Tri herë fituesi i çmimit Oscar, Daniel Day-Lewis, ka vendosur të rikthehet në skenë pas një pauze të gjatë, duke i dhënë fund pensionit të tij të papritur nga aktrimi. Ky rikthim do të ndodhë në debutin regjisorial të djalit të tij, Ronan Day-Lewis, siç raporton ”The Guardian”.

Aktori 67-vjeçar, i njohur për rolet e tij të paharrueshme dhe përkushtimin e tij të jashtëzakonshëm ndaj artit, e la aktrimin pas publikimit të filmit “Phantom Thread” në vitin 2017, dhe që atëherë ka qëndruar larg vëmendjes së mediave dhe jetës publike. Megjithatë, tani ai ka vendosur të rikthehet për të luajtur në filmin “Anemone”, një projekt i cili po xhirohet aktualisht në Mançester dhe përfshin një kast të njohur si Sean Bean, Samantha Morton, Samuel Bottomley dhe Safia Oakley-Green.

Skenari, i shkruar nga babë e bir, eksploron marrëdhëniet komplekse ndërmjet baballarëve, djemve dhe vëllezërve, si dhe dinamikën e lidhjeve familjare. Kjo temë intime dhe universale premton të sjellë në pah emocionet dhe përjetimet e përbashkëta që na lidhin të gjithëve.

Daniel Day-Lewis, i njohur për rolet e tij ikonike si Hawkeye në “The Last of the Mohicans” dhe për përkushtimin e tij të palëkundur ndaj metodave të aktrimit, ka fituar tre Oscar për aktorin më të mirë. Ai u vlerësua për interpretimin e shkrimtares irlandeze me aftësi të kufizuara, Christy Brown, në “My Left Foot”, naftëtarin Daniel Plainview në “There Will Be Blood”, dhe Abraham Lincoln në “Lincoln” të Steven Spielberg.

Në vitin 2014, ai u nderua me titullin Kalorës i Perandorisë Britanike nga Duka i Kembrixhit, një mirënjohje për kontributin e tij të rëndësishëm në artin e aktrimit. Pas njoftimit të tërheqjes së tij në qershor 2017, shumë adhurues të filmit ishin të shqetësuar për humbjen e një prej talenteve më të mëdha të kinemasë moderne.

Në janar të këtij viti, ai i dha një çmim regjisorit të njohur amerikan, Martin Scorsese, për epikën e tij “Killers of the Flower Moon”, duke treguar kështu se pasioni i tij për kinemanë mbetet i fortë.

Tani, me rikthimin e tij në aktrim, fansat shpresojnë të shohin sërish magjinë e Daniel Day-Lewis në ekran, një emocion që ka munguar gjatë këtyre viteve të fundit./UBTNews/

Në prag të publikimit të serisë së tretë të “Heartstopper”, atmosfera në xhirimet e këtij seriali të dashur nga Netflix është e mbushur me energji të heshtur por intensive. Në një shkollë të thjeshtë në periferi të Londrës, brenda mureve të cilës është krijuar “Truham High” ndodhen aktorët kryesorë, Kit Connor dhe Joe Locke, të cilët luajnë të dashurit Nick dhe Charlie.

Ata janë duke xhiruar një skenë të rëndësishme, ndërsa bisedojnë me tone të ulëta në klasën e artit të zotit Ajayi, një hapësirë e sigurt për Charlie në seritë e mëparshme. Kjo dhomë është e mbushur me murale shumëngjyrëshe që reflektojnë stilin e Alice Oseman, krijueses së serialit.

Ndërsa xhirimet vazhdojnë, producentët janë të kujdesshëm për të ruajtur intimitetin e skenave emocionale. Locke dhe Connor tregojnë se miqësia e tyre jashtë ekranit i ndihmon të kalojnë momentet më të vështira gjatë filmimeve. Ata flasin me humor për darkat e përbashkëta dhe përpjekjet kulinare të njëri-tjetrit, duke krijuar një ndjesi familjariteti edhe jashtë seteve.

