Kulturë

Dokumentar mbi ngritjen dhe rënien e aktorit Bill Cosby

Dokumentari nuk ofron përgjigje të lehta.

Published

on

Dokumentari me katër pjesë i regjisorit Kamau Bell “Ne duhet të flasim për Cosby-n” trajton ngritjen dhe rënien e komedianit afrikano-amerikan Bill Cosby nga statusi i nderuar i “Babait të Amerikës” në një të dyshuar për sulm seksual. Regjisori Bell, vetë një komedian dhe drejtues i dokumentarit, i tha Zërit të Amerikës se një numër i madh njerëzish, veçanërisht afrikano-amerikanët, u tronditën kur aktori Cosby, i cili promovonte vlerat familjare dhe edukimin, u akuzua nga dhjetëra gra për sulme seksuale.

Në vitin 2018, aktori dhe komediani Bill Cosby u shpall fajtor për tre akuza për sulm seksual dhe u dënua me 10 vjet burg. Ai u lirua verën e kaluar pasi gjykata e lartë e shtetit të Pensilvanisë hodhi poshtë dënimin e tij për një çështje procedurale. Zoti Cosby i ka mohuar akuzat e dhjetëra grave që thonë se ai i ka droguar dhe përdhunuar.

Komediani Kamau Bell thotë se vendimi për realizimin e dokumentarit “Ne duhet të flasim për Cosby-n” ishte i vështirë për të.

“Si shumë njerëz të tjerë, unë e kisha të vështirë të përpunoja të gjitha këto gjëra”, thotë ai.

Zoti Bell e përshkruan veten si një “fëmijë i familjes Cosby”, një nga shumë fëmijët që u rritën duke shikuar programet e aktorit Bill Cosby. Si komedian, ai thotë se është frymëzuar nga Bill Cosby. Por pas daljes në dritë të akuzave për sulme seksuale, ai thotë se e kishte të vështirë ta thoshte këtë.

“Nuk mund të thoja se Bill Cosby ishte frymëzim për mua. Por, si një afrikano-amerikan i moshës sime, nëse nuk e thoja këtë do të ishte çmenduri! Kështu që fillova të them jam i frymëzuar nga aktori që dikur njihej si Bill Cosby. Kjo ishte një mënyrë për të treguar se e dija që ka shumë lajme jo të mira për aktorin dhe në përgjithësi kjo ishte e pranueshme për njerëzit. Por ky ishte fillimi i përpjekjes sime për t’u përballur me të publikisht”, thotë regjisori Bell.

Dokumentari i regjisorit Kamau Bell ndjek ngritjen meteorike të aktorit Bill Cosby nga një komedian që interpretonte në lokalet e San Franciskos në vitet 1960 në statusin e babait të dashur në serialin me famë ndërkombëtare “The Cosby Show”.

“Ishte seriali numër një në Afrikën e Jugut sepse qeveria e këtij vendi, e kontrolluar nga të bardhët, e shihte atë si të sigurt, si një shfaqje të vlerave të familjeve të bardha. Por banorët autoktonë të Afrikës së Jugut e panë atë si revolucionare, sepse Cosby po u kujtonte atyre Nelson Mandelën. Nipërit në serial, quheshin Winnie dhe Nelson, dhe në të nganjëherë shfaqeshin parulla kundër aparteidit. Dhe gjithashtu, seriali theksonte se afrikano-amerikanët jetonin me krenari, ishin krenar për identitetin e tyre”, thotë ai.

Ndërkohë, akuzuesit e aktorit Bill Cosby, të cilët pranuan të intervistoheshin për dokumentarin e regjisorit Bell, e përshkruajnë atë si një person që i drogoi dhe i përdhunoi ato.

Aktorja Eden Tirl është njëra prej tyre. “Shumë njerëz kishin njohuri mbi veprimet e tij, sepse ju nuk mund të bëni atë që ai bëri nëse nuk keni njerëz të tjerë që ju mbështesin”, thotë ajo.

“Njerëzit që janë në pozita më të larta i japin përparësi një projekti të suksesshëm më shumë se sa një mjedisi të sigurt, mbështetës dhe efektiv në vendin e punës”, thotë regjisorit Kamau Bell.

Sipas RollingStone.com, pas publikimit të dokumentarit të regjisorit Bell, përfaqësuesi i aktorit Bill Cosby, Andrew Wyatt, e quajti atë një sulmues të imazhit publik të zotit Cosby dhe tha se aktori Bill Cosby ka qenë në “shënjestët të mediave të shumta, të cilat qëllimisht për shumë vite kanë shtrembëruar dhe lënë jashtë të vërtetat”.

Regjisori Bell thotë se ai i mbështet gratë që kanë publikuar historitë e tyre.

