Edhe një dekadë pasi Serbia ka ekstraduar në Gjykatën e Hagës ish-komandantin e serbëve të Bosnjës, Ratko Mlladiq, fytyra e tij vazhdon të jetë e pranishme në Beograd – në muret e ndërtesave, në suvenire, por edhe në lëkurën e disave.

Në vitin 2017, Haga e ka dënuar Mlladiqin – në shkallë të parë – me burgim të përjetshëm, pasi është shpallur fajtor për gjenocid, krime kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve të luftës.

Vendimi përfundimtar për të pritet të martën.

Pas 15 vjetësh në arrati, Mlladiq është arrestuar nga policia serbe më 26 maj të vitit 2011 dhe menjëherë është dorëzuar në Tribunalin e Hagës.

Gjyqi kundër tij ka filluar në vitin 2012 dhe ka zgjatur gjithsej 530 ditë.

Edhe pse është larguar fizikisht nga Serbia, ai duket se është ende i pranishëm atje – së paku sipas asaj që mund të shihet në rrugët dhe ndërtesat e Beogradit.

Mlladiq është dënuar për gjenocid ndaj boshnjakëve në Srebrenicë, në verën e vitit 1995, kur forcat serbe të Bosnjës kanë vrarë mbi 8,000 burra dhe djem, për përndjekje të myslimanëve dhe kroatëve nga Bosnja, për terrorizim të civilëve gjatë rrethimit të Sarajevës dhe marrje peng të pjesëtarëve të misionit të huaj, UNPROFOR, gjatë luftës në Bosnje.

Autoritetet në Serbi vazhdojnë të refuzojnë të pranojnë se në Srebrenicë ka ndodhur gjenocid, pavarësisht vendimit të një gjykate ndërkombëtare që e ka konfirmuar atë.

Ky lloj i retorikës reflektohet edhe në shumë vende publike në kryeqytetin serb.

Aktivistët e organizatave joqeveritare në Serbi vazhdimisht kujtojnë krimet e kryera nën komandën e Mlladiqit. Por, ndarjet në shoqërinë e Serbisë rreth kësaj teme janë ende të mëdha.

Shpërndarja në internet e kësaj pamjeje në lagjen Beogradi i Ri ka pasur pasojat e veta.

Pas postimit të kësaj fotografie në rrjetet sociale, me komentin: “Ndërhyrja në hapësirë”, korrespondenti i televizionit federal të Bosnjës, Dejan Kozhull, ka marrë kërcënime të shumta, në muajin maj të këtij viti.

Në disa prej tyre ai është kërcënuar me vdekje dhe është përshkruar si “tradhtar”.

“Është një ushtri robotësh që i shfrytëzojnë mundësitë e tilla për të demonstruar se sa të aftë jemi”, ka thënë Kozhull për Shërbimin e Ballkanit të Radios Evropa e Lirë.

Grafite për Mlladiqin mund të shihen edhe në qytete të tjera të Serbisë.

Nga të gjitha krimet e kryera gjatë luftimeve në ish-Jugosllavi, gjykatat ndërkombëtare e kanë karakterizuar vetëm krimin në Srebrenicë si gjenocid. Gjenocidi është konfirmuar me vendimin e Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë në Hagë, në shkurt të vitit 2007.

Mirëpo, miti për Mlladiqin si një hero serb është i pranishëm në shoqërinë serbe aq shumë, saqë ai lëviz nga muret në lëkurën e mbështetësve të tij.

Aleksandar Konçek nga Beogradi, i cili është autori i këtij tatuazhi, ka thënë për Radion Evropa e Lirë se klientët e tij shkojnë tek ai disa herë në muaj, me dëshirën për të bërë tatuazh me Mlladiqin.

“Ne e dimë që jemi një rajon që i kushtojmë shumë vëmendje nacionalizmit, patriotizmit dhe prandaj ata kërkojnë shumë motive të tilla”, ka thënë ai.