Shëndeti

​Gurët në veshka: Trajtimi i një problemi që mundon gjithnjë e më shumë femra

Gurët në veshka formohen nga kristalet që depozitohen nga urina dhe grumbullohen në sipërfaqen e brendshme të veshkave.

Published

on

Dhimbjet e forta dhe të papritura në veshka dhe bllokimi i rrugëve urinare janë simptomat më karakteristike të gurëve në veshka. Është një nga çrregullimet më të dhimbshme dhe një nga çrregullimet më të shpeshta të traktit urinar.

Gurët në veshka formohen nga kristalet që depozitohen nga urina dhe grumbullohen në sipërfaqen e brendshme të veshkave. Ato mund të shfaqen në të dy veshkat dhe shfaqen më shpesh tek meshkujt sesa tek femrat.

Simptomat e gurëve në veshka

Çrregullimi dhe formimi i gurëve në veshka janë të lehta për t’u njohur.

Ky çrregullim ndodh për shkak të një çrregullimi në substancat kimike që gjenden në urinë. Ata janë përgjegjës për krijimin ose pengimin e formimit të kristaleve që kthehen në gurë tek disa njerëz. Gurët në veshka mund të përmbajnë kombinime të ndryshme të substancave kimike, dhe më të zakonshmet janë kalciumi dhe fosfori.

Kristalet mund të jenë të vogla dhe të kalojnë vetë përmes traktit urinar, por ato përbëjnë problem kur janë shumë të mëdha për të kaluar përmes urinës. Format e gurëve në veshka mund të jenë kokrra të vogla si rëra deri te gurët më të mëdhenj si guralecat ose topat. Gurët më të mëdhenj të ngjashëm me topin, për fat të mirë, janë të rrallë.

Prandaj, simptoma e parë është dhimbje jashtëzakonisht e fortë në veshka që shfaqet kur guri fillon të lëvizë në traktin urinar. Gurët në veshka dhembin sepse shkaktojnë acarim ose bllokim.

Këto janë simptomat më të zakonshme të gurëve në veshka:

– dhimbje të mprehta, ngërçe në shpinë

– dhimbje në ije

– dhimbje në zonën e veshkave

– dhimbje në pjesën e poshtme të barkut

– të përziera, të vjella

– dhimbje përhapëse në ijë

– gjak në urinë

– nevoja e shtuar për të urinuar

– ndjesi djegieje gjatë urinimit

– temperaturë e ngritur e trupit nëse shfaqet një infeksion

Dhimbja nga gurët në veshka mund të ndihet në pjesë të ndryshme të trupit. Disa pacientë mund t’i ndjejnë ato në zonën e shpinës dhe disa në zonën e stomakut. Kudo që shfaqen, ato janë intensive dhe të shurdhër dhe shumica e pacientëve mezi i tolerojnë ato. Nëse së bashku me dhimbjen e gurëve në veshka ka një rritje të temperaturës së trupit ose të vjella, është e rëndësishme të kontaktoni një mjek sa më shpejt të jetë e mundur. Këto simptoma të gurëve në veshka tregojnë një infeksion, i cili mund të jetë i rrezikshëm.

Shumë pacientë ankohen për dhimbje të shtuara gjatë natës. Arsyeja për këtë është ndoshta grumbullimi i gurëve pas urinimit të fundit para se të shkoni në shtrat. Në përgjithësi, ne urinojmë më pak gjatë natës, që do të thotë se uretra mbetet e bllokuar ose e përflakur më gjatë në mbrëmje sesa gjatë ditës.

Disa simptoma të gurëve në veshka mund të ngatërrohen me probleme të tjera, veçanërisht nëse gurët janë më të vegjël. Shpesh supozohet gabimisht se është apendiksit, gastrit, probleme me vezoret/testikujt ose inflamacion i fshikëzës.

Gurët në veshka te femrat

Të dhënat tregojnë se gurët në veshka janë më të shpeshta tek meshkujt sesa tek femrat. Megjithatë, tendencat e fundit tregojnë se ato shfaqen gjithnjë e më shpesh te femrat.

