

Histori
Historia e 150 viteve të fundit, ka treguar se pushtimi e fundos ekonomikisht pushtuesin
Pushtimi nuk sjellë asnjëherë përfitime për pushtuesin.
Published
3 years agoon
By
UBT newsPaul Krugman nga “New York Times”
Mrekullia e Ukrainës mund të mos zgjasë. Përpjekja e Vladimir Putin për të arritur një fitore të shpejtë me një kosto të vogël, duke pushtuar qytetet e mëdha me forca të armatosura relativisht lehtë, është përballur me një rezistencë të madhe. Por tani po përdoren armët më të rënda.
Dhe përkundër heroizmit të jashtëzakonshëm të popullit të Ukrainës, ka ende më shumë gjasa që flamuri rus të vendoset midis rrënojave të Kievit dhe Kharkivit. Por edhe nëse kjo ndodh, Federata Ruse do të dalë nga kjo luftë më e dobët dhe më e varfër se sa ishte para pushtimit. Pushtimi nuk sjellë asnjëherë përfitime për pushtuesin. Pse? Nëse i riktheheni historisë, do të shihni shumë shembuj të fuqive që u pasuruan përmes aftësive të tyre ushtarake. Romakët përfituan me siguri nga pushtimi i botës helenistike, siç bëri edhe Spanja me pushtimin e Aztekëve dhe Inkasve në Amerikë. Por bota moderne është ndryshe, dhe me “moderne” nënkuptoj të paktën shekullin e kaluar e këtej. Shkrimtari britanik Norman Angell botoi në vitin 1909 traktin e tij të famshëm “Iluzioni i Madh”, ku argumenton se lufta është një mjet i vjetruar për pasurimin e një shteti.
Libri i tij u keqinterpretua gjerësisht, duke thënë se lufta nuk mund të ndodhte më. Një hipotezë që rezultoi të ishte tmerrësisht i gabuar gjatë dy brezave të ardhshëm. Por ajo që tha në fakt, ishte se edhe fituesit në luftë nuk mund të nxirrnin më asnjë fitim nga suksesi i tyre.
Dhe sigurisht që kishte të drejtë. Ne të gjithë i jemi përjetë mirënjohës Aleatëve që triumfuan në Luftën e Dytë Botërore. Por më vonë Britania u shfaq si një fuqi e dobësuar, dhe përjetoi për vite me radhë masa ekonomike shtrënguese, teksa hasi shumë vështirësi në kapërcimin e mungesën së këmbimit valutor.
Edhe Shtetet e Bashkuara pas luftës patën më shumë probleme sesa mund ta mendojnë sot shumë njerëz. Ajo përjetoi një periudhë të rritjes çmimesh, të cilat e çuan për një kohë inflacionin në nivelin mbi 20 për qind. Dhe anasjelltas, edhe kapitullimi i plotë nuk e pengoi Gjermaninë dhe Japoninë që të arrinin më vonë një zhvillim të paparë.
Pse dhe kur u bë i padobishëm pushtimi? Angell thotë se gjithçka ndryshoi me lindjen e një “ndërvarësie jetike” midis kombeve “që zhvlerësoi kufijtë ndërkombëtarë”, dhe sipas tij kjo ishte “kryesisht një punë e 40 viteve të fundit”, duke filluar rreth vitit 1870. Dhe duket se argumenti i tij qëndron.
Viti 1870 ishte afërsisht koha kur hekurudhat, anijet me avull dhe telegrafët bënë të mundur krijimin e asaj që disa ekonomistë e quajnë ekonomia e parë globale. Në një ekonomi të tillë globale, është e vështirë të pushtosh një vend tjetër pa e shkëputur atë vend – por edhe veten – nga ndarja ndërkombëtare e punës, për të mos përmendur sistemin financiar ndërkombëtar, me kosto të madhe.
Ne mund ta shohim sot këtë dinamikë tek Rusia. Po ashtu Angell u vuri theksin tek limitet e aneksimit të një territori në një ekonomi moderne. Ju nuk mund të sekuestroni asetet industriale të një vendit ashtu si pushtuesit e epokës para-industriale pushtonin territoret. Pasi konfiskimi arbitrar shkatërron stimujt dhe ndjenjën e sigurisë, për të cilën ka nevojë një shoqëri e përparuar për të qëndruar produktive. Sërish, historia e vërtetoi analizën e tij. Për një farë kohe, Gjermania naziste arriti të mbajë të pushtuar vende me një Produkt të Brendshëm Bruto të përbashkët të para luftës që ishte afro dyfishi i saj.
Por pavarësisht shfrytëzimit të pamëshirshëm, territoret e pushtuara duket se kompensuan vetëm rreth 30 për qind të kostos së fushatës ushtarake gjermane, pjesërisht sepse shumë nga ekonomitë që u përpoq të shfrytëzonte Hilteri u futën nën kolaps.
A nuk është diçka sa e jashtëzakonshme aq edhe e tmerrshme të gjendemi në një situatë ku dështimet ekonomike të Hitlerit, na tregojnë gjëra të dobishme për perspektivat e ardhshme? Por ja ku jemi. Falë Putinit!Do të shtoja edhe dy faktorë të tjerë që shpjegojnë se përse pushtimi është një sipërmarrje e kotë.
E para është se lufta moderne përdor një sasi të jashtëzakonshme burimesh. Ushtritë para-moderne përdornin sasi të kufizuara municionesh, dhe mund të jetonin në një farë mase nga ambienti përreth. Në vitin 1864, gjenerali i Unionit William Tecumseh Sherman, mundi të shkëputej nga linjat e tij të furnizimit, dhe të marshonte nëpër Xhorxhia duke pasur racione ushqimore për vetëm 20 ditë.
Por ushtritë moderne kërkojnë sasi të mëdha municionesh, pjesë këmbimi dhe mbi të gjitha karburant për automjetet e tyre. Në fakt, vlerësimet e fundit nga Ministria britanike e Mbrojtjes thonë se përparimi rus në Kiev ka ngecur përkohësisht “ndoshta si rezultat i vështirësive të vazhdueshme logjistike”.
Kjo do të thotë për pushtuesit e mundshëm se pushtimi, edhe nëse i suksesshëm, është jashtëzakonisht i kushtueshëm, dhe ka pak të ngjarë që ai të mund të shlyejmë ndonjëherë kostot e shpenzuara për të. Së dyti, ne jetojmë sot në një botë të nacionalizmit pasionant.
