga bankierët më të pasur në Francë, baroni Danglart, gjendet i burgosur në një vend të largët në Itali, i mbikëqyrur nga banditi Luigi Vampa. I detyruar të paguajë shuma të mëdha parash për të ngrënë dhe mbijetuar, një ditë ai vizitohet në qeli nga një burrë.

Pas një dialogu të shkurtër, vizitori misterioze zbulon vetë identitetin e tij: “Unë jam ai që ti e shite, e dorëzove, dhe e çnderove. Unë jam ai, të fejuarën e të cilit ti e ke prostituuar; unë jam ai, mbi të cilin shkele për t’u ngjitur vetë lart; unë jam ai, babanë e të cilit e vdiqe nga uria, ai që të dënova me uri dhe që megjithatë po të fal, pasi ai vetë duhet të falet: Unë jam Edmond Dantes!”.

Jemi përpara aktit final të romanit të famshëm të shkrimtarit francez Alexandre Dumas “Konti i Montekristos”. Historia e Edmond Dantes, një nga më mbresëlënëset e letërsisë franceze, fokusohet tek një hakmarrje të tmerrshme, e realizuar përmes mashtrimeve, maskimeve dhe mjeteve që janë përtej kufijve të imagjinatës.

Në jetën reale do të ishte e pamundur të hartohej një plan i tillë, të cilin do të ishte një nënvlerësim po ta quash makiavelist. Por në fillimin e shekullit XIX, një këpucar i thjeshtë u bë protagonist i një historie, detajet e së cilës nuk mund të mos jenë të njohura për fansat e romanit.

Viktimë e një komploti, që e detyroi të përjetojë një burgim të gjatë dhe të padrejtë, por edhe një vuajtje të madhe, në emër të drejtësisë private, ai u maskua si gjykatës, si juri dhe si xhelat kundër atyre që e goditën me thikë pas shpine.

Pierre Picaud ishte një këpucar nga Nimes, i lindur ndoshta më 2 maj 1780. I varfër por shumë ambicioz, ai u fejua në vitin 1807 me Marguerite Vigoroux, një grua shumë e bukur dhe shumë e pasur. Por dasma e afërt, shansi i tij i madh për të arritur një status të lartë socio-ekonomik, ngjalli zilinë e tre miqve të tij: Solari, Chaubart dhe Mathieu Loupian.

Sidomos këtij të fundit, pronar i një lokali dhe i mbetur i ve dhe me dy fëmijë, i bëri shumë përshtypje lajmi që dëgjoi. Prika e madhe e Marguerite, do t’i kishte dhënë atij mundësinë të shlyente borxhet, dhe të ngrihej mbi origjinën e tij më të ulët shoqërore.

Prandaj ai inskenoi një komplot politiko-gjyqësor kundër Pierre. Komploti nisi në momentin kur këpucari shkoi në dyqanin e tij për ta prenotuar atë për zhvillimin e dasmës, ndërsa Loupian i tha si me shaka se ishte gati të vinte bast se do t’ia vononte ceremoninë.

Pierre qeshi me fjalët e mikut të tij, por gaboi. Në fakt ndër klientelët e lokalit ishte edhe një agjent i qeverisë bonapartiste. I ndihmuar nga Solari dhe Chaubart, të cilët ishin gjithashtu ziliqarë ndaj Pierre, Loupian i tha atij se dinte emrin e një spiuni në shërbim të Anglisë.

Duke e besuar vërtet këtë gjë, agjenti e informoi eprorin e tij, Anne Jean Marie René Savary, Duka i Rovigos dhe kreu i policisë franceze, që urdhëroi arrestimin e menjëhershëm të tradhtarit të dyshuar. Operacioni u krye në fshehtësi të madhe, dhe Pierre u ndesh me xhandarët ditën e dasmës së tij.