Në të gjithë popullatën, ato shfaqen në 11 për qind të meshkujve dhe gjashtë për qind të femrave, që nuk është një ndryshim i madh në incidencë. Për më tepër, një studim epidemiologjik i kryer gjatë disa dekadave tregoi se shfaqja e gurëve në veshka ndodh më shpesh te femrat sesa te meshkujt. Konkretisht bëhej fjalë për femra të moshës 18 deri në 39-vjeç. Gjithashtu, femrat kanë një përqindje më të lartë të inflamacionit të kombinuar me gurët në veshka.

Në përgjithësi, gurët në veshka më së shpeshti shfaqen te njerëzit e moshës 20 deri në 40 vjeç. Disa njerëz kanë një rrezik më të lartë të zhvillimit të gurëve në veshka dhe zakonet e jetesës kanë lidhjen më të madhe me këtë.

Është treguar se personat që vuajnë nga diabeti, sindroma metabolike ose obeziteti kanë një shans shumë më të lartë për të pasur gurë në veshka. Kushtet klimatike janë gjithashtu një faktor rreziku, domethënë, njerëzit që jetojnë në zona me temperatura më të larta kanë një shans më të madh për të zhvilluar gurë.

Sasia e lëngjeve që një person konsumon gjatë ditës dhe infeksionet e përsëritura urinare gjithashtu kanë një ndikim të madh.

Si të trajtojmë gurët në veshka?

Kur shfaqen simptomat e para, të cilat më së shumti përfshijnë dhimbje të forta, shumica e pacientëve konsultohen me mjekun.

Megjithatë, ndonjëherë gurët më të vegjël që nuk shkaktojnë simptoma mund të identifikohen në një ultratinguj ose me rreze Rëntgen kur kontrolloni për kushte të tjera. Shfaqja e gurëve në sistemin urinar dhe në veshka quhet urolithiasis dhe më së shpeshti shfaqet dhe diagnostikohet me tomografi të kompjuterizuar (CT).

Ky ekzaminim mundëson ekzaminimin e detajuar, vendndodhjen dhe madhësinë e gurëve në veshka dhe tregon nivelin e bllokimit, pra pengimin e rrugëve. Përveç kësaj, mjeku do t’ju marrë gjakun për analiza laboratorike dhe do t’ju ekzaminohet urina.

Trajtimi i gurëve në veshka varet nga disa faktorë.

Nëse bëhet fjalë për gurë të vegjël deri në pesë milimetra, të cilët nuk shkaktojnë dhimbje, zakonisht nuk kryhet asnjë ndërhyrje terapeutike. Në këtë rast pacientit i rekomandohet konsumimi i një sasie më të madhe lëngu në ditë, deri në tre litra. Kjo nxit urinimin e gurëve që nuk janë shumë të mëdhenj dhe mund të kalojnë nëpër traktin urinar. Kjo është mënyra se si shumica e gurëve në veshka kalojnë jashtë trupit – në mënyrë spontane.

E vetmja gjë që mund të bëni për gurët në veshka është të dëgjoni rekomandimet e mjekut tuaj dhe të pini mjaftueshëm lëngje.

Mënyrat më të mira për thyerjen e gurëve në veshka

Nëse guri është më i madh dhe pengon rrugët dhe nuk del spontanisht, trajtimi dhe terapia janë të nevojshme. Ka disa metoda për heqjen ose ndarjen e gurëve në veshka. Këto janë metodat më të zakonshme të trajtimit të gurëve në veshka:

1. Metoda ESWL

Thyerja e gurëve me valë goditëse. Zakonisht përdoret për gurët me madhësi deri në dy centimetra të vendosura në pjesën e sipërme të ureterit.

Kjo është edhe metoda më e zakonshme e shtypjes së gurëve në veshka, të cilët më pas largohen. Është një metodë jo invazive që nuk kërkon përdorimin e anestezisë së përgjithshme.

Pacienti zakonisht lëshohet në shtëpi në të njëjtën ditë kur është bërë kërkesa.

2. Nefrolitotomia perkutane

Kjo metodë përdoret për gurë më të mëdhenj se 2.5 centimetra. Është një metodë minimale invazive që kërkon një prerje të vogël në lëkurë. Instrumenti arrin te guri, i cili më pas shtypet dhe më pas këto pjesë më të vogla nxirren nga organizmi përmes instrumentit.