Seria e tretë pritet të prekë tema më serioze se dy të parat, përfshirë shëndetin mendor dhe marrëdhëniet seksuale. Çrregullimi i të ngrënit të Charlie-t do të jetë një nga historitë kyçe, ndërsa personazhe të tjerë, përfshirë Elle dhe Tao, do të përballen me përvojat e tyre të para seksuale. Yasmin Finney, e cila luan Elle, flet për rëndësinë e përfaqësimit të një vajze transgjinore në këto momente intime, duke theksuar sa e rëndësishme është të tregohet ky aspekt i jetës së një personi trans.

Tobie Donovan, i cili luan Isaac, diskutohet gjithashtu për përfaqësimin e aseksualitetit në serial. Ai thekson përpjekjet për të trajtuar këtë temë me kujdes dhe autenticitet, duke bërë kërkime të thelluara për t’u siguruar që portretizimi i tij është i drejtë dhe i ndjeshëm.

Producenti ekzekutiv Patrick Walters është i kënaqur me diversitetin dhe rëndësinë e serialit për komunitetin LGBTQ+, duke e cilësuar “Heartstopper” si një platformë ku të rinjtë mund të shohin veten të përfaqësuar në mënyrë autentike dhe pozitive.

Ndërkohë që priten emocionet e serisë së tretë, mbetet i dukshëm ndikimi i këtij seriali si një dritare e fuqishme për historitë queer dhe rritjen e personazheve të tij në një botë gjithnjë e më komplekse./UBTNews/

Një pikturë që dikur ishte quajtur “e tmerrshme” nga gruaja e një tregtari të mbeturinave, është vërtetuar nga ekspertët italianë si një vepër origjinale e Pablo Picasso-s. Piktura, e cila besohet të jetë një portret i Dora Maar, fotografja dhe muza e njohur e artistit, u gjet nga Luigi Lo Rosso në vitin 1962 teksa pastronte bodrumin e një shtëpie në ishullin Capri.

Busti i zonjës Dora Maar, e cila ishte e dashura dhe muza e Pablo Picasso-s, u gjet në një villë në Capri dhe u verifikua së fundmi

Pa dijeninë e tij për vlerën e saj, ai e varrosi atë për dekada në shtëpinë e tij në Pompei, ku djali i tij Andrea, pas vitesh dyshimesh, filloi të studiojë historinë e artit dhe zbuloi ngjashmëritë me nënshkrimin e Picasso-s.

Pasi kërkuan ndihmën e ekspertëve, përfshirë detektivin e njohur të artit Maurizio Seracini dhe grafologen Cinzia Altieri, u konfirmua se nënshkrimi në këndin e sipërm majtas ishte i vërtetë. Vepra tani vlerësohet në 6 milionë euro dhe besohet të jetë krijuar midis viteve 1930 dhe 1936, një periudhë kur Picasso vizitonte shpesh ishullin Capri.

Siguruar nga Andrea Lo Rosso, e nënës së tij me Picasso-n e supozuar të varur në sfond

Megjithatë, Fondacioni Picasso ende nuk ka dhënë një vendim përfundimtar mbi origjinalitetin e saj, megjithëse ekspertët si Luca Marcante, presidenti i Fondacionit Arcadia, besojnë se mund të ekzistojnë dy versione të kësaj vepre. Familja Lo Rosso, e cila ka ruajtur pikturën për dekada, ka deklaruar se synimi i tyre nuk është përfitimi material, por vërtetimi i së vërtetës./UBTnews/

Në këtë kohë tensioni të lartë për zgjedhjet presidenciale në Shtetet e Bashkuara, Hollywood-i ka prodhuar një sërë filmash tërheqës që eksplorojnë dinamikat e fushatave, manipulimin dhe idealet e demokracisë. Aktuale më shumë se kurrë, këto filma ofrojnë një reflektim të thellë mbi procesin politik amerikan, duke shqyrtuar çështje si korrupsioni, ambicia dhe sfidat që kanë përballur kandidatët.

