Kroacia ka njoftuar planet për blerjen e një sërë raketash GMLRS, me rreze veprimi deri në 80 km, për sistemin raketor HIMARS, një hap i rëndësishëm në modernizimin e forcave të saj të armatosura. Sekretari i Shtetit në Ministrinë e Mbrojtjes, Branko Hrg, ka bërë të ditur se do të blihen gjithsej 394 raketa GMLRS, që janë pjesë e një marrëveshjeje të mundshme për forcimin e kapaciteteve ushtarake të Kroacisë.

Hrg shpjegoi se ky prokurim është pjesë e një iniciative më të gjerë për modernizimin e ushtrisë kroate, duke theksuar rëndësinë e rritjes së ndarjes së fondeve për mbrojtjen. Ai bëri një krahasim me vitin 2016, duke theksuar se buxheti për mbrojtjen ka pësuar një rritje prej 142% që nga ajo periudhë. “Aktualisht, ne jemi në përputhje me standardet e NATO-s për ndarjen e fondeve, me 2% të GDP-së për mbrojtjen dhe 20% për pajisjet ushtarake,” tha Hrg.

Në lidhje me blerjen e raketave për HIMARS, Hrg nënvizoi se sistemi HIMARS është një nga teknologjitë më moderne dhe se, si pjesë e bashkëpunimit me Shtetet e Bashkuara, procesi i prokurimit është i qartë dhe i njohur. Ai e përshkroi HIMARS si një sistem shumë efikas dhe të besueshëm për forcën e tij raketore.

Kur u pyet se pse Kroacia nuk ka vendosur të blejë raketa me rreze më të gjatë, si ER GMLRS apo ATACMS, Hrg e sqaroi këtë duke theksuar se Kroacia nuk ka “afinitete sulmi” dhe nuk ka nevojë për raketa me rreze të gjata që mund të mbulonin territore të largëta. Megjithatë, ai nuk e përjashtoi mundësinë e blerjes së këtyre raketave në të ardhmen, duke lënë hapësirë për mundësi të tjera nëse situata strategjike kërkon një ndryshim të kursit.

Ky hap i Kroacisë për të forcuar kapacitetet e saj ushtarake është një pjesë e përpjekjeve të vazhdueshme të vendit për të rritur standardet e mbrojtjes dhe për të kontribuar më shumë në sigurinë e përgjithshme të Aleancës së NATO-s, duke i dhënë prioritet teknologjive moderne dhe sistemeve raketore efikase./UBTNews/

Më shumë njerëz se kurrë më parë emigruan nga vendet e tyre drejt shteteve anëtare të Organizatës për Bashkëpunim Ekonomik dhe Zhvillim (OECD) gjatë vitit 2023, duke shënuar një nivel rekord të migracionit.

Sipas raportit vjetor OECD Migration Outlook 2024, i cili u publikua sot nga organizata me qendër në Paris, 6,5 milionë njerëz mbërritën në shtetet anëtare të OECD si emigrantë gjatë vitit të kaluar. Ky fluks emigrantësh ka theksuar një trend të rritjes së migracionit të përkohshëm dhe kërkesave për azil, që u regjistruan në nivele rekord, sidomos në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Raporti vë në dukje se një pjesë e konsiderueshme e migracionit është lidhur me punësimin. Emigrantët që kanë migruar për arsye punësimi janë rritur ndjeshëm, dhe një tjetër faktor i rëndësishëm ka qenë bashkimi familjar, i cili përbën ende rreth një të tretën e migracionit të përgjithshëm.

Rritje e kërkesave për azil
Një tjetër tendencë e dukshme është rritja e kërkesave për azil. Shtetet si Shtetet e Bashkuara dhe Gjermania kanë parë një numër rekord aplikimesh. Në vitin 2023, Gjermania regjistroi 329,000 kërkesa për azil, një rritje prej 51% krahasuar me vitin e kaluar. Këto kërkesa erdhën kryesisht nga shtetas të Sirisë, Turqisë dhe Afganistanit.

Pjesa më e madhe e aplikimeve, rreth 62%, janë pranuar, duke theksuar angazhimin e këtyre shteteve për të ofruar mbrojtje për refugjatët dhe azilkërkuesit.

Liria e lëvizjes në Bashkimin Evropian
Megjithatë, një pjesë e konsiderueshme e migracionit, rreth gjysma e tij, ka ardhur si pasojë e lirisë së lëvizjes brenda Bashkimit Evropian. Kjo ka mundësuar që shumë qytetarë të shteteve anëtare të BE-së të zhvendosen në shtete të tjera të BE-së për arsye punësimi dhe mundësish më të mira jetese.

OECD dhe anëtarësia
OECD është një organizatë ndërkombëtare që përfshin 38 shtete anëtare, përfshirë shumicën e vendeve të industrializuara të Evropës, Amerikës së Veriut, Japoni, Korenë e Jugut, Australi dhe Zelandë të Re. Migrimi ka qenë një prej çështjeve më të diskutuar në nivel global dhe ky raport i OECD-së thekson se fluksi i emigrantëve nuk ka treguar shenja ngadalësimi, duke pasqyruar gjithashtu mundësitë dhe sfidat që shtetet anëtare të OECD-së po hasin në menaxhimin e këtij fenomeni.

Raporti vjen në një kohë kur OECD po kërkon mënyra të reja për të mbështetur menaxhimin e migracionit në një mënyrë që të balancojë nevojat ekonomike dhe sociale të shteteve anëtare, me sfidat që lidhen me integrimin dhe sigurinë.