Një dietë e kufizuar me kalori dhe jo me proteina të ulëta çoi në  reduktim prej 40% të yndyrës së akumuluar në mëlçi, sipas gjetjeve të një studimi gjerman që ekzaminoi efektin e modelit dietik në sëmundjen e mëlçisë yndyrore joalkoolike, shkaku i sëmundjeve kronike të mëlçisë në mbarë botën.

Ekipi hulumtues i Institutit Gjerman të Ushqyerjes Potsdam-Rehbruecke, i udhëhequr nga Dr. Olga Ramich e profesori Andreas Pfeiffer, kishin identifikuar në studimet e mëparshme se një dietë me proteina të lartë është më efektive se ajo me pak proteina, dhe në një studim të ri, tani hedh dritë mbi mekanizmin e funksionimit të kësaj diete të veçantë.

Sëmundja e mëlçisë dhjamore jo-alkoolike karakterizohet nga grumbullimi i yndyrës në mëlçi e shoqërohet me obezitet, diabetin e tipit 2, presionin e lartë të gjakut dhe çrregullimet e lipideve. Nëse nuk trajtohet, mbart rrezikun e zhvillimit të cirrozës së mëlçisë dhe mund të kërcënojë jetën e të sëmurit.

Shkaqet e sëmundjes variojnë nga një mënyrë jetese jo e shëndetshme, ngrënia e ushqimeve me yndyrë e sheqer, dhe mungesa e ushtrimeve fizike, deri te faktorët gjenetikë. Në studimin e ri, studiuesit shikuan si përmbajtja e proteinave në ushqime ndikon në sasinë e yndyrës së mëlçisë tek njerëzit obezë me sëmundje të mëlçisë yndyrore jo-alkoolike.

19 pjesëmarrës ndoqën një dietë me proteina të lartë ose të ulët për tre javë. Ata i’u nënshtruan një operacioni bariatrik për të trajtuar obezitetin gjatë të cilit u morën mostrat e mëlçisë. Analiza e mostrave tregoi se dieta me kalori të ulët dhe me shumë proteina reduktoi yndyrën e mëlçisë në mënyrë më efektive sesa dieta me kalori të ulët dhe me proteina të lartë. Në rastin e parë sasia e yndyrës u reduktua me 40%, ndërsa në rastin e dytë mbeti e pandryshuar.

Pjesëmarrësit në të dy grupet humbën gjithsej rreth pesë kilogramë.

“Nëse rezultatet vazhdojnë të konfirmohen në studime më të mëdha, rekomandimi për rritjen e marrjes së proteinave të kombinuara me një dietë të shëndetshme me pak yndyrë mund të gjejë rrugën e saj në mjekësi si pjesë e një trajtimi efektiv për mëlçinë e dhjamosur”, thotë Andreas Pfeiffer.

Studiuesit vlerësojnë se efekti pozitiv i kësaj diete qëndron në faktin se marrja, ruajtja dhe sinteza e yndyrës është e shtypur. Kjo sugjerohet nga analizat gjenetike të gjera të mostrave të mëlçisë të kryera më pas nga profesori Stephan Herzig dhe ekipi i tij në qendrën kërkimore Helmholtz Zentrum München.

Disa gjene përgjegjës për thithjen, ruajtjen dhe sintezën e yndyrës në mëlçi ishin më pak aktive pas dietës me proteina të lartë sesa pas dietës së ulët.

Në të njëjtën kohë, me rezultate befasuese u hetuan edhe mitokondritë, sipas Dr. Olga Ramich, e cila kreu studimin përkatës së bashku me kolegët e saj në Departamentin e Fiziologjisë dhe Metabolizmit të Energjisë të Institutit Gjerman të Ushqyerjes Potsdam-Rehbruecke.

“Aktiviteti mitokondrial ishte i ngjashëm në të dy grupet. Kjo na befasoi. Të hidhnim hipotezën se një dietë me proteina të lartë do të rriste aktivitetin mitokondrial e do kontribuonte në reduktimin e yndyrës së mëlçisë”, tha Susanne Klaus, kreu i Departamentit të Fiziologjisë dhe Metabolizmit të Energjisë.

Studiuesit u befasuan gjithashtu kur zbuluan se nivelet serike të faktorit të rritjes së fibroblasteve 21 ishin më të ulëta pas dietës me proteina të lartë që reduktonte yndyrën e mëlçisë sesa pas dietës me pak proteina.

Bimë si ashwagandha dhe shafrani i Indisë tani njihen si pjesë e alfabetit global të mirëqenies.

Por, ato nuk janë të vetmet që ekzistojnë e që nuk janë të vetmet që mund të ofrojnë përfitime të konsiderueshme shëndetësore për trupin e njeriut. Ayurveda, sistemi tradicional i mjekësisë në Indi, i cili daton më shumë se 3,000 vjet më parë, përfshin një gamë shumë më të gjerë bimësh medicinale.

