Me rastin e 115-vjetorit të lindjes, Biblioteka Kombëtare e Shqipërisë ka çelur një ekspozitë të veçantë dedikuar njërit prej figurave më të shquara të intelektualizmit shqiptar, historianit, studiuesit, kritikut dhe diplomatit, Injac Zamputi. Kjo ekspozitë përbën një homazh të merituar për kontributin e tij të jashtëzakonshëm në fushat e historisë, kritikës letrare dhe krijimtarisë letrare.

Vizitorët që do të kenë mundësinë të ndjekin këtë ekspozitë, do të ndeshen me një pasqyrë të plotë të jetës dhe veprës së Injac Zamputit, një njeri që e ka shkrirë jetën e tij në pasionin për diturinë dhe ndriçimin e të vërtetave të fshehura të historisë. Ajo që do të ndihmojë përkujtimin e figurës së tij do të jetë jo vetëm pasuria e dokumenteve të ekspozuara, por edhe pasqyrimi i ndikimit të tij në fushat e historisë dhe letërsisë.

Injac Zamputi arriti të ngjitet në majat e mendimit kritik dhe akademik, duke ofruar një kritikë të hollë dhe të thellë të artit dhe letërsisë shqiptare. Ai e shprehu forcën e tij krijuese në prozë dhe poezi, ndërsa analizat e tij historike ndihmuan në hapjen e rrugës për zbulimin e aspekteve të panjohura të Shqipërisë nën pushtimin osman. Ajo që e dallon studimin e tij është intuita e një historianit të thellë, që çonte në zbërthimin e mistereve të kaluarës, duke zbuluar fakte dhe dokumente që më parë ishin mbajtur të fshehura nga historiografia tradicionale.

I lindur në Shkodër më 1910, Injac Zamputi ishte një personazh me një biografi të pasur dhe të ngarkuar me ngjarje, që përfshijnë gjithashtu dhe një lidhje të thellë me kulturën dhe historinë shqiptare. Gjyshi i tij nga ana e atit ishte një italian që u vendos fillimisht në Kavajë dhe më pas në Shkodër, një fakt që mund të ketë ndikuar në formimin e tij intelektual dhe mendimor. Pas Luftës së Dytë Botërore, Zamputi kaloi një periudhë të rëndësishme në Gjirokastër, ku shërbeu si mësues letërsie. Më vonë, ai u thirr në Tiranë pas hapjes së Institutit të Shkencave, ku iu besua dega e Historisë së Mesjetës.

Një nga kontributet më të vyera të Injac Zamputit për historiografinë shqiptare është themelimi i disiplinës së diplomatikës, një degë e cila merret me studimin e dokumenteve historikë. Diplomatikën e udhëhoqi me pasion dhe me një vëmendje të madhe për detajet, duke e kthyer atë në një nga disiplinat më të rëndësishme për studimin e historisë së Shqipërisë dhe të rajonit.

Ekspozita, e cila po zhvillohet në hapësirat e Bibliotekës Kombëtare, është një mundësi e shkëlqyer për të gjithë ata që dëshirojnë të kuptojnë më thellë ndikimin dhe rëndësinë e figurës së Injac Zamputit në kulturën dhe historiografinë shqiptare. Përmes dokumenteve, shkrimeve dhe objekteve të tjera të ekspozuara, vizitorët mund të ndihen më afër një prej mendjeve më të ndritura të shekullit të kaluar, i cili la një pasuri të pashlyeshme në fushën e studimeve historike dhe letrare.

Në këtë përvjetor të veçantë, veprat dhe kontributet e Injac Zamputit do të vazhdojnë të rrezatojnë dritë për brezat e ardhshëm, duke kujtuar se kultura dhe historia e një kombi është ndërtuar mbi sakrificat dhe përkushtimin e individëve të tillë, të cilët kanë sjellë dritë dhe dije në errësirën e së kaluarës./UBTNews/

Më 12 shkurt, Posta e Kosovës, përmes Filatelisë së saj, në nderim të 80-vjetorit të gazetës “Rilindja”, në qarkullim postar vë emisionin e ri të pullave postare.

Sipas njoftimit, ky emision i pullës postare rendit kontributin e gazetarëve, redaktorëve dhe gjithë punonjësve të medies së parë të shkruar në Kosovë “Rilindja”, që nga botimi i numrit të parë të gazetës, më 12 shkurt 1945.

Botimi i numrit të parë të gazetës kërkonte shumë përkushtim dhe punë, megjithatë falë angazhimit të madh të punonjësve, u arrit që shkronjat e gjuhës shqipe të punoheshin manualisht, në mënyrë që gazeta “Rilindja” të ishte në duar të lexuesve nga 12 shkurti i vitit 1945.

“Kontributi i gazetës “Rilindja” nuk kufizohet vetëm në fushën e informacionit, pasi që nga viti 1946, bëhet bartëse e aksioneve të shumta për zhdukjen e analfabetizmit dhe të fushatave për arsimimin e gruas. Me bartjen e shtypshkronjës në Prishtinë në vitin 1958, rritet edhe numri i botimeve, kur gradualisht “Rilindja” shndërrohet në gazetë ditore”, thuhet në komunikatë.

Për më tepër, thuhet në periudhën e territ informativ të vitit ’90, si rezultat i masave të dhunshme, më 8 gusht 1990 u ndalua publikimi i gazetës “Rilindja”. Megjithatë, më 18 janar 1991, punonjësit e uzurpuar arritën që të vazhdojnë informimin e opinionit vendor dhe ndërkombëtar përmes përdorimit të emërtimit të gazetës “Bujku”.