Kjo metodë e trajtimit të gurëve në veshka kryhet nën anestezi të përgjithshme.

3. Ureteroskopia

Kjo metodë kryhet nën anestezi të përgjithshme dhe kërkon kalimin e një ureteroskopi përmes uretrës në uretër.

Ureteroskopia është një metodë agresive me të cilën afrohet guri me qëllimin e pluhurosjes së tij dhe largimit të tij. Ky lloj operacioni çon në trauma të indeve dhe ënjtje, e cila pas operacionit pengon transportin e urinës dhe çon në dhimbje.

Reduktimi i ënjtjes pritet në një muaj. Operacione të tilla janë të rralla.

Shëndeti

Çfarë i ndodh trupit kur konsumoni shumë mish?

Published

on

Proteinat janë të pazëvendësueshme e të rëndësishme për organizëm të balancuar. Ato gjenden te mishi dhe sidomos ai i kuqi, i cili preferohet edhe më shumë se të tjerët.

Pavarësisht këtyre vlerave konsumimi i tepërt kthehet në problem për organizmin, ja çfarë i ndodh trupit kur hani shumë mish, cilat janë shenjat që trupi jep.

Lodhje e tepërt

Proteinat janë të njohura për vlerat dhe energjinë që i dhurojnë trupit ditën, janë mënyrë e mirë për të stimuluar fokusimin dhe përqendrimin e trurit. Ndjesia e përgjumjes dhe e lodhjes kur konsumoni mish të kuq përkthehet në një sasitë madhe të proteinave në trup.

Flokë dhe lëkurë e dëmtuar

Ekzagjerimi me mishin e kuq do të thotë mungesë vitamine C, e cila nuk gjendet me shumicë te mishi i kafshëve, është e rëndësishme për flokët dhe lëkurën, pasi ndihmon në formimin e kolagjenit në trup që është edhe proteina baze për rritjen e flokëve dhe rininë e lëkures.

Nëse shikoni që flokët, lëkura apo thonjtë janë të dëmtuar arsyeja mund të jetë mishi. Gjithnjë kur hani një racion shoqëroni me një larmishmëri perimesh si spinaqi, kungujt, patatet apo lakrat e egra.

Konstipacioni

Problemet me tretjen e ushqimeve janë prezente sidomos me kalimin e viteve tek secili, konstipacioni është një ndër shenjat që trupi jep kur ka mungesë të fibrave. Duke qenë se mishi nuk përmban fare fibra, nëse zë pjesën më të madhe të dietës keni probleme me tretjen.

Sipas mjekëve duhet të keni vakte të larmishme mes proteinave të mishit, drithërave, bishtajorëve, perimeve dhe frutave.

Rrit kolesterolin e keq

Duke qenë i pasur me yndyrna dhe dhjamë, konsumimi i tepërt rrit edhe kolesterolin e keq, një risk i shtuar për trupin zhvillon sëmundje kardiovaskulare.

Aroma e keqe e gojës

Kjo ndodh pasi trupi nuk ka karbohidrate, përdorë dhjamin si burim kryesor për të funksionuar, nën këtë proces formohen disa përbërje organike që shkaktojë aromë të keqe. Mundohuni të mos konsumoni më shumë se 70 gr mish, dhe jo çdo ditë.

Shtim në peshë

Mishi i kuq është i pasur me yndyrna dhe dhjamë, këto yndyrna shtojnë peshën e janë të vështira për t’u djegur nga metabolizmi, është e rëndësishme të mos e teproni me këtë ushqim. Mjekët rekomandojnë një sasi të caktuar të konsumimit të mishit të kuq në javë e cila nuk do të dëmtojë organizmin tuaj.

Përafërsisht rekomandohet 70 gramë mish i kuq i gatuar në ditë dhe rreth 400-500 gr në javë.

Continue Reading

Shëndeti

A e dini si të kontrolloni varësinë ndaj sheqerit?

Published

on

Ideja e varësisë ndaj sheqerit është një temë e diskutuar e shpesh kategorizohet si “sjellje jonormale” kur bëhet fjalë rreth të ushqyerit.