Fshatarëve të lashtë dhe atyre të Mesjetës ndoshta nuk u interesonte se kush i shfrytëzonte; por punëtorëve modernë po. Përpjekja e Putinit për të pushtuar Ukrainën duket se bazohet jo vetëm në besimin e tij se nuk ekziston diçka e tillë si kombi ukrainas, por edhe në supozimin se vetë ukrainasit mund të binden që ta konsiderojnë veten rusë.
Kjo duket shumë e pamundur që të ndodhë. Prandaj edhe nëse bie Kievi dhe qytetet e tjera të mëdha ukrainase, Rusia do ta gjejë veten duke shpenzuar shumë për vite të tëra në përpjekje për të mbajtur nën kontroll një popullsi armiqësore.
Pra, pushtimi është një bast i humbur. Kjo ka qenë e vërtetë për të paktën një shekull e gjysmë. Ka qenë e qartë për cilindo që ka parë faktet e 100 viteve të fundit. Fatkeqësisht, ka ende të çmendur dhe fanatikë që refuzojnë ta besojnë këtë, dhe disa prej tyre drejtojnë kombet dhe ushtritë e tyre.
Shënim: Paul Krugman, ekonomist i njohur amerikan, fitues i Çmimit Nobel në Ekonomi në vitin 2008./bota.al
Histori
Pajisja e parë e ajrit të kondicionuar para 123 vjetësh
Published
1 day agoon
July 21, 2025By
UBT News
Willis Carrier më 21 korrik 1902, ka krijuar pajisjen e parë të kondicionimit të ajrit në Buffalo, New York.
Ideja e ftohjes artificiale mbeti e fjetur për disa vite derisa inxhinieri Willis Carrier mori një punë që do të rezultonte në shpikjen e njësisë së parë moderne elektrike të kondicionimit të ajrit.
Ndërsa punonte për Kompaninë Buffalo Forge në vitin 1902, Carrier u ngarkua me detyrën e zgjidhjes së një problemi me lagështinë në Brooklyn.
Përmes një serie eksperimentesh, Carrier krijoi një sistem që kontrollonte lagështinë duke përdorur spirale ftohëse dhe siguroi një patentë për “Aparatin e Trajtimit të Ajrit”. Ndërsa vazhdonte të testonte dhe përsoste teknologjinë e tij, ai shpiku dhe patentoi gjithashtu një sistem automatik kontrolli për rregullimin e lagështisë dhe temperaturës së ajrit në fabrikat e tekstilit.
Nuk kaloi shumë kohë para se Carrier të kuptonte se nga kontrolli i lagështisë dhe kondicionimi i ajrit mund të përfitonin shumë industri të tjera, dhe përfundimisht u nda nga Buffalo Forge, duke formuar Carrier Engineering Corporation me gjashtë inxhinierë të tjerë.
Në vitin 2007, korporata Carrier realizoi një shitje prej mbi 15 miliardë dollarësh duke punësuar rreth 45 mijë njerëz.
Aktualitet
Trashëgimia evropiane në zemrën e Kosovës – UBT nderon Karl Gegën me ekspozitën më të madhe ndërkombëtare
Published
7 days agoon
July 15, 2025By
Driton Iseni
Në një ceremoni solemne, në Parkun Shkencor, Inovativ dhe Teknologjik të UBT-së në Lipjan, u zhvillua hapja e ekspozitës ndërkombëtare kushtuar gjeniut të inxhinierisë hekurudhore, Karl Gega, si dhe ceremonia qendrore e Global UBT Fest 2025.
Kjo ekspozitë ndërdisiplinare, e sjellë për herë të parë në Kosovë, përfaqëson një bashkëpunim unik midis UBT-së dhe partnerëve ndërkombëtarë nga Italia dhe rajoni.
Ngjarja mblodhi një mori personalitetesh të rëndësishme nga fusha e politikës, arsimit, diplomacisë, biznesit dhe arkitekturës. Të pranishëm ishin: Rektori dhe Presidenti i UBT-së, Prof. Dr. Edmond Hajrizi, Ministrja e Industrisë, Ndërmarrësisë dhe Tregtisë, Rozeta Hajdari, Deputetë të Kuvendit të Kosovës, Përfaqësues të institucioneve vendore dhe ndërkombëtare, Arkitektë nga Italia, profesorë dhe studentë të shumtë.
Në hapje të ceremonisë, Rektori Hajrizi theksoi rëndësinë strategjike të kësaj ekspozite për vendin tonë:
“Me këtë ekspozitë, jo vetëm që e nderojmë figurën e Karl Gegës, një prej inxhinierëve më të shquar të historisë evropiane, por njëkohësisht i japim një mesazh të qartë brezave të rinj: se vizioni, dijet dhe përkushtimi nuk njohin kufij. Qyteti i Mençur i UBT-së është hapësira ku historia takohet me inovacionin, dhe ku trashëgimia kulturore ndërlidhet me teknologjinë dhe të ardhmen”.
Prof. Lucia Nadin vlerësoi UBT-në si një partner të denjë evropian dhe përgëzoi të gjithë për punën e arritur deri më tani.
“Qëllimi i kësaj ngjarjeje është të bëjë të njohur figurën e Karl Gega-s, gjenialitetin e tij, sfidën e tij ndaj të pamundurës, këmbënguljen e tij për të mbrojtur idetë dhe projektet e veta – veçanërisht për të rinjtë: që ata të mësojnë, përmes njohjes së veprës së kësaj personaliteti të madh, se gjithçka mund të arrihet nëse, përveç ëndrrave dhe vizioneve, janë të vetëdijshëm për thellësinë e dijeve që duhet të zotërojnë – dhe që shpesh kërkojnë përpjekje për t’u fituar”, tha Nadin.
Sipërmarrësi shqiptar në Itali, Genc Podgorica, një nga kontribuuesit kyç për realizimin e kësaj ekspozite, u shpreh:
“Ky bashkëpunim është dëshmi se sa shumë mund të arrijmë kur lidhim rrënjët tona kulturore me përvojën dhe dijen ndërkombëtare. Karl Gega ishte vizionar – dhe të rinjtë e Kosovës meritojnë të inspirohen nga të tillë shembuj. UBT është duke krijuar një platformë të jashtëzakonshme që i bën të mundshme këto ura bashkëpunimi”.
Në përmbyllje të ngjarjes, UBT ndau certifikata mirënjohjeje për të gjithë ata që kontribuuan në realizimin e ekspozitës ndërkombëtare për Karl Gega. Rektori Hajrizi theksoi se këto certifikata nuk janë thjesht dokumente simbolike, por shprehje e një vlerësimi të thellë për punën dhe përkushtimin ndaj dijes dhe kulturës.
Ceremonia shënoi një moment të veçantë me këngët e kënduara nga studentët e Fakultetit Muzika Moderne, Prodhimi Digjital dhe Menaxhmenti.

