Misioni Mbështetës i OKB-së në Libi (UNSMIL) ka shprehur shqetësim për përleshjet në vazhdim në kryeqytetin e vendit, Tripoli.

“UNSMIL-i është thellësisht i alarmuar nga përshkallëzimi i dhunës në lagjet me popullsi të dendur të Tripolit për natën e dytë radhazi, duke vënë civilë të panumërt në rrezik të madh“, tha ai në X.

Misioni gjithashtu bëri thirrje urgjente për armëpushim “të menjëhershëm dhe pa kushte” në të gjitha zonat e populluara, duke paralajmëruar se armiqësitë e vazhdueshme vetëm sa e thellojnë paqëndrueshmërinë në Tripoli dhe në gjithë Libinë.

Duke u kërkuar të gjitha palëve t’i japin përparësi mbrojtjes së civilëve dhe të angazhohen “pa vonesë në një dialog serioz dhe me mirëbesim” për të zgjidhur mosmarrëveshjet në mënyrë paqësore, misioni tha se mbështet të gjitha përpjekjet e ndërmjetësimit dhe deeskalimit.

UNSMIL-i gjithashtu ofroi “zyrën e tij të mirë” për të ndihmuar në përfundimin e luftimeve dhe për të lehtësuar dialogun për të ruajtur stabilitetin.

Dhuna shpërtheu në kryeqytet të hënën, veçanërisht në lagjet Salah al-Din dhe Abu Salim, pas vdekjes së Abdel Ghani al-Kiklit, i cili kryesonte Aparatin e Mbështetjes së Stabilitetit të lidhur me Këshillin Presidencial, thanë mediat libiane.

Libia ka mbetur në trazira që nga viti 2011, kur udhëheqësi i saj Muamar Gadafi u rrëzua nga pushteti pas katër dekadash në pushtet.

Në një telefonatë, presidenti turk Recep Tayyip Erdogan dhe kryeministrja italiane, Giorgia Meloni diskutuan lidhjet midis dy vendeve, si dhe zhvillimet rajonale dhe globale.

Sipas një deklarate nga Drejtoria e Komunikimeve e Presidencës turke, Erdogan ka shprehur gatishmërinë e Turqisë për të kontribuuar ”në çdo mënyrë të mundshme” duke përfshirë edhe organizimin e bisedimeve të paqes, për të siguruar që lufta midis Ukrainës dhe Rusisë të përfundojë ”me një paqe të drejtë dhe të qëndrueshme”.

Duke nënvizuar dritaren e mundësisë për arritjen e paqes Rusi-Ukrainë, Erdogan ka kërkuar që kjo ”dritare të mos mbyllet”.

Erdogan ka theksuar gjithashtu rëndësinë e intensifikimit të përpjekjeve për të arritur paqen./atsh/

Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Donald Trump, mbërriti në kryeqytetin saudit, Riad, më 13 maj, duke shënuar fillimin e një udhëtimi katër ditor në rajonin e Gjirit Persik, që do ta çojë atë në Katar dhe Emiratet e Bashkuara Arabe.

Kjo është hera e dytë që Trump e ka zgjedhur mbretërinë si destinacionin e tij të parë të huaj gjatë presidencës, pasi bëri të njëjtën zgjedhje në fillim të mandatit të tij të parë në vitin 2017.

Pasi mbërriti, Trump u prit nga Princi i Kurorës Muhammad bin Salman në aeroport, ku u zhvillua një ceremoni zyrtare mirëseardhjeje, duke përfshirë një tapet mbretëror ngjyrë vjollcë dhe një ceremoni kafeje.

Rrugët e Riadit ishin zbukuruar me flamuj sauditë dhe amerikanë, dhe Aeroplani i Forcave Ajrore u përcoll nga një eskortë ushtarake nga avionët luftarakë sauditë F-15 teksa zbarkoi.

Agjenda e Trump në Arabinë Saudite përqendrohet në sigurimin e marrëveshjeve të mëdha biznesi, me fokus në investimet në inteligjencën artificiale, energjinë dhe marrëveshje të konsiderueshme armësh.

