Dilema e dinjitetit dhe dashurisë është temë e shumë tregimeve dhe komploteve të librave të panumërt.
Megjithëse, zgjedhja midis detyrës dhe marrëdhënieve nuk është fiktive. “Heronjtë” e artikullit tonë u përballën me këtë dilemë në jetën reale, dhe ashtu si heronjtë nga faqet e librave, ata gjetën guximin për të marrë një nga vendimet më të vështira në jetën e tyre, përcjell UBT News.
Këtu janë disa prej tyre:
Princesha e Japonisë, Mako
Mako, Princesha e Japonisë, së fundmi është martuar me të dashurin e saj, Kei Komuro. Çifti u takua për herë të parë në vitin 2012 në kolegj.
Në vitin 2017 ata u fejuan dhe nisën përgatitjet e dasmës. Përralla u “shkatërrua” për faktin se Kei Komuro ishte një njeri i zakonshëm, dhe sipas ligjit japonez, kur një përfaqësuese femër e familjes mbretërore martohet me një person të zakonshëm, ajo duhet të heqë dorë nga titulli i saj.
Mako jo vetëm që hoqi dorë nga titulli i saj, por gjithashtu refuzoi 1 milion dollarë, të lëshuara tradicionalisht për një grua mbretërore që largohet nga familja.
Princi Filip
Si bashkëshort i Mbretëreshës, i ndjeri Princi Filip kishte tituj të ndryshëm, duke përfshirë titullin Dukë i Edinburgut. Megjithatë, për t’u martuar me mbretëreshën Elizabeth, ai duhej të bëhej shtetas britanik dhe të hiqte dorë nga titujt e tij. Filipi lindi si Princ i Greqisë dhe Danimarkës, por në emër të dashurisë, ai hoqi dorë nga e drejta e tij për fronin grek dhe danez dhe mori mbiemrin e nënës së tij, Mountbatten.
Për disa vite, Filipi kishte titullin Dukë, i cili, në një hierarki mbretërore, është shumë më i ulët se titulli i tij atëror. Në vitin 1957 ai mori emrin titullin princ.
Princi Harry
Diskutimet rreth vendimit të Princit Harry dhe Meghan Markle për t’u tërhequr nga detyrat e tyre mbretërore ishin të “nxehta” dhe të diskutueshme. Megjithatë, në një nga intervistat e tij, vetë Harry tregoi se arsyeja pse vendosi të hiqte dorë nga titulli ishte familja e tij.
Duke qenë shtatzënë, Meghan po përjetonte probleme të shëndetit mendor. Dhe, sipas Harry-t, pasi lindi djali i tyre, Archie, ata vendosën të bëjnë një hap prapa për t’u fokusuar vetëm te Meghan dhe mirëqenia e fëmijës së tyre.
Ubolratana, Princesha e Tajlandës
Ubolratana, Princesha e Tajlandës, gjithashtu hoqi dorë nga statusi i saj mbretëror duke u martuar me një njeri të zakonshëm. Ubolratana u martua me bashkëshortin e saj, amerikanin Peter Ladd Jensen, në vitin 1972. Në vitin 1998, çifti u nda, por princesha nuk i mori titujt e saj.
Teknikisht, ajo trajtohet si një mbretërore, por ajo nuk mbulohet nga ligjet lèse-majesté të Tajlandës, të cilat ndalojnë ofendimin e dinjitetit të familjes mbretërore.
Mbreti Eduard VIII
Historia e mbretit Eduard VIII, xhaxhait të mbretëreshës Elizabeth, është ndoshta më e njohura, por përmbledhja jonë nuk do të ishte e plotë pa të. Në vitin 1930, Eduardi takoi një aktore amerikane, Wallis Simpson. Në kohën kur filloi lidhja e tyre, Wallis u divorcua dy herë dhe kur Eduardi u shpall mbret, atij iu desh të zgjidhte midis kurorës dhe dashurisë.
Në vitin 1936, Eduardi abdikoi nga froni dhe iu drejtua kombit nëpërmjet transmetimit radiofonik, duke thënë: “E kam pasur të pamundur të mbaj barrën e rëndë të përgjegjësisë dhe të kryej detyrat e mia si mbret siç do të doja të bëja pa ndihmën dhe mbështetjen e gruas që dua”./UBTNews/
Studentët e UBT-së kanë përfunduar me sukses praktikën profesionale në kompaninë prestigjioze Coca-Cola HBC Kosova.
Gjatë kësaj periudhe, studentët kanë pasur mundësinë të punojnë në një ambient profesional, duke përfituar njohuri praktike, përvojë reale në industri dhe aftësi që i përgatisin drejtpërdrejt për tregun e punës. Kjo eksperiencë ka qenë një kombinim i mësimit inovativ të fituar në UBT dhe praktikës dinamike në një kompani lidere globale.
Ky sukses është rezultat i bashkëpunimit strategjik dhe të qëndrueshëm mes UBT-së dhe Coca-Cola HBC Kosova, që synon të forcojë lidhjen mes edukimit dhe tregut të punës. Falë këtij partneriteti, studentët e UBT-së përfitojnë qasje në praktika cilësore, mentorim profesional dhe mundësi punësimi të garantuar.