Në fshehtësi absolute ai u shoqërua dhe u burgos në fortesën Fenestrellenë Piemontese Val Chisone në Itali. Antoine Allut, miku tjetër i këpucarit, nuk mori pjesë në komplot, por duke qenë se ishte në dijeni të gjithçkaje, premtoi të heshtë, duke i lënë dorë të lirë komplotistëve.

Pierre nuk mori asnjë shpjegim për arrestimin e tij, por ndjeu se muret e ftohta dhe klaustrofobike të burgut, do të shënonin fundin e ekzistencës së tij. Ndërkohë në shtëpi askush nuk e dinte se çfarë i kishte ndodhur, dhe brenda pak kohësh emri i tij u harrua.

Edhe pse i sfilitur në trup dhe mendje, Pierre nuk u dorëzua, duke kërkuar një mënyrë për t’u arratisur dhe fituar lirinë. Me mjete të improvizuara ai nisi që të gërmonte një tunel në muret e qelisë, me shpresën se do të hapte një shteg për të dalë jashtë. Koha nuk i mungonte. Tek e fundit synimet e qeverisë bonapartiste, ishte që ai të vdiste aty në qeli.

Ai punoi ditë e natë për ta zgjeruar tunelin, derisa vite më vonë doli në një qeli tjetër, ku ndodhej prifti italian Atë Torri. Ajo që në fillim dukej si një dështim, rezultoi të ishte një fat i madh. Pierre nisi të miqësohej me Torrin, dhe një vit më vonë, para se të vdiste prifti vendosi të ndajë me bashkëvuajtësin e tij sekretin e tij më të madh.

Në Milano, Torri kishte fshehur një thesar të madh, që ndoshta lidhej me arsyen e burgosjes së tij, dhe nëse do të arrinte të shihte sërish dritën e diellit, ai e mësoi Pierre se si ta shtinte në dorë atë thesar. I mbetur sërish vetëm, Pierre e pa veten trashëgimtar të një trashëgimie që nuk mund ta kishte në dorë, të paktën në teori.

Por fati ishte sërish në anën e tij. Beteja e Lajpcigut e vitit 1813 solli humbjen e Napoleonit, që abdikoi vitin e ardhshëm nga froni. Pierre, në cilësinë e të burgosurit politik të një regjimi të rënë, u lirua nga burgu brenda pak muajsh.

I burgosur në fortesë në vitin 1807, ai u largua nga ajo 7 vjet më vonë, dukshëm i plakur. Por dëshira e tij për hakmarrje,i dha forcë të kërkojë të njëjtën drejtësi që dikur i ishte mohuar. Duke ndjekur udhëzimet e Atë Torrit, ai shkoi në Milano, dhe e mori thesarin, duke u bërë më i pasur nga sa e kishte imagjinuar ndonjëherë.

Me pseudonimin Joseph Lucher, ai u nis për në Francë në kërkim të përgjigjeve mbi atë që i kishte ndodhur. Për këtë ai u maskua në një moment si një prift,Atë Baldini, dhe kërkoi në Nimes mikun e vjetër Allut. Gjatë bisedës i tregoi të vërtetën se kush ishte.

Këpucari i dha Allut një diamant, teksa ky në këmbim duhej t’i shpjegonte arsyen e arrestimit. Duke dëgjuar rrëfimin mbi makinacionet e Solari, Chaubart dhe Loupian, edhe ai pak humanizëm që kishte mbetur tek ai nga vitet e vështira të burgimit, i la vendin zemërimit dhe hakmarrjes.

Pasi u arrestua miku i tij, Loupian u martua me Marguerite në vitin 1812, duke ngritur një biznes të ri falë prikës së majme të bashkëshortes. Kishin kaluar shumë vite, dhe burgimi e kishte ndryshuar fizikisht të gjorin Pierre, ndaj askush nuk kishte dyshime për identitetin e vërtetë të kuzhinierit të njohur nga të gjithë si Joseph Lucher.