Ai synon të finalizojë marrëveshje që kalojnë një trilion dollarë gjatë këtij udhëtimi, megjithëse ekspertët theksojnë se një shifër e tillë do të ishte e paprecedent.

Vizita përfshin gjithashtu pjesëmarrjen në një forum investimesh, biseda dypalëshe dhe një darkë me princin e kurorës.

Një nga marrëveshjet kyçe që është në tryezë gjatë vizitës së Trump është një marrëveshje bërthamore civile SHBA-Arabi Saudite, e cila do të mbështeste ambiciet e mbretërisë për të zhvilluar sektorin e saj të energjisë bërthamore.

Është e rëndësishme të theksohet se administrata Trump nuk po kërkon më nga Arabia Saudite që të normalizojë marrëdhëniet me Izraelin si një parakusht për avancimin e këtyre bisedimeve bërthamore – një ndryshim i rëndësishëm nga politika e mëparshme amerikane nën presidentin Joe Biden, kur bashkëpunimi bërthamor ishte lidhur me përparimin e normalizimit me Izraelin.

Kjo ndarje e marrëveshjes bërthamore nga normalizimi me Izraelin reflekton si procesin e bisedimeve pa rezultat për paqen për shkak të konfliktit në Gaza, ashtu edhe një lëshim të madh nga Uashingtoni për Riadin.

Zyrtarët e Shtëpisë së Bardhë dhe vetë Trump kanë konfirmuar se një vizitë në Izrael nuk do të ndodhi gjatë këtij udhëtimi, megjithëse ka pasur spekulime dhe disa shpresa izraelite se ai mund të shtonte një ndalesë në Jerusalem ose Tel Aviv.

“Ne do ta bëjmë atë në një moment tjetër. Por jo për këtë udhëtim“, tha Trump javën e kaluar.

Ky vendim ka shkaktuar shqetësim tek zyrtarët izraelitë, të cilët e shohin atë si një sinjal të ndryshimit të prioriteteve të SHBA-së në rajon dhe rritjes së tensioneve mes Trump dhe Kryeministrit izraelit Benjamin Netanyahu, sidomos për shkak të luftës në Gazë, politikës së presidentit ndaj Iranit dhe strategjisë së tij të përgjithshme rajonale.

Komisioneri i Lartë i OKB-së për të Drejtat e Njeriut, Volker Türk tha se dëbimi i një numri të madh shtetasish të huaj nga SHBA-ja në muajt e fundit ka ngritur shqetësime në lidhje me shkeljet e të drejtave të njeriut.

Në deklaratën e tij me shkrim, Türk tha se sipas të dhënave zyrtare të SHBA-së, 142 mijë njerëz u deportuan nga SHBA-ja në periudhën 20 janar-29 prill.

Ai theksoi se mbetet ende i paqartë fati dhe vendndodhja e të paktën 245 venezuelianëve dhe rreth 30 salvadorianëve të dërguar në El Salvador. “Dëbimi i një numri të madh shtetasish të huaj nga SHBA-ja, veçanërisht në vende të tjera përveç vendeve të tyre në muajt e fundit, ka ngritur një sërë shqetësimesh për të drejtat e njeriut”, potencoi Türk.

Sipas tij, shumë shtetas të huaj u dëbuan në bazë të “Aktit për Armiqtë e Huaj” me arsyetimin se ishin anëtarë të grupeve të caktuara kriminale ndërsa thuhet se mbaheshin në Qendrën për Kontrollin e Terrorizmit (CECOT) në El Salvador.

“Të paraburgosurit në këtë strukturë trajtohen veçanërisht ashpër. Ata nuk kanë qasje në këshilltar ligjor ose me të afërmit ose ndonjë kontakt tjetër me botën e jashtme“, deklaroi Türk.

Ai shtoi se kjo situatë përbën shqetësim serioz lidhur me të drejtën për gjykim të drejtë, të drejtën për mbrojtje nga arrestimi arbitrar, të drejtën për barazi para ligjit, të drejtën për mbrojtje nga tortura ose dëme të tjera të pariparueshme në vendet e tjera si dhe të drejtën për të patur akses në një mjet efektiv juridik.