Nga Enrico Franceschini
Nuk ka pasur gjithmonë luftë mes izraelitëve dhe palestinezëve. Ishte një periudhë në gjysmën e dytë të viteve nëntëdhjetë, kur unë isha korrespondent në Jerusalem, në të cilën procesi i paqes i nisur nga Rabini dhe Arafat jepte shpresë të madhe dhe atmosfera midis dy popujve të thirrur nga historia për të ndarë të njëjtën tokë, ishte paqësore.
Bashkëpunëtorim im palestinez largohej rregullisht nga Ramallahu, kryeqyteti i Territoreve Autonome të qeverisura nga Arafati në Bregun Perëndimor, për të ardhur me makinë me të dashurën e tij dhe notuar në plazhin e Tel Avivit, e më pas ndaleshin për darkë në breg të detit.
Shumë izraelitë shkonin për të bërë pazar në Bregun Perëndimor sepse produktet ishin më të lira. Më shumë se njëqind mijë palestinezë në ditë largoheshin nga Gaza për të punuar në vende të ndryshme izraelite. Dhe pelegrinët e krishterë, pasi vizitonin Varrin e Shenjtë brenda mureve të Qytetit të Vjetër, merrnin një autobus ose taksi për të parë Kishën e Lindjes së Krishtit në Betlehem.
Turizmi po lulëzonte, e ardhmja dukej premtuese, krijimi i një shteti palestinez të gatshëm për të jetuar në paqe dhe siguri reciproke përkrah Izraelit dukej i afërt.
Nuk ka rëndësi se kush ishte më përgjegjës për dështimin e këtij projekti dhe kthimin (për fat të keq, mjaft shpejt: ndërsa jetoja ende në Jerusalem) tek terrorizmi dhe lufta.
Por kujtimet e mia tregojnë se një zgjidhje e konfliktit është e mundur, pavarësisht se ekstremistët e shtyjnë atë. Megjithatë, si një udhëheqës izraelit ashtu edhe një udhëheqës palestinez duhet të dëshirojnë të arrijnë në zgjidhje. Duhen dy për të kërcyer tangon, siç thotë një shaka e vjetër, dhe gjithashtu për të bërë paqe mes armiqve./bota.al
Histori
George Washington u këshillua ta shpallte veten sundimtar të SHBA-së, por refuzoi
Published
2 years agoon
December 4, 2023By
UBT news
Oficerët ishin të emocionuar ngaqë gjenerali Washington nuk ishte vetëm komandanti, por edhe heroi i tyre.
Historianët thonë se disa nga oficerët e këshilluan që ta shpallte veten sundimtar të Shteteve të Bashkuara. Ata e siguruan se do të kishte edhe mbështetjen e ushtarëve.
Washington hodhi poshtë idenë si të gabuar, duke thënë se nuk dëshironte asgjë tjetër veçse të kthehej në plantacionet e tij në Mount Vernon në Virgjinia.
Megjithatë, katër vjet më vonë ai doli përsëri në skenë, jo si sundimtar fuqiplotë, por si presidenti i parë i zgjedhur i Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

