Ekspozita me akuarele të brishta dhe të rralla eksploron udhëtimet e artistëve në dhe përreth Grykës së Avonit

Një ekspozitë e rrallë me akuarele të JMW Turner, të frymëzuara nga eksplorimet e tij adoleshente në Grykën e Avonit, është hapur në Muzeun dhe Galerinë e Arteve të Bristol. Veprat janë aq të brishta, sa zakonisht mbahen në depo me kujdes të madh, ndaj ky mund të jetë një prej rasteve të rralla kur publiku ka mundësi t’i shikoj.

Muzeu i Bristolit u vlerësua më lart se një koleksionist privat për veprën The Rising Squall të Turner.

Ekspozita vjen edhe si shenjë falënderimi për publikun, pasi mbi 100 mijë funte u mblodhën për vetëm një javë nga donatorët, me qëllim që muzeu të siguronte një tjetër pikturë të Turnerit me temë Bristol. Përpjekja “Bring Turner Home” (Sillni Turnerin në shtëpi) përfundoi me zhgënjim, pasi një koleksionist privat në Britani dha ofertë më të lartë dhe e rrëmbeu veprën The Rising Squall.

Megjithatë, publiku i Bristolit do të mund të shijojë katër akuarele të Turnerit, të pikturuara gjatë vizitës së tij të parë në qytet, në fund të shekullit XVIII, kur ai ishte vetëm 16 vjeç. Pikturat dëshmojnë për zotësinë e tij të hershme në detajet arkitekturore, vëzhgimin natyror dhe kompozimin dramatik.

Kuratorja Julia Carver tregon se Turner e vizitoi Bristolin në vitin 1791, ku qëndroi tek një mik i familjes, tregtari John Narraway. “Ata e quanin ‘Princi i shkëmbinjve’ sepse kalonte orë të tëra në grykë, duke eksploruar çdo cep të saj,” thotë Carver.

Gryka e Avonit dhe Pusi i Ngrohtë i Bristolit nga JMW Turner. Fotografia: c/o Muzeu dhe Galeria e Artit të Bristolit

Një nga punimet më të spikatura në ekspozitë është Mouth of the Avon, near Bristol, e cila paraqet pamjen drejt detit, të shtrirë mes shkëmbinjve poshtë Clifton Observatory. Një tjetër, Avon Gorge and Bristol Hotwell, sjell një version të hershëm të kompozimit që Turner do ta zhvillonte më vonë në The Rising Squall.

Kreu i kulturës në Këshillin e Qytetit të Bristol, Philip Walker, tha se fushata për të sjellë Turnerin në shtëpi ishte “më e madhja dhe më e guximshmja deri më tani”, ndërsa kjo ekspozitë është mënyra e qytetit për të falënderuar publikun dhe për të festuar lidhjen e veçantë të Turnerit me Bristol.

Përveç akuareleve të Turnerit, ekspozita përfshin edhe punime të Samuel Jackson, pjesë e Shkollës së Bristol, si dhe objekte nga koleksionet shkencore të muzeut, përfshirë fosile dhe kristalet e famshme të kuarcit të njohura si “Diamantet e Bristolit”.

“Prince of the Rocks: JMW Turner and the Avon Gorge” do të jetë e hapur nga 27 shtatori deri më 11 janar 2026 në Muzeun dhe Galerinë e Arteve të Bristol. Hyrja është falas./D.B/UBTNews/TheGuardian

Biseda me një psikologe më la pa fjalë. Shumica e prindërve nuk kanë qëllim të lëndojnë fëmijët e tyre, por ndodh shpesh – pa e kuptuar fare.

Çdo periudhë e fëmijërisë ka një nevojë themelore. Kur ajo nevojë nuk plotësohet, fëmija nuk e harron thjesht me kohën; ai/ajo e bart me vete për gjithë jetën.

0-1 vjeç: “A mund të kem besim te bota?”

Kur një foshnjë qan dhe askush nuk i përgjigjet, mëson: “Askush nuk do të vijë për mua.” Kjo shkakton ankth. Kur dikush e mban në krahë dhe e qetëson, foshnja mëson se bota është një vend i sigurt.

1-3 vjeç: “Dua ta bëj vetë!”

Nëse çdo përpjekje e tyre kritikohet ose ndërpritet, fëmija fillon të dyshojë te vetja. Në të ardhmen, mund të ketë frikë të veprojë pa miratim.

3-6 vjeç: “Jam mace! Jam doktor! Jam superhero!”

Lojë e fëmijës nuk është thjesht argëtim – është krijimi i identitetit. Mbështetja e prindit rrit guximin, ndërsa tallja ose injorimi e mbyll vetëbesimin dhe imagjinatën.

6-11 vjeç: “Dua të jem i/e aftë. Dua të vlej.”

Mësoje të vlerësojë përpjekjen, jo vetëm rezultatet. Nëse dashuria dhe vlerësimi lidhen vetëm me suksesin, fëmija mund të ndalojë së provuari kur nuk ndjehet i/e sigurt që do të arrijë.

11-18 vjeç: “Kush jam unë në të vërtetë?”

Kjo periudhë nuk është “mosha e vështirë”, por koha kur formohet identiteti. Rebelime, faza të çuditshme e kundërshtime janë normale. Detyra jote nuk është të krijosh një “fëmijë perfekt”, por të jesh pranë tij teksa zbulon veten.

Fëmijët nuk harrojnë aq sa duket. Truri dhe trupi i tyre mbajnë mend. Prandaj, nuk duhet të jesh prind perfekt. Mjafton të jesh prind që dëgjon, kupton dhe mëson me ta. /A.Z/UBT News/

Dje, në moshën 71-vjeçare, u nda nga jeta një prej figurave më të mëdha të artit dhe kulturës shqiptare, aktori, regjisori dhe profesori Enver Petrovci.

Lajmi i ndarjes së tij nga jeta ka sjellë dhimbje dhe pikëllim të madh jo vetëm për komunitetin artistik, por edhe për publikun e gjerë që e ka ndjekur në teatër, film dhe televizion për dekada me radhë.

Ceremonia e varrimit do të zhvillohet sot, duke filluar nga ora 17:00, në varrezat e qytetit të Prishtinës, ku familja, miqtë, kolegët dhe dashamirët e artit do t’i japin lamtumirën e fundit.

Në një njoftim zyrtar të publikuar nga Teatri Kombëtar i Kosovës, është bërë e ditur se homazhet për Petrovcin do të mbahen nga ora 13:30 deri në 15:30, ku qytetarët dhe figura të njohura të artit do të kenë mundësinë të shprehin respektin dhe mirënjohjen e tyre.

Pas homazheve, në orën 15:30, zhvillohet mbledhja komemorative, e cila pritet të jetë një përkujtim solemn i jetës dhe veprës së tij të pasur.

Enver Petrovci ka lënë gjurmë të pashlyeshme në kulturën shqiptare. Ai ishte ndër themeluesit e Teatrit Kombëtar të Kosovës dhe një personalitet që kontribuoi fuqishëm në zhvillimin e artit dramatik.

Përveç roleve të paharrueshme, Petrovci ka ndikuar edhe në breza të tërë aktorësh përmes punës si pedagog dhe regjisor. Ikja e tij la një boshllëk në kulturën shqiptare, por trashëgimia artistike e tij do të mbetet gjithmonë frymëzim për brezat që vijnë. /A.Z/UBT News/