Çfarë është varësia ndaj sheqerit?

E përkufizuar si varësi emocionale ose psikologjike ndaj ushqimeve e pijeve me sheqer, duket se varësia ndaj sheqerit në një interpretimin fjalë për fjalë mund të mos ekzistojë. Disa ekspertë pajtohen se ka dallime neurobiologjike midis një varësie ndaj një substance si aklooli, dhe diçkaje që ju nevojitet për të mbijetuar, siç është ushqimi.

Sipas Shoqatës Amerikane të Psikologjisë, varësia ndaj ushqimit është term i diskutueshëm, i përdorur nga disa studiues për të përshkruar paralelet midis vështirësive që disa njerëz përjetojnë në kufizimin e varësisë ndaj të ngrënit dhe varësisë ndaj substancave.

Ndryshe nga varësia, është e vështirë të identifikohet një ushqim që qëndron në themel të “varësisë nga ushqimi”. Studimet kanë treguar se konsumi i sheqerit mund të pasqyrojë sjelljen e varësisë.

A mund të jeni të varur nga sheqeri?

Midis studiuesëve e nde ka debate nëse sheqeri shkakton vërtetë varësi fizike, në bazë të disa studimeve, disa njerëz janë më të prirur të dëshirojnë të konsumojnë më tepër sheqer se të tjerët, jo të gjithë kanë një preferencë të lartë për gjërat e ëmbla.

Pse mund të ndiheni të varur nga sheqeri?

Ka arsye fizike dhe psikologjike që ju bëjnë të ndiheni të varur nga sheqeri, mund të mos konsumoni mjaftueshëm ushqim ditën, kështu që dëshira për sheqer intensifikohet sepse trupi juaj sinjalizon se ka nevojë sa më shpejt për energji.

Arsyet psikologjike janë komplekse, mund të ndiheni të varur nga sheqeri për disa arsye. Mund t’ju jetë bërë zakon trupi është i kushtëzuar ta do sheqerin shpesh. Nëse jeni të stresuar ose nëse keni mungesë gjumi, hormonet e urisë shtohen, duke e bërë të vështirë kontrollimin e dëshirës për ushqime të ëmbla.

Kur hani ushqime me sheqer, në tru gjenerohen sinjale që japin ndjesi shpërblimi që përforcon dëshirën e vazhueshme për të konsumuar këto produktesh.

Si të kontrolloni dëshirën për sheqer?

Dëshira për sheqer dhe zakonet e të ngrënit janë mënyra juaj për të përmbushur ose kompensuar një nevojë emocionale, shumë njerëz kërkojnë sheqer kur janë të lodhur, të zemëruar, të trishtuar ose të mërzitur. Identifikimi i ndjenjave tuaja mund të jetë një mënyrë e fuqishme për të frenuar këtë dëshirë.

Konsumi i mjaftueshëm i proteinave, fibrave dhe drithërave të plota në çdo vakt, mund të mbajë të qëndrueshme nivelet e sheqerit në gjak e frenon dëshirat për sheqerna. Menaxhimi i stresit përmes ushtrimeve, kujdesit për veten dhe meditimit, është një mënyrë tjetër efikase.

Continue Reading

Shëndeti

Lëvizja parandalon mpiksjen e gjakut

Published

on

Kardiologët kanë paralajmëruar se qëndrimi ulur rrit mundësinë për mpiksje të gjakut, duke shtuar se njerëzit duhet të lëvizin sa më shumë për ta parandaluar këtë gjë.

Sipas Aleancës Kombëtare për Mpiksjen e Gjakut në SHBA, çdo ditë rreth 274 persona humbin jetën nga mpiksja e gjakut. Hulumtimet e fundit tregojnë se ka mbi 900 mijë raste në vit, çka e bën këtë problem një kërcënim të madh për shëndetin publik, ka raportuar Parade.

Megjithëse tingëllon frikshëm, mpiksja e gjakut në vetvete është një proces normal i trupit – një mënyrë për të ndaluar gjakderdhjen. Por kur ndodh në mënyrë jonormale, brenda enëve të gjakut ose kur ajo shkëputet dhe udhëton në pjesë të tjera të trupit, rreziku bëhet serioz.