Duke gjurmuar nga afër autorët e komplotit, Pierre arriti të gjejë Chaubart, të cilin pasi e tërhoqi atë në Ponts des Arts, e vrau me gjakftohtësi. Kur policia gjeti trupin e tij, vërejti një detaj rrëqethës. Doreza e kamës me të cilën ai ishte goditur në zemër, mbante mbishkrimin “Numri 1”.

Më pas Pierre përdori ​​informatorët e tij për të ndjekur Solarin; ndërsa nisi të hartojë planin kundër Loupian. Ai punësoi një kriminel të ri të pashëm, dhe e shndërroi atë në një pasardhës të rremë të aristokracisë italiane: princin e Korlanos.

Duke marrë udhëzime të sakta, bashkëpunëtori u afrua, e joshi dhe la shtatzënë vajzën e Loupian. Shtatzënia jashtë martese, ishte një problem serioz për imazhin e Loupian, tashmë një anëtar i shquar i komunitetit parizian, dhe duke pasur parasysh prejardhjen e lartë të dhëndrit, u ra dakord që të zhvillohej dasma.

Ceremonia u mbajt në restorantin Loupian. Gjatë banketit, princi i Korlanos i dërgoi secilit prej 150 të ftuarve një shënim, në të cilin ai zbulonte identitetin e tij kriminal. Duke çnderuar vajzën e tij, Pierre i dha një goditje të rëndë moralit të mikut të tij, por nuk u mjaftua me kaq.

Ai ia doli të mashtronte të birin e Loupian, duke e futur në një rreth miqsh të shthurur. Disa ditë më vonë, policia e gjeti të riuntë dehur në vendin e krimit të një vjedhjeje.

Gjithçka vazhdoi sipas planit dhe pasi gjeti vendndodhjen e Solari, Pierre u përgatit për aktin e fundit. Por përpara se të ekzekutonte objektivin e dytë, ai u kujdes që të çonte deri në fund rrënimin financiar të Loupian, duke i vënë zjarrin restorantit të tij. Me vajzën shtatzënë me një kriminel, me djalin e arrestuar, dhe me të shoqin të poshtëruar, Marguerite vdiq e traumatizuar.

Duke treguar solidaritet me punëdhënësin e tij, “kuzhinieri” Lucher u tregua i gatshëm ta ndihmonte të rimëkëmbej financiarisht. I lumtur që në mesin e asaj serie fatkeqësish dikush donte ta mbështeste, Loupian nuk ishte në dijeni që në realitet, Pierre kishte bërë një marrëveshje sekrete me vajzën e tij, për ta ndihmuar ish-mikun e tij, në këmbim të shërbimeve seksuale.

Zemërimi i këpucarit po i afrohej epilogut. Ai helmoi Solarin, në arkivolin e të cilit u gjet e gdhendur fjala“Numri 2”,dhe duke e vazhduar inskenimin vrau më në fund Loupian-in gjatë një shëtitjeje natën në kopshtin Tuileries. I frikësuar se mos ishte viktima e radhës, Allut e rrëmbeu dhe e shantazhoi Pierre.

Tashmë i kënaqur me hakmarrjen e tij, këpucëtari e refuzoi kërkesën për t’idhënë para në këmbim të lirisë, ndaj Allut nuk pati zgjidhje tjetër veçse ta vriste. Policia e asaj kohe nuk mundi të gjente dot autorin e asaj serie misterioze vrasjesh. Por në vitin 1828 Allut, që strehohej në Londër, vendosi të rrëfente gjithçka në prag të vdekjes.

Para një prifti francez, ai e tregoi historinë me shumë detaje. I impresionuar thellë nga brutaliteti i historisë, kleriku shkroi një relacion, të cilën ia dërgoi një drejtuesit të policisë së Parisit. Pikërisht në arkivat e policisë e mësoi këtë histori edhe shkrimtari Alexandre Dumas, që e përshtati në romanin e tij të famshëm “Konti i Montekristos”. / VanillaMag – Bota.al

Lajmet

​Stadiumi ikonik botëror del në shitje për shkak të krizës financiare

Published

on

Një nga stadiumet më të famshme në botë, Maracana në Rio de Janeiro, është vënë në shitje nga autoritetet braziliane për shkak të problemeve financiare të shtetit.

