Nga shtimi në peshë e deri tek rreziku për sëmundje serioze. Në përputhje me American Heart Association, individët duhet të kufizojnë konsumin e kripës në jo më shumë se 2.300 mg në ditë, që është ekuivalente me 1 lugë çaji.

Për ata që vuajnë nga kushte shëndetësore që përkeqësohen nga një dietë e pasur me kripë, sugjerohet një kufizim më i ulët prej 1.500 mg kripë në ditë. Një mundësi më e shëndetshme është përdorimi i kripës himalajane, pasi kjo ka më pak përmbajtje natriumi dhe ofron minerale shtesë të dobishme. Por, çfarë ndodh në trup nëse konsumoni ushqime të kriposura gjatë ditës?

Pesha e shtuar

Kripa është substancë që detyron trupin të mbajë lëngje. Kjo shkakton ënjtje në zonën e barkut dhe kyçet, duke i dhënë trupit pamje më të fryrë. Përveç kësaj, shumë ushqime të kriposura janë të pasura me kalori e yndyra të ngopura, që mund të rrisin rrezikun për obezitet.

Studimet kanë treguar se konsumi i ushqimeve të kriposura është i lidhur me përqindje të larta të mbipeshës, duke i bërë një nga shkaktarët kryesorë të sëmundjeve metabolike, si diabeti i tipit 2.

Presioni i lartë i gjakut

Një tjetër pasojë është presioni i lartë i gjakut, i cili është faktor kryesor i rrezikut për sëmundjet e zemrës. Sipas mjekëve, dieta e pasur me kripë çon në hipertension, duke ndikuar negativisht në qarkullimin e gjakuthe mundësuar zhvillimin e problemeve të tjera kardiovaskulare.

Përveç ndikimit të drejtpërdrejtë në shëndetin e zemrës, presioni i lartë i gjakut mund të shkaktojë probleme me veshkat dhe dëmtim të enëve të gjakut, çka kërkon mbikëqyrje mjekësore të menjëhershme, transmeton Telegrafi.

Rreziku për kancer të stomakut

Ushqimet e kriposura, si proshutë e salcat, përmbajnë substanca të dëmshme që kontribuojnë në zhvillimin e kancerit të stomakut. Këto ushqime janë të pasura me nitrate, që shndërrohen në substanca kancerogjene kur metabolizohen nga trupi. Studimet e bëra nga Organizata Botërore e Shëndetësisë kanë treguar lidhjen midis ushqimeve të kriposura e rrezikut të kancerit të stomakut, sidomos tek burrat.

Dëshira e shtuar për ushqime të kriposura

Një tjetër efekt i konsumit të tepruar është krijimi i një cikli vicioz: sa më shumë kripë hani, aq më shumë trupi do të kërkojë. Ky fenomen ndodh për shkak se shqisa e shijes mësohet me kripën dhe kërkon gjithnjë më shumë. Trupi ka tendencë për të kërkuar ushqime dhe pije të kriposura për të kënaqur nevojën për kripë në çdo vakt, çka mund të çojë në varësi të ushqimit.

Një mënyrë për të ndihmuar në këtë situatë është të zëvendësoni kripën e zakonshme me himalajane ose kripë deti, e cila mund të ofrojë përfitime të tjera shëndetësore përveçse përmban më pak natrium.

Kujdes!

Edhe pse është e vështirë të eliminohet kripa nga dieta, është e rëndësishme të kufizohet konsumi për të mbajtur trupin në formë e për të parandaluar sëmundje të ndryshme. Shtimi i ushqimeve natyrale dhe të pasura me fibra, si perimet dhe frutat, mund të ndihmojë në uljen e dëshirës për kripë dhe përmirësimin e shëndetit të përgjithshëm.

Pavarësisht bollëkut të proteinave dhe vitaminave të rëndësishme, struktura ushqyese e vezëve kërkon kujdes të veçantë tek njerëzit me funksion të dëmtuar të veshkave.

Roli në planin ushqimor të pacientëve është bërë objekt i hulumtimeve e rekomandimeve të reja, që tregojnë rëndësinë e një qasje individuale e përzgjedhjeje të kujdesshme. Vezët janë burim proteinash me cilësi të lartë, mbështesin shëndetin e muskujve, trurit dhe syve.

Kolina, e cila gjendet në të verdhën e vezës, është e rëndësishme për zhvillimin e trurit, veçanërisht tek fëmijët dhe gratë shtatzëna.