Mos qëndroni ulur shumë gjatë

“Mundohuni të mos qëndroni joaktivë për kohë të gjatë dhe shtoni më shumë lëvizje në rutinën tuaj, në mënyrën që është e sigurt dhe e përshtatshme për ju”, ka thënë doktoresha Danielle Belardo, kardiologe në Los Anxhelos.

Ajo ka thënë se aktiviteti fizik ndihmon në qarkullimin e mirë të gjakut.

“Levizja zvogëlon rrezikun e mpiksjes. Kur i lëvizni muskujt, përmirësoni qarkullimin dhe e parandaloni mbledhjen e gjakut në vende të caktuara”, ka shtuar ajo.

Edhe doktori Mohanakrishnan Sathyamoorthy, kardiolog dhe shef i mjekësisë së brendshme në Burnett School of Medicine në Universitetin TCU, ka thënë se qëndrimi ulur për kohë të gjatë është një nga shkaktarët kryesor të mpiksjes së gjakut.

Çka e shkakton mpiksjen?

Kjo varet nga vendndodhja, por në përgjithësi, mpiksjet në arterie apo vena mund të shkaktohen nga:

-Sëmundje që rrisin tendencën për mpiksje

-Çrregullimet e vetë enëve të gjakut

Sipas doktorit Peter Kowey, profesor i mjekësisë në Thomas Jefferson University, “shumë sëmundje ndikojnë në mënyrën si mpikset gjaku, dhe kjo mund të çojë në komplikime të rënda.”

Belardo ka thënë se duhen vëzhguar me kujdes simptomat si:

-Kollë me gjak

-Rrahje të shpejta të zemrës

-Marramendje ose ndjesi që do të bini

-Vështirësi në frymëmarrje

-Dhimbje apo shtrëngim në gjoks

-Fryrje, ngrohtësi apo ndryshim ngjyre në krahë apo këmbë

Ndërkohë, Sathyamoorthy ka theksuar se shenjë specifike është “fryrja e njëanshme, në pjesën e poshtme të këmbëve, që shfaqet papritur dhe shoqërohet me dhimbje, sidomos gjatë përkuljes, është diçka që duhet kontrolluar menjëherë”.

Si ta parandaloni mpiksjen e gjakut?

Lëvizni sa më shumë

Nëse keni punë që kërkon shumë qëndrim ulur, apo jeni në udhëtime të gjata me avion, ecni herë pas here.

“Gjatë fluturimeve të gjata, rekomandoj të ecni çdo disa orë për të mbajtur aktiv qarkullimin e gjakut”, ka thënë Kowey.

Në jetën e përditshme, mjaftojnë edhe hapa të vegjël si ngjitja e shkallëve në vend të ashensorit, apo ecje të shkurtra.

Pini ujë mjaftueshëm. Dehidratimi e rrit rrezikun për mpiksje.

“Veçanërisht në mot të nxehtë, hidratimi është thelbësor për të parandaluar trashjen e gjakut. Pyesni mjekun për sasinë e duhur të ujit që duhet të pini çdo ditë”, ka thënë Kowey.

Njihni rreziqet tuaja

Sipas American Heart Association, disa prej faktorëve që rrisin rrezikun janë:

-Mbipesha;

-Diabeti;

-Shtatzënia;

-Mosha e shtyrë;

-Qëndrimi ulur për kohë të gjatë;

-Pirja e duhanit.

Continue Reading

Shëndeti

Parazitët në trup: Si t’i dalloni dhe si të mbroni veten?

Published

on

Shumë njerëz nuk janë të vetëdijshëm që mund të bartin parazitë në organizëm, madje edhe për vite me radhë pa simptoma të qarta.

Parazitët janë mikroorganizma që jetojnë brenda ose mbi trupin e njeriut, duke shfrytëzuar ushqyesit e dobësuar imunitetin. Infektimi ndodhë shumë më lehtë sa mendohet: mjafton larja jo e duhur e duarve, pirja e ujit të pasigurt, konsumimi i mishit ose peshkut të pagatuar mirë, a pickimi nga insektet bartëse.