Klarinetisti dhe profesori i UBT-së, Blerim Emerllahu ka arritur një nga kulmet më të rëndësishme të karrierës së tij artistike — ai është përzgjedhur Ambasador Artist i kompanisë botërisht të njohur “Henri Selmer Paris”, e cila prej më shumë se një shekulli simbolizon cilësinë dhe ekselencën në prodhimin e instrumenteve frymore.
Ky është një moment historik, pasi për herë të parë një artist nga Kosova dhe shtetet e rajonit përfshihet në rrjetin global të artistëve të “Henri Selmer Paris”, që përfaqësojnë nivelin më të lartë të muzikës botërore.
Në kuadër të këtij bashkëpunimi, aktiviteti dhe zhvillimi artistik i Emerllahut do të menaxhohet drejtpërdrejt nga kompania franceze, duke e renditur atë përkrah emrave të njohur të muzikës klasike dhe xhazit ndërkombëtar.
“Kjo përfaqëson një arritje të madhe jo vetëm për karrierën time personale, por edhe për Kosovën dhe institucionin tonë, pasi është hera e parë që një artist nga rajoni përzgjidhet si ambasador i ‘Henri Selmer Paris’”, u shpreh profesori Emerllahu.
Ai falënderoi UBT-në, drejtuesit dhe kolegët për mbështetjen e vazhdueshme, duke shtuar se kjo arritje është një frymëzim për studentët dhe kontribuon në afirmimin ndërkombëtar të Fakultetit të Muzikës dhe të UBT-së në tërësi.
Një arritje e rëndësishme akademike është shënuar nga profesorët e Fakultetit të Medias dhe Komunikimit në UBT, Prof. Musa Sabedini dhe Prof. Ferid Selimi, të cilët kanë botuar një artikull shkencor në revistën shkencore multidisiplinare “Architectural Image Studies”, të indeksuar në SCOPUS.
Artikulli mban titullin: “Misinformation and the Use of Emotional Language in Albanian-Language Media in Kosovo: A Comparative Analysis of the March 2004 Riots and the September 2023 Banjska Attack” dhe trajton mënyrën se si mediat në gjuhën shqipe në Kosovë kanë raportuar për tensionet ndëretnike dhe ngjarjet e dhunshme, duke bërë një analizë krahasuese mes ngjarjeve të marsit 2004 dhe sulmit të Banjskës në shtator 2023.
Studimi analizon si aspektin kuantitativ të mbulimit mediatik, ashtu edhe gjuhën emocionale të përdorur në raportim, përmes një analize të përmbajtjes së gazetave qendrore.
“Ky publikim përbën një moment të rëndësishëm profesional dhe personal për mua. Edhe pse e kam kuptuar prej kohësh se kërkimi shkencor kërkon durim, përkushtim dhe ekspertizë të thellë, kjo përvojë më ka dëshmuar se puna e palodhur dhe bashkëpunimi akademik sjellin rezultate të prekshme. Jam jashtëzakonisht i lumtur që puna jonë është vlerësuar dhe çmuar në këtë nivel, dhe besoj se ky është vetëm një hap drejt botimeve të tjera edhe më të fuqishme në fushën e gazetarisë dhe komunikimit”, ka thënë mes tjerash profesor Musa Sabedini.
Rezultatet tregojnë se, ndonëse mediat kanë raportuar gjerësisht për këto ngjarje, janë evidentuar dallime të dukshme në mënyrën e raportimit, në përqindjen e hapësirës kushtuar dhunës ndëretnike, si dhe në përdorimin e termave emocionalë apo nxitës.
Autorët arrijnë në përfundimin se faktorët historikë, kulturorë dhe politikë, si dhe mungesa e koordinimit institucional, ndikojnë në praktikat e gazetarisë, duke theksuar nevojën për gazetari të përgjegjshme në kontekste me ndjeshmëri etnike.
Artikulli është publikuar më 1 nëntor 2025, në Vol. 6, Nr. 3 të revistës, dhe mund të lexohet online në linkun: Artikulli i plotë
UEFA ka konfirmuar se finalja e Ligës së Kampionëve për vitin 2029 mund të zhvillohet ose në stadiumin “Spotify Camp Nou” të Barcelonës, ose në Wembley të Londrës.
Pas dorëzimit të ofertave, Spanja dhe Anglia janë dy vendet që garojnë për të pritur ndeshjen më të madhe të futbollit evropian për klube.
Camp Nou, që po rikonstruktohet dhe pritet të rihapet së shpejti, do të ketë kapacitet më të madh dhe teknologji moderne. Stadiumi ka pritur dy herë finalen e Champions League – në vitet 1989 dhe 1999.
Nga ana tjetër, Wembley është një nga stadiumet më të famshme në botë dhe ka qenë mikpritës i shumë finaleve, përfshirë atë të sezonit 2023/24, ku Real Madrid fitoi trofeun.
UEFA pritet të marrë vendimin përfundimtar për vendin e finales së vitit 2029 në muajt e ardhshëm./S.K/KP/