Primary Colors (1998) – Regjia: Mike Nichols
Një satirë që shoqëron një version të dukshëm të Bill Clinton, filmi tregon përpjekjet e Jack Stanton (John Travolta) për të fituar primaret. Me një skenar të shkruar nga Elaine May, filmi hedh dritë mbi anët më të errëta të fushatave politike, duke pyetur: A ka rëndësi e vërteta nëse rezultati është një president që punon për popullin?

All the President’s Men (1976) – Regjia: Alan J Pakula
Ky film klasik fokusohet në hetimin e gazetarit Bob Woodward dhe Carl Bernstein mbi skandalin Watergate. Pavarësisht se është një film mbi gazetarinë, ai gjithashtu trajton politikat e ndyra të fushatës, duke zbuluar sesi korrupsioni dhe mashtrimi ndikuan në fitoren e Richard Nixon.

Wag the Dog (1997) – Regjia: Barry Levinson
Një satirë që ilustron bashkimin e politikës dhe Hollywood-it, filmi tregon se si një konsultant fushate (Robert De Niro) krijon një histori të rreme për të shpëtuar imazhin e presidentit. Një komedi e mprehtë që bën një reflektim mbi marrëdhëniet ndërmjet politikës dhe realitetit.

The War Room (1993)- Regjia: DA Pennebaker dhe Chris Hegedus
Ky dokumentar ofron një pasqyrë të brendshme të fushatës së Bill Clinton në 1992. Duke u fokusuar te strategët, filmi tregon se si energjia dhe entuziazmi i rinisë mund të transformojnë një fushatë.

The Best Man (1964) – Regjia: Franklin J Schaffner
Një dramë politike që shqyrton intrigat e zgjedhjeve, me dy rivalë që përdorin çdo mjet në duar për të fituar. Skripti i Gore Vidal eksploron moralitetin dhe ndershmërinë në politikë.

State of the Union (1948) – Regjia: Frank Capra
Një kritikë e qartë mbi procesin politik, filmi tregon se si ambicia dhe manipulimi ndikojnë në zgjedhjet presidenciale. Me një fund idealist, ai ndihmon në reflektimin mbi çmimin e fuqisë.

The American President (1995) – Regjia: Rob Reiner
Një romancë politike që tregon për jetën e presidentit Andrew Shepherd (Michael Douglas), ky film kombinon komedinë me temat politike, duke nxjerrë në pah idealizmin e mundshëm në politikë.

The Ides of March (2011) – Regjia: George Clooney
Një analizë e thellë e humbjes së pafajësisë politike, filmi tregon për intriga dhe manipulime në një fushatë presidenciale, duke nxjerrë në pah marrëdhëniet midis kandidatëve dhe medias.

Game Change (2012) – Regjia: Jay Roach
Ky film përshkruan mënyrën se si John McCain zgjodhi Sarah Palin si kandidatin e tij për zv.president, duke sjellë në pah intrigat dhe pasojat e këtij vendimi të diskutueshëm.

Head of State (2003) – Regjia: Chris Rock
Një komedi që sfidon stereotipet politike, filmi tregon për një kandidat të papritur që përfaqëson zërin e popullit dhe thotë të vërtetën për çështjet sociale.

Bonus: Betty Boop for President (1932)
Një film animacioni që parashikon idenë e një presidenti të femrës, duke ofruar një satirë të lehtë për politikën amerikane në atë kohë.

Të dhënat dhe temat që trajtohen në këto filma janë përherë relevante, duke na kujtuar se politika është një lojë e rrezikshme, por gjithashtu një reflektim i ideve dhe aspiratave që formojnë shoqërinë tonë./UBTNews/

Nga BBC, në përkthim dhe përshtatje të D.E.