Sipas raportimeve nga “Marca”, qeveria e Rio de Janeiros e ka përfshirë stadiumin ndër 62 asetet shtetërore që pritet të shiten, për të mbledhur fonde dhe për të shlyer një borxh prej rreth 1.7 miliardë paund ndaj administratës qendrore të Brazilit.

Maracana, që ka pritur dy finale të Kupës së Botës: një në vitin 1950 dhe në vitin 2014 i kushton shtetit afro 140 mijë paund për ndeshje në mirëmbajtje.

Presidenti i komisionit që mbikëqyr propozimin, Rodrigo Amorim, tha se shitja mund të sjellë mbi 279 milionë paund të ardhura dhe se mirëmbajtja e stadiumit është bërë e papërballueshme për buxhetin publik.

Stadiumi me kapacitet 78,838 vende, që përdoret nga klubet Flamengo dhe Fluminense, është pjesë e identitetit sportiv të Rios dhe ka pritur gjithashtu ceremonitë olimpike dhe koncerte të mëdha.

Megjithatë, vendimi për ta privatizuar ka shkaktuar zemërim të madh publik, pasi shumë e shohin Maracana-n si një simbol kombëtar të futbollit brazilian.

Propozimi për shitjen e tij pritet të votohet nga Asambleja Legjislative e Rios në javët e ardhshme./S.K/KP/

Continue Reading

Lajmet

Ky pritet të jetë trajneri i ri i Zhegrovës te Juventusi

Published

on

Juventusi është pranë emërimit të Luciano Spallettit si trajneri i ri, pas shkarkimit të Igor Tudor, me një strukturë kontrate që tashmë po merr formë.

Sipas informacionit të raportuar nga “La Gazzetta dello Sport” marrëveshja pritet të jetë afatshkurtër, por me bonuse stimuluese.

Spalletti thuhet se është pranë arritjes së një akordi që do ta lidhte me klubin deri në qershor në fund të sezonit aktual.

Elementi kyç i marrëveshjes do të ishte një klauzolë e qartë: rinovim automatik i kontratës nëse Spalletti arrin ta kualifikojë Juventusin në Ligën e Kampionëve (duke përfunduar sezonin në katër vendet e para). Kjo strukturë pasqyron prioritetin e menjëhershëm të klubit-shpëtimin e sezonit dhe sigurimin e futbollit evropian fitimprurës, ndërsa njëkohësisht ruan fleksibilitetin për planifikimet afatgjata.

Një takim midis Damien Comolli dhe trajnerit pritet të zhvillohet sot, dhe nëse gjithçka shkon mirë, italiani do të jetë shumë afër emërimit zyrtar./S.K/EO/

Continue Reading

Lajmet

Xhaka vrapon më së shumti në Premier League, Reinildo e quan ëndërr paraqitjen përkrah tij

Published

on

Futbollisti i Sunderlandit nga Mozambiku, Reinildo ka thënë se është ëndërr e realizuar paraqitja e tij përkrah mesfushorit Granit Xhaka.

Të hënën mbrëma Sunderlandi ka prezantuar të dhënën se Xhaka është lojtari që ka vrapuar më së shumti këtë edicion në Premier League.

Mesfushori shqiptar tashmë ka arritur shifrën e 100.83 kilometrave të kaluara. Ai po ashtu nuk ka munguar në asnjërën nga nëntë ndeshjet e deritashme.

Bashkëlojtari i Xhakës, Noah Sadiki, është i dyti në listë me 100.14 kilometra. Të tjerët kanë më pak se 100 kilometra.

