Ministria e Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit (MEKI) njoftoi sot lirimin nga detyra të drejtorit të Teatrit Kombëtar, Altin Basha. Lajmi u bë i ditur përmes një deklarate zyrtare nga ministria, e cila theksoi se ky vendim u mor pas një propozimi nga ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, dhe u miratua nga Këshilli i Ministrave.

Në përputhje me vendimin, MEKI njoftoi se një proces përzgjedhjeje për drejtorin e ri të Teatrit Kombëtar do të hapet së shpejti. Ky ndryshim ka për qëllim përmirësimin e nivelit drejtues dhe të cilësisë së menaxhimit të këtij institucioni, me fokus në aspekte të rëndësishme si menaxhimi ekonomik dhe financiar, administrata e mirë, si dhe rritja e transparencës institucionale.

Përveç kësaj, MEKI ka theksuar se kjo lëvizje synon të sjellë një frymë të re komunikimi publik dhe bashkëpunimi, si dhe të krijojë mundësi për rritjen e angazhimit me komunitetin artistik dhe profesional, duke siguruar një menaxhim më efikas dhe të hapur.

Në përfundim të këtij procesi, MEKI njoftoi se Indrit Çobani do të komandohet si drejtues i përkohshëm i Teatrit Kombëtar, deri në përfundimin e procedurave të përzgjedhjes për drejtorin e ri.

Ky ndryshim vjen pas një periudhe diskutimesh dhe reflektimesh për transformimin e menaxhimit të institucioneve kulturore në vend, dhe thekson angazhimin e MEKI për përmirësimin e qeverisjes dhe zhvillimin e mëtejshëm të sektorit kulturor në Shqipëri./UBTNews/

Abaz Kupi, një figurë e shquar e historisë shqiptare dhe një nacionalist i përndjekur nga regjimi komunist, lindi në Krujë në vitin 1892. Jeta e tij është një testimoniale e angazhimit të pandërprerë për liri dhe pavarësi, e mbushur me sakrifica dhe përpjekje të mëdha për t’i shërbyer atdheut të tij. Ndërsa në vitin 1912 ai mbështeti Esat Pashë Toptanin, Kupi, i njohur për karakterin e tij të fortë dhe vendosmërinë, u përfshi më vonë në vitin 1920 në një tjetër moment kritik të historisë shqiptare. Ai u rreshtua pranë Mustafa Krujës në luftën kundër Ahmet Zogut, një kundërshtim që do të pasonte me një periudhë tensioni për Kupi-n, ndonëse ai arriti të shkëputej nga kjo marrëdhënie për t’u bërë komandant i Krujës dhe, më pas, major në xhandarmërinë e Durrësit gjatë periudhës 1932-1939.

Në vitin 1939, kur Italia fashiste pushtoi Shqipërinë, Abaz Kupi, i njohur gjithashtu me nofkën “Bazi i Canës”, udhëhoqi qëndresën heroike të trupave shqiptare në Durrës. Gjatë këtyre orëve të zisë, Kupi qëndroi i palëkundur për 36 orë, duke kundërshtuar me çdo mjet pushtuesin italian. Pas këtij momenti, ai u largua drejt Stambollit për të shpëtuar nga pushtimi. Gjatë vitit 1939, familja e tij u internua në Himarë, ndërkohë që ai u rikthye në atdhe pas pushtimit të Shqipërisë nga forcat gjermane gjatë Luftës së Dytë Botërore.

Abaz Kupi luajti një rol të rëndësishëm në organizimin e qëndresës gjatë Luftës së Dytë Botërore, duke qenë një nga nismëtarët e Mbledhjes së Pezës më 16 shtator 1942, ku u zgjodh anëtar i Këshillit Antifashist Nacionalçlirimtar (KANÇ). Po ashtu, ai mori pjesë aktive në Konferencën e Mukjes, mbajtur në gusht të vitit 1943, e cila synonte bashkimin e forcave për të luftuar pushtuesit, por u kundërshtua më pas nga Enver Hoxha, i cili hodhi poshtë marrëveshjet e arritura. Pas këtyre ngjarjeve, në 19 nëntor 1943, Kupi u largua nga Kryesia e Këshillit të Përgjithshëm Nacionalçlirimtar dhe, vetëm dy ditë më vonë, formoi Lëvizjen e Legalitetit, e cila synonte rikthimin e Mbretit Zog në Shqipëri. Kupi kaloi vitet e fundit të jetës së tij në mërgim, duke u larguar përfundimisht nga atdheu më 24 tetor 1944. Pas këtij largimi, familja e tij vuajti persekutimin e regjimit komunist; djali i tij u arrestua në vitin 1945, ndërsa bashkëshortja dhe vajzat e tij u internuan në Tepelenë dhe më pas nëpër kampet e Myzeqesë.

Abaz Kupi mbetet një nga simbolet më të spikatura të luftës për liri, duke u përballur me shumë peripeci dhe të papritura, por gjithmonë besnik ndaj idealit të tij për një Shqipëri të lirë dhe të pavarur. Vdekja e tij më 9 janar 1976 e mbylli një jetë të shëndritshme me sakrifica për atdhenë, duke u lënë pas një trashëgimi të paharruar në historinë e kombit shqiptar./UBTNews/

Sot, 8 janar 2025, do të shënohej 90-vjetori i lindjes së Elvis Aaron Presley, ikona e paepur e muzikës rock’n’roll, një figurë që ndihmoi në shpërthimin e një revolucioni muzikor dhe kulturor të paprecedentë.

Elvisi nuk shpiku rock’n’roll-in, por ai e bëri atë një fenomen global. Nga ai moment, ai u bë zëri i një kohe, një simbol i rinisë dhe energjisë që përcaktoi një tërë brez. I njohur për tingullin dhe stilin e tij, ai mbetet një nga artistët më të mëdhenj dhe më të shitur të muzikës solo të të gjitha kohërave.

Lindur në vitin 1935, Presley kishte një karrierë që u shtri për më shumë se dy dekada, duke u bërë një figurë kulturore e pandashme e shekullit XX. Nga mes vitet 1950, ai u bë një nga interpretuesit më të njohur dhe më të dashur të muzikës rock, duke krijuar një lidhje të thellë me fansat e tij që ende jeton.

Elvisi ishte gjithashtu një nga artistët më të suksesshëm në shumë zhanre muzikore, duke përfshirë blues, pop dhe gospel. Ai mori një numër të madh çmimesh dhe nderimesh për kontributin e tij në muzikë dhe kulturë, duke bërë një ndryshim të qëndrueshëm në industrinë muzikore dhe në mënyrën se si artistët prezantoheshin dhe përjetohej muzika.

Një ikonë e vërtetë, ai ishte i njohur jo vetëm për muzikën e tij revolucionare, por gjithashtu për lëvizjet e vallëzimit, sharmimin e tij dhe ndjesinë e modës që e bënte atë të veçantë. Ai nuk ishte thjesht një këngëtar, por një simbol i energjisë rinore dhe i ndryshimit kulturor, që mbeti në kujtesën e miliona njerëzve anembanë botës.

90 vjet pas lindjes së tij, Presley vazhdon të jetë një frymëzim dhe një emër që nuk mund të harrohet, dhe trashëgimia e tij është ende e pranishme në jetën dhe muzikën e brezave të rinj./UBTNews/