Antioksidantët luteina dhe zeaksantina ndihmojnë në ruajtjen e shikimit. Me ushqyerjen e duhur, vezët mund të jenë aleat i vlefshëm për shëndetin. Veza është jashtëzakonisht ushqyese dhe e pasur me:

Proteina;

Vitaminë B12;

Kolina e vitaminës D;

Yndyrna të shëndetshme.

Kjo e bën një pjesë cilësore të dietës, brenda një menuje të ekuilibruar. Për shumicën e njerëzve të shëndetshëm, konsumi i moderuar i vezëve është i sigurt, që do të thotë, siç vëren ai, një deri në dy në ditë, ndërsa konsumi i tepërt, veçanërisht nëse përfshin burime tjera të yndyrës së ngopur dhe kolesterolit, mund të rrisë rrezikun tek njerëzit e ndjeshëm.

Fosfori në vezë është i rrezikshëm për njerëzit me sëmundje kronike të veshkave Vezët përmbajnë fosfor, i cili është i përqendruar në të verdhën e vezës, dhe është pikërisht ky fosfor që mund të përbëjë rrezik për njerëzit me sëmundje kronike të veshkave, veçanërisht ata në faza të avancuara ose ata që i nënshtrohen dializës.

Duke pasur parasysh këtë, Fondacioni Kombëtar i Veshkave e Fondacioni Amerikan i Veshkave rekomandojnë konsum të kujdesshëm të vezëve dhe përshtatje me nevojat individuale të secilit pacient. Nuk bëhet më fjalë nëse vezët janë të mira apo të këqija për veshkat, por edhe për mënyrën se si konsumohen, cila pjesë e vezës përdoret dhe në cilën fazë të sëmundjes.

Të ngrënit siç duhet mund të sjellë përfitime, por edhe rreziqe të mundshme.

Sa vezë mund të hahen në ditë?

Sasia e rekomanduar ditore e vezëve varet nga gjendja klinike e pacientit, funksioni i veshkave dhe lloji i trajtimit.

Për njerëzit në hemodializë ose dializë peritoneale, nevojat për proteina janë më të larta e vezët kanë burim i rëndësishëm i proteinave me cilësi të lartë. Sipas Fondacionit Amerikan të Veshkave, pacientët me dializë mund të përfitojnë nga konsumi i rregullt i të bardhës së vezës si burim proteinash, por duhet të kufizojnë konsumin e të verdhës së vezës për shkak të përmbajtjes së fosforit që ato përmbajnë.

Në fazat e hershme të sëmundjes kronike, konsumi total i vezëve duhet të reduktohet e të preferohen burime tjera proteinash me përmbajtje më të ulët minerale. Pacientëve me transplant organesh u këshillohet të shmangin të verdhat e vezëve të gjalla ose të pagatuara, për shkak të rrezikut të infeksioneve që transmetohen nga ushqimi, paralajmërojnë Fondacioni Kombëtar i Veshkave dhe Klinika e Clevelandit.

Si ndikon e verdha e vezës tek njerëzit me sëmundje të veshkave?

Përmban lëndë ushqyese të dobishme, duke përfshirë vitaminat A, D, E dhe K. Ajo është e pasur me fosfor, mineral që është i vështirë për t’u eliminuar nga njerëzit me funksion të zvogëluar të veshkave. Fosfori i tepërt çon në probleme me kockat, kalcifikim të enëve të gjakut dhe rritje të rrezikut kardiovaskular.

Fondacioni Kombëtar i Veshkave rekomandon që shumë pacientë me sëmundje kronike të veshkave të shmangin ose të zvogëlojnë ndjeshëm konsumin e të verdhës së vezës, veçanërisht nëse nivelet e fosforit në gjak janë të larta. Në këto raste, është e preferueshme të kufizohet konsumi i të bardhës së vezës, e cila siguron proteina pa mbingarkesën e mineraleve që e shoqëron atë.

A mund të hanë të bardhat e vezëve njerëzit me sëmundje të veshkave?

Organizata të ndryshme i konsiderojnë si një nga burimet më të mira të proteinave për njerëzit me sëmundje të veshkave. Ato kanë pak fosfor, kalium e natrium, duke i bërë mundësi të sigurt për të përmbushur nevojat për proteina pa kompromentuar funksionin e veshkave.

Fondacioni Amerikan i Veshkave bie dakord që të bardhat e vezëve mund të jenë pjesë e rregullt e dietës së pacientëve me sëmundje kronike të veshkave ose në dializë. Shkathtësia e tyre lejon të përfshihen në omëleta, sallata, supa ose gatime të pjekura në furrë, duke lehtësuar një larmi të sigurt diete.