Për të veçantat e Xhakës, ku nuk përfshihet vetëm vrapimi, ka folur 31-vjeçari Reinildo, që ka bërë karrierë edhe tek Atletico Madridi e Lille.

“Graniti është lojtar shumë i madh dhe të flas për të është e veçantë. Ai ka mendësi aq të mirë. Është ndryshe, në nivel shumë të lartë. Ai ka aq shumë kualitete, jo vetëm në fushë por edhe jashtë saj. Ai na shtyn para në stërvitje. E ndan me ne përvojën, është e veçantë. Jam shumë krenar që luaj me të, është ëndërr”, ka thënë Reinildo./S.K/EO/

Continue Reading

Lajmet

Rusia bën ofertë për ta organizuar EURO 2032, pas shqetësimeve rreth stadiumeve në Itali

Published

on

Në shtatë vjet, Kampionati Evropian i Futbollit për meshkuj 2032 do të mbahet në Itali dhe Turqi, dhe së fundmi raportohet se Rusia ka bërë një ofertë surprizë për të organizuar EURO 2032.

Megjithatë, së fundmi janë shfaqur dyshime për stadiumet italiane, për frikën se stadiumet italiane nuk do të jenë gati për shkak të infrastrukturës së vjetër.

Për shkak të këtyre shqetësimeve, është bërë e ditur se Rusia po e vendos veten si kandidat për të marrë rolin e një prej vendeve pritëse.

Sipas “Gazzetta dello Sport”, presidenti i Federatës së Futbollit të Moskës, Alexander Dyukov, i tha faqes ruse “Sport.ru”:

“Italia ka një problem me stadiumet. Nëse humbin organizimin e stadiumeve, ne jemi këtu. Rusia është e gatshme të organizojë Euro 2032 në vend të Italisë”, ka thënë ai.

Është sugjeruar se vetëm një nga 10 stadiumet e propozuara në Itali është miratuar nga UEFA.

Megjithatë, pas pushtimit rus të Ukrainës në shkurt 2022, UEFA dhe FIFA pezulluan të gjitha ekipet kombëtare dhe klubet ruse nga të gjitha garat.

Rusia bëri gjashtë ankesa ndaj vendimit, por të gjitha u hodhën poshtë nga Gjykata e Arbitrazhit Sportiv (CAS).

Në gusht, presidenti i organit qeverisës të ligës italiane, Ezio Simonelli, shprehu shqetësimet e tij se vendi mund të humbasë të drejtën e organizimit.

“Jam shumë i shqetësuar për Euro 2032. A rrezikohet kandidatura? Shpresoj të jetë vetëm shqetësimi im, por kur presidenti i UEFA-s thotë se stadiumet tona janë në gjendje koma dhe EURO është pas gjashtë vitesh, rrezikojmë të mos bëjmë një përshtypje të mirë ndërkombëtare. Është turp, megjithatë, që përveç Udine, Bergamo dhe Torinos, pjesa tjetër e stadiumeve tona janë në gjendje koma. Ceferin i kritikoi fuqishëm stadiumet italiane dhe unë pajtohem me të”, tha ai.

Muajin e kaluar, presidenti i UEFA-s, Aleksander Ceferin, foli po ashtu për ndalimin aktual.

“Ndalimi për ekipet ruse, mendimi im është tre e gjysmë vjet. A ka përfunduar lufta? Jo. Pra për tani, nuk e di. Duhet të them se me situatën në Rusi dhe Ukrainë, ka pasur një presion politik shumë të fortë. Tani është më shumë presion nga shoqëria civile sesa nga politikanët, sepse politikanët, kur bëhet fjalë për luftëra dhe viktima, janë shumë pragmatikë. Nuk mund të them se çfarë do të ndodhë. Ka bisedime për gjithçka, por personalisht, jam kundër përjashtimit të sportistëve”, tha ai/S.K/EO/

Continue Reading

Të kërkuara