“Askush nuk mund të merrej me hendekun e madh mes mendimit që ishte krijuar për figurën e aktorit Bill Cosby dhe sjelljes së tij në jetën reale. Ne kurrë nuk do të kishim trajtuar një hendek kaq të madh më parë, sepse për shumicën e burrave, jo për të gjithë burrat, që u goditën gjatë lëvizjes “MeToo”, askush – asnjëri prej tyre – nuk ishte ikonë kulturore e nivelit ndërkombëtar, ose hero. Më konkretisht, asnjëri prej tyre nuk ishte hero i fëmijërisë së askujt siç ishte Bill Cosby”.

Kamau Bell thotë se dokumentari nuk ofron përgjigje të lehta, por ofron mjaft material për të ndihmuar shikuesit të mësohen se si të përballen me dikë që ka patur një ndikim kaq të madh në jetën e tyre.VOA

Continue Reading

Kulturë

130 vite nga lindja e “Heroinës së Popullit” Shote Galica, gruaja që jetoi me pushkë në dorë

Published

on

Më 10 nëntor 1895, në Drenicën heroike, u lind Qerime Radisheva, e njohur si Shote Galica, një ndër figurat më të fuqishme të rezistencës shqiptare në Kosovë dhe një simbol i qëndresës kombëtare.

Ajo mbetet një emër që ngjall krenari, jo vetëm për trimërinë në beteja, por edhe për rolin që pati në historinë e rezistencës kundër serbëve.

Ishte një ndër gratë e rralla shqiptare të asaj kohe që mori armët për liri dhe nuk i hoqi kurrë nga duart deri në fund të jetës.

Nga Qerime Radisheva në Shote Galica

E lindur në një familje shqiptare me ndjenja të forta atdhetare, ajo u rrit mes këngëve dhe tregimeve për trimëri. Qysh në moshë të re u përfshi në luftërat kundër pushtuesve e përkrah bashkëshortit të saj, Azem Bejtës, u bë pjesë e çetave kryengritëse të Drenicës.

Pseudonimi “Shote Galica” e shoqëroi përjetësisht, duke u bërë simbol i grave luftëtare shqiptare.

Krahu i djathtë i Azem Galicës

Në çdo betejë, Shoteja qëndronte përkrah burrit. Ajo nuk e shihte luftën si detyrë burrash, por detyrë kombëtare. Pasi Azemi u vra, ajo nuk u dorëzua. Përkundrazi, mori drejtimin e çetës dhe vazhdoi luftën deri në fund të forcave, duke u bërë frymëzim për burra e gra tjerë.

Në fillim të viteve ’20, Shote zhvilloi një rezistencë kundër autoriteteve serbe, që ushtronin dhunë e shpërngulje ndaj shqiptarëve të Kosovës. Pavarësisht mungesës së mbështetjes e kushteve të vështira, ajo qëndroi e palëkundur në idealin e saj për liri.

Mërgimi dhe fundi i jetës

Pas shumë vitesh luftë dhe përndjekjesh, Shoteja u tërhoq në Shqipëri, e rraskapitur, e plagosur dhe pa bashkëluftëtarët e dikurshëm.
Ajo u vendos në Fushë-Krujë, ku vdiq më 1 korrik 1927, në moshë të re, 32 vjeçe. Edhe në ditët e fundit, mbeti krenare dhe besnike ndaj idealeve për të cilat kishte luftuar gjithë jetën.

Trashëgimia dhe nderimi

Shote Galica nuk u kujtua vetëm si luftëtare, por si simbol i emancipimit të gruas shqiptare dhe i sakrificës për lirinë kombëtare. Thënia e saj e famshme “Jeta pa dije është si një luftë pa armë” mbetet një mesazh i përjetshëm për rëndësinë e arsimit dhe vetëdijes kombëtare.

Për veprimtarinë dhe heroizmin e saj, është nderuar me titullin më të lartë shtetëror “Hero i Popullit”, duke u radhitur mes figurave më të mëdha të historisë shqiptare.

130 vite pas lindjes – kujtimi që nuk shuhet

Sot, më 10 nëntor 2025, mbushen 130 vite nga lindja e Shotë Galicës, një figure që vazhdon të frymëzojë brezat me trimërinë, vendosmërinë dhe dashurinë e saj për atdheun. Në Drenicë, në Fushë-Krujë dhe në çdo cep të trojeve shqiptare, kujtimi jeton në këngë, në tregime dhe në zemrat e njerëzve që e shohin si shembull të gruas shqiptare që nuk u dorëzua kurrë.

Shote Galica – emri që mbetet pushkë e ndezur në kujtesën e kombit. /A.Z/UBT News/

Continue Reading

Lifestyle

2 hapa të thjeshtë për të parandaluar formimin e mykut në lavatriçe

Published

on

Lavatriçet janë të prirura ndaj mykut për shkak të lagështisë së rregullt.

