Kulturë
88 vjetori i muzeut të parë arkeologjik shqiptar!
Në këtë ditë të veçantë, përkujtojmë 88-vjetorin e çeljes së Muzeut Arkeologjik të Vlorës, institucioni i parë i këtij lloji në Shqipëri. Më 8 tetor 1936, u hodh hapi i parë në ruajtjen dhe ekspozimin e trashëgimisë kulturore shqiptare, një ngjarje e rëndësishme për historinë e arkeologjisë në vend.
Muzeu, i pagëzuar me emrin e monarkut “Zogu I”, u vendos në një ndërtesë historike që është thellësisht e lidhur me kujtesën kombëtare. Aty, Ismail Bej Vlora, një nga figurat më të shquara të historisë shqiptare, mblodhi qeverinë pas shpalljes së Pavarësisë, duke e bërë këtë vend një simbol të rëndësishëm për identitetin tonë kombëtar.
Pas hapjes, Muzeu Arkeologjik u pasurua me objekte arkeologjike që rezultuan nga gërmimet e kryera në Apoloni, një projekt i udhëhequr nga arkeologu francez, Leon Rey. Kjo pasuri kulturore përfshinte artefakte të ndryshme, si enë qeramike, objekte xhami, monedha, terrakota dhe figura të tjera artistike. Në katin e parë të muzeut, u vendosën statujat dhe kolonat e gjetura në Apoloni, të cilat flisnin për një të kaluar të pasur dhe të lavdishme.
Megjithatë, historia e këtij muzeu nuk ka qenë e lehtë. Me fillimin e Luftës së Dytë Botërore, muzeu u përball me një fatkeqësi tragjike: bombardimet nga ushtria italiane, që shkaktuan dëme të mëdha. Më pas, muzeu ra viktimë e grabitjeve, një akt që shqetësoi thellësisht komunitetin arkeologjik. Arkeologu Rey, i cili kishte kontribuar shumë për pasurimin e këtij muzeu, botoi një notë proteste në revistën “Albania”, duke denoncuar shkatërrimin e tij.
Një pjesë e koleksionit antik të Muzeut të Vlorës arriti të shpëtohet dhe sot ndodhet në institucione të ndryshme, si Muzeu Historik Kombëtar, Muzeu Arkeologjik i Tiranës, Muzeu Historik i Vlorës, si dhe në Muzeun e Parkut Arkeologjik të Apolonisë. Këto koleksione janë dëshmi e një trashëgimie të vyer dhe një kujtesë për brezat e ardhshëm mbi rëndësinë e mbrojtjes dhe ruajtjes së kulturës sonë.
Dita e sotme na kujton jo vetëm historinë e këtij muzeu, por edhe detyrimin tonë për të ruajtur dhe mbrojtur pasuritë kulturore që përbëjnë identitetin tonë kombëtar. Muzeu Arkeologjik i Vlorës vazhdon të jetë një dritare e rëndësishme për të kuptuar të kaluarën tonë dhe për të ndihmuar në formësimin e të ardhmes./UBTNews/
Këngëtari koreano-jugor Wheesung, 43-vjeçar u gjet i vdekur të hënën në shtëpinë e tij në Seul.
Ai dyshohet se pësoi arresti kardiak, thanë autoritetet, duke shtuar se kishte kaluar një “kohë e konsiderueshme” përpara se të zbulohej trupi i tij.
Ata vunë në dukje se nuk kishte shenja të dhunës.
Wheesung, emri i vërtetë i të cilit është Choi Whee-sung, debutoi në vitin 2002 dhe shpejt bëri emër me vokalin e tij plot shpirt.
Ai ishte masivisht i popullarizuar në vitet 2000 dhe është vlerësuar me popullarizimin e R&B në Korenë e Jugut.
Muzeu Kombëtar i Artit Mesjetar në Korçë ka ndarë me publikun, përmes rrjeteve sociale, procesin e restaurimit dhe konservimit të ikonës së Johan Pagëzorit. Ikona, e cila ka një histori të pasur dhe ka qenë pjesë e një ikonostasi, ka pësuar dëmtime të konsiderueshme, duke qenë se informacioni për origjinën e saj mbetet i kufizuar.
E pikturuar në vitin 1860, ikona ka kaluar përmes një periudhe të vështirë konservimi. Shtresa pikturale e saj kishte pësuar dëme të mëdha, duke lënë të zbuluar gruntin e bardhë që ndodhet poshtë. Për më tepër, verniku që mbulonte ikonën ishte errësuar dhe oksiduar, duke i dhënë asaj një pamje të dëmtuar. Pas një procesi të kujdesshëm konsolidimi të shtresës së gruntit dhe pikturës, dhe pas largimit të vernikut të degraduar, ikona ka hyrë në një fazë të re ndërhyrjesh estetike, ku po përmirësohet edhe një pjesë e konsiderueshme e sipërfaqes së saj.
Johan Pagëzori, për të cilin është pikturuar ikona, është një nga figurat më të rëndësishme të krishtërimit, i njohur gjithashtu si “pararendësi”. I janë kushtuar një numër i madh ikonash, që pasqyrojnë momente të ndryshme të jetës së tij. Vitin e kaluar, në kuadër të Ditës së Muzeve, Muzeu Kombëtar i Artit Mesjetar organizoi një ekspozitë të veçantë, ku u shfaqën 13 ikona që ilustruan ngjarje kryesore nga jeta e Johan Pagëzorit. Disa nga këto vepra janë anonime, ndërsa të tjerat janë realizuar nga mjeshtra të njohur si Kostandin Jeremonaku dhe Vangjel Zengo, duke përfshirë periudha të ndryshme, nga shekulli i 14-të deri në shekullin e 20-të.