Të bardhat e vezëve mund të përdoren si suplement proteine në planet ushqimore mjekësore për të ruajtur masën muskulore dhe për të mbështetur metabolizmin qelizor, pa rritur ngarkesën minerale që veshkat nuk mund ta përpunojnë në mënyrë efikase.

Vezët, veçanërisht të bardhat, janë pjesë e një diete për veshkat nëse konsumohen nën drejtimin e një profesionisti të kujdesit shëndetësor.

Është e nevojshme të përshtatet sasia e metoda e përgatitjes me fazën e sëmundjes, trajtimin dhe nevojat individuale të pacientit. Konsultimi me një nutricionist të specializuar në nefrologji është çelësi për të përfituar nga vezët pa kompromentuar shëndetin e veshkave.

Sekreti i thjeshtë i shkencës për të mbajtur sheqerin nën kontroll. Rritjet e menjëhershme të sheqerit pas ngrënies përbëjnë ngarkesë për trupin. Në afat të gjatë, rrisin rrezikun e rezistencës ndaj insulinës, diabetit tip 2 dhe sëmundjeve të zemrës.

Edhe pse ushqyerja luan rol kyç, hulumtimet konfirmojnë se edhe aktivitet i lehtë fizik pas ushqimit zbut luhatjet. Me lëvizjen e muskujve rritet aftësia për të thithur glukozën nga gjaku dhe për ta përdorur si burim energjie.

Biokimistja franceze Jessie Inchauspé propozon një ushtrim të thjeshtë, për të cilin nuk nevojitet as palestër e as pajisje të veçanta.

Metoda ndihmon në stabilizimin e sheqerit në gjak, rrit energjinë e stimulon metabolizmin e shëndetshëm – dhe mund ta praktikoni kudo.

Një lëvizje që vepron si “sfungjer i sheqerit”

Inchauspé rekomandon një ushtrim të lehtë: ngritjen mbi gishta pas ushqimit. Mjafton ta bëni për 5 deri në 10 minuta, lëvizja aktivizon muskujt soleus, të njohur për aftësinë e veçantë për të shpenzuar glukozë edhe në intensitet të ulët aktiviteti.

Ky muskul quhet edhe “sfungjer i glukozës”, se thith sheqerin nga gjaku për të prodhuar energji. Në këtë mënyrë parandalon rritjet e menjëhershme të sheqerit, që shkaktojnë lodhje e prishin ekuilibrin metabolik, transmeton Telegrafi.

Si kryhet ushtrimi?

1. Qëndroni në këmbë ose ulur, me shputat në tokë.
2. Ngrihni ngadalë thembrat, duke u mbajtur mbi gishta.
3. Ulni sërish thembrat në tokë.
4. Përsëriteni me ritëm të njëtrajtshëm për 5-10 minuta.

Ushtrimin mund ta bëni duke qëndruar në kuzhinë, gjatë larjes së dhëmbëve a teksa rrini ulur në tavolinën e punës. Për shkak se është i lehtë dhe nuk lodh, përshtatet në jetën e përditshme.

Përfitimet nga ushtrimi i rregullt

• Ul nivelin e sheqerit në gjak pas ushqimit.
• Përmirëson ndjeshmërinë ndaj insulinës.
• Zvogëlon rrezikun e diabetit e sëmundjeve të zemrës.
• Përmirëson tretjen dhe qarkullimin.
• Ndihmon në ruajtjen e energjisë gjatë ditës.

Falë këtyre efekteve, trupi e përpunon më lehtë karbohidratet dhe ruan ekuilibrin pa rënie të papritura të energjisë.

Këshilla për rezultate më të mira

Rekomandohet të filloni me 5 minuta ushtrime pas çdo vakti, gradualisht të zgjasni 10 minuta. Këtë zakon kombinoni me vakte të balancuara që përfshijnë proteina, fibra e yndyrna të shëndetshme. Nëse ngritja mbi gishta nuk ju përshtatet, një shëtitje e lehtë është alternativë shumë e mirë me efekt të ngjashëm.

Studimet shkencore vërtetojnë se aktivizimi i muskujve pas ushqimit ul ndjeshëm rritjen e glukozës në gjak. Këshilla e Jessie Inchauspé nuk është vetëm praktike, por edhe shkencërisht e bazuar, një zakon i thjeshtë, por i fuqishëm për shëndet më të mirë.