Zona më e ndjeshme është guarnicioni i gomës rreth derës dhe sirtari i detergjentit, ku uji mund të grumbullohet.

Myku mund të dëmtojë gomën dhe të shkaktojë rrjedhje.

Pastrimi i thellë nuk është i nevojshëm pas çdo përdorimi.

Mjafton të bëni dy hapa të thjeshtë:

Fshijeni guarnicionin me leckë dhe lëreni derën hapur për ajrosje.

Hiqni sirtarin e detergjentit, derdhni ujin e tepërt dhe lëreni të thahet para se ta vendosni përsëri.

Këto hapa të shpejtë parandalojnë formimin e mykut dhe mbajnë lavatriçen tuaj në gjendje të mirë. /A.Z/UBT News/

 

Continue Reading

Kulturë

Maestro Peppe Vessicchio ndahet nga jeta në moshën 69-vjeçare

Published

on

Bota e muzikës italiane është në zi. Maestro Peppe Vessicchio, dirigjenti, aranzhuesi dhe personaliteti i dashur televiziv, ka ndërruar jetë në moshën 69-vjeçare.

Sipas konfirmimit të spitalit San Camillo në Romë, ai u shua pasditen e djeshme pas komplikimeve të rënda të pneumonisë intersticiale, e cila u përkeqësua me shpejtësi. Ceremonia mortore do të zhvillohet në mënyrë rreptësisht private, në respekt të dëshirës së familjes.

I lindur në Napoli, më 17 mars 1956, Giuseppe “Peppe” mbetet një nga figurat më të dashura dhe ikonike të Festivalit të Sanremos dhe të muzikës italiane në përgjithësi. Ai arriti të ndërthurte profesionalizmin me popullaritet të jashtëzakonshëm, falë edhe rolit të tij si mësues dhe mentor në spektaklin televiziv të Maria De Filippi-t, Amici.

Në fillimet e karrierës, Vessicchio bashkëpunoi me artistë të shquar si Gino Paoli, Edoardo Bennato dhe Peppino di Capri. Me Paolin, ai krijoi disa nga këngët më të njohura të viteve ’80, përfshirë “Ti lascio una canzone” dhe “Cosa faccio da grande”.

Rrugëtimi i tij është i lidhur ngushtë me Festivalin e Sanremos, ku që nga viti 1990 ishte një figurë e përhershme në skenë, duke fituar katër herë çmimin kryesor si dirigjent:

në 2000 me Avion Travel (“Sentimento”),

në 2003 me Alexia (“Per dire di no”),

në 2010 me Valerio Scanu (“Per tutte le volte che”),

dhe në 2011 me Roberto Vecchioni (“Chiamami ancora amore”).

Përveç këtyre arritjeve, Maestro Vessicchio u vlerësua disa herë edhe me çmimin për aranzhuesin më të mirë, duke dëshmuar ndjeshmërinë e tij të rrallë muzikore.

Në dekada pune, bashkëpunoi me disa nga emrat më të mëdhenj të muzikës italiane e ndërkombëtare, nga Andrea Bocelli te Zucchero, Ornella Vanoni, Roberto Vecchioni dhe Biagio Antonacci duke lënë trashëgimi të vyer që do të mbetet gjatë në kujtesën e publikut. /A.Z/UBT News/

 

 

Continue Reading

Mënyra e Jetës

Dilema e perdeve: cilat i përshtaten më mirë ambientit tuaj?

Published

on

Perdet e gjata arrijnë deri në dysheme dhe japin ndjesi elegance e hapësire më të madhe.

Janë ideale për dhoma dite, dhoma gjumi dhe ambiente me tavane të larta. Për vendosje më estetike, shufra e perdes duhet të jetë rreth 15–20 cm mbi kornizën e dritares.

Avantazhet:

Zgjerojnë vizualisht hapësirën

Krijojnë pamje luksoze

Ruajnë ngrohtësinë

Të përshtatshme për dyer ballkoni

Perdet e shkurtra janë praktike kur dritarja ndodhet mbi radiator, banak apo tavolinë.

Avantazhet:

Nuk pengojnë ngrohjen

Të lehta për larje

Ideale për kuzhina, dhoma fëmijësh dhe hapësira të vogla

Materialet:

Zgjidhni pëlhura të lehta për kuzhina dhe më të dendura për privatësi më të madhe.

Kombinimi ideal:

Perdet rrotulluese ose veneciane me draperi anësore ofrojnë funksionalitet dhe stil.

Perdet e gjata japin elegancë, ato të shkurtra praktikë. Zgjidhni sipas nevojave të hapësirës dhe stilit që dëshironi. /A.Z/UBT News/

 

Continue Reading

Të kërkuara