Vdes në moshën 97-vjeçare aktori i njohur

Përmbyllet me sukses Akademia Verore në Arkitekturë dhe Planifikim Hapësinor në UBT – “Rimendimi i Hapësirës Publike”

Bakteri i rrezikshëm po përhapet në det: Infeksionet vibrio në rritje

Gjykata e Apelit redukton sërish orarin e punës për shkak të temperaturave të larta

Akademia Verore e Shkencave Kompjuterike në UBT – Qendër e ekselencës për inovacion, teknologji dhe bashkëpunim ndërkombëtar për një të ardhme të gjelbër digjitale

NASA e teston aeroplanin supersonik X-59

Drita përballet sot me Copenhagen në Ligën e Kampionëve

KFOR vendos tabela të reja paralajmëruese përgjatë kufirit Kosovë–Serbi

Ky është seriali më i shikuar në Netflix gjatë vitit 2025
Të kërkuara
-
Lajmet nga UBT1 month ago
UBT organizon debat rreth zgjerimit të BE-së dhe ruajtjes së vlerave evropiane
-
Lajmet nga UBT3 months ago
Profesori, Arsim Hajdari, doktoron me temën “New Perspective of Biological Therapy in Treatment of Age-Related Macular Degeneration”
-
Lajmet nga UBT2 months ago
UBT – Institucioni privat me më së shumti programe të akredituara nga Agjencia e Akreditimit të Kosovës
-
Lajmet nga UBT2 months ago
UBT rilicencohet nga MAShTI për ofrimin e arsimit profesional në katër drejtime të rëndësishme shëndetësore