Bazuar në parimet e ekuilibrit midis trupit, mendjes dhe shpirtit, mjekësia Ayurvedic mbështetet në dietë, stilin e jetës dhe substancat natyrale për të parandaluar dhe trajtuar sëmundjet. Ka disa bimë dhe erëza pak të njohura që tani po tërheqin vëmendjen për përfitimet e tyre të mundshme shëndetësore:

1. Pjepër i hidhur

Pavarësisht emrit, përfitimet janë “të ëmbla”. Kjo perime jeshile është përdorur prej kohësh për të rregulluar sheqerin në gjak, për të luftuar infeksionet e trajtuar inflamacionin dhe kolesterolin e lartë. Gjashtë eliksirë shëndetësorë me bimë dhe erëza – Zvogëlojnë fryrjen, hipertensionin dhe përmirësojnë kujtesën.

Studimet laboratorike tregojnë se mund të luftojë mikrobe si E. coli, salmonela, viruset e herpesit dhe madje edhe parazitët e malaries. Hulumtimet sugjerojnë  veti të mundshme antikancerogjene, në kancerin e gjirit. Nevojiten më shumë studime për të përcaktuar besueshmërinë e këtyre provave.

Pjepri i hidhur përmban disa komponime bioaktive, si karantina dhe polipeptidi-p, që imitojnë efektet e insulinës, mbështesin prodhimin dhe përmirësojnë përdorimin e sheqerit nga trupi. Nëse jeni duke marrë ilaçe antidiabetike, konsumimi i pjeprit të hidhur kërkon kujdes.

2. Kopër

Kokrra e zezë konsiderohet si një “mjet shumëfunksional” bimësh. Tradicionalisht është përdorur për të lehtësuar dhimbjet menstruale, për të mbështetur ushqyerjen me gji e rregulluar sheqerin në gjak. Provat klinike sugjerojnë se mund të ndihmojë në rregullimin e kolesterolit. Përmban përbërës aktivë, si saponinat, pektina dhe fitosterolet, që zvogëlojnë thithjen e yndyrës dhe të bllokojnë thithjen e kolesterolit. Përmban antioksidantë që mbrojnë zemrën dhe mbështesin metabolizmin e shëndetshëm të yndyrës. Ngadalëson tretjen e karbohidrateve, zvogëlon thithjen e glukozës në zorrë e rrit çlirimin e insulinës.

Disa teste kanë treguar se fenugreek mund të ndihmojë në rritjen e testosteronit , duke ndihmuar në përmirësimin e epshit , uljen e yndyrës trupore dhe rritjen e energjisë, veçanërisht kur kombinohet me stërvitje forcuese.

Efektet anësore janë të lehta dhe gastrointestinale, si të përziera, fryrje ose diarre. Megjithatë, dozat e ulëta përgjithësisht konsiderohen të sigurta.

3. Asafoetida

Njihet si një erëz me aromë të fortë, e përdorur në kuzhinën indiane. Në Ayurveda, njihet edhe si ilaç i fuqishëm për tretjen. Prodhohet nga lëngu i tharë i rrënjëve të bimës ferula, është i famshëm për aftësinë e tij për të lehtësuar fryrjen dhe gazrat. Përbërësi i tij aktiv, acidi ferulik ndihmon në tretjen e karbohidrateve komplekse. Thuhet se stimulon enzimat tretëse dhe prodhimin e tëmthit, duke përmirësuar tretjen e yndyrnave.

Studimet e hershme laboratorike sugjerojnë edhe më shumë përfitime, duke përfshirë efekte të mundshme antimikrobike, anti-inflamatore dhe neuroprotektive , si dhe role në rregullimin e presionit të gjakut, lehtësimin e astmës dhe uljen e sheqerit në gjak.

Këshillohet nëse jeni duke marrë ilaçe për tensionin e gjakut, siç është varfarina, pasi asafetida shkakton rënie të tensionit të gjakut dhe hollim të gjakut.

Mjete të lashta, vëmendje moderne

Mjekësia tradicionale u ka besuar këtyre bimëve Ayurvedic për shekuj, që duket se kanë shumë për të ofruar në menaxhimin e sëmundjeve kronike ose përmirësimin e mirëqenies së përgjithshme, për sa kohë që përdoren me kujdes dhe duke ndjekur udhëzimet e konsumit të sigurt. Sasitë e vogla konsiderohen të sigurta, por nëse po mendoni të merrni suplemente ose doza terapeutike, është e rëndësishme të flisni me një mjek, veçanërisht nëse jeni shtatzënë, merrni ilaçe ose keni një problem shëndetësor.