Sipas Organizatës Botërore të Shëndetësisë, infeksionet janë të zakonshme në zona me higjienë të dobët e ujë të ndotur, nuk përjashtojnë vendet e zhvilluara.

Simptomat që nuk duhen neglizhuar

Shenjat që mund të tregojnë për praninë e parazitëve janë të paqarta e ngatërrohen me probleme të tjera shëndetësore. Disa simptoma të mundshme janë:

▪ Çrregullime të zorrëve (diarre, kapsllëk i përsëritur, fryrje barku)
▪ Kruajtje anale, sidomos natën
▪ Akne dhe skuqje të shpeshta të lëkurës
▪ Rënie e flokëve dhe dobësim i thonjve
▪ Lodhje e vazhdueshme dhe dobësi e imunitetit
▪ Erë e keqe e gojës
▪ Infeksione të shpeshta të rrugëve urinare
▪ Humbje peshe pa arsye të qartë

Sipas Centers for Disease Control and Prevention, CDC, burimet më të zakonshme të infeksionit përfshijnë mishin e gjallë ose të pagatuar mirë derri dhe peshku), frutat dhe perimet e palara, ujin e ndotur, si dhe kontaktin e drejtpërdrejtë me kafshë ose udhëtimet në zona tropikale.

Si diagnostikohen?

Metodat moderne të diagnostikimit përfshijnë ekzaminimin e mostrave të jashtëqitjes në laborator (coprograma), teste të gjakut për disa lloje parazitësh, si dhe teste më të avancuara molekulare në rastet kur dyshohet për infeksione të rralla. Për disa parazitë, identifikimi është sfidues e kërkon përsëritje të analizave.

Mbrojtja dhe trajtimi natyral

Përveç terapive mjekësore që mund të përshkruajë mjeku, disa ushqime dhe bimë mund të ndihmojnë organizmin të luftojë parazitët, nëse përdoren me kujdes dhe si mbështetje:

Hudhra – konsiderohet një nga agjentët natyralë më të fuqishëm kundër parazitëve. Studime të ndryshme kanë treguar se përbërjet si alicina pengojnë zhvillimin e parazitëve (Journal of Helminthology, Cambridge University Press).

Një thelb hudhre i grimcuar mund të përzihet me qumësht të ngrohtë dhe të konsumohet esëll disa herë në javë.

Vaji i kokosit – përmban acid laurik, që mund të ketë efekt antibakterial dhe antiparazitar. Mund të përdoret në kuzhinë ose të merret 1-2 lugë në ditë për një periudhë të kufizuar.

Shafrani i Indisë – ka veti të fuqishme anti-inflamatore dhe mund të ndihmojë në mbështetjen e zorrëve. Kombinohet mirë me kos natyral.

Kanella dhe rigoni – vaji esencial i rigonit dhe kanellës ka treguar veti antimikrobike në disa studime (Frontiers in Microbiology). Duhet të përdoren me kujdes (2-3 pika vaj rigoni të holluar në ujë, jo më shumë se disa ditë).

Farat e linit, farat chia, panxhari i kuq – përmbajnë fibra që ndihmojnë pastrimin e zorrëve dhe mund të kontribuojnë në largimin mekanik të disa parazitëve.

Vitamina C – një sistem imunitar i fortë është mbrojtja më e mirë natyrale kundër shumë infeksioneve, përfshirë ato parazitare. Frutat e freskëta, sidomos agrumet, kivi, specat dhe manaferrat janë burime të shkëlqyera.

Si të parandaloni infeksionet?

▪ Lani duart me sapun, sidomos pas tualetit dhe para gatimit.
▪ Konsumoni mish dhe peshk të gatuar mirë.
▪ Shpëlani frutat dhe perimet me ujë të bollshëm.
▪ Pini ujë të filtruar ose të sigurt.
▪ Kujdesuni për higjienën e kafshëve shtëpiake.

Metodat natyrore janë ndihmëse, por në rast të dyshimit për infeksion serioz, gjithmonë konsultohuni me një mjek. Vetëtrajtimi mund të mos jetë i mjaftueshëm për të zhdukur disa lloje parazitësh.

Continue Reading

Të kërkuara