Ky restaurim dhe konservim i ikonës është një hap i rëndësishëm në ruajtjen e trashëgimisë kulturore dhe historike, duke e rikthyer atë në gjendje të përshtatshme për t’u ekspozuar dhe vlerësuar nga publiku./UBTNews/
Më 6 mars të vitit 1991, më shumë se 3000 shtetas shqiptarë lanë vendin dhe hipën në bordin e anijes “Tirana”, e cila i çoi drejt Italisë. Ky moment shënoi një nga eksodet më dramatike të historisë së Shqipërisë pas rënies së diktaturës komuniste, një ngjarje që do të mbetej e paharruar për shumë vite.
Në vitin 1991, Shqipëria ishte duke kaluar një periudhë të pasigurtë dhe të turbullt pas rënies së regjimit komunist, kur liria e ribërë ishte një mundësi, por gjithashtu një sfidë e re. Pas dekadash të diktaturës dhe mbylljes absolute ndaj botës, populli shqiptar ishte i etur për të provuar një jetë të ndryshme, të mbushur me mundësi dhe shpresë për të ardhmen. Pasi të shumtë kishin shfrytëzuar mundësinë për të lëvizur nëpërmjet grykave të kufirit për në Greqi, tani një tjetër valë emigrimi kishte marrë formë, një eksod masiv nga portet e Shqipërisë drejt Italisë.
Ky eksod, i quajtur nga shumë historianë dhe analistë si një ngjarje analoge me eksodin biblik, nuk ishte një ngjarje e zakonshme. Ai pasqyronte dëshpërimin dhe shpresën për një të ardhme më të mirë në një botë të paeksploruar deri më tani. Shtetasit shqiptarë, të motivuar nga shpresa për lirinë dhe mundësitë që ofronte bota perëndimore, morën rrugën për të siguruar një jetesë më të mirë për veten dhe familjet e tyre.
Përveç anijes “Tirana”, që nisi më 6 mars, braktisja e Shqipërisë përshkoi një periudhë shumë intensive të muajve të parë të vitit 1991. Pritshmëritë ishin të mëdha, pasi gjithkush kishte dëgjuar për mundësinë e lirisë dhe jetës së pasur që shpesh shfaqej në ekranin e televizorëve të kohës. E megjithatë, kjo ndodhi në një klimë të pasigurtë politike dhe ekonomike, ku shqiptarët udhëhoqën një valë shpërthimi për të kërkuar një jetë tjetër në perëndim.
Me ardhjen e gushtit, një tjetër eksod ndodhi, kur mijëra shqiptarë të tjerë u nisën nga porti i Durrësit dhe hipën në anijen “Vlora”. E ngarkuar me burra, gra dhe fëmijë, kjo anije shpërtheu me një fluks të paparë emigrantësh, të cilët shpresonin se zbarkimi në Itali do t’u ofronte mundësinë për të filluar një jetë të re. Pas dy javësh, më shumë se 17 mijë shqiptarë u riatdhesuan nga Bari, ndërsa rreth 1500 prej tyre kërkuan azil politik dhe mbetën në Itali.
Eksodi i marsit të vitit 1991 mbetet një ngjarje që do të ruhet gjatë në kujtesën kolektive të shqiptarëve. Ai është një nga momentet që ka ndikuar fuqishëm në formimin e drejtimit të ri të Shqipërisë dhe ka pasqyruar një periudhë të vështirë për vendin, por gjithashtu një periudhë shprese për një të ardhme më të hapur dhe më të mundësuar./UBTNews/
UBT organizoi diskutim mbi zhvillimin e sigurisë së Kosovës dhe transformimin e FSK-së, me Gjeneralmajor dhe ZVKOMFSK, Enver Cikaqi
Osmani pas takimit me Rutte: Riafirmuam partneritetin tonë me Aleancën më të fuqishme të sigurisë në botë
I dërguari i Trumpit për Lindjen e Mesme do të vizitojë Moskën për bisedime me Putinin
Drita mposhtë Ballkanin
Trump urdhëron tarifa 50% për çelikun dhe aluminin kanadez
Waltz: Po përparojnë bisedimet SHBA-Ukrainë
Sekretari Rutte pritet nga Kurti
“Palët duhet të bëjnë kompromise”, Rutte për dialogun Kosovë-Serbi
“Palët duhet të bëjnë kompromise”, Rutte për dialogun Kosovë-Serbi
-
Magazinë3 months agoKy mendohet se është djali 20 vjeçar i Parashqevi Simaku, Luke Nohfe
-
Bota1 month agoMarrëveshja për pranimin e pakufizuar të emigrantëve, Shtëpia e Bardhë tërhiqet nga tarifat ndaj Kolumbisë
-
Bota2 months agoFluturimet e dëbimit kanë filluar, thotë Shtëpia e Bardhë
-
Bota1 month agoShtëpia e Bardhë: Armëpushimi në Liban do të zgjatet deri më 18 shkurt